Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στο news247.gr και την Γεωργία Οικονόμου, με αφορμή τη συναυλία του στο Κατράκειο στις 19 Σεπτεμβρίου, απάντησε μεταξύ άλλων για το αν πρέπει οι καλλιτέχνες να εκφράζονται πολιτικά και γιατί ο ίδιος δεν έχει παίξει ποτέ σε κομματικές εκδηλώσεις:
Δεν έχετε παίξει ποτέ σε κομματικές διοργανώσεις. Γιατί;
Είναι εξαιρετικά προφανής ο λόγος που σε καλούν, και δεν είναι καλλιτεχνικός. Δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη στις προθέσεις τους, οπότε μου είναι δύσκολο. Προτιμώ να τους έχω όλους δυσαρεστημένους.
Η μουσική πρέπει να παίρνει πολιτική θέση; Το ρωτώ γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που έχετε εκφράσει ανοιχτά την άποψή σας.
Δεν αποτελεί υποχρέωση του καλλιτέχνη το να παίρνει πολιτική ή κοινωνική θέση. Αν έχει την ανάγκη να το κάνει, όπως ο κάθε πολίτης, τότε πρέπει να έχει το δικαίωμα να εκφραστεί. Αν όχι, έχει το δικαίωμα της σιωπής του.
Δεν είναι πάντα ευχάριστο το να παίρνεις θέση. Συχνά, έχει τεράστιο κόστος, επαγγελματικό ή ψυχικό. Μπαίνει η αποψάρα σου στον μύλο των ΜΜΕ ή των social media, πετσοκόβεται ή παραλλάσσεται κατά το δοκούν, συχνά δεν ξεκινά έναν δημιουργικό διάλογο αλλά συνεισφέρει στη γενικότερη σύγχυση, τη δική σου και των άλλων.
Χρησιμοποιείται από διάφορους και με διάφορους, απρόβλεπτους τρόπους. Ξεσηκώνει αντιδράσεις, υπερβολικά θετικές ή υπερβολικά αρνητικές, που είναι το ίδιο άβολες. Ένας πολιτικός έχει μεγάλες αντοχές απέναντι σε όλα αυτά. Ένας ευαίσθητος άνθρωπος, όμως, χωρίς συμβούλους, επικοινωνιολόγους, κομματικές πλάτες ή συμφέροντα που μπορεί να εξυπηρετούνται παρά το προσωρινό κόστος, ένας καλλιτέχνης για παράδειγμα, είναι εξαιρετικά ευάλωτος. Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να απαιτούμε από αυτόν να εκφράσει άποψη. Αν όμως δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, τότε πρέπει να μπορεί να το κάνει.
Υπάρχει πολιτικό τραγούδι σήμερα αλήθεια;
Όχι, με τη στενή έννοια του όρου. Το τραγούδι όμως, είναι πάντοτε κοινωνικό και πάντοτε πολιτικό, σε όλες τις εκφάνσεις του. Καθρεφτίζει την εποχή και μαζί τα προβλήματά της, τα όνειρα και τις πραγματικότητές της, τις αγωνίες της, τις ανάγκες του κοινού και του δημιουργού, τον κόσμο μέσα και γύρω μας. Ένα καλό «μη πολιτικό» τραγούδι αποτελεί μια αισθητική και ηθική βάση. Και είναι πιο πολιτικό εντέλει από ένα μέτριο πολιτικό τραγούδι.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη ΕΔΩ
Δεν έχετε παίξει ποτέ σε κομματικές διοργανώσεις. Γιατί;
Είναι εξαιρετικά προφανής ο λόγος που σε καλούν, και δεν είναι καλλιτεχνικός. Δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη στις προθέσεις τους, οπότε μου είναι δύσκολο. Προτιμώ να τους έχω όλους δυσαρεστημένους.
Η μουσική πρέπει να παίρνει πολιτική θέση; Το ρωτώ γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που έχετε εκφράσει ανοιχτά την άποψή σας.
Δεν αποτελεί υποχρέωση του καλλιτέχνη το να παίρνει πολιτική ή κοινωνική θέση. Αν έχει την ανάγκη να το κάνει, όπως ο κάθε πολίτης, τότε πρέπει να έχει το δικαίωμα να εκφραστεί. Αν όχι, έχει το δικαίωμα της σιωπής του.
Δεν είναι πάντα ευχάριστο το να παίρνεις θέση. Συχνά, έχει τεράστιο κόστος, επαγγελματικό ή ψυχικό. Μπαίνει η αποψάρα σου στον μύλο των ΜΜΕ ή των social media, πετσοκόβεται ή παραλλάσσεται κατά το δοκούν, συχνά δεν ξεκινά έναν δημιουργικό διάλογο αλλά συνεισφέρει στη γενικότερη σύγχυση, τη δική σου και των άλλων.
Χρησιμοποιείται από διάφορους και με διάφορους, απρόβλεπτους τρόπους. Ξεσηκώνει αντιδράσεις, υπερβολικά θετικές ή υπερβολικά αρνητικές, που είναι το ίδιο άβολες. Ένας πολιτικός έχει μεγάλες αντοχές απέναντι σε όλα αυτά. Ένας ευαίσθητος άνθρωπος, όμως, χωρίς συμβούλους, επικοινωνιολόγους, κομματικές πλάτες ή συμφέροντα που μπορεί να εξυπηρετούνται παρά το προσωρινό κόστος, ένας καλλιτέχνης για παράδειγμα, είναι εξαιρετικά ευάλωτος. Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να απαιτούμε από αυτόν να εκφράσει άποψη. Αν όμως δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, τότε πρέπει να μπορεί να το κάνει.
Υπάρχει πολιτικό τραγούδι σήμερα αλήθεια;
Όχι, με τη στενή έννοια του όρου. Το τραγούδι όμως, είναι πάντοτε κοινωνικό και πάντοτε πολιτικό, σε όλες τις εκφάνσεις του. Καθρεφτίζει την εποχή και μαζί τα προβλήματά της, τα όνειρα και τις πραγματικότητές της, τις αγωνίες της, τις ανάγκες του κοινού και του δημιουργού, τον κόσμο μέσα και γύρω μας. Ένα καλό «μη πολιτικό» τραγούδι αποτελεί μια αισθητική και ηθική βάση. Και είναι πιο πολιτικό εντέλει από ένα μέτριο πολιτικό τραγούδι.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη ΕΔΩ
