Η Μαρινέλλα αναφέρθηκε στις ημέρες της πανδημίας, περιγράφοντας την εμπειρία στον Γιάννη Κεντ. Τη συνομιλία τους κατέγραψε η Μαρί Κωνσταντάτου, σύντροφος του θεατρικού επιχειρηματία και τη μετέφερε στην ιστοσελίδα του τελευταίου youfly.com.
Εκεί η πηγαία ερμηνεύτρια, μεταξύ άλλων, δηλώνει:
«75 μέρες είμαι στο σπίτι. Μια φορά βγήκα με την αδελφή μου να πάμε κάπου με το αυτοκίνητο. Με μάσκα, γάντια και το αντισηπτικό στο αυτοκίνητο φυσικά. Πριν μπούμε πάλι στο σπίτι, βγάζουμε παπούτσια, αλλάζουμε και βάζουμε ρόμπα. Εμένα, με όλο αυτό το θέμα, με πιάνει τρέλα. Ο ιός είναι ένα αδηφάγο τέρας -έτσι το λέω εγώ- που δεν ξέρεις από πού σου έρχεται… Στον πόλεμο ξέρεις, βλέπεις ποιος είναι ο εχθρός και αμύνεσαι. Εδώ ο εχθρός είναι αόρατος».
Και συνέχισε η Μαρινέλλα:
«Την οικογένειά μου, τα εγγόνια μου -που μένουμε στο ίδιο σπίτι- τα βλέπω από το μπαλκόνι και μιλάμε μέσω Skype ή viber. Όταν τους βλέπω για να πάω φαγητό, τα παιδιά είναι σε 15 μέτρα απόσταση… Έπιασε η ζέστη, το καταλαβαίνω. Εγώ είμαι ευλογημένη γιατί παίρνω αέρα στο σπίτι που έφτιαξα με κόπο και ιδρώτα, είναι δροσερά και άνετα. Οι περισσότεροι που ζουν σε μικρό χώρο θέλουν να βγουν από το σπίτι τους για να δροσιστούν. Έτσι πάνε στην παραλία και κάθονται μέχρι το βράδυ, όμως πού να πας να χωθείς χωρίς μάσκα μέσα στον κόσμο; Πρέπει να κρατάς και μια απόσταση. Τα νέα παιδιά θέλουν ν’ αγκαλιαστούν, το ξέρω, και ο έρωτας και το φλερτ είναι μέσα στο παιχνίδι της ζωής, αλλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή».
Τέλος σχετικά με τις οδηγίες που ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού για τις πρόβες και τα γυρίσματα των ανθρώπων του θεάματος με μάσκες και αντισηπτικά, η Μαρινέλλα, δείχνοντας την πρακτική, οργανωτική και καλλιτεχνική συνάμα ματιά της τόνισε:
«Πρόβα με μάσκες δεν γίνεται. Το στόμα και τα μάτια βγάζουν συναίσθημα. Πώς θα μιλήσεις; Πώς θα πεις στον άλλον “Σ’ αγαπώ”; Το να μη σε ακουμπήσω πάει στο καλό, το να μη σε βλέπω να μιλάς όμως -να βλέπω το στόμα σου, όχι να το ακούσω με τ’ αυτιά- δεν γίνεται… Με το χέρι στην καρδιά αν γινόταν να τραγουδήσω, θα το έκανα αύριο κιόλας».
Εκεί η πηγαία ερμηνεύτρια, μεταξύ άλλων, δηλώνει:
«75 μέρες είμαι στο σπίτι. Μια φορά βγήκα με την αδελφή μου να πάμε κάπου με το αυτοκίνητο. Με μάσκα, γάντια και το αντισηπτικό στο αυτοκίνητο φυσικά. Πριν μπούμε πάλι στο σπίτι, βγάζουμε παπούτσια, αλλάζουμε και βάζουμε ρόμπα. Εμένα, με όλο αυτό το θέμα, με πιάνει τρέλα. Ο ιός είναι ένα αδηφάγο τέρας -έτσι το λέω εγώ- που δεν ξέρεις από πού σου έρχεται… Στον πόλεμο ξέρεις, βλέπεις ποιος είναι ο εχθρός και αμύνεσαι. Εδώ ο εχθρός είναι αόρατος».
Και συνέχισε η Μαρινέλλα:
«Την οικογένειά μου, τα εγγόνια μου -που μένουμε στο ίδιο σπίτι- τα βλέπω από το μπαλκόνι και μιλάμε μέσω Skype ή viber. Όταν τους βλέπω για να πάω φαγητό, τα παιδιά είναι σε 15 μέτρα απόσταση… Έπιασε η ζέστη, το καταλαβαίνω. Εγώ είμαι ευλογημένη γιατί παίρνω αέρα στο σπίτι που έφτιαξα με κόπο και ιδρώτα, είναι δροσερά και άνετα. Οι περισσότεροι που ζουν σε μικρό χώρο θέλουν να βγουν από το σπίτι τους για να δροσιστούν. Έτσι πάνε στην παραλία και κάθονται μέχρι το βράδυ, όμως πού να πας να χωθείς χωρίς μάσκα μέσα στον κόσμο; Πρέπει να κρατάς και μια απόσταση. Τα νέα παιδιά θέλουν ν’ αγκαλιαστούν, το ξέρω, και ο έρωτας και το φλερτ είναι μέσα στο παιχνίδι της ζωής, αλλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή».
Τέλος σχετικά με τις οδηγίες που ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού για τις πρόβες και τα γυρίσματα των ανθρώπων του θεάματος με μάσκες και αντισηπτικά, η Μαρινέλλα, δείχνοντας την πρακτική, οργανωτική και καλλιτεχνική συνάμα ματιά της τόνισε:
«Πρόβα με μάσκες δεν γίνεται. Το στόμα και τα μάτια βγάζουν συναίσθημα. Πώς θα μιλήσεις; Πώς θα πεις στον άλλον “Σ’ αγαπώ”; Το να μη σε ακουμπήσω πάει στο καλό, το να μη σε βλέπω να μιλάς όμως -να βλέπω το στόμα σου, όχι να το ακούσω με τ’ αυτιά- δεν γίνεται… Με το χέρι στην καρδιά αν γινόταν να τραγουδήσω, θα το έκανα αύριο κιόλας».
