Η Cesaria Evora, γεννήθηκε το 1941 στο νησί Σάο Βισέντε του Πράσινου Ακρωτηρίου, μεγάλωσε σε ένα ορφανοτροφείο και ξεκίνησε να τραγουδά σε μπαρ και κρουαζιερόπλοια από μικρή ηλικία.
Το αγαπημένο της είδος ήταν το «morna», ένας συνδυασμός μπλουζ-παραδοσιακής μουσικής που «γεννήθηκε» στην περιοχή.
Με τη φωνή της κατάφερνε να μεταδώσει τις εμπειρίες της ζωής της, την αγάπη και την απώλεια και να κάνει γνωστή σε όλο τον κόσμο την μουσική της πατρίδας της.
Συνήθιζε να τραγουδά ξυπόλυτη και στην διάλεκτο Kriolu, ένα μείγμα πορτογαλικών και αφρικανικών διαλέκτων, συνοδευόμενη από πιάνο ή κιθάρα. Παρότι τα πρώτα χρόνια το όνομά της είχε αρχίσει να γίνεται γνωστό, δεν μπορούσε να συντηρήσει τον εαυτό της μόνο με όσα έβγαζε από τη μουσική και σταμάτησε το τραγούδι για πολλά χρόνια.
Στα 40 της η Evora ξεκίνησε να ηχογραφεί τραγούδια στο Παρίσι και εξέδωσε μία σειρά από άλμπουμ, που της προσέφεραν την ευκαιρία να αναδειχθεί σε ένα μεγαλύτερο κοινό.
Έκανε παγκόσμια περιοδεία με τα καινούργια της τραγούδια και το 2003 της απονεμήθηκε βραβείο Grammy για το άλμπουμ της «Voz d’amor». Χρησιμοποίησε την φήμη της για να βοηθήσει όσους το είχαν ανάγκη και έγινε πρέσβειρα του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων των Ηνωμένων Εθνών.
Το αεροδρόμιο στη γενέτειρά της έχει λάβει το όνομά της, ενώ έχουν φιλοτεχνηθεί ένα άγαλμα και μία τοιχογραφία. Πέθανε το 2011 σε ηλικία 70 ετών.
Το αγαπημένο της είδος ήταν το «morna», ένας συνδυασμός μπλουζ-παραδοσιακής μουσικής που «γεννήθηκε» στην περιοχή.
Με τη φωνή της κατάφερνε να μεταδώσει τις εμπειρίες της ζωής της, την αγάπη και την απώλεια και να κάνει γνωστή σε όλο τον κόσμο την μουσική της πατρίδας της.
Συνήθιζε να τραγουδά ξυπόλυτη και στην διάλεκτο Kriolu, ένα μείγμα πορτογαλικών και αφρικανικών διαλέκτων, συνοδευόμενη από πιάνο ή κιθάρα. Παρότι τα πρώτα χρόνια το όνομά της είχε αρχίσει να γίνεται γνωστό, δεν μπορούσε να συντηρήσει τον εαυτό της μόνο με όσα έβγαζε από τη μουσική και σταμάτησε το τραγούδι για πολλά χρόνια.
Στα 40 της η Evora ξεκίνησε να ηχογραφεί τραγούδια στο Παρίσι και εξέδωσε μία σειρά από άλμπουμ, που της προσέφεραν την ευκαιρία να αναδειχθεί σε ένα μεγαλύτερο κοινό.
Έκανε παγκόσμια περιοδεία με τα καινούργια της τραγούδια και το 2003 της απονεμήθηκε βραβείο Grammy για το άλμπουμ της «Voz d’amor». Χρησιμοποίησε την φήμη της για να βοηθήσει όσους το είχαν ανάγκη και έγινε πρέσβειρα του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων των Ηνωμένων Εθνών.
Το αεροδρόμιο στη γενέτειρά της έχει λάβει το όνομά της, ενώ έχουν φιλοτεχνηθεί ένα άγαλμα και μία τοιχογραφία. Πέθανε το 2011 σε ηλικία 70 ετών.
