Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ, εξομολογήθηκε τον τρόπο με τον οποίο άρχισε να ασχολείται με την υποκριτική όταν ήταν ακόμα μαθητής Λυκείου.
"Με το που τελείωσα το σχολείο έφυγα από το σπίτι, άφησα να περάσει το καλοκαίρι και βουρ. Έμενα σε φίλους μου από τη σχολή για περίπου πέντε μήνες. Φιλοξενούμενος. Μετά ξεκίνησα να δουλεύω στο θέατρο Τέχνης μετά και είχα συγκάτοικο. Είχα θράσος. Ήμουν στη Γ' Λυκείου πια, αποφάσισα να μην δώσω πανελλήνιες και πήγαινα στα μαθήματα του Εθνικού σαν ακροατής.
Με σταμάτησε μια κυρία στην είσοδο και μου είπε «δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Έλα του χρόνου να δώσεις εξετάσεις». Είχα τότε μια φίλη που έπαιζε σε μια παράσταση και από αυτήν γνώρισα έναν σπουδαστή που ήταν στο τρίτο έτος. Αυτός με βοήθησε να μπω στα μαθήματα σαν φίλος του.
Η ίδια κυρία ρώτησε τον σπουδαστή ποιος είμαι και της απάντησε «είναι ένας φίλος μου και πίνουμε καφέ». Τότε είδα τον Ιάκωβο Ψαρρά, τον οποίο αναγνώρισα. Δεν ήξερα ηθοποιούς, αλλά εκείνος έπαιζε σε παραστάσεις στο Θέατρο της Δευτέρας. Τον θυμόμουν από την ΕΡΤ και σκέφτηκα «αυτός είναι σίγουρα ηθοποιός, άρα θα είναι καθηγητής».
Ήμουν πανούργος, πονηρός πολύ και πήγα κοντά και του μίλησα, του είπα «τι κάνετε; Έχω πάρει άδεια από τη σχολή για να παρακολουθήσω το μάθημά σας. Αλλά μου είπαν να σας ενημερώσω κι αν δέχεστε έχει καλώς». Μου λέει «τι είσαι εσύ» και του απάντησα «είμαι στην γ Λυκείου, θέλω να γίνω ηθοποιός κι έχω μεγάλη περιέργεια για να δω πως είναι η σχολή του Εθνικού». «Τέλεια και σε αφήνουν από τη σχολή εδώ να κάνεις αυτό το πράγμα;» μου είπε και του είπα πως με αφήνουν.
«Άμα σε αφήνουν, τέλεια, χαρά μου, να έχει ένα παιδί τέτοιο κέφι» και μπήκα μέσα. Είδαν τα παιδιά έναν παράξενο να κάθεται. Όταν τέλειωσε το μάθημα βγήκα δίπλα από τον Ιάκωβο Ψαρρά και όταν με πλησίασε η κυρία που με είχε βγάλει έξω στην αρχή της είπα πως «είμαι φίλος του και μου έχει δώσει άδεια να παρακολουθήσω το μαθημά του και μου είπε να σας ενημερώσω». Έτσι έμεινα όλη τη χρονιά στο Εθνικό. Πήγαινα στο σχολείο το πρωί και το Εθνικό ξεκινούσε το μεσημέρι".
Δείτε τη συνέντευξη:
"Με το που τελείωσα το σχολείο έφυγα από το σπίτι, άφησα να περάσει το καλοκαίρι και βουρ. Έμενα σε φίλους μου από τη σχολή για περίπου πέντε μήνες. Φιλοξενούμενος. Μετά ξεκίνησα να δουλεύω στο θέατρο Τέχνης μετά και είχα συγκάτοικο. Είχα θράσος. Ήμουν στη Γ' Λυκείου πια, αποφάσισα να μην δώσω πανελλήνιες και πήγαινα στα μαθήματα του Εθνικού σαν ακροατής.
Με σταμάτησε μια κυρία στην είσοδο και μου είπε «δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Έλα του χρόνου να δώσεις εξετάσεις». Είχα τότε μια φίλη που έπαιζε σε μια παράσταση και από αυτήν γνώρισα έναν σπουδαστή που ήταν στο τρίτο έτος. Αυτός με βοήθησε να μπω στα μαθήματα σαν φίλος του.
Η ίδια κυρία ρώτησε τον σπουδαστή ποιος είμαι και της απάντησε «είναι ένας φίλος μου και πίνουμε καφέ». Τότε είδα τον Ιάκωβο Ψαρρά, τον οποίο αναγνώρισα. Δεν ήξερα ηθοποιούς, αλλά εκείνος έπαιζε σε παραστάσεις στο Θέατρο της Δευτέρας. Τον θυμόμουν από την ΕΡΤ και σκέφτηκα «αυτός είναι σίγουρα ηθοποιός, άρα θα είναι καθηγητής».
Ήμουν πανούργος, πονηρός πολύ και πήγα κοντά και του μίλησα, του είπα «τι κάνετε; Έχω πάρει άδεια από τη σχολή για να παρακολουθήσω το μάθημά σας. Αλλά μου είπαν να σας ενημερώσω κι αν δέχεστε έχει καλώς». Μου λέει «τι είσαι εσύ» και του απάντησα «είμαι στην γ Λυκείου, θέλω να γίνω ηθοποιός κι έχω μεγάλη περιέργεια για να δω πως είναι η σχολή του Εθνικού». «Τέλεια και σε αφήνουν από τη σχολή εδώ να κάνεις αυτό το πράγμα;» μου είπε και του είπα πως με αφήνουν.
«Άμα σε αφήνουν, τέλεια, χαρά μου, να έχει ένα παιδί τέτοιο κέφι» και μπήκα μέσα. Είδαν τα παιδιά έναν παράξενο να κάθεται. Όταν τέλειωσε το μάθημα βγήκα δίπλα από τον Ιάκωβο Ψαρρά και όταν με πλησίασε η κυρία που με είχε βγάλει έξω στην αρχή της είπα πως «είμαι φίλος του και μου έχει δώσει άδεια να παρακολουθήσω το μαθημά του και μου είπε να σας ενημερώσω». Έτσι έμεινα όλη τη χρονιά στο Εθνικό. Πήγαινα στο σχολείο το πρωί και το Εθνικό ξεκινούσε το μεσημέρι".
Δείτε τη συνέντευξη:
