Εκτιμώ τον Γιώργο Καζαντζή, όχι μόνο για όσα έγραψε και γράφει. Χωρίς να γνωριζόμαστε στενά ο «τρόπος» του, η «στάση» του στα «πράγματα», μου ταιριάζουν.
Η «συνάντησή μας» γίνεται με αφορμή τα «Αινίγματά» του που συνυπογράφει με το στιχουργό Κώστας Φασουλά και με ερμηνευτή τον Παντελή Θαλασσινό.
Και με τους δύο έχω ανάλογες «σχέσεις» και τους αντικρύζω με αντίστοιχη... ματιά.
Πως γεννήθηκαν τα «Αινίγματα»;
Τα Αινίγματα γεννήθηκαν καταρχήν από μια φιλία και αλληλοεκτίμηση με τον Κώστα Φασουλά. Το ερέθισμα το έδωσε εκείνος. Ο Παντελής ήταν το έλλειμμα της έμπνευσης που χρειαζόμασταν και οι δύο για το Όλον. Η γνώμη μου είναι ότι οι τρεις μας το προσεγγίσαμε αρκετά.
Τι ξεχωριστό έχει ο Παντελής Θαλασσινός ως ερμηνευτής;
Εάν το τραγούδι έχει σοβαρό λόγο ύπαρξης τότε θα έχει και μία γνήσια και βαθιά ριζωμένη στα άδυτα της ψυχής του δημιουργού, καταγωγή. Έναν τόπο, ένα «περιβόλι» προσωπικά δικό του όπου φύονται οι εμπνεύσεις. Ο Παντελής ως εξαιρετικός δημιουργός έχει την ικανότητα να διατρέξει το μονοπάτι που οδηγεί σε αυτόν τον τόπο και να ενδυθεί την έμπνευση είτε το περιβόλι είναι δικό του είτε αλλού δημιουργού. Γι’ αυτό και μας ταξιδεύει με τις ερμηνείες του!
Η ίδια ερώτηση για τον στιχουργό Κώστα Φασουλά;
Ο Κώστας στον στίχο αλλά και στην καθημερινότητα του διακατέχεται από ένα βαθύ στοχασμό. Αυτός ο στοχασμός είναι το υπόβαθρο της συνομιλίας του και το πεδίο της έμπνευσης του. Αποτέλεσμα ένας βαθιά υπαρξιακός στίχος που πραγματεύεται την καθημερινότητα και την εκφράζει με την ποιητική της διάσταση. Αυτός ο σεβασμός οδήγησε τον Κώστα, και στην δική μας συνεργασία, να περιδιαβεί σχολαστικά το δικό μου έργο και να βρει συνάφεια οργανικής μου μουσικής με τον στίχο του, κάτι που καταρχήν με συγκίνησε, με ξύπνησε από ένα δημιουργικό λήθαργο και με ερέθισε να ολοκληρώσω τα «Αινίγματα».
Τα τραγούδια αυτά θα καταφέρουν ν΄ακουστούν στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, που εξακολουθούν να έχουν μερτικό στο ταξίδεμα τους σε ευρύτερα ακροατήρια;
Τα τραγούδια είναι οντότητες που αν έχουν γνήσια καταγωγή και δεν είναι υβρίδια, θα ταξιδεύουν στο διηνεκές. Στην πορεία τους αυτή θα αναπαραχθούν από όλα τα μέσα που διαθέτει η κατά καιρούς τεχνολογία αλλά πάντα ο κύριος και ζωτικός χώρος έκφρασης τους θα είναι η συναυλία. Σήμερα πάντως το ραδιόφωνο συνεχίζει ευτυχώς να επικοινωνεί με ευρύ ακροατήριο. Τα συγκεκριμένα τραγούδια δεν είναι υβρίδια και το σίγουρο είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα ταξιδέψουν.
Το σύγχρονο τραγούδι έχει μεστό κοινωνικό χαρακτήρα; Θίγει τα ζόρια που τραβάμε; Κι αν το κάνει γιατί τα τραγούδια αυτά δεν καταφέρνουν να αγκαλιαστούν απ’ το ευρύ κοινό όπως συνέβαινε στις παλαιότερες δεκαετίες;
Καταρχήν για να απαντήσω πρέπει να προσδιορίσουμε πιο είναι το σύγχρονο τραγούδι και ποιο είναι το ευρύ κοινό. Γιατί σίγουρα υπάρχουν σήμερα τραγούδια που συγκινούν το κοινό, τώρα αν αυτό το κοινό δεν είναι το ευρύ, φοβούμαι ότι το ευρύ κοινό είναι εκείνο που έχει μετατοπίσει το αισθητικό του κέντρο ενώ το γνήσιο και καλό τραγούδι παραμένει σταθερό στην έκφραση και στον προσανατολισμό του.
Σε φοβίζει κάτι;
Προσωπικά «με φοβίζει ότι ακόμη δεν έχω καταφέρει να νικήσω τον μοναδικό εχθρό μου που είναι ο φόβος»!!! Κοινωνικά «με φοβίζει ότι όλοι οι άνθρωποι ακόμη δεν έχουν καταφέρει να νικήσουν το μοναδικό εχθρό τους που είναι ο φόβος»!!! Αν το ψάξουμε θα δούμε ότι αυτός είναι η αιτία όλων των δεινών που μαστίζουν σήμερα την κοινωνία μας. Αυτόν πρέπει να φοβόμαστε και αυτόν να πολεμάμε!!!
Η «συνάντησή μας» γίνεται με αφορμή τα «Αινίγματά» του που συνυπογράφει με το στιχουργό Κώστας Φασουλά και με ερμηνευτή τον Παντελή Θαλασσινό.
Και με τους δύο έχω ανάλογες «σχέσεις» και τους αντικρύζω με αντίστοιχη... ματιά.
Πως γεννήθηκαν τα «Αινίγματα»;
Τα Αινίγματα γεννήθηκαν καταρχήν από μια φιλία και αλληλοεκτίμηση με τον Κώστα Φασουλά. Το ερέθισμα το έδωσε εκείνος. Ο Παντελής ήταν το έλλειμμα της έμπνευσης που χρειαζόμασταν και οι δύο για το Όλον. Η γνώμη μου είναι ότι οι τρεις μας το προσεγγίσαμε αρκετά.
Τι ξεχωριστό έχει ο Παντελής Θαλασσινός ως ερμηνευτής;
Εάν το τραγούδι έχει σοβαρό λόγο ύπαρξης τότε θα έχει και μία γνήσια και βαθιά ριζωμένη στα άδυτα της ψυχής του δημιουργού, καταγωγή. Έναν τόπο, ένα «περιβόλι» προσωπικά δικό του όπου φύονται οι εμπνεύσεις. Ο Παντελής ως εξαιρετικός δημιουργός έχει την ικανότητα να διατρέξει το μονοπάτι που οδηγεί σε αυτόν τον τόπο και να ενδυθεί την έμπνευση είτε το περιβόλι είναι δικό του είτε αλλού δημιουργού. Γι’ αυτό και μας ταξιδεύει με τις ερμηνείες του!
Η ίδια ερώτηση για τον στιχουργό Κώστα Φασουλά;
Ο Κώστας στον στίχο αλλά και στην καθημερινότητα του διακατέχεται από ένα βαθύ στοχασμό. Αυτός ο στοχασμός είναι το υπόβαθρο της συνομιλίας του και το πεδίο της έμπνευσης του. Αποτέλεσμα ένας βαθιά υπαρξιακός στίχος που πραγματεύεται την καθημερινότητα και την εκφράζει με την ποιητική της διάσταση. Αυτός ο σεβασμός οδήγησε τον Κώστα, και στην δική μας συνεργασία, να περιδιαβεί σχολαστικά το δικό μου έργο και να βρει συνάφεια οργανικής μου μουσικής με τον στίχο του, κάτι που καταρχήν με συγκίνησε, με ξύπνησε από ένα δημιουργικό λήθαργο και με ερέθισε να ολοκληρώσω τα «Αινίγματα».
Τα τραγούδια αυτά θα καταφέρουν ν΄ακουστούν στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, που εξακολουθούν να έχουν μερτικό στο ταξίδεμα τους σε ευρύτερα ακροατήρια;
Τα τραγούδια είναι οντότητες που αν έχουν γνήσια καταγωγή και δεν είναι υβρίδια, θα ταξιδεύουν στο διηνεκές. Στην πορεία τους αυτή θα αναπαραχθούν από όλα τα μέσα που διαθέτει η κατά καιρούς τεχνολογία αλλά πάντα ο κύριος και ζωτικός χώρος έκφρασης τους θα είναι η συναυλία. Σήμερα πάντως το ραδιόφωνο συνεχίζει ευτυχώς να επικοινωνεί με ευρύ ακροατήριο. Τα συγκεκριμένα τραγούδια δεν είναι υβρίδια και το σίγουρο είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα ταξιδέψουν.
Το σύγχρονο τραγούδι έχει μεστό κοινωνικό χαρακτήρα; Θίγει τα ζόρια που τραβάμε; Κι αν το κάνει γιατί τα τραγούδια αυτά δεν καταφέρνουν να αγκαλιαστούν απ’ το ευρύ κοινό όπως συνέβαινε στις παλαιότερες δεκαετίες;
Καταρχήν για να απαντήσω πρέπει να προσδιορίσουμε πιο είναι το σύγχρονο τραγούδι και ποιο είναι το ευρύ κοινό. Γιατί σίγουρα υπάρχουν σήμερα τραγούδια που συγκινούν το κοινό, τώρα αν αυτό το κοινό δεν είναι το ευρύ, φοβούμαι ότι το ευρύ κοινό είναι εκείνο που έχει μετατοπίσει το αισθητικό του κέντρο ενώ το γνήσιο και καλό τραγούδι παραμένει σταθερό στην έκφραση και στον προσανατολισμό του.
Σε φοβίζει κάτι;
Προσωπικά «με φοβίζει ότι ακόμη δεν έχω καταφέρει να νικήσω τον μοναδικό εχθρό μου που είναι ο φόβος»!!! Κοινωνικά «με φοβίζει ότι όλοι οι άνθρωποι ακόμη δεν έχουν καταφέρει να νικήσουν το μοναδικό εχθρό τους που είναι ο φόβος»!!! Αν το ψάξουμε θα δούμε ότι αυτός είναι η αιτία όλων των δεινών που μαστίζουν σήμερα την κοινωνία μας. Αυτόν πρέπει να φοβόμαστε και αυτόν να πολεμάμε!!!
