Το Ταζ Μαχάλ, το λευκό μαυσωλείο που στέκει αγέρωχο στις όχθες του ποταμού Γιούμα στην Άγκρα της Ινδίας αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά αρχιτεκτονικά μνημεία παγκοσμίως.
Το εντυπωσιακό μνημείο έλκει τις ρίζες του από την Δυναστεία των Μογγόλων, μία δυναστεία μουσουλμάνων αυτοκρατόρων που κυβέρνησαν την Ινδία από το 1526 έως το 1858.
Η Άγκρα, πάλαι ποτέ πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας των Μογγόλων, ήταν το κέντρο μίας από τις πιο πλούσιες αυτοκρατορίες, κατά τη διάρκεια της οποίας άνθησε η ινδική κουλτούρα και τέχνη, αφήνοντας πίσω του πολλά μνημεία της ινδοϊσλαμικής αρχιτεκτονικής.
Ένα τέτοιο μνημείο αποτελεί και το Ταζ Μαχάλ, το οποίο «γεννήθηκε» από μία ιστορία αγάπης και αφοσίωσης: του αυτοκράτορα (σάχη) Σαχ Γιαχάν Α’, που ανήκε στη Δυναστεία, με την τρίτη σύζυγό του, τη Μουμτάζ, με την οποία έζησαν 21 υπέροχα χρόνια μαζί.
Η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή που είχε εμπνεύσει καλλιτέχνες, ποιητές, ακόμη και δικαστικά έγγραφα της εποχής. Ο Σαχ Γιαχάν αντίκρισε για πρώτη φορά τη Μουμτάζ στην αγορά του βασιλικού συμπλέγματος. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά και γρήγορα έγινε η τρίτη σύζυγός του.
Αν και ο ίδιος είχε και άλλες συζύγους για πολιτικούς λόγους, εκείνος είχε μάτια μόνο για την Μουμτάζ. Της είχε δώσει αυτό το όνομα, το οποίο σημαίνει «κορώνα του παλατιού».
Η Μουμτάζ ταξίδεψε μαζί του σε όλη την Ινδία. Τον συνόδευε ακόμη και στις στρατιωτικές του αποστολές, ενώ ήταν η πιο έμπιστη και αγαπημένη του σύμβουλος.
Όμως, η μοίρα για τη Μουμτάζ επεφύλασσε ένα άσχημο παιχνίδι. Στην προσπάθειά της να γεννήσει το… 14ο παιδί τους, στις 17 Ιουνίου 1631, πέθανε.
Ο θάνατός της έφερε σε απόγνωση τον Γιαχάν, ο οποίος ήθελε να χτίσει για εκείνη ένα μνημείο και τόπο ανάπαυσης της ψυχής της. Τήρησε την υπόσχεση που της έδωσε εκείνη τη στιγμή κατ’ επιθυμία της, να χτίσει ένα μεγαλοπρεπές μνημείο προς τιμήν της, που όμοιό του δεν θα υπήρχε στον κόσμο. Έτσι, δημιουργήθηκε το Ταζ Μαχάλ.
Τάφηκε κοντά της
Οι πρώτες εργασίες για την ανέγερσή του ξεκίνησαν το 1632 και έπειτα από τη συμβολή και τις πολλές ώρες εργασίας 22.000 εργατών, κατάφερε να ολοκληρωθεί το 1649. Ωστόσο, για την ολοκλήρωση ολόκληρου του κτιριακού συγκροτήματος, χρειάστηκαν συνολικά 22 ολόκληρα χρόνια.
Όταν ολοκληρώθηκε, ένας χρυσός φράχτης τοποθετήθηκε γύρω από το φέρετρο, το οποίο λέγεται, ότι ο αυτοκράτορας το στόλισε με πέρλες και διαμάντια. Επίσης, τοποθέτησε 2.000 φρουρούς για να το προσέχουν.
Ο Σαχ Γιαχάν σκόπευε να χτίσει άλλο ένα μνημείο από μαύρο μάρμαρο, στην αντίπερα όχθη του ποταμού, για να το αφιερώσει στον ίδιο του τον εαυτό. Πριν ξεκινήσει, όμως, για το δεύτερο εγχείρημά του, ο γιος του Ορανγκζέμπ κατέλαβε την εξουσία και τον φυλάκισε.
Ο αυτοκράτορας πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στο οχυρό της πόλης Άγκρα, κοιτώντας το Ταζ Μαχάλ και περιμένοντας τη στιγμή που θα ξανασυναντούσε την πολυαγαπημένη του σύζυγο. Μετά το θάνατό του, το 1666, ετάφη δίπλα της.
Χτισμένο από λευκό μάρμαρο
Χρωματικά το Μαυσωλείο είναι κτισμένο από λευκό μάρμαρο που έρχεται σε αντίθεση με τα δύο παραπλήσια κτίρια, το τέμενος και το τζαβάμπ, που είναι κτισμένα από κόκκινο ψαμμίτη.
Το κυρίως κτίσμα του Μαυσωλείου βρίσκεται σε μαρμάρινο βάθρο ύψους 7 μέτρων ενώ σε κάθε πλευρά φέρει λοξές γωνιώδεις κατασκευές στις οποίες υπερέχει ανά μια τεράστια τοξοειδής πύλη ύψους 33 μέτρων.
Εσωτερικά ο κυρίως χώρος του αποτελεί οκταγωνικό θάλαμο με ανάγλυφες διακοσμήσεις, στο κέντρο του οποίου βρίσκονται τα δύο κενοτάφια του Σάχη και της αγαπημένης του που περιβάλλονται από διάτρητο μαρμάρινο κιγκλίδωμα. Αμέσως μετά αυτών και στο επίπεδο του κήπου βρίσκονται οι πραγματικοί τάφοι τους.
Το Ταζ Mαχάλ επιστέφεται από ένα διπλό τρούλο βολβοειδούς μορφής από ίδιο λευκό υλικό.
Σήμερα το Ταζ Μαχάλ αποτελεί ένα από τα πλέον επισκέψιμα μνημεία στον κόσμο, ενώ έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Το εντυπωσιακό μνημείο έλκει τις ρίζες του από την Δυναστεία των Μογγόλων, μία δυναστεία μουσουλμάνων αυτοκρατόρων που κυβέρνησαν την Ινδία από το 1526 έως το 1858.
Η Άγκρα, πάλαι ποτέ πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας των Μογγόλων, ήταν το κέντρο μίας από τις πιο πλούσιες αυτοκρατορίες, κατά τη διάρκεια της οποίας άνθησε η ινδική κουλτούρα και τέχνη, αφήνοντας πίσω του πολλά μνημεία της ινδοϊσλαμικής αρχιτεκτονικής.
Ένα τέτοιο μνημείο αποτελεί και το Ταζ Μαχάλ, το οποίο «γεννήθηκε» από μία ιστορία αγάπης και αφοσίωσης: του αυτοκράτορα (σάχη) Σαχ Γιαχάν Α’, που ανήκε στη Δυναστεία, με την τρίτη σύζυγό του, τη Μουμτάζ, με την οποία έζησαν 21 υπέροχα χρόνια μαζί.
Η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή που είχε εμπνεύσει καλλιτέχνες, ποιητές, ακόμη και δικαστικά έγγραφα της εποχής. Ο Σαχ Γιαχάν αντίκρισε για πρώτη φορά τη Μουμτάζ στην αγορά του βασιλικού συμπλέγματος. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά και γρήγορα έγινε η τρίτη σύζυγός του.
Αν και ο ίδιος είχε και άλλες συζύγους για πολιτικούς λόγους, εκείνος είχε μάτια μόνο για την Μουμτάζ. Της είχε δώσει αυτό το όνομα, το οποίο σημαίνει «κορώνα του παλατιού».
Η Μουμτάζ ταξίδεψε μαζί του σε όλη την Ινδία. Τον συνόδευε ακόμη και στις στρατιωτικές του αποστολές, ενώ ήταν η πιο έμπιστη και αγαπημένη του σύμβουλος.
Όμως, η μοίρα για τη Μουμτάζ επεφύλασσε ένα άσχημο παιχνίδι. Στην προσπάθειά της να γεννήσει το… 14ο παιδί τους, στις 17 Ιουνίου 1631, πέθανε.
Ο θάνατός της έφερε σε απόγνωση τον Γιαχάν, ο οποίος ήθελε να χτίσει για εκείνη ένα μνημείο και τόπο ανάπαυσης της ψυχής της. Τήρησε την υπόσχεση που της έδωσε εκείνη τη στιγμή κατ’ επιθυμία της, να χτίσει ένα μεγαλοπρεπές μνημείο προς τιμήν της, που όμοιό του δεν θα υπήρχε στον κόσμο. Έτσι, δημιουργήθηκε το Ταζ Μαχάλ.
Τάφηκε κοντά της
Οι πρώτες εργασίες για την ανέγερσή του ξεκίνησαν το 1632 και έπειτα από τη συμβολή και τις πολλές ώρες εργασίας 22.000 εργατών, κατάφερε να ολοκληρωθεί το 1649. Ωστόσο, για την ολοκλήρωση ολόκληρου του κτιριακού συγκροτήματος, χρειάστηκαν συνολικά 22 ολόκληρα χρόνια.
Όταν ολοκληρώθηκε, ένας χρυσός φράχτης τοποθετήθηκε γύρω από το φέρετρο, το οποίο λέγεται, ότι ο αυτοκράτορας το στόλισε με πέρλες και διαμάντια. Επίσης, τοποθέτησε 2.000 φρουρούς για να το προσέχουν.
Ο Σαχ Γιαχάν σκόπευε να χτίσει άλλο ένα μνημείο από μαύρο μάρμαρο, στην αντίπερα όχθη του ποταμού, για να το αφιερώσει στον ίδιο του τον εαυτό. Πριν ξεκινήσει, όμως, για το δεύτερο εγχείρημά του, ο γιος του Ορανγκζέμπ κατέλαβε την εξουσία και τον φυλάκισε.
Ο αυτοκράτορας πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στο οχυρό της πόλης Άγκρα, κοιτώντας το Ταζ Μαχάλ και περιμένοντας τη στιγμή που θα ξανασυναντούσε την πολυαγαπημένη του σύζυγο. Μετά το θάνατό του, το 1666, ετάφη δίπλα της.
Χτισμένο από λευκό μάρμαρο
Χρωματικά το Μαυσωλείο είναι κτισμένο από λευκό μάρμαρο που έρχεται σε αντίθεση με τα δύο παραπλήσια κτίρια, το τέμενος και το τζαβάμπ, που είναι κτισμένα από κόκκινο ψαμμίτη.
Το κυρίως κτίσμα του Μαυσωλείου βρίσκεται σε μαρμάρινο βάθρο ύψους 7 μέτρων ενώ σε κάθε πλευρά φέρει λοξές γωνιώδεις κατασκευές στις οποίες υπερέχει ανά μια τεράστια τοξοειδής πύλη ύψους 33 μέτρων.
Εσωτερικά ο κυρίως χώρος του αποτελεί οκταγωνικό θάλαμο με ανάγλυφες διακοσμήσεις, στο κέντρο του οποίου βρίσκονται τα δύο κενοτάφια του Σάχη και της αγαπημένης του που περιβάλλονται από διάτρητο μαρμάρινο κιγκλίδωμα. Αμέσως μετά αυτών και στο επίπεδο του κήπου βρίσκονται οι πραγματικοί τάφοι τους.
Το Ταζ Mαχάλ επιστέφεται από ένα διπλό τρούλο βολβοειδούς μορφής από ίδιο λευκό υλικό.
Σήμερα το Ταζ Μαχάλ αποτελεί ένα από τα πλέον επισκέψιμα μνημεία στον κόσμο, ενώ έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
