Ο Τζιμ Σιλς, του πετυχημένου και πολυτραγουδισμένου sof-rock ντουέτου Seals & Crofts πέθανε στις 6 Ιουνίου 2022. Ο Seals πέθανε στο σπίτι του στο Νάσβιλ. Ήταν 80 ετών.
Στις επιτυχίες τους στη δεκαετία του ’70 περιλάμβαναν τα "Summer Breeze", "Diamond Girl" και "Get Closer".
Ο Τζέιμς Γιουτζίν Σιλς γεννήθηκε στη μικρή πόλη Σίντνεϋ του κεντρικού Τέξας, στις 17 Οκτωβρίου 1941. Το 1958 γνώρισε τον Ντάρελ Τζορτζ "Ντας" Κροφτς ως μέλος των Dean Beard and the Crew Cats, μιας ροκαμπίλι μπάντας με επικεφαλής τον ίδιο ως τραγουδιστή και πιανίστα με το όνομα West Texas Wild Man. Την ίδια χρονιά που οι Seals και Crofts εντάχθηκαν με τον Beard στους Champs, το συγκρότημα του Λος Άντζελες που μόλις είχε κάνει Νο1 με το "Tequila".
Οι δύο φίλοι κατευθύνθηκαν δυτικά μαζί με τον Beard και έπαιξαν στη συναυλία με τους Champs, με τον Seals στο τενόρο σαξόφωνο και τον Crofts να παίζει ντραμς. Μέχρι το 1959 ο Beard είχε φύγει από τα Champs, αλλά οι Seals και Crofts έμειναν μαζί τους, προσθέτοντας επίσης στα φωνητικά τους Chimes. Επιπλέον, άρχισαν να ηχογραφούν τα δικά τους σινγκλ, ως Trophies.
Μέχρι το 1965, ήταν φανερό ότι οι δύο φίλοι μπορούσαν να συνεχίσουν μόνοι τους καθώς περνούσε η μπογιά των Champs ξεθώριαζαν με την εισβολή των νέων βρετανικών συγκροτημάτων που κατέλαβαν τη ροκ σκηνή.
Ο Seals είχε ηχογραφήσει τέσσερα σινγκλ για την Challenge Records και επέλεξε να φύγει από το γκρουπ εκείνη τη χρονιά, αν και ο Crofts έμεινε αρκετό καιρό για μια ιαπωνική περιοδεία. Μετά την επιστροφή του, και οι δύο επικεντρώθηκαν στη δουλειά και τη σύνθεση τραγουδιών, γράφοντας για ονόματα όπως οι Rick Nelson, Buck Owens και Gene Vincent. (Ο Seals φέρεται επίσης να συνεισφέρει με μέρη σαξόφωνου στο More of the Monkees, το δεύτερο LP του συγκροτήματος που φτιάχτηκε για την τηλεόραση).
Seals & Crofts – Diamond Girl
Κάποια στιγμή στις αρχές της δεκαετίας του '60, οι Seals and Crofts εντάχθηκαν επίσης σε ένα συγκρότημα που ονομαζόταν Dawnbreakers και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μυήθηκαν στην πίστη των Μπαχάϊ, μια αιωνόβια θρησκεία με ρίζες στη Μέση Ανατολή που θα γινόταν το επικεντρο όχι μόνο στη ζωή και των δύο καλλιτεχνών αλλά και στη μουσική τους. Πολλά από τα τραγούδια τους γράφτηκαν γύρω από ιδέες που ενστερνίζονταν οι γραφές των Μπαχάι και οι Seals και Crofts, ακόμη και στο απόγειο της φήμης τους, δεν παρέλειψαν ποτέ να μιλήσουν γι' αυτό και διαδίδουν τις αρχές τους με κάθε ευκαιρία που είχαν.
Η πιο παραγωγική και υψηλού προφίλ φάση της καριέρας των Τεξανών ξεκίνησε το 1969, όταν οι δύο μουσικοί αποφάσισαν να συνεργαστούν ως ντουέτο που θα αποκαλούσαν απλώς Seals και Crofts. Με τον Seals να παίζει κιθάρα, σαξόφωνο και βιολί και τον Crofts στην κιθάρα και το μαντολίνο - και οι δύο μοιράζονται φωνητικά και εναρμονίζονται άψογα - άρχισαν να δημιουργούν μουσική soft-rock αναδεικνύοντας την σχέση τραγουδιστή-τραγουδοποιού.
Δεν ήταν εύκολο στην αρχή. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους άλμπουμ του 1970 απέτυχε να μπει στα chart στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο δεύτερος δίσκος τους, το Down Home, αργότερα την ίδια χρονιά, έφτασε στο Νο122.
Ακόμη και μια συναυλία στο φημισμένο Fillmore East της Νέας Υόρκης, που άνοιξαν για τους Procol Harum το 1970, δεν κατάφερε να πυροδοτήσει την αυτόνομη καριέρα τους. Το τρίτο άλμπουμ - και πρώτο για την εταιρεία Warner Bros., με τίτλο Year of Sunday - τα πήγε ακόμα χειρότερα από το προηγούμενο, φτάνοντας στο Νο133 στις αρχές του 1972.
Ήταν αποφασισμένοι όμως, και το 1972, οι Seals and Crofts τα κατάφεραν. Ένα από τα αυτοβιογραφικά τους τραγούδια, το «Summer Breeze», κυκλοφόρησε την τέλεια στιγμή, τον Αύγουστο του 1972, και βρήκε εύκολα το κοινό του. Το σινγκλ ανέβηκε μέχρι το Νο6 στην Αμερική και ανέβασε το ομώνυμο άλμπουμ στο Νο7 στο LP chart του Billboard. Σχεδόν μιάμιση δεκαετία από τότε που μπήκαν στους Champs, ο Jim Seals και ο Dash Crofts γνώρισαν επιτέλους επιτυχία.
Το "Hummingbird", το τραγούδι που άνοιξε το άλμπουμ Summer Breeze, έφτασε στο Νο20 στις αρχές του 1973, αλλά εκείνη τη στιγμή το ντουέτο είχε ήδη έτοιμο το επόμενο άλμπουμ τους. Πήρε επίσης το όνομά του από ένα επιτυχημένο σινγκλ: Το "Diamond Girl" έγινε η δεύτερη επιτυχία τους στο top 10, φτάνοντας στην ίδια θέση με το "Summer Breeze", Νο 6.
Το άλμπουμ Diamond Girl ανέβηκε στο Νο 4 και κατέγραψε τις μεγαλύτερες πωλήσεις της καριέρας τους, καθιερώνοντας τους Seals & Crofts που ήταν μόνιμα πια στο ραδιοφωνικό αέρα του soft-rock. Ένα άλλο σινγκλ από το άλμπουμ, "We May Never Pass This Way (Again)" σκαρφάλωσε στο Νο21 και οι θαυμαστές περίμεναν το επόμενο βήμα τους.
Το σινγκλ και ομώνυμο άλμπουμ "Unborn Child", ένα τραγούδι που συνέγραψαν οι Seals και η Lana Bogan, η σύζυγος του μηχανικού ηχογράφησης του ντουέτου της με τον Joseph Bogan, ήταν απερίφραστα κατά των αμβλώσεων. Κυκλοφόρησε στις αρχές του 1974, μόλις ένα χρόνο μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που έκρινε υπέρ του δικαιώματος της γυναίκας να επιλέξει τη διαδικασία, όμως το "Unborn Child" αποξένωσε ένα μεγάλο τμήμα του κοινού των Seals and Crofts.
Η Warner Bros παρακάλεσε το δίδυμο να μην το κυκλοφορήσει, αλλά οι Seals & Crofts αγνόησαν τις προειδοποιήσεις. Ενώ οι περισσότεροι από τους πιο αφοσιωμένους θαυμαστές του ζευγαριού γνώριζαν την προσκόλληση των Seals & Crofts στην πίστη των Μπαχάι Πίστη, πολλοί δεν το αποδέχθηκαν αυτό. Το σινγκλ έμεινε στο Νο 66, αν και υπήρχαν αρκετά άλλα τραγούδια στο άλμπουμ Unborn Child για να το ανεβάσουν στο Νο 14.
Το 1974 οι Seals & Crofts εμφανίστηκαν στην μεγαλύτερη ίσως συναυλία τους, αλλά και μια από τις πιο περίεργες, το California Jam, όπου έπαιξαν μαζί με τους Black Sabbath, τους Eagles, τους Deep Purple και άλλους.
Ακολούθησαν και άλλοι δίσκοι τους στα 70s όπως το Get Closer (1975), το έμελλε να είναι τελευταίο τους που έγινε χρυσό. ΤοThe Longest Road, που κυκλοφόρησε το 1980, δεν μπήκε καν στο chart, και η Warner Bros άφησε το δίδυμο.
Get Closer
Με τη μουσική σκηνή να έχει απομακρυνθεί ριζικά από τον ήχο που προτιμούσαν, οι Seals και οι Crofts αποφάσισαν να διαλύσουν το ντουέτο τους την ίδια χρονιά, αν και περιστασιακά συνέχιζαν να συναντιούνται για εκδηλώσεις που σχετίζονται με τους Μπαχάι. Ο Crofts συνέχισε να παίζει μουσική σε ύφος της κάντρι, ενώ ο Seals ασχολήθηκε με την καλλιέργεια καφέ στην Κόστα Ρίκα.
Οι Seals και οι Crofts επανενώθηκαν το 1991 για περίπου ένα χρόνο και μετά ξανά το 2004. Ηχογράφησαν ένα τελευταίο άλμπουμ εκείνη τη χρονιά, με τίτλο Traces, αλλά το κοινό για το είδος της μουσικής τους είχε προ πολλού προχωρήσει.
Στις επιτυχίες τους στη δεκαετία του ’70 περιλάμβαναν τα "Summer Breeze", "Diamond Girl" και "Get Closer".
Ο Τζέιμς Γιουτζίν Σιλς γεννήθηκε στη μικρή πόλη Σίντνεϋ του κεντρικού Τέξας, στις 17 Οκτωβρίου 1941. Το 1958 γνώρισε τον Ντάρελ Τζορτζ "Ντας" Κροφτς ως μέλος των Dean Beard and the Crew Cats, μιας ροκαμπίλι μπάντας με επικεφαλής τον ίδιο ως τραγουδιστή και πιανίστα με το όνομα West Texas Wild Man. Την ίδια χρονιά που οι Seals και Crofts εντάχθηκαν με τον Beard στους Champs, το συγκρότημα του Λος Άντζελες που μόλις είχε κάνει Νο1 με το "Tequila".
Οι δύο φίλοι κατευθύνθηκαν δυτικά μαζί με τον Beard και έπαιξαν στη συναυλία με τους Champs, με τον Seals στο τενόρο σαξόφωνο και τον Crofts να παίζει ντραμς. Μέχρι το 1959 ο Beard είχε φύγει από τα Champs, αλλά οι Seals και Crofts έμειναν μαζί τους, προσθέτοντας επίσης στα φωνητικά τους Chimes. Επιπλέον, άρχισαν να ηχογραφούν τα δικά τους σινγκλ, ως Trophies.
Μέχρι το 1965, ήταν φανερό ότι οι δύο φίλοι μπορούσαν να συνεχίσουν μόνοι τους καθώς περνούσε η μπογιά των Champs ξεθώριαζαν με την εισβολή των νέων βρετανικών συγκροτημάτων που κατέλαβαν τη ροκ σκηνή.
Ο Seals είχε ηχογραφήσει τέσσερα σινγκλ για την Challenge Records και επέλεξε να φύγει από το γκρουπ εκείνη τη χρονιά, αν και ο Crofts έμεινε αρκετό καιρό για μια ιαπωνική περιοδεία. Μετά την επιστροφή του, και οι δύο επικεντρώθηκαν στη δουλειά και τη σύνθεση τραγουδιών, γράφοντας για ονόματα όπως οι Rick Nelson, Buck Owens και Gene Vincent. (Ο Seals φέρεται επίσης να συνεισφέρει με μέρη σαξόφωνου στο More of the Monkees, το δεύτερο LP του συγκροτήματος που φτιάχτηκε για την τηλεόραση).
Seals & Crofts – Diamond Girl
Κάποια στιγμή στις αρχές της δεκαετίας του '60, οι Seals and Crofts εντάχθηκαν επίσης σε ένα συγκρότημα που ονομαζόταν Dawnbreakers και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μυήθηκαν στην πίστη των Μπαχάϊ, μια αιωνόβια θρησκεία με ρίζες στη Μέση Ανατολή που θα γινόταν το επικεντρο όχι μόνο στη ζωή και των δύο καλλιτεχνών αλλά και στη μουσική τους. Πολλά από τα τραγούδια τους γράφτηκαν γύρω από ιδέες που ενστερνίζονταν οι γραφές των Μπαχάι και οι Seals και Crofts, ακόμη και στο απόγειο της φήμης τους, δεν παρέλειψαν ποτέ να μιλήσουν γι' αυτό και διαδίδουν τις αρχές τους με κάθε ευκαιρία που είχαν.
Η πιο παραγωγική και υψηλού προφίλ φάση της καριέρας των Τεξανών ξεκίνησε το 1969, όταν οι δύο μουσικοί αποφάσισαν να συνεργαστούν ως ντουέτο που θα αποκαλούσαν απλώς Seals και Crofts. Με τον Seals να παίζει κιθάρα, σαξόφωνο και βιολί και τον Crofts στην κιθάρα και το μαντολίνο - και οι δύο μοιράζονται φωνητικά και εναρμονίζονται άψογα - άρχισαν να δημιουργούν μουσική soft-rock αναδεικνύοντας την σχέση τραγουδιστή-τραγουδοποιού.
Δεν ήταν εύκολο στην αρχή. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους άλμπουμ του 1970 απέτυχε να μπει στα chart στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο δεύτερος δίσκος τους, το Down Home, αργότερα την ίδια χρονιά, έφτασε στο Νο122.
Ακόμη και μια συναυλία στο φημισμένο Fillmore East της Νέας Υόρκης, που άνοιξαν για τους Procol Harum το 1970, δεν κατάφερε να πυροδοτήσει την αυτόνομη καριέρα τους. Το τρίτο άλμπουμ - και πρώτο για την εταιρεία Warner Bros., με τίτλο Year of Sunday - τα πήγε ακόμα χειρότερα από το προηγούμενο, φτάνοντας στο Νο133 στις αρχές του 1972.
Ήταν αποφασισμένοι όμως, και το 1972, οι Seals and Crofts τα κατάφεραν. Ένα από τα αυτοβιογραφικά τους τραγούδια, το «Summer Breeze», κυκλοφόρησε την τέλεια στιγμή, τον Αύγουστο του 1972, και βρήκε εύκολα το κοινό του. Το σινγκλ ανέβηκε μέχρι το Νο6 στην Αμερική και ανέβασε το ομώνυμο άλμπουμ στο Νο7 στο LP chart του Billboard. Σχεδόν μιάμιση δεκαετία από τότε που μπήκαν στους Champs, ο Jim Seals και ο Dash Crofts γνώρισαν επιτέλους επιτυχία.
Το "Hummingbird", το τραγούδι που άνοιξε το άλμπουμ Summer Breeze, έφτασε στο Νο20 στις αρχές του 1973, αλλά εκείνη τη στιγμή το ντουέτο είχε ήδη έτοιμο το επόμενο άλμπουμ τους. Πήρε επίσης το όνομά του από ένα επιτυχημένο σινγκλ: Το "Diamond Girl" έγινε η δεύτερη επιτυχία τους στο top 10, φτάνοντας στην ίδια θέση με το "Summer Breeze", Νο 6.
Το άλμπουμ Diamond Girl ανέβηκε στο Νο 4 και κατέγραψε τις μεγαλύτερες πωλήσεις της καριέρας τους, καθιερώνοντας τους Seals & Crofts που ήταν μόνιμα πια στο ραδιοφωνικό αέρα του soft-rock. Ένα άλλο σινγκλ από το άλμπουμ, "We May Never Pass This Way (Again)" σκαρφάλωσε στο Νο21 και οι θαυμαστές περίμεναν το επόμενο βήμα τους.
Το σινγκλ και ομώνυμο άλμπουμ "Unborn Child", ένα τραγούδι που συνέγραψαν οι Seals και η Lana Bogan, η σύζυγος του μηχανικού ηχογράφησης του ντουέτου της με τον Joseph Bogan, ήταν απερίφραστα κατά των αμβλώσεων. Κυκλοφόρησε στις αρχές του 1974, μόλις ένα χρόνο μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που έκρινε υπέρ του δικαιώματος της γυναίκας να επιλέξει τη διαδικασία, όμως το "Unborn Child" αποξένωσε ένα μεγάλο τμήμα του κοινού των Seals and Crofts.
Η Warner Bros παρακάλεσε το δίδυμο να μην το κυκλοφορήσει, αλλά οι Seals & Crofts αγνόησαν τις προειδοποιήσεις. Ενώ οι περισσότεροι από τους πιο αφοσιωμένους θαυμαστές του ζευγαριού γνώριζαν την προσκόλληση των Seals & Crofts στην πίστη των Μπαχάι Πίστη, πολλοί δεν το αποδέχθηκαν αυτό. Το σινγκλ έμεινε στο Νο 66, αν και υπήρχαν αρκετά άλλα τραγούδια στο άλμπουμ Unborn Child για να το ανεβάσουν στο Νο 14.
Το 1974 οι Seals & Crofts εμφανίστηκαν στην μεγαλύτερη ίσως συναυλία τους, αλλά και μια από τις πιο περίεργες, το California Jam, όπου έπαιξαν μαζί με τους Black Sabbath, τους Eagles, τους Deep Purple και άλλους.
Ακολούθησαν και άλλοι δίσκοι τους στα 70s όπως το Get Closer (1975), το έμελλε να είναι τελευταίο τους που έγινε χρυσό. ΤοThe Longest Road, που κυκλοφόρησε το 1980, δεν μπήκε καν στο chart, και η Warner Bros άφησε το δίδυμο.
Get Closer
Με τη μουσική σκηνή να έχει απομακρυνθεί ριζικά από τον ήχο που προτιμούσαν, οι Seals και οι Crofts αποφάσισαν να διαλύσουν το ντουέτο τους την ίδια χρονιά, αν και περιστασιακά συνέχιζαν να συναντιούνται για εκδηλώσεις που σχετίζονται με τους Μπαχάι. Ο Crofts συνέχισε να παίζει μουσική σε ύφος της κάντρι, ενώ ο Seals ασχολήθηκε με την καλλιέργεια καφέ στην Κόστα Ρίκα.
Οι Seals και οι Crofts επανενώθηκαν το 1991 για περίπου ένα χρόνο και μετά ξανά το 2004. Ηχογράφησαν ένα τελευταίο άλμπουμ εκείνη τη χρονιά, με τίτλο Traces, αλλά το κοινό για το είδος της μουσικής τους είχε προ πολλού προχωρήσει.
