Ήταν 1957 όταν γυρίστηκε από την 20th Century Fox η ταινία «Το παιδί και το δελφίνι» που βασιζόταν στο μυθιστόρημα του David Divine «Βoy on a dolphin».
Ήταν μια από τις μεγάλες παραγωγές εκείνης της χρονιάς και η πρώτη χολιγουντιανή ταινία με πρωταγωνίστρια την Σοφία Λόρεν. Η σκηνοθεσία ήταν του Jean Negulescu και η μουσική επένδυση που μάλιστα ήταν υποψήφια για Oscar καλύτερης μουσικής, ήταν του Hugo Friedhofer, ενός Γερμανού συνθέτη που έγραψε την μουσική για περίπου 74 ταινίες στο σύνολο της καριέρας του.
Η εκπληκτική φωτογραφία ήταν του Milton Krasner. Aξίζει τον κόπο να πούμε ότι ήταν η πρώτη χολιγουντιανή ταινία που γυρίστηκε στην Ελλάδα, κυρίως στην Ύδρα, με αποτέλεσμα μετά την παγκόσμια προβολή της η Ύδρα να γίνει ένα από τα πιο hot τουριστικά μέρη στον πλανήτη.
Στην ταινία πρωταγωνιστούσαν ο Άλαν Λαντ, ο Κλίφτον Γουέμπ, η Σοφία Λόρεν και δίπλα τους, σε μικρότερους ρόλους, ο Αλέξης Μινωτής και ο Λόρενς Νέισμιθ.
Η μουσική που έγραψε ο Hugo Friedhofer ήταν υποβλητική, αλλά χρειάστηκε ένα τραγούδι με τη φωνή της Λόρεν για να ντύσει κάποιες σκηνές. Οι παραγωγοί της ταινίας τότε αναζήτησαν ένα ελληνικό τραγούδι που είχε ακουστεί ήδη και κατέληξαν στο τραγούδι του Τάκη Μωράκη ,σε στίχους της θρυλικής Δανάης και του Γιάννη Φερμάνογλου, «Τι' ναι αυτό που το λένε αγάπη».
Το τραγούδι είχε κυκλοφορήσει το 1955 με τη φωνή της τραγουδίστριας Καίτης Ντένις. Την Ιταλίδα σταρ που τραγούδησε τα λόγια στα ελληνικά, συνόδεψε με την βελούδινη φωνή του ο Τόνης Μαρούδας, ενώ ο αστικός μύθος λέει ότι το τραγούδι δίδαξε στη Σοφία Λόρεν η Μάγια Μελάγια.
Τα υπόλοιπα είναι πια ιστορία: η ταινία έγινε μια από τις μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες της χρονιάς και το τραγούδι με τη φωνή της Λόρεν έγινε παγκόσμια επιτυχία. Στους τίτλους της ταινίας ακουγόταν με αγγλικούς στίχους που έγραψε ο Paul Francis Webster. Αμέσως μετά ηχογραφήθηκε από την εκπληκτική τραγουδίστρια της cool Jazz, την Julie London και με την ηχογράφηση αυτή έγινε ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά τραγούδια που έκαναν διεθνή καριέρα, αφού το τραγούδησε ακόμα και το περίφημο μεξικάνικο τρίο Los Panchos.
Στην Ελλάδα ηχογραφήθηκε από την Ρένα Βλαχοπούλου, τότε τραγουδίστρια της jazz και αργότερα και από την Νάντια Κωνσταντοπούλου, σύζυγο του Τάκη Μωράκη, ενώ στα χρόνια που ακολούθησαν το τραγούδησαν η Χάρις Αλεξίου, ο Γιάννης Πάριος, η Αλέκα Κανελλίδου, η Αλέξια, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Κώστας Χατζής, η Ανδριάνα Μπάμπαλη και άλλοι, ενώ ηχογραφήθηκε και από την Φλέρυ Νταντωνάκη στον περίφημο δίσκο της της Αμερικής.
Μισός αιώνας και κάτι έχει περάσει από την εποχή που γράφτηκε, και προχθές στην τηλεόραση έπεσα σε μια διαφήμιση με μουσικό χαλί το «Τι' ναι αυτό που το λένε αγάπη», τραγουδισμένο από μια φρέσκια γυναικεία φωνή, επιβεβαιώνοντας το γνωστό που λέει ότι τα σπουδαία τραγούδια δεν έχουν ημερομηνία λήξης.
Ήταν μια από τις μεγάλες παραγωγές εκείνης της χρονιάς και η πρώτη χολιγουντιανή ταινία με πρωταγωνίστρια την Σοφία Λόρεν. Η σκηνοθεσία ήταν του Jean Negulescu και η μουσική επένδυση που μάλιστα ήταν υποψήφια για Oscar καλύτερης μουσικής, ήταν του Hugo Friedhofer, ενός Γερμανού συνθέτη που έγραψε την μουσική για περίπου 74 ταινίες στο σύνολο της καριέρας του.
Η εκπληκτική φωτογραφία ήταν του Milton Krasner. Aξίζει τον κόπο να πούμε ότι ήταν η πρώτη χολιγουντιανή ταινία που γυρίστηκε στην Ελλάδα, κυρίως στην Ύδρα, με αποτέλεσμα μετά την παγκόσμια προβολή της η Ύδρα να γίνει ένα από τα πιο hot τουριστικά μέρη στον πλανήτη.
Στην ταινία πρωταγωνιστούσαν ο Άλαν Λαντ, ο Κλίφτον Γουέμπ, η Σοφία Λόρεν και δίπλα τους, σε μικρότερους ρόλους, ο Αλέξης Μινωτής και ο Λόρενς Νέισμιθ.
Η μουσική που έγραψε ο Hugo Friedhofer ήταν υποβλητική, αλλά χρειάστηκε ένα τραγούδι με τη φωνή της Λόρεν για να ντύσει κάποιες σκηνές. Οι παραγωγοί της ταινίας τότε αναζήτησαν ένα ελληνικό τραγούδι που είχε ακουστεί ήδη και κατέληξαν στο τραγούδι του Τάκη Μωράκη ,σε στίχους της θρυλικής Δανάης και του Γιάννη Φερμάνογλου, «Τι' ναι αυτό που το λένε αγάπη».
Το τραγούδι είχε κυκλοφορήσει το 1955 με τη φωνή της τραγουδίστριας Καίτης Ντένις. Την Ιταλίδα σταρ που τραγούδησε τα λόγια στα ελληνικά, συνόδεψε με την βελούδινη φωνή του ο Τόνης Μαρούδας, ενώ ο αστικός μύθος λέει ότι το τραγούδι δίδαξε στη Σοφία Λόρεν η Μάγια Μελάγια.
Τα υπόλοιπα είναι πια ιστορία: η ταινία έγινε μια από τις μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες της χρονιάς και το τραγούδι με τη φωνή της Λόρεν έγινε παγκόσμια επιτυχία. Στους τίτλους της ταινίας ακουγόταν με αγγλικούς στίχους που έγραψε ο Paul Francis Webster. Αμέσως μετά ηχογραφήθηκε από την εκπληκτική τραγουδίστρια της cool Jazz, την Julie London και με την ηχογράφηση αυτή έγινε ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά τραγούδια που έκαναν διεθνή καριέρα, αφού το τραγούδησε ακόμα και το περίφημο μεξικάνικο τρίο Los Panchos.
Στην Ελλάδα ηχογραφήθηκε από την Ρένα Βλαχοπούλου, τότε τραγουδίστρια της jazz και αργότερα και από την Νάντια Κωνσταντοπούλου, σύζυγο του Τάκη Μωράκη, ενώ στα χρόνια που ακολούθησαν το τραγούδησαν η Χάρις Αλεξίου, ο Γιάννης Πάριος, η Αλέκα Κανελλίδου, η Αλέξια, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Κώστας Χατζής, η Ανδριάνα Μπάμπαλη και άλλοι, ενώ ηχογραφήθηκε και από την Φλέρυ Νταντωνάκη στον περίφημο δίσκο της της Αμερικής.
Μισός αιώνας και κάτι έχει περάσει από την εποχή που γράφτηκε, και προχθές στην τηλεόραση έπεσα σε μια διαφήμιση με μουσικό χαλί το «Τι' ναι αυτό που το λένε αγάπη», τραγουδισμένο από μια φρέσκια γυναικεία φωνή, επιβεβαιώνοντας το γνωστό που λέει ότι τα σπουδαία τραγούδια δεν έχουν ημερομηνία λήξης.
