O Michail Sicas είναι ένας ταλαντούχος Έλληνας ερμηνευτής της διασποράς που συστήνεται στο ελληνικό κοινό με το album «Σε αρχαίο νερό» που κυκλοφορεί ήδη από το Ogdoo Music Group σε μουσική του Γερμανού συνθέτη Klaus-Dieter Hoffmann και στίχους του Σταμάτη Γκίκα.
Απαντά στην «Όγδοη ερώτηση», επιλέγοντας 8 album και 8 καλλιτέχνες που τον έχουν «σημαδέψει» και πιστοποιεί με τις επιλογές του την πλατιά γκάμα των επιρροών του που συνδέονται με το νήμα της δημιουργικής του φύσης.
Με οδηγό το καλλιτεχνικό του κριτήριο αφομοιώνει διαφορετικά είδη μουσικής και τα «περιέχει» στις ιδιαίτερα εκφραστικές και ευαίσθητες ερμηνείες του.
8 ΑΛΜΠΟΥΜ
Τάνια Τσανακλίδου - Μιχάλης Δέλτα : “Το χρώμα της μέρας”
Αυτό που μου αρέσει στο συγκεκριμένο άλμπουμ είναι ο θαυμάσιος συνδυασμός έντεχνης γραφής και ηλεκτρονικού ήχου. Όταν πρωτοβγήκε ήταν πολλά βήματα μπροστά από την εποχή του. Αντέχει στο χρόνο, το άκουω και σήμερα πολύ ευχάριστα σαν να βγήκε χθες.
Αλέξια : “In a jazz mood”
Εξαιρετική παραγωγή που αναδεικνύει τις φωνητικές της αρετές και τη μουσική της παιδεία σε ένα είδος που μέχρι τότε κανείς δεν φανταζόταν ότι μπορεί να το υπηρετήσει τόσο καταπληκτικά ένα κορίτσι της ελληνικής pop σκηνής της δεκαετίας του ΄80.
Σταύρος Λογαρίδης : “Σταύρος Λογαρίδης”
Όταν πρωτόπεσε στα χέρια μου αυτό το άλμπουμ, σαν νεαρός έφηβος ελληνικής καταγωγής που ζούσα στην Ελβετία, ένιωσα πολύ περήφανος που ένας Έλληνας καλλιτέχνης έφτιαξε έναν δίσκο με τέτοια αρτιότητα καλλιτεχνική αλλά και παραγωγής για τα δεδομένα της δεκαετίας του ’70. Πολύ καλογραμμένα τραγούδια, πρωτοποριακά για την ροκ σκηνή, υπέροχη φωνή, ωραία αγγλική προφορά, ωραία φιγούρα και βασικά και πάνω απ' όλα ικανός πολυ-οργανίστας. Διέθετε όλο το πακέτο ενός ολοκληρωμένου καλλιτέχνη με διεθνείς προδιαγραφές.
Χάρις Αλεξίου : “Δι ευχών”
Την Αλεξίου παρακολουθώ και αγαπώ από μικρός. Με το συγκεκριμένο album ένιωσα ότι η ελληνική μουσική που στην δεκαετία του ’90 είχε περιοριστεί εντός των ελληνικών συνόρων, βρήκε φωνή και έξοδο στην παγκόσμια σκηνή. Ελληνικά τραγούδια που όμως είχαν ξεχωριστή θέση σε αυτό που λέμε “World Music”. Πάντα με τη ματιά του ‘Ελληνα της διασποράς φυσικά.
Νάμα : “II”
Όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι Νάμα έκαναν κατευθείαν μεγάλη επιτυχία με τον “Οδυσσέα” που ανέβηκε στην κορυφή των charts. Είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο μετά από μια τόσο μέγαλη επιτυχία ενός πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη να ακολουθήσει δεύτερο εξίσου επιτυχημένο album. Οι Νάμα το πέτυχαν! Όλα τα τραγούδια σε αυτό το 2ο τους άλμπουμ είναι υψηλής καλλιτεχνικής αισθητικής. Δεν είναι τυχαίο το ότι ένα από αυτά (Σφαίρα από γη και θάλασσα) το διασκεύασα στην προηγούμενη δισκογραφική μου δουλειά. Είναι σταθερά μέσα στα top αγαπημένα μου albums.
Αλκίνοος Ιωαννίδης : “Στην αγορά του κόσμου”
Με τον πρώτο του δίσκο ήδη φάνηκε αμέσως ότι δεν θα ήταν ένας διάττοντας αστέρας. Ο Ιωαννίδης - “ιεροφάντης στο Ναό της έντεχνης ελληνικής μουσικής”- διέγραψε μια λαμπρή πορεία και το album αυτό είναι από τα καλύτερά του.
Ελευθερία Αρβανιτάκη : “Τα κορμιά και τα μαχαίρια”
Το δρόμο στην “World Music” που άνοιξε το “Δι ευχών” περπάτησαν και άλλοι Έλληνες καλλιτέχνες με ανάλογη επιτυχία. Με σταθερή πορεία σε αυτό το χώρο εδώ και χρόνια η Αρβανιτάκη έκανε την θεαματική της είσοδο με ετούτο το ξεχωριστό της album.
Γιάννης Κότσιρας : “Μόνο ένα φιλί”
Μου αρέσουν εξίσου όλες οι δουλειές του Γιάννη Κότσιρα, αν επέλεξα το συγκεκριμένο album είναι γιατί περιέχει τα δύο πιο αγαπημένα μου τραγούδια του “Το τσιγάρο” και “Εφτά ποτήρια”. Μετά τη δεκαετία του ’70 το καλό λαϊκό τραγούδι άρχισε να εξαφανίζεται. Τα τραγούδια του συνδυάζουν λαϊκό και έντεχνο και ήταν από τους πρώτους καλλιτέχνες που αποκατέστησε την πίστη μου στη δυνατότητα αναγέννησης της καλής ελληνικής λαϊκής δισκογραφίας.
8 ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
Klaus Hoffmann
Ο Γερμανός αυτός τροβαδούρος με πρωτομάγεψε, όταν ήμουν 13 χρονών, στη σκηνή, σαν ηθοποιός, ήρωας ενός παραμυθιού που όλοι οι έφηβοι της εποχής μου είχαμε διαβάσει. Έκτοτε παρακολούθησα όλη του τη λαμπερή σταδιοδρομία και είχα την τύχη να διασκευάσω ένα από τα κομμάτια του στην προηγούμενη δουλειά μου. Κυριολεκτικά μεγάλωσα με τα τραγούδια του που πάντα άφηναν ένα ίχνος από τη μαεστρία του στην καρδιά μου. Φανταστείτε την χαρά μου όταν ο ίδιος μου πρότεινε να κάνω ένα δίσκο με τραγούδια του στα ελληνικά, 10 χρόνια πριν και μου έδωσε την άδεια να χρησιμοποιήσω οτιδήποτε ήθελα από το υλικό του. Μέσα από το ”Σε αρχαίο νερό” προσπάθησα μαζί με τους συνεργάτες μου να αποδώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ατμόσφαιρα των ιστοριών του για τον Έλληνα ακροατή.
Maria Bill
Ελβετίδα, επίσης ηθοποιός και τραγουδοποιός. Έκανε μεγάλη επιτυχία στην γερμανόφωνη Ευρώπη με τα τραγούδια της Eντίθ Πιαφ στο μιούζικαλ για τη ζωή της. Τη δεκαετία του ’90 της είχα ζητήσει τρία τραγούδια της, τα οποία και μου έδωσε, για να τα κυκλοφορήσω με ελληνικό στίχο. Δεν ήμουν πραγματικά έτοιμος για κάτι τέτοιο τότε και μάλλον καλύτερα που δεν είδαν το φως ποτέ.
Ηλίας Κλωναρίδης
Κατά τη γνώμη μου είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες τραγουδιστές με εξαιρετικό βυζαντινό τίμπρο. Θα του άξιζε ίσως μια μεγαλύτερη αναγνώριση και μια πρώτης τάξεως καριέρα. Έχω μια ιδιαίτερη αγάπη και προτίμηση στους καλλιτέχνες που θα άξιζαν το πρώτο πλάνο στα φώτα της δημοσιότητας γύρω από τη δουλειά τους μα για τον άλφα ή βήτα λόγο δεν το κατάφεραν ποτέ. Παρακολουθώ πάντα την πορεία τους με πραγματικό ενδιαφέρον.
Έλλη Πασπαλά
Για μένα κατέχει την κορυφή των Ελληνίδων ερμηνευτριών. Την πρωτογνώρισα μέσα από τα τραγούδια του Χατζιδάκι, στη συνέχεια έβγαλε τον πρώτο της προσωπικό δίσκο που περιλάμβανε ευρωπαϊκά ακούσματα. Από τότε και μέχρι σήμερα όλη η δισκογραφία της ήταν γεμάτη εκπλήξεις. Ποτέ δεν επαναπαυόταν στις επιτυχίες της. Εκτιμώ επίσης ιδιαίτερα τόσο σε αυτήν όσο και σε άλλους καλλιτέχνες την περίοδο ωρίμανσης από ένα άλμπουμ σ' ένα άλλο. Δεν βιάστηκε ποτέ προκειμένου να είναι επίκαιρη. Αυτό πάντοτε μεγάλωνε την ανυπομονησία μου για κάθε νέα της δουλειά αλλά κάθε νέα της δουλειά επιβεβαίωνε την αξία της αναμονής.
Νάμα
Ένα μουσικό σχήμα που έφερε καινούργιο αέρα στα πράγματα τη δεκαετία του ’90, συνδυάζοντας έναν jazzy - swingy ήχο με ωραίο ελληνικό στίχο. Ήταν ταξιδιάρικοι, οι μελωδίες τους ευχάριστες, οι παραγωγές τους άρτιες με τον Άρη Παυλή να προσέχει και την παραμικρή λεπτομέρεια πριν κυκλοφορήσουν. Είναι η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα την έννοια του όρου fan! Είναι η πρώτη φορά που έγινα o ίδιος fan σε ένα group! Αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερός γιατί και στο δικό μου άλμπουμ εξακολουθώ να είμαι fan της τελειομανίας αυτoύ του πολύ ταλαντούχου καλλιτέχνη.
Tori Amos
Κάθε album της είναι σαν μια ταινία. Κάθε τραγούδι σε αυτά τα άλμπουμ είναι σαν μια σκηνή, μέρος ενός σενάριου, μιας ιστορίας, ενός συνόλου. Μου αρέσει που αναπτύσσει μια μόνο θεματική μέσα σε ένα ολόκληρο άλμπουμ. Το προσωπικό της στυλ είναι άφθαρτο στο χρόνο και υπό αυτή την έννοια η μουσική της είναι πλέον “κλασσική”.
Μάνος Λοΐζος
Η γενιά μου μεγάλωσε με μία πολύ πλούσια μουσική κληρονομιά από συνθέτες του διαμετρήματος των Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Σπανού, Πλέσσα, Μαρκόπουλου, Κραουνάκη, Κουγιουμτζή, Μικρούτσικου και Καλδάρα. Πολλά από τα τραγούδια τους τα ξέρουμε απ' έξω κι ανακατωτά. Στο ίδιο στερέωμα ανήκει ο Μάνος Λοΐζος. Μικρή σε διάρκεια η πορεία του αλλά το έργο του πλούσιο και πυκνό σε νοήματα και συναισθήματα. Πολύ εύλογα αναρωτιέται κανείς που μπορεί να είχε φτάσει η δημιουργικότητά του αν είχε περισσότερο χρόνο μπροστά του.
Θοδωρής Βουτσικάκης
Στις μέρες μας είναι δύσκολο για τον ακροατή/ θεατή να ξεχωρίσει το πραγματικό ταλέντο. Τα μέσα μεγάλης ακροαματικότητας που έχουν τη δυνατότητα να προβάλουν τα νέα ταλέντα, συνήθως δουλεύουνε προς όφελος των κριτών μέσα από όλα αυτά τα ριάλιτι σόου. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα όποια ταλέντα περάσουν από εκεί δεν αξιώνονται το φως του προβολέα. Στις μέρες μας λοιπόν ο ακροατής/ θεατής οφείλει να ψάξει μέσα από άλλες πλατφόρμες για να βρει αυτά τα ταλέντα. Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εξέλιξη της σύγχρονης ελληνικής μουσικής σκηνής. Έχω ξεχωρίσει τον Βουτσικάκη γιατί παρά το νεαρό της ηλικίας του το ξεκίνημα του είναι ήδη πολύ υψηλού επιπέδου και εύχομαι από καρδιάς να συνεχίσει στην ίδια πορεία. Θα αναζητώ την κάθε νεα του δουλειά όπως θα συνεχίσω να αναζητώ με όσα μέσα μας διατίθενται τα νέα ταλέντα.
Απαντά στην «Όγδοη ερώτηση», επιλέγοντας 8 album και 8 καλλιτέχνες που τον έχουν «σημαδέψει» και πιστοποιεί με τις επιλογές του την πλατιά γκάμα των επιρροών του που συνδέονται με το νήμα της δημιουργικής του φύσης.
Με οδηγό το καλλιτεχνικό του κριτήριο αφομοιώνει διαφορετικά είδη μουσικής και τα «περιέχει» στις ιδιαίτερα εκφραστικές και ευαίσθητες ερμηνείες του.
8 ΑΛΜΠΟΥΜ
Τάνια Τσανακλίδου - Μιχάλης Δέλτα : “Το χρώμα της μέρας”
Αυτό που μου αρέσει στο συγκεκριμένο άλμπουμ είναι ο θαυμάσιος συνδυασμός έντεχνης γραφής και ηλεκτρονικού ήχου. Όταν πρωτοβγήκε ήταν πολλά βήματα μπροστά από την εποχή του. Αντέχει στο χρόνο, το άκουω και σήμερα πολύ ευχάριστα σαν να βγήκε χθες.
Αλέξια : “In a jazz mood”
Εξαιρετική παραγωγή που αναδεικνύει τις φωνητικές της αρετές και τη μουσική της παιδεία σε ένα είδος που μέχρι τότε κανείς δεν φανταζόταν ότι μπορεί να το υπηρετήσει τόσο καταπληκτικά ένα κορίτσι της ελληνικής pop σκηνής της δεκαετίας του ΄80.
Σταύρος Λογαρίδης : “Σταύρος Λογαρίδης”
Όταν πρωτόπεσε στα χέρια μου αυτό το άλμπουμ, σαν νεαρός έφηβος ελληνικής καταγωγής που ζούσα στην Ελβετία, ένιωσα πολύ περήφανος που ένας Έλληνας καλλιτέχνης έφτιαξε έναν δίσκο με τέτοια αρτιότητα καλλιτεχνική αλλά και παραγωγής για τα δεδομένα της δεκαετίας του ’70. Πολύ καλογραμμένα τραγούδια, πρωτοποριακά για την ροκ σκηνή, υπέροχη φωνή, ωραία αγγλική προφορά, ωραία φιγούρα και βασικά και πάνω απ' όλα ικανός πολυ-οργανίστας. Διέθετε όλο το πακέτο ενός ολοκληρωμένου καλλιτέχνη με διεθνείς προδιαγραφές.
Χάρις Αλεξίου : “Δι ευχών”
Την Αλεξίου παρακολουθώ και αγαπώ από μικρός. Με το συγκεκριμένο album ένιωσα ότι η ελληνική μουσική που στην δεκαετία του ’90 είχε περιοριστεί εντός των ελληνικών συνόρων, βρήκε φωνή και έξοδο στην παγκόσμια σκηνή. Ελληνικά τραγούδια που όμως είχαν ξεχωριστή θέση σε αυτό που λέμε “World Music”. Πάντα με τη ματιά του ‘Ελληνα της διασποράς φυσικά.
Νάμα : “II”
Όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι Νάμα έκαναν κατευθείαν μεγάλη επιτυχία με τον “Οδυσσέα” που ανέβηκε στην κορυφή των charts. Είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο μετά από μια τόσο μέγαλη επιτυχία ενός πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη να ακολουθήσει δεύτερο εξίσου επιτυχημένο album. Οι Νάμα το πέτυχαν! Όλα τα τραγούδια σε αυτό το 2ο τους άλμπουμ είναι υψηλής καλλιτεχνικής αισθητικής. Δεν είναι τυχαίο το ότι ένα από αυτά (Σφαίρα από γη και θάλασσα) το διασκεύασα στην προηγούμενη δισκογραφική μου δουλειά. Είναι σταθερά μέσα στα top αγαπημένα μου albums.
Αλκίνοος Ιωαννίδης : “Στην αγορά του κόσμου”
Με τον πρώτο του δίσκο ήδη φάνηκε αμέσως ότι δεν θα ήταν ένας διάττοντας αστέρας. Ο Ιωαννίδης - “ιεροφάντης στο Ναό της έντεχνης ελληνικής μουσικής”- διέγραψε μια λαμπρή πορεία και το album αυτό είναι από τα καλύτερά του.
Ελευθερία Αρβανιτάκη : “Τα κορμιά και τα μαχαίρια”
Το δρόμο στην “World Music” που άνοιξε το “Δι ευχών” περπάτησαν και άλλοι Έλληνες καλλιτέχνες με ανάλογη επιτυχία. Με σταθερή πορεία σε αυτό το χώρο εδώ και χρόνια η Αρβανιτάκη έκανε την θεαματική της είσοδο με ετούτο το ξεχωριστό της album.
Γιάννης Κότσιρας : “Μόνο ένα φιλί”
Μου αρέσουν εξίσου όλες οι δουλειές του Γιάννη Κότσιρα, αν επέλεξα το συγκεκριμένο album είναι γιατί περιέχει τα δύο πιο αγαπημένα μου τραγούδια του “Το τσιγάρο” και “Εφτά ποτήρια”. Μετά τη δεκαετία του ’70 το καλό λαϊκό τραγούδι άρχισε να εξαφανίζεται. Τα τραγούδια του συνδυάζουν λαϊκό και έντεχνο και ήταν από τους πρώτους καλλιτέχνες που αποκατέστησε την πίστη μου στη δυνατότητα αναγέννησης της καλής ελληνικής λαϊκής δισκογραφίας.
8 ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
Klaus Hoffmann
Ο Γερμανός αυτός τροβαδούρος με πρωτομάγεψε, όταν ήμουν 13 χρονών, στη σκηνή, σαν ηθοποιός, ήρωας ενός παραμυθιού που όλοι οι έφηβοι της εποχής μου είχαμε διαβάσει. Έκτοτε παρακολούθησα όλη του τη λαμπερή σταδιοδρομία και είχα την τύχη να διασκευάσω ένα από τα κομμάτια του στην προηγούμενη δουλειά μου. Κυριολεκτικά μεγάλωσα με τα τραγούδια του που πάντα άφηναν ένα ίχνος από τη μαεστρία του στην καρδιά μου. Φανταστείτε την χαρά μου όταν ο ίδιος μου πρότεινε να κάνω ένα δίσκο με τραγούδια του στα ελληνικά, 10 χρόνια πριν και μου έδωσε την άδεια να χρησιμοποιήσω οτιδήποτε ήθελα από το υλικό του. Μέσα από το ”Σε αρχαίο νερό” προσπάθησα μαζί με τους συνεργάτες μου να αποδώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ατμόσφαιρα των ιστοριών του για τον Έλληνα ακροατή.
Maria Bill
Ελβετίδα, επίσης ηθοποιός και τραγουδοποιός. Έκανε μεγάλη επιτυχία στην γερμανόφωνη Ευρώπη με τα τραγούδια της Eντίθ Πιαφ στο μιούζικαλ για τη ζωή της. Τη δεκαετία του ’90 της είχα ζητήσει τρία τραγούδια της, τα οποία και μου έδωσε, για να τα κυκλοφορήσω με ελληνικό στίχο. Δεν ήμουν πραγματικά έτοιμος για κάτι τέτοιο τότε και μάλλον καλύτερα που δεν είδαν το φως ποτέ.
Ηλίας Κλωναρίδης
Κατά τη γνώμη μου είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες τραγουδιστές με εξαιρετικό βυζαντινό τίμπρο. Θα του άξιζε ίσως μια μεγαλύτερη αναγνώριση και μια πρώτης τάξεως καριέρα. Έχω μια ιδιαίτερη αγάπη και προτίμηση στους καλλιτέχνες που θα άξιζαν το πρώτο πλάνο στα φώτα της δημοσιότητας γύρω από τη δουλειά τους μα για τον άλφα ή βήτα λόγο δεν το κατάφεραν ποτέ. Παρακολουθώ πάντα την πορεία τους με πραγματικό ενδιαφέρον.
Έλλη Πασπαλά
Για μένα κατέχει την κορυφή των Ελληνίδων ερμηνευτριών. Την πρωτογνώρισα μέσα από τα τραγούδια του Χατζιδάκι, στη συνέχεια έβγαλε τον πρώτο της προσωπικό δίσκο που περιλάμβανε ευρωπαϊκά ακούσματα. Από τότε και μέχρι σήμερα όλη η δισκογραφία της ήταν γεμάτη εκπλήξεις. Ποτέ δεν επαναπαυόταν στις επιτυχίες της. Εκτιμώ επίσης ιδιαίτερα τόσο σε αυτήν όσο και σε άλλους καλλιτέχνες την περίοδο ωρίμανσης από ένα άλμπουμ σ' ένα άλλο. Δεν βιάστηκε ποτέ προκειμένου να είναι επίκαιρη. Αυτό πάντοτε μεγάλωνε την ανυπομονησία μου για κάθε νέα της δουλειά αλλά κάθε νέα της δουλειά επιβεβαίωνε την αξία της αναμονής.
Νάμα
Ένα μουσικό σχήμα που έφερε καινούργιο αέρα στα πράγματα τη δεκαετία του ’90, συνδυάζοντας έναν jazzy - swingy ήχο με ωραίο ελληνικό στίχο. Ήταν ταξιδιάρικοι, οι μελωδίες τους ευχάριστες, οι παραγωγές τους άρτιες με τον Άρη Παυλή να προσέχει και την παραμικρή λεπτομέρεια πριν κυκλοφορήσουν. Είναι η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα την έννοια του όρου fan! Είναι η πρώτη φορά που έγινα o ίδιος fan σε ένα group! Αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερός γιατί και στο δικό μου άλμπουμ εξακολουθώ να είμαι fan της τελειομανίας αυτoύ του πολύ ταλαντούχου καλλιτέχνη.
Tori Amos
Κάθε album της είναι σαν μια ταινία. Κάθε τραγούδι σε αυτά τα άλμπουμ είναι σαν μια σκηνή, μέρος ενός σενάριου, μιας ιστορίας, ενός συνόλου. Μου αρέσει που αναπτύσσει μια μόνο θεματική μέσα σε ένα ολόκληρο άλμπουμ. Το προσωπικό της στυλ είναι άφθαρτο στο χρόνο και υπό αυτή την έννοια η μουσική της είναι πλέον “κλασσική”.
Μάνος Λοΐζος
Η γενιά μου μεγάλωσε με μία πολύ πλούσια μουσική κληρονομιά από συνθέτες του διαμετρήματος των Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Σπανού, Πλέσσα, Μαρκόπουλου, Κραουνάκη, Κουγιουμτζή, Μικρούτσικου και Καλδάρα. Πολλά από τα τραγούδια τους τα ξέρουμε απ' έξω κι ανακατωτά. Στο ίδιο στερέωμα ανήκει ο Μάνος Λοΐζος. Μικρή σε διάρκεια η πορεία του αλλά το έργο του πλούσιο και πυκνό σε νοήματα και συναισθήματα. Πολύ εύλογα αναρωτιέται κανείς που μπορεί να είχε φτάσει η δημιουργικότητά του αν είχε περισσότερο χρόνο μπροστά του.
Θοδωρής Βουτσικάκης
Στις μέρες μας είναι δύσκολο για τον ακροατή/ θεατή να ξεχωρίσει το πραγματικό ταλέντο. Τα μέσα μεγάλης ακροαματικότητας που έχουν τη δυνατότητα να προβάλουν τα νέα ταλέντα, συνήθως δουλεύουνε προς όφελος των κριτών μέσα από όλα αυτά τα ριάλιτι σόου. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα όποια ταλέντα περάσουν από εκεί δεν αξιώνονται το φως του προβολέα. Στις μέρες μας λοιπόν ο ακροατής/ θεατής οφείλει να ψάξει μέσα από άλλες πλατφόρμες για να βρει αυτά τα ταλέντα. Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εξέλιξη της σύγχρονης ελληνικής μουσικής σκηνής. Έχω ξεχωρίσει τον Βουτσικάκη γιατί παρά το νεαρό της ηλικίας του το ξεκίνημα του είναι ήδη πολύ υψηλού επιπέδου και εύχομαι από καρδιάς να συνεχίσει στην ίδια πορεία. Θα αναζητώ την κάθε νεα του δουλειά όπως θα συνεχίσω να αναζητώ με όσα μέσα μας διατίθενται τα νέα ταλέντα.
