Αν δεν υπήρχε ο Λέστερ Γιανγκ (Lester Young) ίσως να μην ανάβλυζε το φαινόμενο Τσάρλι Πάρκερ (Charlie Parker). Δίχως τον Λέστερ Γιανγκ κατοπινοί «Θεοί» όπως ο Τζον Κολτρέιν, ο Σόνι Ρόλινς, ο Σταν Γκετζ και άλλοι τρανοί, μάλλον θα ακούγονταν αλλιώς, το ίδιο και ξακουστή Μπίλι Χόλιντεϊ.
Ο Λέστερ Γιανγκ σπούδασε βιολί, τρομπέτα και ντραμς πριν καταλήξει στο σαξόφωνο με το οποίο μεγαλούργησε. Μπορούσε να παίζει «στρωτά» και να μαγεύει με ευκολία αλλά εκείνος προτιμούσε να «τραβάει μπροστά» και να αποδίδει πρωτοποριακές εικόνες του μυαλού και της ψυχής του που κέντριζαν και αιχμαλώτιζαν εκείνους που αποζητούσαν το ευρηματικό και διαφορετικό.
Και ο Λέστερ Γιανγκ τα έκανε όλα αυτά με χαρακτηριστική απλότητα και αμεσότητα, ώστε οι καινοτομίες του να μην ξενίζουν και είναι κατανοητές κι από τους αδαείς.
Όπως οι περισσότεροι χαρισματικοί ήταν και «καταραμένος»… να εξαρτάται από τα πάθη του. Γι’ αυτό και έφυγε νωρίς στα 50 του χρόνια!
Ο Λέστερ Γιανγκ σπούδασε βιολί, τρομπέτα και ντραμς πριν καταλήξει στο σαξόφωνο με το οποίο μεγαλούργησε. Μπορούσε να παίζει «στρωτά» και να μαγεύει με ευκολία αλλά εκείνος προτιμούσε να «τραβάει μπροστά» και να αποδίδει πρωτοποριακές εικόνες του μυαλού και της ψυχής του που κέντριζαν και αιχμαλώτιζαν εκείνους που αποζητούσαν το ευρηματικό και διαφορετικό.
Και ο Λέστερ Γιανγκ τα έκανε όλα αυτά με χαρακτηριστική απλότητα και αμεσότητα, ώστε οι καινοτομίες του να μην ξενίζουν και είναι κατανοητές κι από τους αδαείς.
Όπως οι περισσότεροι χαρισματικοί ήταν και «καταραμένος»… να εξαρτάται από τα πάθη του. Γι’ αυτό και έφυγε νωρίς στα 50 του χρόνια!
