Ένα περιστατικό από τη ζωή του συνθέτη Μίμη Πλέσσα περιγράφει στη νέα βιογραφία του, η σύντροφός του Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα σύμφωνα με ρεπορτάζ του protothema.gr.
Συγκεκριμένα, την ημέρα που ο Πλέσσας έπαιξε με τον θρυλικό τζαζίστα Lester Young στην Αμερική και τον ενθουσίασε με τις ικανότητές του σε σημείο να του πει: «να το κοιτάξεις, έχεις πρόβλημα με το χρώμα του δέρματός σου», εννοώντας ότι έπαιζε πολύ καλά για λευκό.
Γράφει η Λουκίλα Καρρέρ -Πλέσσα στο βιβλίο:
«Στο σύνορο πάνω στον κεντρικό δρόμο υπήρχε ένα κέντρο. Οι τζαζίστες που περιόδευαν σε εκείνες τις πολιτείες είχαν τη συνήθεια να μαζεύονται σε αυτό, να συναντιούνται μεταμεσονύχτια και να παίζουν μέχρι το πρωί χωρίς κοινό, για το κέφι τους, ανταλάσσοντας μουσικές ιδέες.
Ο Μίμης βρέθηκε με τον μεγάλο σαξοφωνίστα Lester Young ο οποίος περιόδευε με το κουαρτέτο του. “Για καλή μου τύχη” θυμάται ο Μίμης “εκείνο το βράδυ έλειπε ο πιανίστας του. Κάποιος που με ήξερε από τις εκπομπές μου στο KDAL με σύστησε ως jazz pianist from Greece (Έλληνα τζαζίστα). Αρχίσαμε να παίζουμε και ένιωσα την αρχική τους επιφύλαξη να χάνεται. Με γέμισε ένα συναίσθημα ευφορίας, που με έκανε να δέχομαι τους αυτοσχεδιασμούς τους και να απαντάω προσθέτοντας στην μουσική μας κουβέντα κάτι ενδιαφέρον.
Κάποια στιγμή κάναμε ένα σύντομο διάλειμμα, για να πιούμε ένα ποτό που μας κέρασε ο καταστηματάρχης και γυρίσαμε ξανά στα όργανά μας. Βιαζόμασταν να ξαναπαίξουμε! Θυμάμαι, σαν να’ ναι τώρα, τον Lester Young να ξεκινάει το Yesterdays του Jerome Kern. Έριξα μια κλεφτή ματιά στο ρολόι.
Ήταν μία και είκοσι και είχα να ξυπνήσω στις επτά και μισή για το πανεπιστήμιο. Σύντομα ξεχάστηκα, παρασυρμένος από την σοβαρότητα των μουσικών διαλόγων που όσο πέρναγε η ώρα γίνονταν όλο και πιο περιεκτικοί. Τελειώσαμε γεμάτοι μουσική και ευτυχισμένοι. Ο Lester με πλησίασε και γελώντας μου είπε: “Ει Dee (από το Dimitri) να το κοιτάξεις, έχεις πρόβλημα με το χρώμα του δέρματός σου”. Με τον τρόπο του είχε εξισώσει τη μουσική μου ευαισθησία με τη νέγρικη μοναδικότητα».
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ ΕΔΩ
Συγκεκριμένα, την ημέρα που ο Πλέσσας έπαιξε με τον θρυλικό τζαζίστα Lester Young στην Αμερική και τον ενθουσίασε με τις ικανότητές του σε σημείο να του πει: «να το κοιτάξεις, έχεις πρόβλημα με το χρώμα του δέρματός σου», εννοώντας ότι έπαιζε πολύ καλά για λευκό.
Γράφει η Λουκίλα Καρρέρ -Πλέσσα στο βιβλίο:
«Στο σύνορο πάνω στον κεντρικό δρόμο υπήρχε ένα κέντρο. Οι τζαζίστες που περιόδευαν σε εκείνες τις πολιτείες είχαν τη συνήθεια να μαζεύονται σε αυτό, να συναντιούνται μεταμεσονύχτια και να παίζουν μέχρι το πρωί χωρίς κοινό, για το κέφι τους, ανταλάσσοντας μουσικές ιδέες.
Ο Μίμης βρέθηκε με τον μεγάλο σαξοφωνίστα Lester Young ο οποίος περιόδευε με το κουαρτέτο του. “Για καλή μου τύχη” θυμάται ο Μίμης “εκείνο το βράδυ έλειπε ο πιανίστας του. Κάποιος που με ήξερε από τις εκπομπές μου στο KDAL με σύστησε ως jazz pianist from Greece (Έλληνα τζαζίστα). Αρχίσαμε να παίζουμε και ένιωσα την αρχική τους επιφύλαξη να χάνεται. Με γέμισε ένα συναίσθημα ευφορίας, που με έκανε να δέχομαι τους αυτοσχεδιασμούς τους και να απαντάω προσθέτοντας στην μουσική μας κουβέντα κάτι ενδιαφέρον.
Κάποια στιγμή κάναμε ένα σύντομο διάλειμμα, για να πιούμε ένα ποτό που μας κέρασε ο καταστηματάρχης και γυρίσαμε ξανά στα όργανά μας. Βιαζόμασταν να ξαναπαίξουμε! Θυμάμαι, σαν να’ ναι τώρα, τον Lester Young να ξεκινάει το Yesterdays του Jerome Kern. Έριξα μια κλεφτή ματιά στο ρολόι.
Ήταν μία και είκοσι και είχα να ξυπνήσω στις επτά και μισή για το πανεπιστήμιο. Σύντομα ξεχάστηκα, παρασυρμένος από την σοβαρότητα των μουσικών διαλόγων που όσο πέρναγε η ώρα γίνονταν όλο και πιο περιεκτικοί. Τελειώσαμε γεμάτοι μουσική και ευτυχισμένοι. Ο Lester με πλησίασε και γελώντας μου είπε: “Ει Dee (από το Dimitri) να το κοιτάξεις, έχεις πρόβλημα με το χρώμα του δέρματός σου”. Με τον τρόπο του είχε εξισώσει τη μουσική μου ευαισθησία με τη νέγρικη μοναδικότητα».
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ ΕΔΩ
