Σε ένα τραπέζι διασκέδαζαν ο Πρύτανης και οι Καθηγητές του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Απέναντι εργάτες από το Δήμο Περιστερίου, δίπλα φοιτητές απ' τα ΤΕΙ Αθηνών και στα άλλα τραπέζια άνθρωποι διαφόρων ηλικιών και επαγγελμάτων. Όλοι σιγοτραγουδούσαν τα «Άγια» του Τσιτσάνη, του Μάρκου, του Παπαϊωάννου, του Μητσάκη, του Χατζηχρήστου και των άλλων ισάξιων τους. Στην πορεία της βραδιάς έγιναν όλοι «ένα», χόρεψαν και διασκέδασαν μέχρι το πρωί. Αναρωτιέμαι αν σε παγκόσμια κλίμακα υπάρχει άλλο είδος μουσικής που ενώνει ηλικίες, γενιές, επαγγέλματα και μορφωτικά επίπεδα και τους κάνει κυριολεκτικά μία παρέα. Το τραγούδι μου «Όμως εμείς είμαστε εμείς» γίνεται πράξη στο Εντελαμαγκέν (Παπαναστασίου 27 Αιγάλεω τηλ.2105314240) αποδεικνύοντας ότι το Λαϊκό τραγούδι έχει τη μαγική δύναμη να ξορκίζει τα δαιμονικά, κάθε είδους, και να εξαλείφει τις κοινωνικές διαφορές και διακρίσεις τουλάχιστον τις στιγμές της διασκέδασης.
«Όμως εμείς είμαστε εμείς»
Στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Γιάννης Λεμπέσης
«Μία ανέκδοτη, «απείραχτη» ζωντανή ηχογράφηση του τραγουδιού μου μέσα από το Εντελαμαγκέν στέλνω με όλη μου την αγάπη για τους αναγνώστες του ogdoo.gr»
Γιάννης Λεμπέσης
