«Όνειρο ήτανε…»
Μετά τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Πάνο Μουζουράκη και τον Νίκο Πορτοκάλογλου, φέτος ήταν η σειρά του Αλκίνοου Ιωαννίδη για να φορέσει το «Επίσημο ένδυμα» του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και να εμφανισθεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, για μια συναυλία, που μετά την αυξημένη ζήτηση των εισιτηρίων, έγιναν δύο. Ενώ δηλαδή ήταν προγραμματισμένη μόνο η συναυλία της Τρίτης 28 Νοεμβρίου, το sold out, που ανακοινώθηκε πολύ νωρίς, «επέβαλλε» την πραγματοποίηση μιας ακόμα συναυλίας τη Δευτέρα 27 Νοέμβρη. Αξίζει να σημειώσουμε πως τόσο το «Επίσημο ένδυμα», όσο και το «Φεστιβάλ Επταπυργίου», έχουν εξελιχθεί σε δυο σημαντικούς καλλιτεχνικούς θεσμούς της πόλης μας, ενώ θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε πως πρωτεργάτες αυτών των θεσμών είναι η Πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας Άννα Μυκωνίου και ο καλλιτεχνικός διευθυντής Θανάσης Κολαλάς.
Συμπληρώνοντας λοιπόν τριάντα χρόνια στο τραγούδι, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης με τη συνοδεία της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης, υπό τη διεύθυνση του Μιχάλη Τραχαλιού (που αντικατέστησε τον Κωνσταντίνο Δημηνάκη, λόγω προβλήματος της τελευταίας στιγμής) και του Γυναικείου Φωνητικού Συνόλου «Voci Contra Tempo» σε διεύθυνση της Σοφίας Γιολδάση, παρουσίασαν ένα πρόγραμμα απρόβλεπτο και γεμάτο εκπλήξεις. Μια συναυλία όπου εκτός από γνωστά τραγούδια, ακούστηκαν αρκετά λιγότερο γνωστά, αλλά και αδισκογράφητα τραγούδια που γεννήθηκαν μέσα από θεατρικές παραστάσεις που ο Αλκίνοος επένδυσε μουσικά.
Κι επειδή τόσα χρόνια έχω βαρεθεί να γράφω, πως οι περισσότεροι καλλιτέχνες στις συναυλίες τους επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια, δεν μπορώ να μην είμαι ικανοποιημένος με την έκβαση του χθεσινού προγράμματος, τόσο ως επιλογή, όσο και ως εκτέλεση. Δεν περίμενα ποτέ, για παράδειγμα, πως θα μπορούσε να γίνει μια συναυλία του Αλκίνοου εφ’όλης της ύλης και θα έλειπαν από το πρόγραμμα η «Ζήνωνος», ο «Βόσπορος», το «Δεν μπορώ», το «Όσα η αγάπη ονειρεύεται» και το «all time classic» «Στην αγορά του Αλ Χαλίλι». «Όνειρο ήτανε» μια τέτοια συναυλία, με άψογες εκτελέσεις τόσο ερμηνευτικά, όσο και ορχηστρικά, σε «δύσκολα» τραγούδια (όσον αφορά τη ρυθμική βάση τους).
Αν μου έμεινε κάτι ακόμα από τη χθεσινή βραδιά, εκτός από τα τραγούδια, είναι το πλούσιο και πηγαίο χιούμορ του Αλκίνοου. Οφείλω να ομολογήσω πως αν και παρακολουθώ τη διαδρομή του από το ξεκίνημά της, δεν το είχα αντιληφθεί. Όπως αποκάλυψε λοιπόν στο κοινό, αυτή ήταν η πρώτη φορά που έβαλε επίσημο κοστούμι. Ούτε στο γάμο του δεν είχε ντυθεί έτσι. Αφού η γυναίκα του ήρθε από την Κύπρο, μόνο και μόνο για να τον δει καλοντυμένο. Έτσι λοιπόν, κάποιες χιουμοριστικές ιστορίες που θα ήθελε να αφηγηθεί στο κοινό, υποσχέθηκε πως θα τις αφηγηθεί άλλη βραδιά ως… λέτσος (!!!) με τα κανονικά του ρούχα δηλαδή, αφού αν βάλεις μια φορά ένα τέτοιο, επίσημο ένδυμα, οτιδήποτε άλλο και να βάλεις μετά θα φαίνεσαι σαν λέτσος!
Επίσης, όπως είπε, σε κάποια κομμάτια χρησιμοποιεί διπλά φινάλε, για να χειροκροτά ο κόσμος δυο φορές, ενώ μετά τα τραγούδια από τον «Ματωμένο γάμο» ανακοίνωσε πως «Συνεχίζουμε με αμείωτο κέφι». Και λίγο πριν το τέλος προανήγγειλε ένα χαρούμενο φινάλε με… ταφικά επιγράμματα που μελοποίησε ο ίδιος. Και διάφορα άλλα που δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή…
Το πρόγραμμα της συναυλίας
Μέρος 1ο
1) Παράκληση (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
2) Ο προσκυνητής (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
3) Ο δρόμος σου είσαι εσύ (Αλκίνοος Ιωαννίδης) Σόλο Soprano: Σταματία Κολωνιάρη
4) Νανούρισμα (Από το έργο «Ματωμένος Γάμος» του F.G.Lorca / Αλκίνοος Ιωαννίδης – Νίκος Γκάτσος) Σόλο Soprano: Ελένη Τζήκα – Σόλο Alto: Πηνελόπη Broomhead – Πετρομελίδου
5) Μοιρολόι (Από το έργο «Ματωμένος Γάμος» του F.G.Lorca / Αλκίνοος Ιωαννίδης – Νίκος Γκάτσος)
6) Χατζηδακιάς (Αλκίνοος Ιωαννίδης – Νίκος Γκάτσος) Σόλο Soprano: Ελένη Δημοπούλου
7) Η μάνα μου το Πάσχα (Αλκίνοος Ιωαννίδης – Άντης Ιωαννίδης)
8) Με τόσα ψέματα (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
9) Βάκχες (Απόσπασμα από το έργο «Βάκχες» του Ευρυπίδη / Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς / Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης) Σόλο Soprano: Ελένη Δημοπούλου
Μέρος 2ο
1) Πατρίδα (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
2) Πάντα θα ξημερώνει (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
3) Εις μνήμην (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
4) Το τραγούδι των πουλιών (Από το έργο «Το δώρο της Παπλωματούς» του Jeff Brumbeau / Στίχοι, μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης) Φωνές: Νόννα
Κυριαζοπούλου, Αθανασία Θωμοπούλου
5) Φεγγαράκι (Από το έργο «Το δώρο της Παπλωματούς» του Jeff Brumbeau / Στίχοι, μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης)
6) Αχερόμπασμαν (Παραδοσιακό Κύπρου / Διασκευή: Αλκίνοος Ιωαννίδης – Μιλτιάδης Παπαστάμου)
7) Τ’Αη Γιωρκού (Παραδοσιακό Κύπρου / Διασκευή: Αλκίνοος Ιωαννίδης)
8) Όνειρο ήτανε (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
9) Πέρασμα (Αλκίνοος Ιωαννίδης) Ντουέτο με τη mezzo – soprano Μαρία Σβάρνα
10) Τέλος (Απόσπασμα από το συμφωνικό έργο «Αθύρ» / Στίχοι από αρχαία ταφικά επιγράμματα / Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης)
11) Απόγευμα στο δέντρο (Αλκίνοος Ιωαννίδης) Σόλο Soprano: Ρία Καραματσούκη, Σόλο Alto: Δήμητρα Αθανασάτου
Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, εκτός από τα κομμάτια «Με τόσα ψέματα» και «Όνειρο ήτανε» που ενορχήστρωσε ο Gene Prisker και το «Αχερόμπασμαν» ο Μιλτιάδης Παπαστάμου.
-Οι φωτογραφίες προέρχονται από τη σελίδα της Προέδρου του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας Άννας Μυκωνίου στο Facebook.
Μετά τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Πάνο Μουζουράκη και τον Νίκο Πορτοκάλογλου, φέτος ήταν η σειρά του Αλκίνοου Ιωαννίδη για να φορέσει το «Επίσημο ένδυμα» του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και να εμφανισθεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, για μια συναυλία, που μετά την αυξημένη ζήτηση των εισιτηρίων, έγιναν δύο. Ενώ δηλαδή ήταν προγραμματισμένη μόνο η συναυλία της Τρίτης 28 Νοεμβρίου, το sold out, που ανακοινώθηκε πολύ νωρίς, «επέβαλλε» την πραγματοποίηση μιας ακόμα συναυλίας τη Δευτέρα 27 Νοέμβρη. Αξίζει να σημειώσουμε πως τόσο το «Επίσημο ένδυμα», όσο και το «Φεστιβάλ Επταπυργίου», έχουν εξελιχθεί σε δυο σημαντικούς καλλιτεχνικούς θεσμούς της πόλης μας, ενώ θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε πως πρωτεργάτες αυτών των θεσμών είναι η Πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας Άννα Μυκωνίου και ο καλλιτεχνικός διευθυντής Θανάσης Κολαλάς.
Συμπληρώνοντας λοιπόν τριάντα χρόνια στο τραγούδι, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης με τη συνοδεία της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης, υπό τη διεύθυνση του Μιχάλη Τραχαλιού (που αντικατέστησε τον Κωνσταντίνο Δημηνάκη, λόγω προβλήματος της τελευταίας στιγμής) και του Γυναικείου Φωνητικού Συνόλου «Voci Contra Tempo» σε διεύθυνση της Σοφίας Γιολδάση, παρουσίασαν ένα πρόγραμμα απρόβλεπτο και γεμάτο εκπλήξεις. Μια συναυλία όπου εκτός από γνωστά τραγούδια, ακούστηκαν αρκετά λιγότερο γνωστά, αλλά και αδισκογράφητα τραγούδια που γεννήθηκαν μέσα από θεατρικές παραστάσεις που ο Αλκίνοος επένδυσε μουσικά.
Κι επειδή τόσα χρόνια έχω βαρεθεί να γράφω, πως οι περισσότεροι καλλιτέχνες στις συναυλίες τους επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια, δεν μπορώ να μην είμαι ικανοποιημένος με την έκβαση του χθεσινού προγράμματος, τόσο ως επιλογή, όσο και ως εκτέλεση. Δεν περίμενα ποτέ, για παράδειγμα, πως θα μπορούσε να γίνει μια συναυλία του Αλκίνοου εφ’όλης της ύλης και θα έλειπαν από το πρόγραμμα η «Ζήνωνος», ο «Βόσπορος», το «Δεν μπορώ», το «Όσα η αγάπη ονειρεύεται» και το «all time classic» «Στην αγορά του Αλ Χαλίλι». «Όνειρο ήτανε» μια τέτοια συναυλία, με άψογες εκτελέσεις τόσο ερμηνευτικά, όσο και ορχηστρικά, σε «δύσκολα» τραγούδια (όσον αφορά τη ρυθμική βάση τους).
Αν μου έμεινε κάτι ακόμα από τη χθεσινή βραδιά, εκτός από τα τραγούδια, είναι το πλούσιο και πηγαίο χιούμορ του Αλκίνοου. Οφείλω να ομολογήσω πως αν και παρακολουθώ τη διαδρομή του από το ξεκίνημά της, δεν το είχα αντιληφθεί. Όπως αποκάλυψε λοιπόν στο κοινό, αυτή ήταν η πρώτη φορά που έβαλε επίσημο κοστούμι. Ούτε στο γάμο του δεν είχε ντυθεί έτσι. Αφού η γυναίκα του ήρθε από την Κύπρο, μόνο και μόνο για να τον δει καλοντυμένο. Έτσι λοιπόν, κάποιες χιουμοριστικές ιστορίες που θα ήθελε να αφηγηθεί στο κοινό, υποσχέθηκε πως θα τις αφηγηθεί άλλη βραδιά ως… λέτσος (!!!) με τα κανονικά του ρούχα δηλαδή, αφού αν βάλεις μια φορά ένα τέτοιο, επίσημο ένδυμα, οτιδήποτε άλλο και να βάλεις μετά θα φαίνεσαι σαν λέτσος!
Επίσης, όπως είπε, σε κάποια κομμάτια χρησιμοποιεί διπλά φινάλε, για να χειροκροτά ο κόσμος δυο φορές, ενώ μετά τα τραγούδια από τον «Ματωμένο γάμο» ανακοίνωσε πως «Συνεχίζουμε με αμείωτο κέφι». Και λίγο πριν το τέλος προανήγγειλε ένα χαρούμενο φινάλε με… ταφικά επιγράμματα που μελοποίησε ο ίδιος. Και διάφορα άλλα που δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή…
Το πρόγραμμα της συναυλίας
Μέρος 1ο
1) Παράκληση (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
2) Ο προσκυνητής (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
3) Ο δρόμος σου είσαι εσύ (Αλκίνοος Ιωαννίδης) Σόλο Soprano: Σταματία Κολωνιάρη
4) Νανούρισμα (Από το έργο «Ματωμένος Γάμος» του F.G.Lorca / Αλκίνοος Ιωαννίδης – Νίκος Γκάτσος) Σόλο Soprano: Ελένη Τζήκα – Σόλο Alto: Πηνελόπη Broomhead – Πετρομελίδου
5) Μοιρολόι (Από το έργο «Ματωμένος Γάμος» του F.G.Lorca / Αλκίνοος Ιωαννίδης – Νίκος Γκάτσος)
6) Χατζηδακιάς (Αλκίνοος Ιωαννίδης – Νίκος Γκάτσος) Σόλο Soprano: Ελένη Δημοπούλου
7) Η μάνα μου το Πάσχα (Αλκίνοος Ιωαννίδης – Άντης Ιωαννίδης)
8) Με τόσα ψέματα (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
9) Βάκχες (Απόσπασμα από το έργο «Βάκχες» του Ευρυπίδη / Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς / Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης) Σόλο Soprano: Ελένη Δημοπούλου
Μέρος 2ο
1) Πατρίδα (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
2) Πάντα θα ξημερώνει (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
3) Εις μνήμην (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
4) Το τραγούδι των πουλιών (Από το έργο «Το δώρο της Παπλωματούς» του Jeff Brumbeau / Στίχοι, μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης) Φωνές: Νόννα
Κυριαζοπούλου, Αθανασία Θωμοπούλου
5) Φεγγαράκι (Από το έργο «Το δώρο της Παπλωματούς» του Jeff Brumbeau / Στίχοι, μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης)
6) Αχερόμπασμαν (Παραδοσιακό Κύπρου / Διασκευή: Αλκίνοος Ιωαννίδης – Μιλτιάδης Παπαστάμου)
7) Τ’Αη Γιωρκού (Παραδοσιακό Κύπρου / Διασκευή: Αλκίνοος Ιωαννίδης)
8) Όνειρο ήτανε (Αλκίνοος Ιωαννίδης)
9) Πέρασμα (Αλκίνοος Ιωαννίδης) Ντουέτο με τη mezzo – soprano Μαρία Σβάρνα
10) Τέλος (Απόσπασμα από το συμφωνικό έργο «Αθύρ» / Στίχοι από αρχαία ταφικά επιγράμματα / Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης)
11) Απόγευμα στο δέντρο (Αλκίνοος Ιωαννίδης) Σόλο Soprano: Ρία Καραματσούκη, Σόλο Alto: Δήμητρα Αθανασάτου
Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, εκτός από τα κομμάτια «Με τόσα ψέματα» και «Όνειρο ήτανε» που ενορχήστρωσε ο Gene Prisker και το «Αχερόμπασμαν» ο Μιλτιάδης Παπαστάμου.
-Οι φωτογραφίες προέρχονται από τη σελίδα της Προέδρου του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας Άννας Μυκωνίου στο Facebook.
