Μέγαρο Μουσικής Αθηνών . Σε συνέντευξή του στη Δέσποινα Σαββοπούλου και στο περιοδικό Glam (τεύχος 118, 12/2/12) που κυκλοφορεί μαζί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, ο Γιάννης Πάριος δηλώνει:
« Στο Μέγαρο θα παρουσιάσω μια επιλογή ερωτικών τραγουδιών από τα τελευταία πενήντα χρόνια, από τον Χρήστο Χαιρόπουλο ως τους δημιουργούς του σήμερα. Οι συναυλίες δεν είναι επικεντρωμένες στα δικά μου τραγούδια αλλά σε τραγούδια που λάτρεψα από παιδί, που άκουγα όταν ζούσα με τους γονείς μου στην Πάρο, σπουδαίων δημιουργών περασμένων δεκαετιών, όπως των Χ. Χαιρόπουλου, Αττίκ, Κ. Γιαννίδη, Σουγιούλ, αλλά και τραγούδια αγαπημένα νεότερων συνθετών της δικής μου γενιάς, που συγκίνησαν και πέρασαν στα χείλη και τις καρδιές μας.
Οι συναυλίες αυτές δίνονται εν μέσω μιας πρωτοφανούς κακής συγκυρίας για τη χώρα. Όλοι έχουμε επηρεαστεί από αυτήν τόσο σε πρακτικό όσο κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο. Σε τέτοιες εποχές οι άνθρωποι έχουν περισσότερη ανάγκη το καλό τραγούδι, τον πολιτισμό, την τέχνη. Αυτές οι συναυλίες δεν είναι ωστόσο μία παρένθεση στην κρίση, αλλά μία θετική προτροπή προς την αλήθεια και την αγάπη. Μέσα από το ερωτικό τραγούδι θυμίζουμε ότι δεν υπάρχει κάτι σημαντικότερο στη διάρκεια της ζωής μας από την ανθρώπινη σχέση, τη συντροφικότητα, την αγάπη, τον έρωτα, τη φιλία.
Η κρίση ήταν προδιαγεγραμμένη . Την είχαν αποφασίσει πολύ καιρό πριν. Δεν χειριστήκαμε καλά αυτό που μας συνέβαινε. Θεωρήσαμε ότι είμαστε πιο ξύπνιοι από τους άλλους και ήταν λάθος μας… Φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού και σήμερα δίνουμε γη και ύδωρ…
Αυτόν που έβαλαν απάνω για πρωθυπουργό είναι άνθρωπος που έφεραν οι Γερμανοί. Ήρθε έτοιμος να αναλάβει με τις υποτιθέμενες «λύσεις» που του δίνουν σε σκονάκι για να μας τις επιβάλει. Μπορεί να ήταν μέσα στη συμφωνία, μέσα στο Μνημόνιο κι αυτός… Ποιος ξέρει, και ποιος θα μάθει ποτέ; Τον τοποθέτησαν για να τους εξασφαλίσει τα λεφτά τους… Τα δανεικά τους… Και ο άλλοι τρεις που στηρίζουν την κυβέρνηση παίζουν ρόλο Πόντιου Πιλάτου, νίπτουν τας χείρας τους.
Η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο, το ποντικάκι . Πόσο θα αντέξει. Γερμανία – Γαλλία συμμαχία κατά Ελλάδας. Μας χτυπούν από παντού. Στην ουσία έχουμε ήδη πτωχεύσει. Εύχομαι να μην επιστρέψουμε στη δραχμή – αν κι εγώ τη δραχμούλα την αγαπάω – αλλά ακόμα κι αυτό να συμβεί, ο Έλληνας έχει μάθει στα δύσκολα και θα τα καταφέρει.
Το πιο δύσκολο είναι να επανέλθει το χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων. Νιώθω ότι μας έχουν φορολογήσει και το χαμόγελο και σε λίγο και τον αέρα που αναπνέουμε…
Δεν πιστεύω ότι οι πολιτικοί θέλουν το κακό της χώρας. Όταν τουλάχιστον είναι αμιγώς Έλληνες, δεν έχουν ρίζες αμερικανικές ή σκοτσέζικες… Παρ’ όλα αυτά συχνά οι πολιτικοί δρουν σαν να μην είναι Έλληνες. Σαν να μην ξέρουν από … νοικοκυριό και δεν διαχειρίζονται σωστά το σπίτι που τους δώσαμε. Κι έτσι τα κάνουν θάλασσα. Εδώ δεν είχαν καν διαβάσει το Μνημόνιο και πήγαν και το ψήφισαν.
Δεν πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουν τα πρόσωπα όσο ότι πρέπει να αποκτήσουμε καινούργιες νοοτροπίες. Επίσης πιστεύω πολύ στην ανάπτυξη. Μόνο έτσι θα ανοίξει η αγορά. Αν του Έλληνα του κόβεις από δω, του κόβεις από κει, τότε δεν αγοράζει τίποτα, γιατί φοβάται. Κρατάει ό,τι έχει για τη στραβή που θα του τύχει… Για το «ο μη γένοιτο»…
Οι συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής θα ηχογραφηθούν και στη συνέχεια θα κυκλοφορήσει η επόμενη δισκογραφική μου δουλειά. Η δισκογραφία σήμερα διέρχεται μεγάλη κρίση. Η εξάπλωση του Ίντερνετ μπορεί να έκανε μεγάλο καλό στην ενημέρωση, στη γνώση και τη γρήγορη διάδοση της πληροφορίας, όμως χτύπησε κατάφωρα τη μουσική. Ελάχιστα είναι πλέον τα δισκοπωλεία που υπάρχουν, ενώ ο κόσμος δεν προτιμά να αγοράζει, αλλά να κατεβάζει τραγούδια από το Ίντερνετ. Πρέπει να βρεθεί μια λύση και εδώ.
Το καλοκαίρι θα είμαι στην Πάρο με καλή παρέα, με φίλους, με τα παιδιά μου, με ψάρεμα. Όμως θα σας πω και μια είδηση: τον Σεπτέμβριο γύρω στις 9-10 του μήνα θα δώσω συναυλίες στο Ηρώδειο αποκλειστικά με τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη. Οι βραδιές θα είναι αφιερωμένες στο έργο του μεγάλου αυτού λαϊκού συνθέτη, με τραγούδια αγαπημένα όπως το «Συννεφιασμένη Κυριακή» ή το «Αχάριστη», που δεν μπορώ να μην τα συμπεριλάβω στο πρόγραμμα και μου αρέσουν πολύ, και κάποια ανέκδοτα. Οι συναυλίες αυτές προέκυψαν καθώς ο γιος του συνθέτη, ο Κώστας Τσιτσάνης, βρήκε ένα σημείωμα του πατέρα του που έγραφε ότι θα ήθελε να τραγουδήσει τα τραγούδια του ο Γιάννης Πάριος. Η τιμή για μένα είναι μεγάλη.»
Πηγή: Συνέντευξή στη Δέσποινα Σαββοπούλου, Περιοδικό Glam (τεύχος 118, 12/2/12) που κυκλοφορεί μαζί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής
