Η Κριτική Επιτροπή των Βραβείων του Αναγνώστη αποφάσισε να απονείμει το Μεγάλο Τιμητικό Βραβείο για το σύνολο του έργου του σε έναν από τους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του ΄70, τον Γιώργο Μαρκόπουλο.
Είναι από τους πιο αγαπητούς ποιητές της γενιάς του. Αυτή την αγάπη που έχουν στην ποίησή του οι αναγνώστες του ο φίλος και συνοδοιπόρος της γενιάς του ποιητής Γιάννης Βαρβέρης είχε ερμηνεύσει ως εξής:
Είναι, ίσως, ο μόνος ποιητής της γενιάς που εμφανίζεται στην δεκαετία 1970, ο οποίος κατορθώνει να ταιριάξει την αισθητική συγκίνηση με τη λαϊκή θυμοσοφία και να παραμείνει από τις αρχικές καταβολές του μέχρι την ποιητική του άνδρωση η αριστοκρατικότερη λαϊκή φωνή της γενιάς του.
Ο Γιώργος Μαρκόπουλος είχε πει γενναία για τον εαυτό του: Είχα βάλει ένα στοίχημα με τον εαυτό μου. Ό,τι κερδίζω στη ζωή μου και ό,τι καλό κάνω δεν θα επικαλεστώ ποτέ την ποίηση, αλλά θα το κάνω ως άτομο με την αξία μου. Ποτέ δεν δήλωνα ποιητής. Δεν είμαι ποιητής, είμαι πλανόδιος φωτογράφος με μηχανή το μάτι μου.
Λίγα λόγια για τον ποιητή
Ο Γιώργος Μαρκόπουλος γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1951,από το 1965 ζει στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά και στατιστική. Έχει κυκλοφορήσει επτά ποιητικές συλλογές, μία με πεζά, δύο τόμους με κείμενά του για το έργο άλλων ποιητών, δύο μονογραφίες (για το ποδόσφαιρο στην ελληνική ποίηση και για το έργο του Τάσου Λειβαδίτη), ενώ έχει επιμεληθεί βιβλία γύρω από την ποίηση. Το 1996 τιμήθηκε με το “Βραβείο Καβάφη” στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το 1999 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του “Μη σκεπάζεις το ποτάμι”, η οποία, στη συνέχεια, ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Αριστείο του 2000. Σε μετάφραση Michel Volkovitch εκδόθηκε στα γαλλικά μια επιλογή από όλες τις ποιητικές συλλογές του με τον γενικό τίτλο “Ne recouvre pas la riviere” (εκδ. Desmos/ “Cahiers grecs”, Paris 2000). Το 2011 τιμήθηκε και πάλι με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή του “Κρυφός κυνηγός”, και με το βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1982, ενώ στο διάστημα 1984-1986 διετέλεσε μέλος του διοικητικού της συμβουλίου.
Είναι από τους πιο αγαπητούς ποιητές της γενιάς του. Αυτή την αγάπη που έχουν στην ποίησή του οι αναγνώστες του ο φίλος και συνοδοιπόρος της γενιάς του ποιητής Γιάννης Βαρβέρης είχε ερμηνεύσει ως εξής:
Είναι, ίσως, ο μόνος ποιητής της γενιάς που εμφανίζεται στην δεκαετία 1970, ο οποίος κατορθώνει να ταιριάξει την αισθητική συγκίνηση με τη λαϊκή θυμοσοφία και να παραμείνει από τις αρχικές καταβολές του μέχρι την ποιητική του άνδρωση η αριστοκρατικότερη λαϊκή φωνή της γενιάς του.
Ο Γιώργος Μαρκόπουλος είχε πει γενναία για τον εαυτό του: Είχα βάλει ένα στοίχημα με τον εαυτό μου. Ό,τι κερδίζω στη ζωή μου και ό,τι καλό κάνω δεν θα επικαλεστώ ποτέ την ποίηση, αλλά θα το κάνω ως άτομο με την αξία μου. Ποτέ δεν δήλωνα ποιητής. Δεν είμαι ποιητής, είμαι πλανόδιος φωτογράφος με μηχανή το μάτι μου.
Λίγα λόγια για τον ποιητή
Ο Γιώργος Μαρκόπουλος γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1951,από το 1965 ζει στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά και στατιστική. Έχει κυκλοφορήσει επτά ποιητικές συλλογές, μία με πεζά, δύο τόμους με κείμενά του για το έργο άλλων ποιητών, δύο μονογραφίες (για το ποδόσφαιρο στην ελληνική ποίηση και για το έργο του Τάσου Λειβαδίτη), ενώ έχει επιμεληθεί βιβλία γύρω από την ποίηση. Το 1996 τιμήθηκε με το “Βραβείο Καβάφη” στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το 1999 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του “Μη σκεπάζεις το ποτάμι”, η οποία, στη συνέχεια, ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Αριστείο του 2000. Σε μετάφραση Michel Volkovitch εκδόθηκε στα γαλλικά μια επιλογή από όλες τις ποιητικές συλλογές του με τον γενικό τίτλο “Ne recouvre pas la riviere” (εκδ. Desmos/ “Cahiers grecs”, Paris 2000). Το 2011 τιμήθηκε και πάλι με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή του “Κρυφός κυνηγός”, και με το βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1982, ενώ στο διάστημα 1984-1986 διετέλεσε μέλος του διοικητικού της συμβουλίου.
