Μ' αυτά τα όμορφα λόγια υποδέχεται η Έλενα Καντάρη τους επισκέπτες της ιστοσελίδας του Χορωδιακού Συνόλου που διευθύνει. Με άλλα, ανάλογα, μας περιέγραψε τις δραστηριότητές της και μας σύστησε τη Χορωδία «Έμπνευσις», στα πλαίσια μιας συνέντευξης με αφορμή τις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις που προετοιμάζει και όχι μόνο.
Η Έλενα Καντάρη είναι καθηγήτρια μουσικής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, καθηγήτρια πιάνου στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας & μαέστρος του Νεανικού Χορωδιακού Συνόλου «Έμπνευσις». Ασχολείται με παιδιά στην πιο ευαίσθητη ηλικία, νιώθει σε βάθος παιδαγωγός και δηλώνει περήφανη γι' αυτή της την ενασχόληση. Προετοιμάζοντας τους μαθητές της για το επόμενο μουσικό τους ταξίδι, παρέα με το Βασίλη Λέκκα στο Μουσικό Προαύλιο του Θεάτρου Badminton στις 12 & 13 Ιουλίου 2013, βρίσκει το στόχο, που δεν είναι μόνο η μουσική, αλλά και η διαπαιδαγώγηση των παιδιών δια μέσου αυτής. Διαβάστε και ακούστε στο βίντεο τι μας είπε σχετικά με το έργο της, τις δραστηριότητες της χορωδίας, τους σκοπούς της και τα επόμενα σχέδιά της.
Να πούμε λίγα πράγματα για σας, πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το χορωδιακό είδος μουσικής.
Από μικρή μου άρεσε η μουσική, θυμάμαι τον εαυτό μου με το μπαμπά και μια κιθάρα. Ο μπαμπάς ευθύνεται για όλα (γελάει). Έγινα καθηγήτρια πιάνου, αυτή είναι η κλασική μου σπουδή και το 1996 μπήκα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως καθηγήτρια μουσικής. Εκεί ήρθα σε επαφή με πολλά παιδιά και δούλεψα μαζί τους. Αυτή ήταν η αρχή για να κάνω κι εγώ μια δική μου χορωδία, όπως το ήθελα από παλιά, δηλαδή μια ομάδα με την οποία θα δουλεύαμε μαζί. Ξεκίνησε από το σχολείο, απ' το μάθημα της μουσικής, με κάποια παιδιά δεθήκαμε περισσότερο, είχαμε τον ίδιο κώδικα, το τραγούδι αποτέλεσε τρόπο έκφρασης κι έτσι φτιάξαμε τη χορωδία «Έμπνευσις».
Η οποία όμως ξέφυγε από τα πλαίσια του σχολείου έτσι;
Ναι, μιλάμε για μια ιδιωτική χορωδία. Στο σχολείο απλά κάναμε τις σχολικές μας γιορτές. Από κει και πέρα όμως, ανοίξαμε τα φτερά μας και πέρα από την περιοχή μας.
Πείτε μας λίγα λόγια για την «Έμπνευσις».
Ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 2010. Η έδρα μας είναι η Κάντζα Παλλήνης, τα παιδιά είναι κυρίως από τις γύρω περιοχές της Ανατολικής Αττικής. Είναι ο τρίτος χρόνος, λοιπόν, που δουλεύουμε μαζί, αγαπάμε πολύ το ελληνικό τραγούδι, την ελληνική ποίηση και στόχος μας ήταν ένα «κάλεσμα» του κόσμου να έρθει, να νιώσει κι αυτός την αγάπη προς το τραγούδι, τη μουσική, την Ελλάδα κυρίως, γιατί η πατρίδα μας περνά δύσκολα αυτό τον καιρό...
Το ρεπερτόριο της χορωδίας είναι αποκλειστικά ελληνικό;
Δεν είναι καθαρά ελληνικό, πρέπει να πούμε όμως ότι είναι η βάση. Επειδή τα ακούσματα των παιδιών συνήθως είναι ξένη μουσική, θέλησα σαν καθηγήτρια να τους περάσω την παιδεία που δεν παίρνουν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κι αισθάνομαι μεγάλη χαρά και περηφάνια γι' αυτό, γιατί βλέπω πόσο το αγαπούν, πόσο έχουνε μέσα τους τον Έλληνα, πόσο εκφράζονται μέσα από τους ελληνικούς στίχους και τους Έλληνες συνθέτες. Όχι όμως, μόνο αυτό. Είναι παιδιά του 2013, έχουμε και ξένο ρεπερτόριο. Ξεκινάμε σιγά – σιγά με Beatles, Bob Dylan, δηλαδή πάλι με δημιουργούς που ο στίχος τους έχει κάτι να πει. Όταν εργάζομαι με τα παιδιά, πρωτίστως μιλάμε για το τι λέει το τραγούδι, να το καταλάβουν, για να μπορέσουν να το εκφράσουν. Ταυτόχρονα, έχουμε και κάποιο κλασικό ρεπερτόριο. Σε χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις για παράδειγμα, τα παιδιά τραγουδούν ύμνους του Χέντελ. Είναι ένα ευέλικτο σχήμα, γιατί έχω να κάνω με παιδιά, τα οποία βαριούνται εύκολα. Πρέπει με πολύ έξυπνο τρόπο και κυρίως με αγάπη να τους περνάς λίγο – λίγο σε διάφορα είδη, αρκεί να είναι αξιόλογα, είτε είναι είδη του 1600, είτε του 2013. Θέλω να μάθω στα παιδιά να επιλέγουν. Στη σημερινή εποχή βάλλονται από παντού με έτοιμα πράγματα και δεν προλαβαίνουν να αφομοιώσουν, θέλω να έχουν κριτήριο.
Βρίσκετε πως έχει ανταπόκριση η προσπάθειά σας;
Νομίζω πως ναι. Γι' αυτό λέμε ότι η νέα γενιά δίνει ελπίδα. Απλά θέλει από κοντά κάποιους καθοδηγητές, να αισθανθούν τα παιδιά ότι τα αγαπούν κι από κει και πέρα τα πράγματα πάνε μόνα τους. Τα παιδιά δεν ξεγελιούνται, καταλαβαίνουν. Και γι' αυτό δεν πρέπει να τα αφήσουμε ανυπεράσπιστα εμείς οι παιδαγωγοί. Αν με ρωτούσατε ποια είναι η ιδιότητά μου, θα σας έλεγα αυτό, είμαι δασκάλα, είμαι παιδαγωγός και αισθάνομαι πολύ περήφανη γι' αυτό και πολύ ευτυχισμένη που διάλεξα να το κάνω.
Πόσα μέλη έχει η χορωδία;
Έχει αυτή τη στιγμή 65 μέλη, από 8 ως 18 ετών, είναι νεανική η χορωδία μας δηλαδή. Οι πρόβες γίνονται κάθε Σάββατο γιατί τα παιδιά είναι πολύ πιεσμένα – ένα από τα κακά της εποχής... Πολλοί γονείς μου λένε ότι τα παιδιά τα φέρνουν στη χορωδία για ψυχοθεραπεία τους! Αισθάνονται και οι ίδιοι ευτυχισμένοι, όταν τα παιδιά φεύγουν απ' την πρόβα και τραγουδούν και χαμογελούν. Τους φτιάχνει τη δική τους διάθεση, σε μια εποχή που το χαμόγελο λείπει. Εμένα αυτή είναι η χαρά μου, ότι με τα παιδιά χαμογελάω, δε με αφήνουν να πέσω ψυχολογικά.
Ένας γονιός που θέλει να στείλει το παιδί του στη χορωδία, πού απευθύνεται;
Μπορεί να μπει στο site μας, όπου θα βρει τηλέφωνα επικοινωνίας, θα δει την περιοχή μας, πού γίνονται οι πρόβες κι από κει και πέρα θα μιλήσουμε μαζί. Γίνεται οντισιόν, επειδή κάνουμε πλέον επαγγελματικές δουλειές και συνεργασίες με γνωστούς καλλιτέχνες, κάθε παιδί πρέπει να έχει τουλάχιστον μια βάση σωστή και κυρίως να του αρέσει, να μην έρθει γιατί το είπαν οι γονείς του...
Μιλήστε μας για τις ως τώρα δραστηριότητες της χορωδίας σας.
Ξεκινήσαμε όπως είπαμε, δειλά – δειλά το Νοέμβρη του 2010, αλλά θεωρώ πως κάναμε σωστά βήματα και – τολμώ να πω – και γρήγορα. Η πρώτη μας μεγάλη συναυλία σαν χορωδία «Έμπνευσις» ήταν τον Οκτώβρη του 2011, ένα αφιέρωμα στο Έπος του '40. Τιμήσαμε το συνθέτη μας Γιώργο Κατσαρό, έναν αγαπητό, επτανήσιο συνθέτη, τον οποίο τα παιδιά γνώρισαν από κοντά. Η συμμετοχή του στη συναυλία αυτή, ήταν στο ωραίο κλείσιμο της βραδιάς. Αφού τελειώσαμε την παράσταση, ανέβηκε στη σκηνή, έπαιξε πιάνο, τραγουδήσαμε το αγαπημένο του τραγούδι «Έφεδρος Ανθυπολοχαγός» και κάποια στιγμή σηκώθηκε απ' το πιάνο και διεύθυνε μαζί κόσμο και χορωδία! Ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή που τα παιδιά θα τη θυμούνται. Η δεύτερη σημαντική συναυλία μας έγινε πέρσι. Τη διοργανώσαμε μαζί με την Εταιρεία Μελέτης Έργου «Ιωάννη Καποδίστρια» γιατί, όπως σας είπα, εκτός απ' το τραγούδι, προσπαθώ να μορφώσω τα παιδιά γενικά για τον τόπο και την ιστορία μας. Θεωρώ ότι υπάρχει έλλειψη παιδείας και κάθε παιδαγωγός πρέπει να βάζει το δικό του λιθαράκι. Η συναυλία λεγόταν «Η Ελλάδα μας κατά Ξαρχάκον», ήταν δηλαδή τραγούδια αποκλειστικά του Σταύρου Ξαρχάκου, κυρίως σε στίχους του ποιητή μας Νίκου Γκάτσου, με κείμενα τα οποία μπορώ να πω ήταν ένα ταξίδι μέσα στην ελληνική ιστορία. Τα παιδιά, από την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης, μέσα από τους στίχους και τις μελωδίες, γνώρισαν σημαντικές στιγμές. Γνώρισαν πως δημιουργοί σαν το Σταύρο Ξαρχάκο και το Νίκο Γκάτσο αποτύπωσαν με νότες και στίχους τα ιστορικά μας γεγονότα. Μεγάλη στιγμή για μας, γιατί είχαμε κοντά μας την πρωταγωνίστρια Κατερίνα Χέλμη, τον πρωταγωνιστή μας Χρήστο Καλαβρούζο, ο οποίος είχε ο ίδιος παίξει στην ανεπανάληπτη παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο» σε στίχους Ιάκωβου Καμπανέλλη και βέβαια, η μεγάλη μας αγάπη, ο Βασίλης Λέκκας. Μας πλαισίωσε τόσο όμορφα, τόσο τρυφερά... Για μας ίσως ήταν κι ένα άπιαστο όνειρο γιατί το όνομα του Βασίλη Λέκκα είναι συνδεδεμένο με το Μάνο Χατζιδάκι, ένα ιερό τέρας της ελληνικής μουσικής και θεωρούσαμε πως θα ήταν δύσκολο να συμπράξει μαζί μας. Κι όμως, είδαμε στο πρόσωπό του έναν γλυκύτατο άνθρωπο, που αγαπάει τα παιδιά, έναν άνθρωπο ακομπλεξάριστο, που ξέρει ο ίδιος ποιος είναι, γι' αυτό και είναι ακομπλεξάριστος, μας βοήθησε τόσο πολύ, μας έδωσε αγάπη και κυρίως εμπειρίες. Θέλω να τον ευχαριστήσω γι' αυτή του τη συμβολή. Μια άλλη σημαντική στιγμή της χορωδίας μας ήταν το Δεκέμβριο του 2012 που συμμετείχαμε στη συναυλία αλληλεγγύης στο Ολυμπιακό Στάδιο σε συνεργασία με το Δήμο Αμαρουσίου και την Αρχιεπισκοπή. Ήταν μια συναυλία που στόχο της είχε να βοηθήσει τα ανασφάλιστα παιδιά. Συμμετείχαμε μαζί με πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες και τη χορωδία του Σπύρου Λάμπρου. Τα παιδιά αισθάνθηκαν και τα ίδια πως συνέβαλαν κι αυτά για να βοηθηθούν τα παιδιά φτωχών οικογενειών χωρίς ιατρική περίθαλψη. Εκεί βλέπεις στα ματάκια των παιδιών πόσο θέλουν να προσφέρουν και πόση αγάπη κρύβουν.
Πώς έγινε η γνωριμία σας με το Βασίλη Λέκκα;
Για να πούμε και τα καλά της τηλεόρασης, έγινε σε μία από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις μας στην εκπομπή «Στην υγειά μας», όπου συμμετείχε όλη η χορωδία. Τον γνωρίσαμε σε ένα πολύ ιδιαίτερο επεισόδιο που ήταν αφιερωμένο στην Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. Την ίδια μέρα γνωρίσαμε και το Χρήστο Λεοντή, μεγάλη τιμή για μένα που είμαι μουσικός και ξέρω τι σημαίνει Λεοντής, αλλά και για τα παιδιά που τραγουδούν τραγούδια του στο σχολείο και τον είδαν ξαφνικά μπροστά τους! Έχει και τα καλά της η τηλεόραση, λοιπόν, ας μην κάνουμε μόνο αφορισμούς. Εμείς, σαν χορωδία «Έμπνευσις» κρατήσαμε τα καλύτερα.
Τώρα, βέβαια, με το κλείσιμο της ΕΡΤ, πάνε κι αυτά...
Ναι, εδώ ερχόμαστε σε ένα άλλο μεγάλο θέμα, που πρέπει να το παλέψουμε, όμως. Αφού ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, νομίζω ότι πρέπει να δουλέψουμε πάνω σ' αυτό, να ξυπνήσουμε.
Ποιά είναι τα οφέλη που αποκομίζουν τα παιδιά συμμετέχοντας στη χορωδία;
Πριν δυο χρόνια κάναμε μια καλοκαιρινή συναυλία στο Πολιτιστικό Κέντρο του Γέρακα, με σύγχρονα τραγούδια, Πορτοκάλογλου, Υπόγεια Ρεύματα, Παπακωνσταντίνου, Κραουνάκη... Εκεί, λοιπόν, είχαμε συνεργαστεί με το Γιώργο Παπαδημητράκη, τον τραγουδιστή του συγκροτήματος «Κόκκινα Χαλιά». Θέλω να πω ότι τα παιδιά έχουν συνεργαστεί με έναν τραγουδιστή σχεδόν της γενιάς τους, αλλά βίωσαν και τη συνεργασία με το Βασίλη Λέκκα, με το Γιώργο Κατσαρό... Αυτή είναι η μαγεία, νομίζω και ο σκοπός να μάθουν τα παιδιά να κρίνουν και να μην αποκλείουν πράγματα, μέσα από τις εμπειρίες που απέκτησαν. Είναι γεγονός ότι η μουσική ταξιδεύει, σε κάνει να σκέφτεσαι, η χορωδία ειδικότερα στηρίζεται στην ομαδικότητα, αυτοβελτιώνεσαι, αλλά έχεις στόχο το καλό της ομάδας. Είναι πολύ σημαντικό κι είναι ένα αγκάθι, νομίζω, που υπάρχει σε ένα βαθμό στον ελληνικό λαό. Καμιά φορά κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας. Όσες φορές, όμως, έχουμε ενωθεί, καθένας μπορεί να δει στην ιστορία μας τι έχουμε κάνει! Αυτό το μικρό λιθαράκι προσπαθώ να βάλω στο χορωδιακό μου σύνολο. Τα παιδιά να συνεργάζονται, να μη ζηλεύει το ένα το άλλο. Υπάρχουν στιγμές που σκύβω πάνω από ένα παιδί για να του διορθώσω μια συγκεκριμένη νότα και μόλις τη λέει πάρα πολύ καλά, αυθόρμητα όλα χειροκροτούν! Εκείνη, λοιπόν, τη στιγμή και το παιδί το ίδιο δεν αισθάνθηκε άσχημα που δεν έλεγε καλά τη νότα, αλλά ακούει το χειροκρότημα, αισθάνεται μέρος της ομάδας, αγαπάει τον εαυτό του, αγαπάει και τους συμμαθητές του. Αυτό είναι ένα συναίσθημα που σε κάνει κι ανατριχιάζεις εκείνη την ώρα σαν δάσκαλος... Οι παραστάσεις μας αυτό το κέρδος προσφέρουν, ότι τα παιδιά ετοιμάζονται όλα μαζί, δε γίνεται κάποιος να σαμποτάρει. Μαθαίνουν πειθαρχία. Μέσα από τη μουσική, δεν είναι μόνο ότι ταξιδεύεις, εκφράζεσαι, γνωρίζεις τα συναισθήματα σου. Το βασικό είναι ότι πειθαρχούν μέσα στην ομάδα, έχει κανόνες αυτή η ομάδα, δε μπορεί καθένας να κάνει ότι θέλει. Πιστεύω ότι τα παιδιά που ασχολούνται γενικότερα με τη μουσική, όχι μόνο με τη χορωδία, που σπουδάζουν όργανο ακόμα και για ένα χρόνο, αποκτούν μια κουλτούρα που θα τους συνοδεύσει σε όλη τους τη ζωή. Και θα ήθελα να αναφέρω ότι παρ' όλο που πίστευα ότι αυτό το χρόνο της κρίσης ίσως να είχα λιγότερους μαθητές, κι εγώ ξαφνιάστηκα γιατί είδα εντελώς το αντίθετο. Ότι οι γονείς, παρ' όλα τα οικονομικά τους προβλήματα, δε θέλησαν να χάσουν αυτή την κουλτούρα. Προσπαθούν με νύχια και δόντια να «δώσουν» στα παιδιά τους. Τα φέρνουν στη μουσική!
Έχετε γράψει ένα τραγούδι η ίδια για τη χορωδία σας. Μιλήστε μας για το «Δίνουμε Ελπίδα».
Έγραψα στίχους & μουσική, είναι μια πρώτη μου συνθετική προσπάθεια. Το ηχογραφήσαμε σε ένα από τα καλύτερα στούντιο της Ελλάδας, το Studio Sierra. Ήθελα αυτή η πρώτη μας προσπάθεια να γίνει κάπου καλά, με ένα demo το οποίο υπάρχει στο site μας. Θέλουμε να ακουστεί, θέλουμε να προσέξει ο κόσμος αυτούς τους στίχους, θέλουμε να το τραγουδήσει ο κόσμος μαζί μας. Εγώ ήδη το τραγουδώ στα σχολεία που διδάσκω και βλέπω, αυτό που λέμε, το «γκελ» που κάνει αυτό το τραγούδι. Τα παιδιά παθιάζονται την ώρα που το λένε. Που λεν τη λέξη «πατρίδα». Που λεν τη φράση «δίνουμε ελπίδα». Ανοίγουν τα ματάκια τους! Μαζί με τα παιδιά, θέλω ν' ανοίξουν τα μάτια τους και το χαμόγελό τους και οι μεγάλοι! Αυτός ήταν και ο στόχος για τον οποίο γράφτηκε το τραγούδι. Γράφτηκε από θυμό, αλλά μετά, θεωρώ ότι θέλω να βάλω τον κόσμο στο κλίμα αυτό που ζω κι εγώ με τα παιδιά, που δε σε αφήνει να πέσεις.
Δεν έχει κυκλοφορήσει το τραγούδι, όμως;
Όχι, είμαστε στην αρχή αυτής της προσπάθειας. Το πρώτο βήμα ήταν να γραφτεί σε ένα αξιοπρεπές demo. Θα μου άρεσε πολύ να το λέγαμε και με κάποιους καλλιτέχνες που αγαπούν τα παιδιά.
Τι επιθυμείτε να γίνει με το τραγούδι;
Επιθυμώ με την προβολή του να αγαπηθεί κατ' αρχήν από τον κόσμο. Σαφώς σαν καλλιτέχνης κι εγώ η ίδια, θα ήθελα πολύ να δισκογραφηθεί, όπως και τα ίδια τα παιδιά, είτε το κάνουμε μόνοι μας, είτε με κάποιον ή κάποιους καλλιτέχνες. Άλλωστε και το στιλ του τραγουδιού είναι ομαδικό. Και φυσικά το ύφος του, που πραγματικά θα του πήγαινε να τραγουδηθεί από πολλά άτομα μαζί, σαν ένα κάλεσμα. Τις φορές που το έχουμε τραγουδήσει σε κάποια φεστιβάλ, η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πραγματικά συγκινητική.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια της χορωδίας;
Μία καλοκαιρινή μας εμφάνιση που περιμένουμε με μεγάλη χαρά, είναι με τον αγαπημένο μας Βασίλη Λέκκα στις 12 & 13 Ιουλίου 2013, στον εξωτερικό χώρο του Badminton, όπου στο πρώτο μέρος θα τραγουδήσουμε μαζί του τραγούδια σημαντικών Ελλήνων συνθετών. Θα ξεκουραστούμε για λίγο τον Αύγουστο και τον Οκτώβρη πια, ξεκινάμε με δύο συναυλίες στις 7 & 19 του μήνα στο Συνεδριακό Κέντρο Αμαρουσίου. Η πρώτη συναυλία θα είναι ένα αφιέρωμα στο Νίκο Γούναρη. Κι επανέρχομαι σ' αυτό που σας είπα, ότι αυτά τα παιδιά θα τραγουδήσουν με τον Παπαδημητράκη απ' τα Κόκκινα Χαλιά, αλλά δείτε πώς μεταφέρονται στην εποχή του Νίκου Γούναρη, χωρίς να τη σνομπάρουν! Αισθάνονται και λίγο ηθοποιοί και «παίζουν» αυτή την εποχή. Εκεί θα συνεργαστούμε με το μαέστρο Δαυίδ Ναχμία και άλλους αξιόλογους καλλιτέχνες που ασχολούνται με το συγκεκριμένο ρεπερτόριο. Στις 19 Οκτωβρίου στον ίδιο χώρο θα ανεβάσουμε εκ νέου την παράσταση «Η Ελλάδα μας κατά Ξαρχάκον» με μια νέα προσέγγιση υπό την αιγίδα της Εταιρείας Μελέτης Έργου «Ιωάννης Καποδίστριας» – μια επιστημονική εταιρεία της οποίας είμαι κι εγώ η ίδια μέλος. Μαζί μας θα είναι η ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου Ναταλία Καποδίστρια η οποία θα παίξει το συνδετικό ρόλο ανάμεσα στα τραγούδια και τα κείμενα, ο Βασίλης Λέκκας και επίσης, ένας καλλιτέχνης ο οποίος έκανε πραγματικά τρομερή εντύπωση κι έδωσε συγκίνηση όταν πρωτοτραγούδησε με τα παιδιά, ο Γιώργος Παντερμάκης. Είναι ένας αυθεντικός κρητικός τραγουδιστής απ' τα Χανιά κι έδωσε αυτό που πραγματικά χρειαζόταν η παράσταση, τραγουδώντας τα τραγούδια που είχε τραγουδήσει ο Νίκος Ξυλούρης στην παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο». Αυθεντικότητα! Έχουμε τη χαρά να ξαναέρθει από την Κρήτη ειδικά γι' αυτή την παράσταση και τον ευχαριστούμε. Πιστεύω πως είναι μια παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσει πολύς κόσμος για να βιώσει ξανά όλο το μεγαλείο της ελληνικής ιστορίας, μέσα όμως από την τρομερή δύναμη της μουσικής. Η Ναταλία Καποδίστρια, σαν ιέρεια της παράστασης, θα συνδέσει όλο αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε με το λόγο της και την ερμηνεία της. Και τέλος, κάτι που όλα τα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική οραματίζονται, έχουμε μια σημαντική συμμετοχή σε μια παράσταση που θα γίνει στο Μέγαρο Μουσικής, στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» στις 2 & 3 Δεκεμβρίου, ένα αφιέρωμα στο συνθέτη μας Μιχάλη Σουγιούλ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
1) Το Νεανικό Χορωδιακό Σύνολο ΕΜΠΝΕΥΣΙΣ με τη Μαέστρο του Έλενα Καντάρη.
2) Ο Ακαδημαϊκός Κων/νος Δεσποτόπουλος - ομιλητής στην εκδήλωση Αφιέρωμα στο Έπος του '40
3) Ο κ. Κούκος Ανδρέας - Καθηγητής Νεότερης Ιστορίας στη Σχολή Εθνικής Αμύνης - ομιλητής στην εκδήλωση Αφιέρωμα στο Έπος του '40
4) Ο Γιώργος Κατσαρός - Τιμώμενο Πρόσωπο της εκδήλωσης Αφιέρωμα στο Έπος του '40 τραγουδά με τον κόσμο.
Η Έλενα Καντάρη είναι καθηγήτρια μουσικής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, καθηγήτρια πιάνου στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας & μαέστρος του Νεανικού Χορωδιακού Συνόλου «Έμπνευσις». Ασχολείται με παιδιά στην πιο ευαίσθητη ηλικία, νιώθει σε βάθος παιδαγωγός και δηλώνει περήφανη γι' αυτή της την ενασχόληση. Προετοιμάζοντας τους μαθητές της για το επόμενο μουσικό τους ταξίδι, παρέα με το Βασίλη Λέκκα στο Μουσικό Προαύλιο του Θεάτρου Badminton στις 12 & 13 Ιουλίου 2013, βρίσκει το στόχο, που δεν είναι μόνο η μουσική, αλλά και η διαπαιδαγώγηση των παιδιών δια μέσου αυτής. Διαβάστε και ακούστε στο βίντεο τι μας είπε σχετικά με το έργο της, τις δραστηριότητες της χορωδίας, τους σκοπούς της και τα επόμενα σχέδιά της.
Να πούμε λίγα πράγματα για σας, πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το χορωδιακό είδος μουσικής.
Από μικρή μου άρεσε η μουσική, θυμάμαι τον εαυτό μου με το μπαμπά και μια κιθάρα. Ο μπαμπάς ευθύνεται για όλα (γελάει). Έγινα καθηγήτρια πιάνου, αυτή είναι η κλασική μου σπουδή και το 1996 μπήκα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως καθηγήτρια μουσικής. Εκεί ήρθα σε επαφή με πολλά παιδιά και δούλεψα μαζί τους. Αυτή ήταν η αρχή για να κάνω κι εγώ μια δική μου χορωδία, όπως το ήθελα από παλιά, δηλαδή μια ομάδα με την οποία θα δουλεύαμε μαζί. Ξεκίνησε από το σχολείο, απ' το μάθημα της μουσικής, με κάποια παιδιά δεθήκαμε περισσότερο, είχαμε τον ίδιο κώδικα, το τραγούδι αποτέλεσε τρόπο έκφρασης κι έτσι φτιάξαμε τη χορωδία «Έμπνευσις».
Η οποία όμως ξέφυγε από τα πλαίσια του σχολείου έτσι;
Ναι, μιλάμε για μια ιδιωτική χορωδία. Στο σχολείο απλά κάναμε τις σχολικές μας γιορτές. Από κει και πέρα όμως, ανοίξαμε τα φτερά μας και πέρα από την περιοχή μας.
Πείτε μας λίγα λόγια για την «Έμπνευσις».
Ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 2010. Η έδρα μας είναι η Κάντζα Παλλήνης, τα παιδιά είναι κυρίως από τις γύρω περιοχές της Ανατολικής Αττικής. Είναι ο τρίτος χρόνος, λοιπόν, που δουλεύουμε μαζί, αγαπάμε πολύ το ελληνικό τραγούδι, την ελληνική ποίηση και στόχος μας ήταν ένα «κάλεσμα» του κόσμου να έρθει, να νιώσει κι αυτός την αγάπη προς το τραγούδι, τη μουσική, την Ελλάδα κυρίως, γιατί η πατρίδα μας περνά δύσκολα αυτό τον καιρό...
Το ρεπερτόριο της χορωδίας είναι αποκλειστικά ελληνικό;
Δεν είναι καθαρά ελληνικό, πρέπει να πούμε όμως ότι είναι η βάση. Επειδή τα ακούσματα των παιδιών συνήθως είναι ξένη μουσική, θέλησα σαν καθηγήτρια να τους περάσω την παιδεία που δεν παίρνουν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κι αισθάνομαι μεγάλη χαρά και περηφάνια γι' αυτό, γιατί βλέπω πόσο το αγαπούν, πόσο έχουνε μέσα τους τον Έλληνα, πόσο εκφράζονται μέσα από τους ελληνικούς στίχους και τους Έλληνες συνθέτες. Όχι όμως, μόνο αυτό. Είναι παιδιά του 2013, έχουμε και ξένο ρεπερτόριο. Ξεκινάμε σιγά – σιγά με Beatles, Bob Dylan, δηλαδή πάλι με δημιουργούς που ο στίχος τους έχει κάτι να πει. Όταν εργάζομαι με τα παιδιά, πρωτίστως μιλάμε για το τι λέει το τραγούδι, να το καταλάβουν, για να μπορέσουν να το εκφράσουν. Ταυτόχρονα, έχουμε και κάποιο κλασικό ρεπερτόριο. Σε χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις για παράδειγμα, τα παιδιά τραγουδούν ύμνους του Χέντελ. Είναι ένα ευέλικτο σχήμα, γιατί έχω να κάνω με παιδιά, τα οποία βαριούνται εύκολα. Πρέπει με πολύ έξυπνο τρόπο και κυρίως με αγάπη να τους περνάς λίγο – λίγο σε διάφορα είδη, αρκεί να είναι αξιόλογα, είτε είναι είδη του 1600, είτε του 2013. Θέλω να μάθω στα παιδιά να επιλέγουν. Στη σημερινή εποχή βάλλονται από παντού με έτοιμα πράγματα και δεν προλαβαίνουν να αφομοιώσουν, θέλω να έχουν κριτήριο.
Βρίσκετε πως έχει ανταπόκριση η προσπάθειά σας;
Νομίζω πως ναι. Γι' αυτό λέμε ότι η νέα γενιά δίνει ελπίδα. Απλά θέλει από κοντά κάποιους καθοδηγητές, να αισθανθούν τα παιδιά ότι τα αγαπούν κι από κει και πέρα τα πράγματα πάνε μόνα τους. Τα παιδιά δεν ξεγελιούνται, καταλαβαίνουν. Και γι' αυτό δεν πρέπει να τα αφήσουμε ανυπεράσπιστα εμείς οι παιδαγωγοί. Αν με ρωτούσατε ποια είναι η ιδιότητά μου, θα σας έλεγα αυτό, είμαι δασκάλα, είμαι παιδαγωγός και αισθάνομαι πολύ περήφανη γι' αυτό και πολύ ευτυχισμένη που διάλεξα να το κάνω.
Πόσα μέλη έχει η χορωδία;
Έχει αυτή τη στιγμή 65 μέλη, από 8 ως 18 ετών, είναι νεανική η χορωδία μας δηλαδή. Οι πρόβες γίνονται κάθε Σάββατο γιατί τα παιδιά είναι πολύ πιεσμένα – ένα από τα κακά της εποχής... Πολλοί γονείς μου λένε ότι τα παιδιά τα φέρνουν στη χορωδία για ψυχοθεραπεία τους! Αισθάνονται και οι ίδιοι ευτυχισμένοι, όταν τα παιδιά φεύγουν απ' την πρόβα και τραγουδούν και χαμογελούν. Τους φτιάχνει τη δική τους διάθεση, σε μια εποχή που το χαμόγελο λείπει. Εμένα αυτή είναι η χαρά μου, ότι με τα παιδιά χαμογελάω, δε με αφήνουν να πέσω ψυχολογικά.
Ένας γονιός που θέλει να στείλει το παιδί του στη χορωδία, πού απευθύνεται;
Μπορεί να μπει στο site μας, όπου θα βρει τηλέφωνα επικοινωνίας, θα δει την περιοχή μας, πού γίνονται οι πρόβες κι από κει και πέρα θα μιλήσουμε μαζί. Γίνεται οντισιόν, επειδή κάνουμε πλέον επαγγελματικές δουλειές και συνεργασίες με γνωστούς καλλιτέχνες, κάθε παιδί πρέπει να έχει τουλάχιστον μια βάση σωστή και κυρίως να του αρέσει, να μην έρθει γιατί το είπαν οι γονείς του...
Μιλήστε μας για τις ως τώρα δραστηριότητες της χορωδίας σας.
Ξεκινήσαμε όπως είπαμε, δειλά – δειλά το Νοέμβρη του 2010, αλλά θεωρώ πως κάναμε σωστά βήματα και – τολμώ να πω – και γρήγορα. Η πρώτη μας μεγάλη συναυλία σαν χορωδία «Έμπνευσις» ήταν τον Οκτώβρη του 2011, ένα αφιέρωμα στο Έπος του '40. Τιμήσαμε το συνθέτη μας Γιώργο Κατσαρό, έναν αγαπητό, επτανήσιο συνθέτη, τον οποίο τα παιδιά γνώρισαν από κοντά. Η συμμετοχή του στη συναυλία αυτή, ήταν στο ωραίο κλείσιμο της βραδιάς. Αφού τελειώσαμε την παράσταση, ανέβηκε στη σκηνή, έπαιξε πιάνο, τραγουδήσαμε το αγαπημένο του τραγούδι «Έφεδρος Ανθυπολοχαγός» και κάποια στιγμή σηκώθηκε απ' το πιάνο και διεύθυνε μαζί κόσμο και χορωδία! Ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή που τα παιδιά θα τη θυμούνται. Η δεύτερη σημαντική συναυλία μας έγινε πέρσι. Τη διοργανώσαμε μαζί με την Εταιρεία Μελέτης Έργου «Ιωάννη Καποδίστρια» γιατί, όπως σας είπα, εκτός απ' το τραγούδι, προσπαθώ να μορφώσω τα παιδιά γενικά για τον τόπο και την ιστορία μας. Θεωρώ ότι υπάρχει έλλειψη παιδείας και κάθε παιδαγωγός πρέπει να βάζει το δικό του λιθαράκι. Η συναυλία λεγόταν «Η Ελλάδα μας κατά Ξαρχάκον», ήταν δηλαδή τραγούδια αποκλειστικά του Σταύρου Ξαρχάκου, κυρίως σε στίχους του ποιητή μας Νίκου Γκάτσου, με κείμενα τα οποία μπορώ να πω ήταν ένα ταξίδι μέσα στην ελληνική ιστορία. Τα παιδιά, από την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης, μέσα από τους στίχους και τις μελωδίες, γνώρισαν σημαντικές στιγμές. Γνώρισαν πως δημιουργοί σαν το Σταύρο Ξαρχάκο και το Νίκο Γκάτσο αποτύπωσαν με νότες και στίχους τα ιστορικά μας γεγονότα. Μεγάλη στιγμή για μας, γιατί είχαμε κοντά μας την πρωταγωνίστρια Κατερίνα Χέλμη, τον πρωταγωνιστή μας Χρήστο Καλαβρούζο, ο οποίος είχε ο ίδιος παίξει στην ανεπανάληπτη παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο» σε στίχους Ιάκωβου Καμπανέλλη και βέβαια, η μεγάλη μας αγάπη, ο Βασίλης Λέκκας. Μας πλαισίωσε τόσο όμορφα, τόσο τρυφερά... Για μας ίσως ήταν κι ένα άπιαστο όνειρο γιατί το όνομα του Βασίλη Λέκκα είναι συνδεδεμένο με το Μάνο Χατζιδάκι, ένα ιερό τέρας της ελληνικής μουσικής και θεωρούσαμε πως θα ήταν δύσκολο να συμπράξει μαζί μας. Κι όμως, είδαμε στο πρόσωπό του έναν γλυκύτατο άνθρωπο, που αγαπάει τα παιδιά, έναν άνθρωπο ακομπλεξάριστο, που ξέρει ο ίδιος ποιος είναι, γι' αυτό και είναι ακομπλεξάριστος, μας βοήθησε τόσο πολύ, μας έδωσε αγάπη και κυρίως εμπειρίες. Θέλω να τον ευχαριστήσω γι' αυτή του τη συμβολή. Μια άλλη σημαντική στιγμή της χορωδίας μας ήταν το Δεκέμβριο του 2012 που συμμετείχαμε στη συναυλία αλληλεγγύης στο Ολυμπιακό Στάδιο σε συνεργασία με το Δήμο Αμαρουσίου και την Αρχιεπισκοπή. Ήταν μια συναυλία που στόχο της είχε να βοηθήσει τα ανασφάλιστα παιδιά. Συμμετείχαμε μαζί με πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες και τη χορωδία του Σπύρου Λάμπρου. Τα παιδιά αισθάνθηκαν και τα ίδια πως συνέβαλαν κι αυτά για να βοηθηθούν τα παιδιά φτωχών οικογενειών χωρίς ιατρική περίθαλψη. Εκεί βλέπεις στα ματάκια των παιδιών πόσο θέλουν να προσφέρουν και πόση αγάπη κρύβουν.
Πώς έγινε η γνωριμία σας με το Βασίλη Λέκκα;
Για να πούμε και τα καλά της τηλεόρασης, έγινε σε μία από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις μας στην εκπομπή «Στην υγειά μας», όπου συμμετείχε όλη η χορωδία. Τον γνωρίσαμε σε ένα πολύ ιδιαίτερο επεισόδιο που ήταν αφιερωμένο στην Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. Την ίδια μέρα γνωρίσαμε και το Χρήστο Λεοντή, μεγάλη τιμή για μένα που είμαι μουσικός και ξέρω τι σημαίνει Λεοντής, αλλά και για τα παιδιά που τραγουδούν τραγούδια του στο σχολείο και τον είδαν ξαφνικά μπροστά τους! Έχει και τα καλά της η τηλεόραση, λοιπόν, ας μην κάνουμε μόνο αφορισμούς. Εμείς, σαν χορωδία «Έμπνευσις» κρατήσαμε τα καλύτερα.
Τώρα, βέβαια, με το κλείσιμο της ΕΡΤ, πάνε κι αυτά...
Ναι, εδώ ερχόμαστε σε ένα άλλο μεγάλο θέμα, που πρέπει να το παλέψουμε, όμως. Αφού ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, νομίζω ότι πρέπει να δουλέψουμε πάνω σ' αυτό, να ξυπνήσουμε.
Ποιά είναι τα οφέλη που αποκομίζουν τα παιδιά συμμετέχοντας στη χορωδία;
Πριν δυο χρόνια κάναμε μια καλοκαιρινή συναυλία στο Πολιτιστικό Κέντρο του Γέρακα, με σύγχρονα τραγούδια, Πορτοκάλογλου, Υπόγεια Ρεύματα, Παπακωνσταντίνου, Κραουνάκη... Εκεί, λοιπόν, είχαμε συνεργαστεί με το Γιώργο Παπαδημητράκη, τον τραγουδιστή του συγκροτήματος «Κόκκινα Χαλιά». Θέλω να πω ότι τα παιδιά έχουν συνεργαστεί με έναν τραγουδιστή σχεδόν της γενιάς τους, αλλά βίωσαν και τη συνεργασία με το Βασίλη Λέκκα, με το Γιώργο Κατσαρό... Αυτή είναι η μαγεία, νομίζω και ο σκοπός να μάθουν τα παιδιά να κρίνουν και να μην αποκλείουν πράγματα, μέσα από τις εμπειρίες που απέκτησαν. Είναι γεγονός ότι η μουσική ταξιδεύει, σε κάνει να σκέφτεσαι, η χορωδία ειδικότερα στηρίζεται στην ομαδικότητα, αυτοβελτιώνεσαι, αλλά έχεις στόχο το καλό της ομάδας. Είναι πολύ σημαντικό κι είναι ένα αγκάθι, νομίζω, που υπάρχει σε ένα βαθμό στον ελληνικό λαό. Καμιά φορά κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας. Όσες φορές, όμως, έχουμε ενωθεί, καθένας μπορεί να δει στην ιστορία μας τι έχουμε κάνει! Αυτό το μικρό λιθαράκι προσπαθώ να βάλω στο χορωδιακό μου σύνολο. Τα παιδιά να συνεργάζονται, να μη ζηλεύει το ένα το άλλο. Υπάρχουν στιγμές που σκύβω πάνω από ένα παιδί για να του διορθώσω μια συγκεκριμένη νότα και μόλις τη λέει πάρα πολύ καλά, αυθόρμητα όλα χειροκροτούν! Εκείνη, λοιπόν, τη στιγμή και το παιδί το ίδιο δεν αισθάνθηκε άσχημα που δεν έλεγε καλά τη νότα, αλλά ακούει το χειροκρότημα, αισθάνεται μέρος της ομάδας, αγαπάει τον εαυτό του, αγαπάει και τους συμμαθητές του. Αυτό είναι ένα συναίσθημα που σε κάνει κι ανατριχιάζεις εκείνη την ώρα σαν δάσκαλος... Οι παραστάσεις μας αυτό το κέρδος προσφέρουν, ότι τα παιδιά ετοιμάζονται όλα μαζί, δε γίνεται κάποιος να σαμποτάρει. Μαθαίνουν πειθαρχία. Μέσα από τη μουσική, δεν είναι μόνο ότι ταξιδεύεις, εκφράζεσαι, γνωρίζεις τα συναισθήματα σου. Το βασικό είναι ότι πειθαρχούν μέσα στην ομάδα, έχει κανόνες αυτή η ομάδα, δε μπορεί καθένας να κάνει ότι θέλει. Πιστεύω ότι τα παιδιά που ασχολούνται γενικότερα με τη μουσική, όχι μόνο με τη χορωδία, που σπουδάζουν όργανο ακόμα και για ένα χρόνο, αποκτούν μια κουλτούρα που θα τους συνοδεύσει σε όλη τους τη ζωή. Και θα ήθελα να αναφέρω ότι παρ' όλο που πίστευα ότι αυτό το χρόνο της κρίσης ίσως να είχα λιγότερους μαθητές, κι εγώ ξαφνιάστηκα γιατί είδα εντελώς το αντίθετο. Ότι οι γονείς, παρ' όλα τα οικονομικά τους προβλήματα, δε θέλησαν να χάσουν αυτή την κουλτούρα. Προσπαθούν με νύχια και δόντια να «δώσουν» στα παιδιά τους. Τα φέρνουν στη μουσική!
Έχετε γράψει ένα τραγούδι η ίδια για τη χορωδία σας. Μιλήστε μας για το «Δίνουμε Ελπίδα».
Έγραψα στίχους & μουσική, είναι μια πρώτη μου συνθετική προσπάθεια. Το ηχογραφήσαμε σε ένα από τα καλύτερα στούντιο της Ελλάδας, το Studio Sierra. Ήθελα αυτή η πρώτη μας προσπάθεια να γίνει κάπου καλά, με ένα demo το οποίο υπάρχει στο site μας. Θέλουμε να ακουστεί, θέλουμε να προσέξει ο κόσμος αυτούς τους στίχους, θέλουμε να το τραγουδήσει ο κόσμος μαζί μας. Εγώ ήδη το τραγουδώ στα σχολεία που διδάσκω και βλέπω, αυτό που λέμε, το «γκελ» που κάνει αυτό το τραγούδι. Τα παιδιά παθιάζονται την ώρα που το λένε. Που λεν τη λέξη «πατρίδα». Που λεν τη φράση «δίνουμε ελπίδα». Ανοίγουν τα ματάκια τους! Μαζί με τα παιδιά, θέλω ν' ανοίξουν τα μάτια τους και το χαμόγελό τους και οι μεγάλοι! Αυτός ήταν και ο στόχος για τον οποίο γράφτηκε το τραγούδι. Γράφτηκε από θυμό, αλλά μετά, θεωρώ ότι θέλω να βάλω τον κόσμο στο κλίμα αυτό που ζω κι εγώ με τα παιδιά, που δε σε αφήνει να πέσεις.
Δεν έχει κυκλοφορήσει το τραγούδι, όμως;
Όχι, είμαστε στην αρχή αυτής της προσπάθειας. Το πρώτο βήμα ήταν να γραφτεί σε ένα αξιοπρεπές demo. Θα μου άρεσε πολύ να το λέγαμε και με κάποιους καλλιτέχνες που αγαπούν τα παιδιά.
Τι επιθυμείτε να γίνει με το τραγούδι;
Επιθυμώ με την προβολή του να αγαπηθεί κατ' αρχήν από τον κόσμο. Σαφώς σαν καλλιτέχνης κι εγώ η ίδια, θα ήθελα πολύ να δισκογραφηθεί, όπως και τα ίδια τα παιδιά, είτε το κάνουμε μόνοι μας, είτε με κάποιον ή κάποιους καλλιτέχνες. Άλλωστε και το στιλ του τραγουδιού είναι ομαδικό. Και φυσικά το ύφος του, που πραγματικά θα του πήγαινε να τραγουδηθεί από πολλά άτομα μαζί, σαν ένα κάλεσμα. Τις φορές που το έχουμε τραγουδήσει σε κάποια φεστιβάλ, η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πραγματικά συγκινητική.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια της χορωδίας;
Μία καλοκαιρινή μας εμφάνιση που περιμένουμε με μεγάλη χαρά, είναι με τον αγαπημένο μας Βασίλη Λέκκα στις 12 & 13 Ιουλίου 2013, στον εξωτερικό χώρο του Badminton, όπου στο πρώτο μέρος θα τραγουδήσουμε μαζί του τραγούδια σημαντικών Ελλήνων συνθετών. Θα ξεκουραστούμε για λίγο τον Αύγουστο και τον Οκτώβρη πια, ξεκινάμε με δύο συναυλίες στις 7 & 19 του μήνα στο Συνεδριακό Κέντρο Αμαρουσίου. Η πρώτη συναυλία θα είναι ένα αφιέρωμα στο Νίκο Γούναρη. Κι επανέρχομαι σ' αυτό που σας είπα, ότι αυτά τα παιδιά θα τραγουδήσουν με τον Παπαδημητράκη απ' τα Κόκκινα Χαλιά, αλλά δείτε πώς μεταφέρονται στην εποχή του Νίκου Γούναρη, χωρίς να τη σνομπάρουν! Αισθάνονται και λίγο ηθοποιοί και «παίζουν» αυτή την εποχή. Εκεί θα συνεργαστούμε με το μαέστρο Δαυίδ Ναχμία και άλλους αξιόλογους καλλιτέχνες που ασχολούνται με το συγκεκριμένο ρεπερτόριο. Στις 19 Οκτωβρίου στον ίδιο χώρο θα ανεβάσουμε εκ νέου την παράσταση «Η Ελλάδα μας κατά Ξαρχάκον» με μια νέα προσέγγιση υπό την αιγίδα της Εταιρείας Μελέτης Έργου «Ιωάννης Καποδίστριας» – μια επιστημονική εταιρεία της οποίας είμαι κι εγώ η ίδια μέλος. Μαζί μας θα είναι η ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου Ναταλία Καποδίστρια η οποία θα παίξει το συνδετικό ρόλο ανάμεσα στα τραγούδια και τα κείμενα, ο Βασίλης Λέκκας και επίσης, ένας καλλιτέχνης ο οποίος έκανε πραγματικά τρομερή εντύπωση κι έδωσε συγκίνηση όταν πρωτοτραγούδησε με τα παιδιά, ο Γιώργος Παντερμάκης. Είναι ένας αυθεντικός κρητικός τραγουδιστής απ' τα Χανιά κι έδωσε αυτό που πραγματικά χρειαζόταν η παράσταση, τραγουδώντας τα τραγούδια που είχε τραγουδήσει ο Νίκος Ξυλούρης στην παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο». Αυθεντικότητα! Έχουμε τη χαρά να ξαναέρθει από την Κρήτη ειδικά γι' αυτή την παράσταση και τον ευχαριστούμε. Πιστεύω πως είναι μια παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσει πολύς κόσμος για να βιώσει ξανά όλο το μεγαλείο της ελληνικής ιστορίας, μέσα όμως από την τρομερή δύναμη της μουσικής. Η Ναταλία Καποδίστρια, σαν ιέρεια της παράστασης, θα συνδέσει όλο αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε με το λόγο της και την ερμηνεία της. Και τέλος, κάτι που όλα τα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική οραματίζονται, έχουμε μια σημαντική συμμετοχή σε μια παράσταση που θα γίνει στο Μέγαρο Μουσικής, στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» στις 2 & 3 Δεκεμβρίου, ένα αφιέρωμα στο συνθέτη μας Μιχάλη Σουγιούλ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
1) Το Νεανικό Χορωδιακό Σύνολο ΕΜΠΝΕΥΣΙΣ με τη Μαέστρο του Έλενα Καντάρη.
2) Ο Ακαδημαϊκός Κων/νος Δεσποτόπουλος - ομιλητής στην εκδήλωση Αφιέρωμα στο Έπος του '40
3) Ο κ. Κούκος Ανδρέας - Καθηγητής Νεότερης Ιστορίας στη Σχολή Εθνικής Αμύνης - ομιλητής στην εκδήλωση Αφιέρωμα στο Έπος του '40
4) Ο Γιώργος Κατσαρός - Τιμώμενο Πρόσωπο της εκδήλωσης Αφιέρωμα στο Έπος του '40 τραγουδά με τον κόσμο.
