Στον καναπέ του «Στούντιο 4» κάθισε το απόγευμα της Τρίτης ο Άρης Δαβαράκης.
Ο γνωστός στιχουργός και δημοσιογράφος συνομίλησε με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για πτυχές του χαρακτήρα του και στιγμές της ζωής του.
Είπε μεταξύ άλλων ο Άρης Δαβαράκης:
«Όταν έδωσα μία συνέντευξη στη Μαλβίνα Κάραλη το ’81 – ήταν στο προτελευταίο ή στο τελευταίο επεισόδιο του Φαντάζιο – και είπα ότι ήμουν ομοφυλόφιλος, νόμιζα ότι έκανα μία τολμηρή δήλωση, η οποία θα βοηθούσε κι άλλους ανθρώπους. Όμως, αλλιώς το φανταζόμουν.
Οι συμπεριφορές, ο τρόπος ζωής και η γκέι ματιά απέναντι σε όλα δεν είναι κάτι που με εκφράζει. Στις δουλειές δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ κανείς αν είμαι γκέι ή όχι».
Και συνέχισε ο Άρης Δαβαράκης, αυτή τη φορά για την εμπειρία του από τη φυλακή:
«Δεν φαντάστηκα ποτέ ότι θα καταλήξω στη φυλακή. Εκείνη την ώρα δεν έβρισκα τίποτα αστείο στο να βλέπεις την εισήγηση της Εισαγγελέως σε βάρος σου ότι είμαι επικίνδυνος και μεγαλέμπορος ναρκωτικών…
Πάρα πολύ δύσκολη στιγμή που σε γδύνουν, σε ψάχνουν, σου φορτώνουν μία κουβέρτα κι ένα στρώμα και σου λένε: πήγαινε στο κελί τάδε μαζί με άλλους 3-4. Είχα αποφασίσει ότι θα πεθάνω. Κάθισα στο στρώμα και είπα: δεν θα τρώω, δεν θα πίνω, δεν θα μιλάω… ε δεν θα πεθάνω κάποια στιγμή; Με βοήθησε πάρα πολύ ένας συγκρατούμενος, που την επόμενη μέρα μου είπε: κοίταξε να δεις φίλε, δεν κερδίζεις τίποτα έτσι. Έξι μήνες κράτησε η φυλάκισή μου, μετά δικαιωθήκαμε πανηγυρικά».
Ο γνωστός στιχουργός και δημοσιογράφος συνομίλησε με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για πτυχές του χαρακτήρα του και στιγμές της ζωής του.
Είπε μεταξύ άλλων ο Άρης Δαβαράκης:
«Όταν έδωσα μία συνέντευξη στη Μαλβίνα Κάραλη το ’81 – ήταν στο προτελευταίο ή στο τελευταίο επεισόδιο του Φαντάζιο – και είπα ότι ήμουν ομοφυλόφιλος, νόμιζα ότι έκανα μία τολμηρή δήλωση, η οποία θα βοηθούσε κι άλλους ανθρώπους. Όμως, αλλιώς το φανταζόμουν.
Οι συμπεριφορές, ο τρόπος ζωής και η γκέι ματιά απέναντι σε όλα δεν είναι κάτι που με εκφράζει. Στις δουλειές δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ κανείς αν είμαι γκέι ή όχι».
Και συνέχισε ο Άρης Δαβαράκης, αυτή τη φορά για την εμπειρία του από τη φυλακή:
«Δεν φαντάστηκα ποτέ ότι θα καταλήξω στη φυλακή. Εκείνη την ώρα δεν έβρισκα τίποτα αστείο στο να βλέπεις την εισήγηση της Εισαγγελέως σε βάρος σου ότι είμαι επικίνδυνος και μεγαλέμπορος ναρκωτικών…
Πάρα πολύ δύσκολη στιγμή που σε γδύνουν, σε ψάχνουν, σου φορτώνουν μία κουβέρτα κι ένα στρώμα και σου λένε: πήγαινε στο κελί τάδε μαζί με άλλους 3-4. Είχα αποφασίσει ότι θα πεθάνω. Κάθισα στο στρώμα και είπα: δεν θα τρώω, δεν θα πίνω, δεν θα μιλάω… ε δεν θα πεθάνω κάποια στιγμή; Με βοήθησε πάρα πολύ ένας συγκρατούμενος, που την επόμενη μέρα μου είπε: κοίταξε να δεις φίλε, δεν κερδίζεις τίποτα έτσι. Έξι μήνες κράτησε η φυλάκισή μου, μετά δικαιωθήκαμε πανηγυρικά».
