Είχαμε αγαπηθεί τόσο πολύ που εγώ όταν έβλεπα τον Γιάννη τον Σπανό, δεν έβλεπα τον Σπανό, έβλεπα τον Γιάννη, ένα παιδί.
Όπως ανέφερε παραπάνω η Αιμιλία Κουγιουμτζή, ο Σταύρος Κουγιουμτζής και ο Γιάννης Σπανός εμφανίσθηκαν μαζί στο εορταστικό πρόγραμμα της ΕΡΤ 2 «Κάθε τραγούδι κι ένας σταθμός», που προβλήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1994. Τραγούδησαν η Τάνια Τσανακλίδου, η Αιμιλία Κουγιουμτζή και ο Ανδρέας Καρακότας…
Άλλη μια φορά που συνυπήρξαν επί σκηνής, ήταν στις 13 Σεπτεμβρίου 1997, για μια συναυλία που πραγματοποιήθηκε στο Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του 36ου Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού. Εκεί παρουσίασαν μια σειρά από τις μεγάλες επιτυχίες τους με τις φωνές του Ανδρέα Καρακότα, του Παντελή Θεοχαρίδη, της Ερωφίλης και της Αιμιλίας Κουγιουμτζή…
Τα παραπάνω μου είπε η σύζυγος του Σταύρου Κουγιουμτζή Αιμιλία, για την απώλεια του Γιάννη Σπανού και συνέχισε:
Με τον Γιάννη κάναμε παρέα μόνο καλλιτεχνικά, αλλά κάθε φορά που τον έφερνα στο νου μου, μια τρυφερότητα απλώνονταν μέσα μου. Το 1994 κάναμε μία Πρωτοχρονιάτικη εκπομπή που τραγούδησα κι εγώ ένα τραγούδι του. Επίσης, το 1997 σε ένα Φεστιβάλ Τραγουδιού στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης, ο Σταύρος από τη μια κι ο Γιάννης απ’ την άλλη με δύο πιάνα, παίζανε ο ένας τραγούδια του άλλου. Θυμάμαι ακόμη πως βρεθήκαμε κάποιες στιγμές στην τηλεόραση κι έλεγε «Αιμιλία είναι το πουκάμισό μου καλό;» Ήθελε να βγει και να είναι περιποιημένος. Κι εγώ τον χάιδευα και του έλεγα «Έλα κούκλος είσαι, μια χαρά είσαι!»
Θέλω πάντα όταν πεθαίνουν οι άνθρωποι, να θυμάμαι μόνο τα τρυφερά και τα καλά. Καλό ήταν να ζήσει κι άλλο, 85 χρόνια δεν είναι πια πολλά. Κάτι ακόμα σημαντικό είναι πως η τρυφερότητά του εκδηλώνονταν με την ενασχόλησή του με τα σπάνια φυτά και τα λουλούδια. Είχε ένα κήπο με σπάνια λουλούδια στο Κιάτο και είχε δώσει την ψυχή του εκεί. Είναι αυτό που σου είπα και πριν. Λέω «Γιάννης Σπανός» αλλά για μένα είναι ο Γιάννης ο τρυφερός, ο άνθρωπος, το παιδί. Κι εγώ ένιωθα πάντα αυτή την ανάγκη να τον «προστατεύω». Είχε μια μικρή ανασφάλεια…
Με τον Γιάννη δεν είχαμε ιδιαίτερες προσωπικές σχέσεις, γιατί ο Σταύρος ήταν απομονωμένος. Δεν πήγαινε, δεν σύχναζε σε στέκια κλπ. Κι ενώ ήταν τόσο απλός, θεωρούσαν πως ο Σταύρος είναι απρόσιτος. Αλλά υπήρχε μια αλληλοσυμπάθεια και θυμάμαι πως σε κάποιες συνεντεύξεις μιλούσε ο Σταύρος για τον Γιάννη και ο Γιάννης μιλούσε για τον Σταύρο.
Μου ήρθε σαν κεραυνός η είδηση του θανάτου του. Αλλά θέλω να σκέφτομαι μόνο τις καλές στιγμές. Καλό ήταν να ζήσει κι άλλο, αρκεί να έφυγε ευχαριστημένος, ευτυχισμένος και όχι πικραμένος. Ο Γιάννης δεν ζητούσε πολλά, καταξίωση κλπ. Ήταν από τους ανθρώπους που έγραφε όταν ήθελε να γράφει...
Γιάννη εκεί που πας να είσαι καλά και να συναντήσεις τον Σταύρο. Θα σε σκέφτομαι…
Καλό του ταξίδι…
Σπανός και Κουγιουμτζής πίσω από δυο πιάνα
Όπως ανέφερε παραπάνω η Αιμιλία Κουγιουμτζή, ο Σταύρος Κουγιουμτζής και ο Γιάννης Σπανός εμφανίσθηκαν μαζί στο εορταστικό πρόγραμμα της ΕΡΤ 2 «Κάθε τραγούδι κι ένας σταθμός», που προβλήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1994. Τραγούδησαν η Τάνια Τσανακλίδου, η Αιμιλία Κουγιουμτζή και ο Ανδρέας Καρακότας…
Άλλη μια φορά που συνυπήρξαν επί σκηνής, ήταν στις 13 Σεπτεμβρίου 1997, για μια συναυλία που πραγματοποιήθηκε στο Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του 36ου Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού. Εκεί παρουσίασαν μια σειρά από τις μεγάλες επιτυχίες τους με τις φωνές του Ανδρέα Καρακότα, του Παντελή Θεοχαρίδη, της Ερωφίλης και της Αιμιλίας Κουγιουμτζή…
