Μετά τον σάλο που ξεσήκωσαν, την προηγούμενη εβδομάδα, οι «Σφήκες» της Λένας Κιτσοπούλου, νέες αντιδράσεις πυροδότησε η σύγχρονη εκδοχή της «Μήδειας» του Ευριπίδη που παρουσίασε ο ρηξικέλευθος Γερμανός σκηνοθέτης Φρανκ Κάστορφ, τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου, στο αργολικό θέατρο, με μια ομάδα εκλεκτών πρωταγωνιστών μεταξύ των οποίων οι Μαρία Ναυπλιώτου, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Στεφανία Γουλιώτη, Σοφία Κόκκαλη, Αγγελική Παπούλια Νίκος Ψαρράς, Αινείας Τσαμάτης και Νικόλας Χανακούλας.
Κύριο αντικείμενο σχολιασμού και αντιπαράθεσης αποτέλεσε το σκηνικό της το οποίο ενόχλησε μια μερίδα των θεατών, από τα πρώτα κιόλας λεπτά της άφιξής τους: Τέσσερα αντίσκηνα και γύρω τους, σκορπισμένα, δεκάδες πλαστικά μπουκάλια και δέματα σκουπιδιών είχαν καταλάβει στην ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου ενώ στην γιγαντοοθόνη που βρισκόταν στο βάθος δέσποζε μια μισογκρεμισμένη φωτεινή επιγραφή της Coca Cola.
«Μα είναι δυνατόν να γεμίζουν με σκουπίδια την Επίδαυρο» ήταν το βασικό ερώτημα που διατυπώθηκε μετ΄ επιτάσεως τόσο από κάποιους θεατές όσο και από χρήστες των social media που είδαν τις φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν, λίγες ώρες αργότερα, επιδιδόμενοι σε έναν δεύτερο γύρω απαξιωτικών σχολίων για τις φετινές επιλογές του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.Η δυσαρέσκεια για το σκηνικό, σε συνδυασμό με την μαραθώνια διάρκεια της παράστασης – ξεπερνούσε τις τρεις ώρες και μάλιστα σε συνθήκες ισχυρού καύσωνα – ήταν οι βασικές αιτίες που έκανε κάποιους θεατές να αποχωρήσουν, και τα δύο βράδια, αρκετά πριν το φινάλε.
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ωστόσο, είχε προβλέψει αυτές τις αντιδράσεις γι΄ αυτό και τις συμπεριέλαβε στο κείμενό του υπό τη μορφή αυτοσαρκασμού: «Έχει μείνει κανείς θεατής ή έφυγαν όλοι;» ρωτούσε με νόημα ο Νίκος Ψαρράς.
Όχι μία, ούτε δύο αλλά πέντε διαφορετικές Μήδειες επέλεξε να παρουσιάσει ο Κάστορφ στην Επίδαυρο θέλοντας να υποστηρίξει τη βασική πεποίθησή του πως «σε κάθε γυναίκα υπάρχει η δυνατότητα μιας Μήδειας αλλά κάθε φορά με κάτι το διαφορετικό γιατί κάθε άνθρωπος ερμηνεύει ή καταλαβαίνει αλλιώς αυτόν τον ρόλο». Έχοντας συνδυάσει το κείμενο του Ευριπίδη με αναφορές κειμένων του Χάινερ Μύλλερ και ποιημάτων του Ρεμπώ, επιχείρησε να οικοδομήσει, μέσω μια σφικτής δραματουργίας, ένα σύγχρονο έργο που καυτηριάζει την πατριαρχία, τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, την κλιματική κρίση, το προσφυγικό και άλλα θέματα που απασχολούν την εποχή μας.
Κύριο αντικείμενο σχολιασμού και αντιπαράθεσης αποτέλεσε το σκηνικό της το οποίο ενόχλησε μια μερίδα των θεατών, από τα πρώτα κιόλας λεπτά της άφιξής τους: Τέσσερα αντίσκηνα και γύρω τους, σκορπισμένα, δεκάδες πλαστικά μπουκάλια και δέματα σκουπιδιών είχαν καταλάβει στην ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου ενώ στην γιγαντοοθόνη που βρισκόταν στο βάθος δέσποζε μια μισογκρεμισμένη φωτεινή επιγραφή της Coca Cola.
«Μα είναι δυνατόν να γεμίζουν με σκουπίδια την Επίδαυρο» ήταν το βασικό ερώτημα που διατυπώθηκε μετ΄ επιτάσεως τόσο από κάποιους θεατές όσο και από χρήστες των social media που είδαν τις φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν, λίγες ώρες αργότερα, επιδιδόμενοι σε έναν δεύτερο γύρω απαξιωτικών σχολίων για τις φετινές επιλογές του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.Η δυσαρέσκεια για το σκηνικό, σε συνδυασμό με την μαραθώνια διάρκεια της παράστασης – ξεπερνούσε τις τρεις ώρες και μάλιστα σε συνθήκες ισχυρού καύσωνα – ήταν οι βασικές αιτίες που έκανε κάποιους θεατές να αποχωρήσουν, και τα δύο βράδια, αρκετά πριν το φινάλε.
Πριν λιγο ελαβα αυτην την φωτο απο την αδερφη μου που βρίσκεται στην #Επίδαυρο νομιζοντας οτι θα παρακολουθησει Μήδεια.Μου ανεφερε οτι εφυγαν πολλοι φωναζοντας ΝΤΡΟΠΗΗΗΗΗΗΗ!!!!!Ρε ειστε σκουπιδια ξεφτιλισμενα!!!Αυτες τις μεταμοντερνες μ@λακιες να τις παιζεται σπιτια σας! pic.twitter.com/Gy49iinY4M
— Afroditi. (@Afrodit98675861) July 22, 2023
Θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενική, γιατί λατρεύω το αρχαίο δράμα, τραγωδίες και κωμωδίες. Είναι άλλο πράγμα η διασκευή κάποιου αρχαίου κειμένου κι είναι τελείως διαφορετικό ο σφετερισμος του ονόματος μεγάλου αρχαίου δραματουργού για να προσελκύσει το κοινό, το οποίο τελικά θα… pic.twitter.com/Na6FttlDeo
— Depie Mark (@depie_mark) July 22, 2023
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ωστόσο, είχε προβλέψει αυτές τις αντιδράσεις γι΄ αυτό και τις συμπεριέλαβε στο κείμενό του υπό τη μορφή αυτοσαρκασμού: «Έχει μείνει κανείς θεατής ή έφυγαν όλοι;» ρωτούσε με νόημα ο Νίκος Ψαρράς.
Όχι μία, ούτε δύο αλλά πέντε διαφορετικές Μήδειες επέλεξε να παρουσιάσει ο Κάστορφ στην Επίδαυρο θέλοντας να υποστηρίξει τη βασική πεποίθησή του πως «σε κάθε γυναίκα υπάρχει η δυνατότητα μιας Μήδειας αλλά κάθε φορά με κάτι το διαφορετικό γιατί κάθε άνθρωπος ερμηνεύει ή καταλαβαίνει αλλιώς αυτόν τον ρόλο». Έχοντας συνδυάσει το κείμενο του Ευριπίδη με αναφορές κειμένων του Χάινερ Μύλλερ και ποιημάτων του Ρεμπώ, επιχείρησε να οικοδομήσει, μέσω μια σφικτής δραματουργίας, ένα σύγχρονο έργο που καυτηριάζει την πατριαρχία, τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, την κλιματική κρίση, το προσφυγικό και άλλα θέματα που απασχολούν την εποχή μας.
