Οι ιστορίες τραγουδιών μας «ταξιδεύουν» σήμερα εξήντα ένα χρόνια πίσω. Ήταν 9 Μαΐου του 1961 όταν ο Βασίλης Τσιτσάνης ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Κώστας Παπαδόπουλος και ο Λάκης Καρνέζης με τα μπουζούκια τους, μπήκαν στο studio για να ηχογραφήσουν σε δεύτερη εκτέλεση την περίφημη «Σκοτούρα» ή «Μες στην πολλή σκοτούρα μου», όπως είναι ο επίσημος τίτλος του τραγουδιού. Ένα από τα προπολεμικά τραγούδια του Τσιτσάνη, που ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1939 από τον Στράτο Παγιουμτζή και κυκλοφόρησε σε δίσκο γραμμοφώνου (HMV AO-2540). Λίγο μετά τον πόλεμο, το ηχογράφησε στην Αμερική και ο Γιώργος Κατσαρός (Θεολογίτης) με την κιθάρα του, λέγοντας στην πρώτη φράση «Μες στην τρελή σκοτούρα μου».
H εκτέλεση του Μπιθικώτση κυκλοφόρησε σε 45άρι με την ετικέτα της Columbia (SCDG-3023), έχοντας στην άλλη πλευρά την επανεκτέλεση του «Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά» με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τον Βασίλη Τσιτσάνη.
Δυο μήνες μετά, στις 6 Ιουλίου 1961 ο Τσιτσάνης ξαναμπήκε στο studio για να ηχογραφήσει τη «Σκοτούρα», αυτή τη φορά με ερμηνεύτρια την Πόλυ Πάνου και τον Γιάννη Καραμπεσίνη στο μπουζούκι, ενώ μπαγλαμά έπαιξε ο ίδιος ο συνθέτης. Η ηχογράφηση αυτή κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών από την Columbia με τον ίδιο κωδικό δίσκου και με το ίδιο τραγούδι στην άλλη πλευρά.
Ακολούθησε μια ηχογράφηση με τον Βαγγέλη Περπινιάδη στην Odeon, ενώ τα νεότερα χρόνια το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου» ηχογραφήθηκε από ερμηνευτές όπως η Μαρινέλλα, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Γιάννης Πάριος – στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και οι δύο - ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Γιάννης Αλεξανδρής - στην «Αίγλη» της Θεσσαλονίκης - και άλλοι, ενώ ο Σταύρος Ξαρχάκος διασκεύασε το τραγούδι και το ενέταξε στο ορχηστρικό έργο του «Τσιτσάνη Διάλογοι», με υπότιτλο «Στις πεοφιλούσες μοναχικές γυναίκες». Αξίζει να σημειωθεί, πως το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου» ήταν ένα από τα τραγούδια που επέλεξε να τραγουδήσει η Πόλυ Πάνου στη μεγάλη συναυλία για τον Γρηγόρη Μπιθικώτση στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, στις 11 Μαρτίου 2002, που αποτυπώθηκε σε διπλό cd.
Ποιοι ήταν όμως οι λόγοι που οδήγησαν τον Τσιτσάνη στη νέα ηχογράφηση της «Σκοτούρας» με την Πόλυ Πάνου, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα από αυτήν του Μπιθικώτση;
Τη Δευτέρα 16 Μαΐου 2011 (εντελώς συμπτωματικά σαν αύριο), είχα τη μεγάλη χαρά να συνομιλήσω με την Πόλυ Πάνου, η οποία άνοιξε το σπίτι και την καρδιά της και μου παραχώρησε μια συνέντευξη, που, δυστυχώς, έμελλε να είναι και η τελευταία της. Εκεί έγινε ιδιαίτερη αναφορά στη συνεργασία της με τον Τσιτσάνη και στην ηχογράφηση της «Σκοτούρας».
Μαζί μου ήταν και ο καλός φίλος και ανιψιός της τραγουδίστριας Αποστόλης Γιαννακίδης, που μεσολάβησε για τη γνωριμία μου με την Πόλυ Πάνου. Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε αρχικά στον «Μετρονόμο» και στη συνέχεια στο Ogdoo.gr, ενώ λόγοι χωρητικότητας, με οδήγησαν στο να αφαιρέσω κάποια μικρά αποσπάσματα, από την πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό, που μπορείτε να διαβάσετε και να ακούσετε στο κείμενο και στο video που ακολουθούν…
Θ.Γ: Με τον Τσιτσάνη πότε γνωριστήκατε; Το «Κοινωνία και γυναίκα» ήταν το πρώτο…
Π.Π: Ποιο;
Θ.Γ: Η «Κοινωνία και γυναίκα».
Π.Π: Ποιο είναι αυτό;
Θ.Γ: «Η κοινωνία κι η γυναίκα, την ίδια παίζουνε πενιά, διπλή τη μάσκα κι οι δυο φορούνε κι όλο τον κόσμο τον κυβερνούνε». Ένα χασαποσέρβικο είναι.
Π.Π: Δεν το ξέρω…
Θ.Γ: «Αχ γυναίκα, γεννήθηκες μπαμπέσα και κοινωνία σκάρτη…»
Π.Π: Εσύ τραγουδάς κι ωραία Θανάση και είσαι σωστός.
Θ.Γ: Εντάξει…
Π.Π: Γιατί; Πολύ ωραίος είσαι. Το λέει ωραία. Πολύ ωραίος είσαι Θανάση, μπράβο! Αυτό δεν το ξέρω καθόλου, δεν το θυμάμαι καθόλου.
Θ.Γ: Του Τσιτσάνη είναι…
A.Γ: Αν τον αφήσεις έτσι, μπορεί να σου τραγουδήσει όλο σου το ρεπερτόριο…
Θ.Γ: Όχι, όχι…
Π.Π: «Γρουσούζα μέρα Κυριακή», αυτά τα θυμάμαι. Αυτό που είπες δεν το ξέρω.
Θ.Γ: Πολύ ωραίο τραγούδι.
Π.Π: Το’ χεις;
Θ.Γ: Βέβαια.
Π.Π: Α σε παρακαλώ… Αυτά δεν τα θυμάμαι καθόλου…
Θ.Γ: Αυτό το είχα σε 45άρι μάλιστα και έσπασε και το ξαναβρήκα μετά.
Π.Π: Πού το βρήκες;
Θ.Γ: Το βρήκα στο Μοναστηράκι. Έχει βγει κιόλας, έχει βγει και σε cd.
Π.Π: Εγώ έπαθα και μια ζημιά. Με τη μετακόμιση που έκανα, μου σπάσανε 150 δίσκοι…
Θ.Γ: Αμάν!
Π.Π: Στη μέση…Πολύ στεναχωρήθηκα για τους δίσκους.
Θ.Γ: Με τον Τσιτσάνη πότε γνωριστήκατε;
Π.Π: Με τον Τσιτσάνη δούλεψα έξι σεζόν μαζί του. Με Τσιτσάνη – Παπαϊωάννου. Το’61-’62 πρέπει να’ταν.
Θ.Γ: Λίγο πιο πριν πρέπει να’ναι. Στους δίσκους υπάρχουν πιο παλιές ηχογραφήσεις.
Π.Π: Δισκογραφικά μιλάς ή σε μαγαζιά;
Θ.Γ: Για δίσκο…
Π.Π: Πολύ πιο παλιά, ’56-’57.
Θ.Γ: Κάπου εκεί. Πώς ήταν ο Τσιτσάνης; Πώς τον θυμάστε στη συνεργασία του;
Π.Π: Καλός άνθρωπος ήταν ο Τσιτσάνης. Δεν ήταν δύστροπος. Ήταν καλός δάσκαλος. Αυθεντία στο λαϊκό τραγούδι, είχε γράψει ο άνθρωπος την άμμο της θάλασσας. Καλός ήταν και στη συνεργασία του…
(Ακούγεται το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου»).
Θ.Γ: Την «Σκοτούρα» την είχε γράψει παράλληλα και με τον Μπιθικώτση…
A.Γ: Παράλληλα τη γράψανε;
Θ.Γ: Σχεδόν παράλληλα ήταν. Λίγο πριν ήταν του Μπιθικώτση.
Π.Π: Να σου πω την ιστορία όμως.
Θ.Γ: Να μου την πείτε, με ενδιαφέρει.
Π.Π: Δουλεύαμε στο «Φαληρικόν»…
A.Γ: Και πιο πριν το είπε και ο…
Π.Π: Ο Μπιθικώτσης το πρωτοείπε.
Θ.Γ: Ο Παγιουμτζής, ο Στράτος Παγιουμτζής.
Π.Π: Α καλά ναι. Είναι πολύ παλιό.
Θ.Γ: Το ’38 – ’39…
Π.Π: Ναι. Και έρχεται νωρίς ο Τσιτσάνης, εννιάμιση η ώρα πηγαίναμε στο μαγαζί εμείς. Είχε και το μπουζούκι του και μου λέει «θα περάσεις ένα τραγουδάκι»; Τα δοκιμάζαμε στο μαγαζί και μετά τα κάναμε φωνοληψία. Ξέρεις, τα τεστάραμε. Λέω «ποιο να περάσω»; Δεν το΄χα ακούσει ποτέ. Μου λέει «ένα ζεϊμπέκικο, να το λέμε εδώ». Το’χε γράψει όμως με τον Μπιθικώτση, είχε κυκλοφορήσει καιρό, μήνες και δεν είχε πουλήσει καθόλου. Το περνάω λοιπόν το τραγούδι, εκείνη την ώρα, μόνο που μου’λεγε τα λόγια. Εγώ δεν ήθελα άλλο, μία φορά να το ακούσω. Μου το’πε δυο-τρεις φορές, το έκανα πρόβα, μου λέει «να το πούμε απόψε;» Του λέω «βάλτο». Το λέω και έγινε χαμός. Αν σου πω Θανάση μου, θα το είπα πέντε – έξι φορές. Το ίδιο τραγούδι. Ξέρεις, ζεϊμπεκάδες κλπ. Τη «Σκοτούρα»… Δεν χάνει καιρό. Αφού είδε καμιά βδομάδα ότι έχει απήχηση το τραγούδι και το ζητάνε κλπ, πάει στον Μηλιόπουλο και του λέει «Μηλιόπουλε, το σταματάω με τον Μπιθικώτση. Θα το ξαναγράψω με την Πόλυ Πάνου». Πάμε και γίνεται, παιδιά, τέτοια επιτυχία, με τη «Σκοτούρα». Πάρα πολύ, μέχρι τώρα, πουλάει ακόμα. Η «Σκοτούρα» και η «Κούπα» πάρα πολύ, ακόμα πουλάνε αυτά τα τραγούδια.
A.Γ: Θυμάμαι στο Σ.Ε.Φ. στο αφιέρωμα στον Μπιθικώτση, που τραγούδησες κι εσύ, είχαμε πάει μαζί στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Π.Π: Ήμουν άρρωστη εκείνο το βράδυ και κρυωμένη…
A.Γ: Και βγαίνεις εσύ στη σκηνή με το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου»
Π.Π: Το είπα αυτό;
A.Γ: Ναι, ναι, αυτό είχες πει εκείνο το βράδυ
Θ.Γ: Και το «Ο Πειραιάς συννέφιασε».
A.Γ: Και το «Ο Πειραιάς συννέφιασε» ναι. Είχες βγει λοιπόν στη συναυλία με το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου». Και σείεται το Στάδιο!
Θ.Γ: Μετά τον Νταλάρα δεν βγήκε;
A.Γ: Ναι, μετά τον Νταλάρα. Είχαν βγει αλφαβητικά. Νταλάρας, Πάνου. Και σείεται το Στάδιο. Ήταν η πρώτη φορά που σε είδα. Τέτοιο παλμό δεν είχα ξανακούσει.
Π.Π: Ήταν έξυπνος ο Τσιτσάνης. Δεν έχασε. Σου λέει «εδώ μιλάμε για σουξέ!»
Θ.Γ: Και το άλλαξε, το έκανε πιο αργό, το «άπλωσε». Ενώ με τον Μπιθικώτση ήταν γρήγορη η εκτέλεση. Του Μπιθικώτση η εκτέλεση ήταν σαν την πρώτη.
Π.Π: Δεν ήταν και πάρα πολύ.
Θ.Γ: Στο δικό σας το έκανε πιο αργό, άλλαξε λίγο την εισαγωγή…
Π.Π: Το έκανε πιο στακάτο ζεϊμπέκικο. Και είχε τόση απήχηση. Δηλαδή, καταλαβαίνεις τι έπαθα εγώ; Δεν πέρασε βραδιά που να μην το λέω, τουλάχιστον, τρεις φορές τη βραδιά. «Δεν μπορώ Βασίλη μου, το ίδιο τραγούδι» του λέω… Μεγάλη επιτυχία…
Στο video μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι, μαζί με το απόσπασμα της συνέντευξης της Πόλυς Πάνου.
H εκτέλεση του Μπιθικώτση κυκλοφόρησε σε 45άρι με την ετικέτα της Columbia (SCDG-3023), έχοντας στην άλλη πλευρά την επανεκτέλεση του «Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά» με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τον Βασίλη Τσιτσάνη.
Δυο μήνες μετά, στις 6 Ιουλίου 1961 ο Τσιτσάνης ξαναμπήκε στο studio για να ηχογραφήσει τη «Σκοτούρα», αυτή τη φορά με ερμηνεύτρια την Πόλυ Πάνου και τον Γιάννη Καραμπεσίνη στο μπουζούκι, ενώ μπαγλαμά έπαιξε ο ίδιος ο συνθέτης. Η ηχογράφηση αυτή κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών από την Columbia με τον ίδιο κωδικό δίσκου και με το ίδιο τραγούδι στην άλλη πλευρά.
Ακολούθησε μια ηχογράφηση με τον Βαγγέλη Περπινιάδη στην Odeon, ενώ τα νεότερα χρόνια το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου» ηχογραφήθηκε από ερμηνευτές όπως η Μαρινέλλα, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Γιάννης Πάριος – στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και οι δύο - ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Γιάννης Αλεξανδρής - στην «Αίγλη» της Θεσσαλονίκης - και άλλοι, ενώ ο Σταύρος Ξαρχάκος διασκεύασε το τραγούδι και το ενέταξε στο ορχηστρικό έργο του «Τσιτσάνη Διάλογοι», με υπότιτλο «Στις πεοφιλούσες μοναχικές γυναίκες». Αξίζει να σημειωθεί, πως το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου» ήταν ένα από τα τραγούδια που επέλεξε να τραγουδήσει η Πόλυ Πάνου στη μεγάλη συναυλία για τον Γρηγόρη Μπιθικώτση στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, στις 11 Μαρτίου 2002, που αποτυπώθηκε σε διπλό cd.
Ποιοι ήταν όμως οι λόγοι που οδήγησαν τον Τσιτσάνη στη νέα ηχογράφηση της «Σκοτούρας» με την Πόλυ Πάνου, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα από αυτήν του Μπιθικώτση;
Τη Δευτέρα 16 Μαΐου 2011 (εντελώς συμπτωματικά σαν αύριο), είχα τη μεγάλη χαρά να συνομιλήσω με την Πόλυ Πάνου, η οποία άνοιξε το σπίτι και την καρδιά της και μου παραχώρησε μια συνέντευξη, που, δυστυχώς, έμελλε να είναι και η τελευταία της. Εκεί έγινε ιδιαίτερη αναφορά στη συνεργασία της με τον Τσιτσάνη και στην ηχογράφηση της «Σκοτούρας».
Μαζί μου ήταν και ο καλός φίλος και ανιψιός της τραγουδίστριας Αποστόλης Γιαννακίδης, που μεσολάβησε για τη γνωριμία μου με την Πόλυ Πάνου. Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε αρχικά στον «Μετρονόμο» και στη συνέχεια στο Ogdoo.gr, ενώ λόγοι χωρητικότητας, με οδήγησαν στο να αφαιρέσω κάποια μικρά αποσπάσματα, από την πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό, που μπορείτε να διαβάσετε και να ακούσετε στο κείμενο και στο video που ακολουθούν…
Θ.Γ: Με τον Τσιτσάνη πότε γνωριστήκατε; Το «Κοινωνία και γυναίκα» ήταν το πρώτο…
Π.Π: Ποιο;
Θ.Γ: Η «Κοινωνία και γυναίκα».
Π.Π: Ποιο είναι αυτό;
Θ.Γ: «Η κοινωνία κι η γυναίκα, την ίδια παίζουνε πενιά, διπλή τη μάσκα κι οι δυο φορούνε κι όλο τον κόσμο τον κυβερνούνε». Ένα χασαποσέρβικο είναι.
Π.Π: Δεν το ξέρω…
Θ.Γ: «Αχ γυναίκα, γεννήθηκες μπαμπέσα και κοινωνία σκάρτη…»
Π.Π: Εσύ τραγουδάς κι ωραία Θανάση και είσαι σωστός.
Θ.Γ: Εντάξει…
Π.Π: Γιατί; Πολύ ωραίος είσαι. Το λέει ωραία. Πολύ ωραίος είσαι Θανάση, μπράβο! Αυτό δεν το ξέρω καθόλου, δεν το θυμάμαι καθόλου.
Θ.Γ: Του Τσιτσάνη είναι…
A.Γ: Αν τον αφήσεις έτσι, μπορεί να σου τραγουδήσει όλο σου το ρεπερτόριο…
Θ.Γ: Όχι, όχι…
Π.Π: «Γρουσούζα μέρα Κυριακή», αυτά τα θυμάμαι. Αυτό που είπες δεν το ξέρω.
Θ.Γ: Πολύ ωραίο τραγούδι.
Π.Π: Το’ χεις;
Θ.Γ: Βέβαια.
Π.Π: Α σε παρακαλώ… Αυτά δεν τα θυμάμαι καθόλου…
Θ.Γ: Αυτό το είχα σε 45άρι μάλιστα και έσπασε και το ξαναβρήκα μετά.
Π.Π: Πού το βρήκες;
Θ.Γ: Το βρήκα στο Μοναστηράκι. Έχει βγει κιόλας, έχει βγει και σε cd.
Π.Π: Εγώ έπαθα και μια ζημιά. Με τη μετακόμιση που έκανα, μου σπάσανε 150 δίσκοι…
Θ.Γ: Αμάν!
Π.Π: Στη μέση…Πολύ στεναχωρήθηκα για τους δίσκους.
Θ.Γ: Με τον Τσιτσάνη πότε γνωριστήκατε;
Π.Π: Με τον Τσιτσάνη δούλεψα έξι σεζόν μαζί του. Με Τσιτσάνη – Παπαϊωάννου. Το’61-’62 πρέπει να’ταν.
Θ.Γ: Λίγο πιο πριν πρέπει να’ναι. Στους δίσκους υπάρχουν πιο παλιές ηχογραφήσεις.
Π.Π: Δισκογραφικά μιλάς ή σε μαγαζιά;
Θ.Γ: Για δίσκο…
Π.Π: Πολύ πιο παλιά, ’56-’57.
Θ.Γ: Κάπου εκεί. Πώς ήταν ο Τσιτσάνης; Πώς τον θυμάστε στη συνεργασία του;
Π.Π: Καλός άνθρωπος ήταν ο Τσιτσάνης. Δεν ήταν δύστροπος. Ήταν καλός δάσκαλος. Αυθεντία στο λαϊκό τραγούδι, είχε γράψει ο άνθρωπος την άμμο της θάλασσας. Καλός ήταν και στη συνεργασία του…
(Ακούγεται το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου»).
Θ.Γ: Την «Σκοτούρα» την είχε γράψει παράλληλα και με τον Μπιθικώτση…
A.Γ: Παράλληλα τη γράψανε;
Θ.Γ: Σχεδόν παράλληλα ήταν. Λίγο πριν ήταν του Μπιθικώτση.
Π.Π: Να σου πω την ιστορία όμως.
Θ.Γ: Να μου την πείτε, με ενδιαφέρει.
Π.Π: Δουλεύαμε στο «Φαληρικόν»…
A.Γ: Και πιο πριν το είπε και ο…
Π.Π: Ο Μπιθικώτσης το πρωτοείπε.
Θ.Γ: Ο Παγιουμτζής, ο Στράτος Παγιουμτζής.
Π.Π: Α καλά ναι. Είναι πολύ παλιό.
Θ.Γ: Το ’38 – ’39…
Π.Π: Ναι. Και έρχεται νωρίς ο Τσιτσάνης, εννιάμιση η ώρα πηγαίναμε στο μαγαζί εμείς. Είχε και το μπουζούκι του και μου λέει «θα περάσεις ένα τραγουδάκι»; Τα δοκιμάζαμε στο μαγαζί και μετά τα κάναμε φωνοληψία. Ξέρεις, τα τεστάραμε. Λέω «ποιο να περάσω»; Δεν το΄χα ακούσει ποτέ. Μου λέει «ένα ζεϊμπέκικο, να το λέμε εδώ». Το’χε γράψει όμως με τον Μπιθικώτση, είχε κυκλοφορήσει καιρό, μήνες και δεν είχε πουλήσει καθόλου. Το περνάω λοιπόν το τραγούδι, εκείνη την ώρα, μόνο που μου’λεγε τα λόγια. Εγώ δεν ήθελα άλλο, μία φορά να το ακούσω. Μου το’πε δυο-τρεις φορές, το έκανα πρόβα, μου λέει «να το πούμε απόψε;» Του λέω «βάλτο». Το λέω και έγινε χαμός. Αν σου πω Θανάση μου, θα το είπα πέντε – έξι φορές. Το ίδιο τραγούδι. Ξέρεις, ζεϊμπεκάδες κλπ. Τη «Σκοτούρα»… Δεν χάνει καιρό. Αφού είδε καμιά βδομάδα ότι έχει απήχηση το τραγούδι και το ζητάνε κλπ, πάει στον Μηλιόπουλο και του λέει «Μηλιόπουλε, το σταματάω με τον Μπιθικώτση. Θα το ξαναγράψω με την Πόλυ Πάνου». Πάμε και γίνεται, παιδιά, τέτοια επιτυχία, με τη «Σκοτούρα». Πάρα πολύ, μέχρι τώρα, πουλάει ακόμα. Η «Σκοτούρα» και η «Κούπα» πάρα πολύ, ακόμα πουλάνε αυτά τα τραγούδια.
A.Γ: Θυμάμαι στο Σ.Ε.Φ. στο αφιέρωμα στον Μπιθικώτση, που τραγούδησες κι εσύ, είχαμε πάει μαζί στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Π.Π: Ήμουν άρρωστη εκείνο το βράδυ και κρυωμένη…
A.Γ: Και βγαίνεις εσύ στη σκηνή με το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου»
Π.Π: Το είπα αυτό;
A.Γ: Ναι, ναι, αυτό είχες πει εκείνο το βράδυ
Θ.Γ: Και το «Ο Πειραιάς συννέφιασε».
A.Γ: Και το «Ο Πειραιάς συννέφιασε» ναι. Είχες βγει λοιπόν στη συναυλία με το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου». Και σείεται το Στάδιο!
Θ.Γ: Μετά τον Νταλάρα δεν βγήκε;
A.Γ: Ναι, μετά τον Νταλάρα. Είχαν βγει αλφαβητικά. Νταλάρας, Πάνου. Και σείεται το Στάδιο. Ήταν η πρώτη φορά που σε είδα. Τέτοιο παλμό δεν είχα ξανακούσει.
Π.Π: Ήταν έξυπνος ο Τσιτσάνης. Δεν έχασε. Σου λέει «εδώ μιλάμε για σουξέ!»
Θ.Γ: Και το άλλαξε, το έκανε πιο αργό, το «άπλωσε». Ενώ με τον Μπιθικώτση ήταν γρήγορη η εκτέλεση. Του Μπιθικώτση η εκτέλεση ήταν σαν την πρώτη.
Π.Π: Δεν ήταν και πάρα πολύ.
Θ.Γ: Στο δικό σας το έκανε πιο αργό, άλλαξε λίγο την εισαγωγή…
Π.Π: Το έκανε πιο στακάτο ζεϊμπέκικο. Και είχε τόση απήχηση. Δηλαδή, καταλαβαίνεις τι έπαθα εγώ; Δεν πέρασε βραδιά που να μην το λέω, τουλάχιστον, τρεις φορές τη βραδιά. «Δεν μπορώ Βασίλη μου, το ίδιο τραγούδι» του λέω… Μεγάλη επιτυχία…
Στο video μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι, μαζί με το απόσπασμα της συνέντευξης της Πόλυς Πάνου.
