O Χρήστος Νικολόπουλος ήταν φιλοξενούμενος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου «Ενώπιος Ενωπίω» στον ΑΝΤ1.
Εκεί μοιραία μεταξύ άλλων του ζητήθηκε να αναφερθεί και στη σχέση του με τον Στέλιο Καζαντζίδη.
Είπε μεταξύ άλλων ο Χρήστος Νικολόπουλος:
«Ο Στέλιος Καζαντζίδης ήταν ένας θρύλος του τραγουδιού. Ο Καζαντζίδης ήταν μια ιδιόμορφη περίπτωση, είχε τις καλές του στιγμές, στην παρέα ήταν πάρα πολύ καλός, φοβερός, με χιούμορ. Είχε και κάποια ψυχολογικά προβλήματα, κάποιες ανθρωποφοβίες, κάποιες έντονες υποψίες για πάρα πολλούς ανθρώπους και κάποιες φορές και εναντίον μου υποψίες. Για παράδειγμα, ότι ήμουν άνθρωπος του Μάτσα. Εγώ, αντιθέτως, κάποια στιγμή του είπα "κάνε μου πληρεξούσιο, να κάνω εγώ μήνυση στον Μάτσα για να απελευθερωθείς". Μέχρι σε αυτό το σημείο τον αγαπούσα…
Κάποια στιγμή, διάφοροι δημοσιογράφοι της εποχής τον παρότρυναν να αρχίσει να λέει λόγια. Τον "τσίγκλισαν" οι δημοσιογράφοι και άρχισε να λέει λόγια για μένα. Αυτό που με πείραξε, όμως, ήταν ότι άρχισε να μιλάει άσχημα για τον πατέρα μου. Τον προσέβαλε και εγώ του είχα φοβερή αδυναμία. Άνθρωπος είμαι, κάποια στιγμή είπα κι εγώ κάτι. Στη συνέχεια, ζήτησα από τη Δικαιοσύνη, έκανα ασφαλιστικά μέτρα δηλαδή, για να σταματήσει να με βρίζει, γιατί μετά έβριζε και την οικογένειά μου και εμένα και πήγαμε στο δικαστήριο….
Η κόντρα ξεκίνησε από τον περίγυρο του Καζαντζίδη. Έχω δύο συμβολαιογραφικές πράξεις του Καζαντζίδη, στις οποίες μου ζητάει συγγνώμη και πως ό,τι έγινε ήταν από εξωγενείς παράγοντες. Πριν πεθάνει, ζήτησε να πάω να τον δω και δεν πήγα. Έκανα λάθος που δεν πήγα να τον δω. Άκουσα από έναν φιλόσοφο, τελευταία, πως ό,τι κακό αφήνεις πίσω σου, σε ακολουθεί στην υπόλοιπη ζωή σου».
Εκεί μοιραία μεταξύ άλλων του ζητήθηκε να αναφερθεί και στη σχέση του με τον Στέλιο Καζαντζίδη.
Είπε μεταξύ άλλων ο Χρήστος Νικολόπουλος:
«Ο Στέλιος Καζαντζίδης ήταν ένας θρύλος του τραγουδιού. Ο Καζαντζίδης ήταν μια ιδιόμορφη περίπτωση, είχε τις καλές του στιγμές, στην παρέα ήταν πάρα πολύ καλός, φοβερός, με χιούμορ. Είχε και κάποια ψυχολογικά προβλήματα, κάποιες ανθρωποφοβίες, κάποιες έντονες υποψίες για πάρα πολλούς ανθρώπους και κάποιες φορές και εναντίον μου υποψίες. Για παράδειγμα, ότι ήμουν άνθρωπος του Μάτσα. Εγώ, αντιθέτως, κάποια στιγμή του είπα "κάνε μου πληρεξούσιο, να κάνω εγώ μήνυση στον Μάτσα για να απελευθερωθείς". Μέχρι σε αυτό το σημείο τον αγαπούσα…
Κάποια στιγμή, διάφοροι δημοσιογράφοι της εποχής τον παρότρυναν να αρχίσει να λέει λόγια. Τον "τσίγκλισαν" οι δημοσιογράφοι και άρχισε να λέει λόγια για μένα. Αυτό που με πείραξε, όμως, ήταν ότι άρχισε να μιλάει άσχημα για τον πατέρα μου. Τον προσέβαλε και εγώ του είχα φοβερή αδυναμία. Άνθρωπος είμαι, κάποια στιγμή είπα κι εγώ κάτι. Στη συνέχεια, ζήτησα από τη Δικαιοσύνη, έκανα ασφαλιστικά μέτρα δηλαδή, για να σταματήσει να με βρίζει, γιατί μετά έβριζε και την οικογένειά μου και εμένα και πήγαμε στο δικαστήριο….
Η κόντρα ξεκίνησε από τον περίγυρο του Καζαντζίδη. Έχω δύο συμβολαιογραφικές πράξεις του Καζαντζίδη, στις οποίες μου ζητάει συγγνώμη και πως ό,τι έγινε ήταν από εξωγενείς παράγοντες. Πριν πεθάνει, ζήτησε να πάω να τον δω και δεν πήγα. Έκανα λάθος που δεν πήγα να τον δω. Άκουσα από έναν φιλόσοφο, τελευταία, πως ό,τι κακό αφήνεις πίσω σου, σε ακολουθεί στην υπόλοιπη ζωή σου».
