Ο Danny Kalb, ο βασικός κιθαρίστας των Blues Project πέθανε στις 19 Νοεμβρίου 2022 σε ηλικία 80 ετών χωρίς να αναφερθούν τα αίτια του θανάτου του που προήλθε μετά από μια μακρά ασθένεια και επιβεβαιώθηκε από τον Steve Katz, μέλος του γκρουπ.
Αρκεί να ακούσει κανείς το καινοτόμο παίξιμό του στο "Two Trains Running" του Muddy Waters, ένα δύσκολο κομμάτι, για να καταλάβει πόσο αυτός ο τύπος είχε ρουφήξει τα blues και τι ζωτικής σημασίας ήταν η κιθάρα του για το ξεχωριστό Νεοϋορκέζικο συγκρότημα στο οποίο συμμετείχε η τεράστια μορφή του Al Kooper.
Μαζί με τον Michael Bloomfield των Paul Butterfield Blues Band, ο Kalb ήταν από τους πρώτους ήρωες της κιθάρας που έπαιξαν πρώτοι blues-rock στα μέσα της δεκαετίας του '60. Έμαθε την τέχνη του από τους κορυφαίους μπλουζίστες της εποχής και την εφάρμοσε στο rock με επίδραση και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η δουλειά του είχε μεγάλη επιρροή και τον θαύμαζαν πολλοί κιθαρίστες που αναδείχθηκαν περισσότερο μετά από αυτόν.
The Blues Project - Two Trains Running
Ο Kalb επίσης τραγουδούσε αν και ενώ η φωνή του δεν ήταν το πιο δυνατό του σημείο, όπως η κιθάρα, ωστόσο το έκανε με το ίδιο συναίσθημα. Το δύο τραγούδια που ερμήνευσε το "You Can't Catch Me" του Chuck Berry και το "Two Trains Running" του Muddy Waters στο δίσκο Projections του 1966 των Blues Project , ήταν τα κυριότερα σημεία αυτής της σημαντικής κυκλοφορίας.
Ο Danny Kalb γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1942 στο όρος Vernon της Νέας Υόρκης και ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως σόλο καλλιτέχνης και session κιθαρίστας, δουλεύοντας με τους Judy Collins, Phil Ochs και Bob Dylan σε ηχογραφήσεις και σε συναυλίες. Το 1963, εντάχθηκε στο συγκρότημα του μεγάλου folk μουσικού του Greenwich Village, Dave Van Ronk, ενώ συνέχισε να παίζει με άλλους folk και blues καλλιτέχνες.
Το 1965, καθώς η συγχώνευση ηλεκτρικής ροκ μουσικής και μπλουζ άρχισε να αυξάνεται σε δημοτικότητα, ο Kalb σχημάτισε τους Blues Project - δανειζόμενος το όνομα από μια συλλογή στην οποία συμμετείχε ο Kalb - με τον επίσης κιθαρίστα / τραγουδιστή Katz, τον μπασίστα / φλαουτίστα Andy Kulberg, τον ντράμερ Roy Blumenfeld και τον τραγουδιστή Tommy Flanders. Ο τελευταίος εναλλάσσει τα βασικά φωνητικά με τον Kalb στο ντεμπούτο άλμπουμ των Blues Project “Live at the Café Au Go Go” στην Verve/Folkways to 1966 και ο πιανίστας Al Kooper, ο οποίος εντάχθηκε στο συγκρότημα εγκαίρως ώστε να συμμετέχει στο δίσκο αυτό, τραγούδησε ένα βασικό κομμάτι, το "I Want To Be Your Driver" του Chuck Berry. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε ένα κλαμπ της Νέας Υόρκης όπου έπαιζαν συχνά οι Blues Project, όπου παρουσίαζαν την ποικιλομορφία του γκρουπ, με τραγούδια από folk τραγουδιστές όπως οι Donovan και Eric Andersen καθώς και μπλουζίστες όπως ο Willie Dixon και άλλες επιρροές τους όπως ο Bo Diddley.
Οι Blues Project, 1966, από αριστερά: Andy Kulberg, Al Kooper, Danny Kalb, Steve Katz, Roy Blumenfeld
Όταν ήταν έτοιμοι να κυκλοφορήσουν το δεύτερο άλμπουμ τους, Projections, το συγκρότημα είχε βρει τη βάση του και άρχισε να επεκτείνεται πέρα από το παραδοσιακό μπλουζ σε πιο πειραματικούς τομείς. Ο Flanders έφυγε, αφήνοντας τους Blues Project ως κουιντέτο, και έτσι μπήκαν στο στούντιο. Εκτός από τα κομμάτια που έφεραν στο προσκήνιο τον Kalb, το άλμπουμ περιλάμβανε επίσης συναρπαστικά blues-rock τραγούδια όπως τα "Wake Me, Shake Me" και "I Can't Keep From Crying", σε διασκευή και ερμηνεία του Kooper. Το folk-rock "Steve's Song" του Katz και το "Flute Thing" που έγραψε ο Kooper, με το εκπληκτικό φλάουτο του Kulberg οδήγησαν το συγκρότημα στην περιοχή του space- new jazz - psych-rock ήχου και έτσι άρχισε η κυριαρχία τους στη ροκ σκηνή. Σημαντική ήταν η εμφάνισή του στο Monterey Pop Festival το 1967.
The Blues Project - A Flute Thing - 06-18-1967 - Monterey Pop Festival - Monterey, Ca
Το τρίτο άλμπουμ της μπάντας, και τελευταίο με την κλασική σύνθεση, Live at Town Hall, ήταν —εκτός από τον τίτλο του— κυρίως μια προσπάθεια στούντιο. Επανέλαβε μερικά τραγούδια από το Projections και περιελάμβανε το "No Time Like the Right Time", έναν ψυχεδελικό ροκ κομμάτι που έγραψε και τραγούδησε ο Kooper. Κυκλοφόρησε ως σινγκλ, κι έδωσε στο γκρουπ τη μοναδική του θέση στο τσαρτ σινγκλ, αν και δεν έφτασε ψηλότερα από το Νο96. Ήρθε ξανά στο προσκήνιο το 1972 και χρησιμοποιήθηκε στη ιδιαίτερη συλλογή γκαράζ-ροκ Nuggets, εκθέτοντας το συγκρότημα σε ένα νέο κοινό, αν και τότε οι Blues Project είχαν σχεδόν διαλυθεί.
Μετά την αποχώρησή του από το συγκρότημα, ο Kalb ηχογράφησε το άλμπουμ Crosscurrents με τον κιθαρίστα Stefan Grossman (1969), αλλά παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό εκτός κυκλώματος για το υπόλοιπο της καριέρας του, επανεμφανιζόμενος για την περιστασιακή επανένωση των Blues Project το 1973 και κυκλοφορώντας σόλο έργα που απευθύνονταν κυρίως σε λάτρεις της κιθάρας και θαυμαστές της πρώιμης δουλειάς του. Έπαιξε με το δικό του Danny Kalb Trio και κυκλοφόρησε πολλά άλμπουμ με διάφορους μουσικούς, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ζωντανών ηχογραφήσεων, στον 21ο αιώνα.
Αρκεί να ακούσει κανείς το καινοτόμο παίξιμό του στο "Two Trains Running" του Muddy Waters, ένα δύσκολο κομμάτι, για να καταλάβει πόσο αυτός ο τύπος είχε ρουφήξει τα blues και τι ζωτικής σημασίας ήταν η κιθάρα του για το ξεχωριστό Νεοϋορκέζικο συγκρότημα στο οποίο συμμετείχε η τεράστια μορφή του Al Kooper.
Μαζί με τον Michael Bloomfield των Paul Butterfield Blues Band, ο Kalb ήταν από τους πρώτους ήρωες της κιθάρας που έπαιξαν πρώτοι blues-rock στα μέσα της δεκαετίας του '60. Έμαθε την τέχνη του από τους κορυφαίους μπλουζίστες της εποχής και την εφάρμοσε στο rock με επίδραση και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η δουλειά του είχε μεγάλη επιρροή και τον θαύμαζαν πολλοί κιθαρίστες που αναδείχθηκαν περισσότερο μετά από αυτόν.
The Blues Project - Two Trains Running
Ο Kalb επίσης τραγουδούσε αν και ενώ η φωνή του δεν ήταν το πιο δυνατό του σημείο, όπως η κιθάρα, ωστόσο το έκανε με το ίδιο συναίσθημα. Το δύο τραγούδια που ερμήνευσε το "You Can't Catch Me" του Chuck Berry και το "Two Trains Running" του Muddy Waters στο δίσκο Projections του 1966 των Blues Project , ήταν τα κυριότερα σημεία αυτής της σημαντικής κυκλοφορίας.
Ο Danny Kalb γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1942 στο όρος Vernon της Νέας Υόρκης και ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως σόλο καλλιτέχνης και session κιθαρίστας, δουλεύοντας με τους Judy Collins, Phil Ochs και Bob Dylan σε ηχογραφήσεις και σε συναυλίες. Το 1963, εντάχθηκε στο συγκρότημα του μεγάλου folk μουσικού του Greenwich Village, Dave Van Ronk, ενώ συνέχισε να παίζει με άλλους folk και blues καλλιτέχνες.
Το 1965, καθώς η συγχώνευση ηλεκτρικής ροκ μουσικής και μπλουζ άρχισε να αυξάνεται σε δημοτικότητα, ο Kalb σχημάτισε τους Blues Project - δανειζόμενος το όνομα από μια συλλογή στην οποία συμμετείχε ο Kalb - με τον επίσης κιθαρίστα / τραγουδιστή Katz, τον μπασίστα / φλαουτίστα Andy Kulberg, τον ντράμερ Roy Blumenfeld και τον τραγουδιστή Tommy Flanders. Ο τελευταίος εναλλάσσει τα βασικά φωνητικά με τον Kalb στο ντεμπούτο άλμπουμ των Blues Project “Live at the Café Au Go Go” στην Verve/Folkways to 1966 και ο πιανίστας Al Kooper, ο οποίος εντάχθηκε στο συγκρότημα εγκαίρως ώστε να συμμετέχει στο δίσκο αυτό, τραγούδησε ένα βασικό κομμάτι, το "I Want To Be Your Driver" του Chuck Berry. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε ένα κλαμπ της Νέας Υόρκης όπου έπαιζαν συχνά οι Blues Project, όπου παρουσίαζαν την ποικιλομορφία του γκρουπ, με τραγούδια από folk τραγουδιστές όπως οι Donovan και Eric Andersen καθώς και μπλουζίστες όπως ο Willie Dixon και άλλες επιρροές τους όπως ο Bo Diddley.
Οι Blues Project, 1966, από αριστερά: Andy Kulberg, Al Kooper, Danny Kalb, Steve Katz, Roy BlumenfeldΌταν ήταν έτοιμοι να κυκλοφορήσουν το δεύτερο άλμπουμ τους, Projections, το συγκρότημα είχε βρει τη βάση του και άρχισε να επεκτείνεται πέρα από το παραδοσιακό μπλουζ σε πιο πειραματικούς τομείς. Ο Flanders έφυγε, αφήνοντας τους Blues Project ως κουιντέτο, και έτσι μπήκαν στο στούντιο. Εκτός από τα κομμάτια που έφεραν στο προσκήνιο τον Kalb, το άλμπουμ περιλάμβανε επίσης συναρπαστικά blues-rock τραγούδια όπως τα "Wake Me, Shake Me" και "I Can't Keep From Crying", σε διασκευή και ερμηνεία του Kooper. Το folk-rock "Steve's Song" του Katz και το "Flute Thing" που έγραψε ο Kooper, με το εκπληκτικό φλάουτο του Kulberg οδήγησαν το συγκρότημα στην περιοχή του space- new jazz - psych-rock ήχου και έτσι άρχισε η κυριαρχία τους στη ροκ σκηνή. Σημαντική ήταν η εμφάνισή του στο Monterey Pop Festival το 1967.
The Blues Project - A Flute Thing - 06-18-1967 - Monterey Pop Festival - Monterey, Ca
Το τρίτο άλμπουμ της μπάντας, και τελευταίο με την κλασική σύνθεση, Live at Town Hall, ήταν —εκτός από τον τίτλο του— κυρίως μια προσπάθεια στούντιο. Επανέλαβε μερικά τραγούδια από το Projections και περιελάμβανε το "No Time Like the Right Time", έναν ψυχεδελικό ροκ κομμάτι που έγραψε και τραγούδησε ο Kooper. Κυκλοφόρησε ως σινγκλ, κι έδωσε στο γκρουπ τη μοναδική του θέση στο τσαρτ σινγκλ, αν και δεν έφτασε ψηλότερα από το Νο96. Ήρθε ξανά στο προσκήνιο το 1972 και χρησιμοποιήθηκε στη ιδιαίτερη συλλογή γκαράζ-ροκ Nuggets, εκθέτοντας το συγκρότημα σε ένα νέο κοινό, αν και τότε οι Blues Project είχαν σχεδόν διαλυθεί.
Μετά την αποχώρησή του από το συγκρότημα, ο Kalb ηχογράφησε το άλμπουμ Crosscurrents με τον κιθαρίστα Stefan Grossman (1969), αλλά παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό εκτός κυκλώματος για το υπόλοιπο της καριέρας του, επανεμφανιζόμενος για την περιστασιακή επανένωση των Blues Project το 1973 και κυκλοφορώντας σόλο έργα που απευθύνονταν κυρίως σε λάτρεις της κιθάρας και θαυμαστές της πρώιμης δουλειάς του. Έπαιξε με το δικό του Danny Kalb Trio και κυκλοφόρησε πολλά άλμπουμ με διάφορους μουσικούς, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ζωντανών ηχογραφήσεων, στον 21ο αιώνα.
