Πέθανε ο free-jazz σαξοφωνίστας, θρυλικός συνθέτης της και αρχηγός συγκροτήματος, Φαρώα Σάντερς. Ο θάνατός του επιβεβαιώθηκε το πρωί της Κυριακής μέσω της δισκογραφικής εταιρείας του, Luaka Bop. Ήταν 81 ετών.
Η ανάρτηση της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναφέρει «Είμαστε συντετριμμένοι που μοιραζόμαστε ότι ο Pharoah Sanders πέθανε. Πέθανε ειρηνικά περιτριγυρισμένος από την στοργική οικογένεια του και φίλους στο Λος Άντζελες νωρίτερα σήμερα το πρωί. Θα είναι για πάντα ο πιο καλός άνθρωπος, να αναπαύεται εν ειρήνη.
Ήταν ο ηγέτης του κινήματος της πνευματικής τζαζ (spiritual jazz)και από εκείνους που καθόρισε την περίφημη τζαζ σκηνή της δεκαετίας του 1960. Ο Σάντερς συνεργάστηκε με πολλούς σπουδαίους του είδους στις δεκαετίες, όπως οι Kenny Garrett, Norman Connors, Tisziji Muñoz, McCoy Tyner, Don Cherry, Ornette Coleman και Randy Weston.
Γεννημένος ως Φάρελ Σάντερς στο Λιτλ Ροκ του Αρκάνσας το 1940, άρχισε να παίζει σαξόφωνο στο γυμνάσιο και πήγαινε κρυφά σε κλαμπ στο κέντρο του Λιτλ Ροκ για να παίξει με περιοδεύοντες μουσικούς που έρχονταν στην πόλη.
Αργότερα μετακόμισε στο Όκλαντ της Καλιφόρνια το 1959, όπου ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα παίζοντας τενόρο σαξόφωνο, και λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη το 1961.
Κέρδισε το όνομά του "Pharoah" από τον συνάδελφο καινοτόμο της τζαζ Sun Ra, ο οποίος του έδινε επίσης ρούχα και ένα μέρος για να μείνει. Επίσης έκανε εξάσκηση ως μουσικός παίζοντας με το σχήμα Sun Ra And His Arkestra.
Το 1965, ο Σάντερς άρχισε να παίζει με το συγκρότημα του John Coltrane, το οποίο άρχιζε να εξερευνά έναν πιο πειραματικό ήχο, επηρεασμένο από τους Sun Ra, Albert Ayler και Cecil Taylor. Τα πρώτα άλμπουμ του Sanders με τον Coltrane ήταν το Ascension του 1965 και το Meditations του 1966. Την επόμενη χρονιά, ο Sanders κυκλοφόρησε τον πρώτο δίσκο του στην Impulse Records !
Στο ντεμπούτο άλμπουμ του Tauhid, παρουσίασε τον μακροχρόνιο, πνευματικό τζαζ ήχο του, που εμβάθυνε αργότερα στο δίσκο Karma, του 1969, και μπήκε βαθύτερα στην free jazz στο άλμπουμ Black Unity και σε μια πιο διαλογιστική προσέγγιση στο Thembi του 1971.
Η μουσική του συχνά παρουσίαζε μια ισχυρή ισορροπία, ασύμφωνης έντασης free-jazz και πιο ατμοσφαιρικών στιγμών ομορφιάς και υπέρβασης. Συμμετείχε επίσης σε περίοπτη θέση στο άλμπουμ της Alice Coltrane το 1971, Journey in Satchidananda (έπαιξε επίσης στο άλμπουμ της Alice του 1968: A Monastic Trio)
Ο Σάντερς συνέχισε τις εμφανίσεις μέχρι τα τελευταία του χρόνια, με πιο πρόσφατη την κυκλοφορία του Promises, την ολοκληρωμένη συνεργασία του με τους Floating Points και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου.
Τα τελευταία χρόνια επανεξέδωσε κάποιους από τους παλιότερους δίσκους του, μεταξύ αυτών τους : Tauhid, Jewels Of Thought, Deaf Dumb Blind (Summun Bukmaun Umyun) και Live In Paris (1975). Το 2021, ο Sanders κυκλοφόρησε το αριστούργημα της τελευταίας καριέρα του Promises με τους Floating Points και την Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου.
«Μερικές φορές, όταν παίζω, θέλω να κάνω κάτι, αλλά νιώθω ότι, αν το έκανα, δεν θα ακουγόταν σωστά», είπε ο Σάντερς σε μια συνέντευξη στο The New Yorker το 2020. «Έτσι είμαι πάντα, προσπαθώ να κάνει κάτι που μπορεί να ακούγεται άσχημο, να ακούγεται όμορφο με κάποιο τρόπο».
Η ανάρτηση της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναφέρει «Είμαστε συντετριμμένοι που μοιραζόμαστε ότι ο Pharoah Sanders πέθανε. Πέθανε ειρηνικά περιτριγυρισμένος από την στοργική οικογένεια του και φίλους στο Λος Άντζελες νωρίτερα σήμερα το πρωί. Θα είναι για πάντα ο πιο καλός άνθρωπος, να αναπαύεται εν ειρήνη.
Ήταν ο ηγέτης του κινήματος της πνευματικής τζαζ (spiritual jazz)και από εκείνους που καθόρισε την περίφημη τζαζ σκηνή της δεκαετίας του 1960. Ο Σάντερς συνεργάστηκε με πολλούς σπουδαίους του είδους στις δεκαετίες, όπως οι Kenny Garrett, Norman Connors, Tisziji Muñoz, McCoy Tyner, Don Cherry, Ornette Coleman και Randy Weston.
Γεννημένος ως Φάρελ Σάντερς στο Λιτλ Ροκ του Αρκάνσας το 1940, άρχισε να παίζει σαξόφωνο στο γυμνάσιο και πήγαινε κρυφά σε κλαμπ στο κέντρο του Λιτλ Ροκ για να παίξει με περιοδεύοντες μουσικούς που έρχονταν στην πόλη.
Αργότερα μετακόμισε στο Όκλαντ της Καλιφόρνια το 1959, όπου ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα παίζοντας τενόρο σαξόφωνο, και λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη το 1961.
Κέρδισε το όνομά του "Pharoah" από τον συνάδελφο καινοτόμο της τζαζ Sun Ra, ο οποίος του έδινε επίσης ρούχα και ένα μέρος για να μείνει. Επίσης έκανε εξάσκηση ως μουσικός παίζοντας με το σχήμα Sun Ra And His Arkestra.
Το 1965, ο Σάντερς άρχισε να παίζει με το συγκρότημα του John Coltrane, το οποίο άρχιζε να εξερευνά έναν πιο πειραματικό ήχο, επηρεασμένο από τους Sun Ra, Albert Ayler και Cecil Taylor. Τα πρώτα άλμπουμ του Sanders με τον Coltrane ήταν το Ascension του 1965 και το Meditations του 1966. Την επόμενη χρονιά, ο Sanders κυκλοφόρησε τον πρώτο δίσκο του στην Impulse Records !
Στο ντεμπούτο άλμπουμ του Tauhid, παρουσίασε τον μακροχρόνιο, πνευματικό τζαζ ήχο του, που εμβάθυνε αργότερα στο δίσκο Karma, του 1969, και μπήκε βαθύτερα στην free jazz στο άλμπουμ Black Unity και σε μια πιο διαλογιστική προσέγγιση στο Thembi του 1971.
Η μουσική του συχνά παρουσίαζε μια ισχυρή ισορροπία, ασύμφωνης έντασης free-jazz και πιο ατμοσφαιρικών στιγμών ομορφιάς και υπέρβασης. Συμμετείχε επίσης σε περίοπτη θέση στο άλμπουμ της Alice Coltrane το 1971, Journey in Satchidananda (έπαιξε επίσης στο άλμπουμ της Alice του 1968: A Monastic Trio)
Ο Σάντερς συνέχισε τις εμφανίσεις μέχρι τα τελευταία του χρόνια, με πιο πρόσφατη την κυκλοφορία του Promises, την ολοκληρωμένη συνεργασία του με τους Floating Points και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου.
Τα τελευταία χρόνια επανεξέδωσε κάποιους από τους παλιότερους δίσκους του, μεταξύ αυτών τους : Tauhid, Jewels Of Thought, Deaf Dumb Blind (Summun Bukmaun Umyun) και Live In Paris (1975). Το 2021, ο Sanders κυκλοφόρησε το αριστούργημα της τελευταίας καριέρα του Promises με τους Floating Points και την Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου.
«Μερικές φορές, όταν παίζω, θέλω να κάνω κάτι, αλλά νιώθω ότι, αν το έκανα, δεν θα ακουγόταν σωστά», είπε ο Σάντερς σε μια συνέντευξη στο The New Yorker το 2020. «Έτσι είμαι πάντα, προσπαθώ να κάνει κάτι που μπορεί να ακούγεται άσχημο, να ακούγεται όμορφο με κάποιο τρόπο».
