Την ανακήρυξη της διάσημης Ιταλίδας ηθοποιού Σοφίας Λόρεν σε επίτιμη δημότη Ύδρας, αποφάσισε ο δήμος, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη μεγάλη της προσφορά, τόσο στο νησί, όσο και στον χώρο του κινηματογράφου.
Είναι γεγονός ότι η Σοφία Λόρεν λάτρεψε το νησί της ‘Ύδρας και το «ταξίδεψε» σε όλο τον κόσμο, μέσα από την ταινία της Το Παιδί και το Δελφίνι. Αξέχαστη στιγμή της ταινίας, είναι και εκείνη που η ηθοποιός ερμηνεύει το ελληνικό τραγούδι, «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη», το οποίο τραγουδά σε αρκετά σπαστά ελληνικά, δίνοντάς του μια άλλη χάρη, που τελικά το κάνει ακόμη πιο μοναδικό.
Σύμφωνα με τον Δήμο, η Σοφία Λόρεν, ως πρωταγωνίστρια της ταινίας στην Ύδρα το 1957 είχε και τη δική της καθοριστική συνδρομή όχι μόνο για την τουριστική ανάπτυξη του νησιού, αλλά και της χώρας μας γενικότερα.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, η Ιταλίδα ηθοποιός, η οποία έχει γνωρίσει εκπληκτικές περιοχές του κόσμου, είχε δηλώσει στους New York Times ότι η ‘Ύδρα, είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη παγκοσμίως. Ειδικότερα, η Ιταλίδα σταρ τόνισε ότι ξεχωρίζει την ‘Ύδρα ως ένα ιδιαίτερο μέρος, το οποίο θυμάται με πάρα πολύ μεγάλη χαρά. Για την ίδια, ήταν η στιγμή που έκανε το ντεμπούτο της στον αμερικανικό κινηματογράφο, αλλά και η αρχή του έρωτά της με τον άντρα της, τον οποίο ουσιαστικά γνώρισε στην ‘Ύδρα, οπότε είναι συναισθηματικά δεμένη με το νησί.
Η πρώτη αμερικανική παραγωγή επί ελληνικού εδάφους
Για την ιστορία «Το παιδί και το δελφίνι» αποτελεί την πρώτη αμερικανική παραγωγή στο ελλαδικό χώρο καθώς και την πρώτη ταινία που γυρίστηκε σε Σινεμασκόπ 55.
Αρχικά, οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι προορίζονταν για την Τζόαν Κόλινς και τον Ρόμπερτ Βάγκνερ και λίγο αργότερα για τους Τζίνα Λολομπρίτζιτα και Κάρι Γκραντ, κατά δήλωση του σκηνοθέτη, Γιαν Νεγκουλέσκου. Πρόκειται για την πρώτη αμερικανικής παραγωγής ταινία με πρωταγωνίστρια τη Σοφία Λόρεν.
Η πλοκή ακολουθεί τη Φαίδρα μια νεαρή Υδραία σφουγγαρού, η οποία κάνοντας μια κατάδυση στον βυθό της Ύδρας ανακαλύπτει εντελώς τυχαία ένα αρχαίο άγαλμα που απεικονίζει ένα παιδί πάνω σε ένα δελφίνι. Η Φαίδρα εκμυστηρεύεται την ανακάλυψη αυτή στον Αλβανό σύντροφό της, Ριφ και στον Άγγλο γιατρό του νησιού, τον δόκτορ Χωκινς, ο οποίος ταξιδεύοντας στην Δήλο ανακαλύπτει ότι η κατασκευή του πολύτιμου αγάλματος αυτού ανάγεται στην περίοδο της ρωμαϊκής κατοχής και ότι πιστεύεται ότι έχει μαγικές ιδιότητες.
Στην ταινία ακούγεται το τραγούδι «Τι 'ναι αυτό που το λένε αγάπη», των Τάκη Μωράκη (μουσική) και Δανάης Στρατηγοπούλου (στίχοι) που επέλεξε η Σοφία Λόρεν να τραγουδήσει και μάλιστα στα ελληνικά. Τη συνοδεύει με την κιθάρα του ο Τώνης Μαρούδας. Το τραγούδι μεταφράστηκε σε αρκετές γλώσσες. Τα φιλμ της ταινίας μεταφέρονταν στην Αθήνα με το ταχύπλοο «Εριέττα» του Γιάννη Λάτση. Οι διορθώσεις στέλνονταν πίσω στην Ύδρα με τηλεγραφήματα
Είναι γεγονός ότι η Σοφία Λόρεν λάτρεψε το νησί της ‘Ύδρας και το «ταξίδεψε» σε όλο τον κόσμο, μέσα από την ταινία της Το Παιδί και το Δελφίνι. Αξέχαστη στιγμή της ταινίας, είναι και εκείνη που η ηθοποιός ερμηνεύει το ελληνικό τραγούδι, «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη», το οποίο τραγουδά σε αρκετά σπαστά ελληνικά, δίνοντάς του μια άλλη χάρη, που τελικά το κάνει ακόμη πιο μοναδικό.
Σύμφωνα με τον Δήμο, η Σοφία Λόρεν, ως πρωταγωνίστρια της ταινίας στην Ύδρα το 1957 είχε και τη δική της καθοριστική συνδρομή όχι μόνο για την τουριστική ανάπτυξη του νησιού, αλλά και της χώρας μας γενικότερα.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, η Ιταλίδα ηθοποιός, η οποία έχει γνωρίσει εκπληκτικές περιοχές του κόσμου, είχε δηλώσει στους New York Times ότι η ‘Ύδρα, είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη παγκοσμίως. Ειδικότερα, η Ιταλίδα σταρ τόνισε ότι ξεχωρίζει την ‘Ύδρα ως ένα ιδιαίτερο μέρος, το οποίο θυμάται με πάρα πολύ μεγάλη χαρά. Για την ίδια, ήταν η στιγμή που έκανε το ντεμπούτο της στον αμερικανικό κινηματογράφο, αλλά και η αρχή του έρωτά της με τον άντρα της, τον οποίο ουσιαστικά γνώρισε στην ‘Ύδρα, οπότε είναι συναισθηματικά δεμένη με το νησί.
Η πρώτη αμερικανική παραγωγή επί ελληνικού εδάφους
Για την ιστορία «Το παιδί και το δελφίνι» αποτελεί την πρώτη αμερικανική παραγωγή στο ελλαδικό χώρο καθώς και την πρώτη ταινία που γυρίστηκε σε Σινεμασκόπ 55.
Αρχικά, οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι προορίζονταν για την Τζόαν Κόλινς και τον Ρόμπερτ Βάγκνερ και λίγο αργότερα για τους Τζίνα Λολομπρίτζιτα και Κάρι Γκραντ, κατά δήλωση του σκηνοθέτη, Γιαν Νεγκουλέσκου. Πρόκειται για την πρώτη αμερικανικής παραγωγής ταινία με πρωταγωνίστρια τη Σοφία Λόρεν.
Η πλοκή ακολουθεί τη Φαίδρα μια νεαρή Υδραία σφουγγαρού, η οποία κάνοντας μια κατάδυση στον βυθό της Ύδρας ανακαλύπτει εντελώς τυχαία ένα αρχαίο άγαλμα που απεικονίζει ένα παιδί πάνω σε ένα δελφίνι. Η Φαίδρα εκμυστηρεύεται την ανακάλυψη αυτή στον Αλβανό σύντροφό της, Ριφ και στον Άγγλο γιατρό του νησιού, τον δόκτορ Χωκινς, ο οποίος ταξιδεύοντας στην Δήλο ανακαλύπτει ότι η κατασκευή του πολύτιμου αγάλματος αυτού ανάγεται στην περίοδο της ρωμαϊκής κατοχής και ότι πιστεύεται ότι έχει μαγικές ιδιότητες.
Στην ταινία ακούγεται το τραγούδι «Τι 'ναι αυτό που το λένε αγάπη», των Τάκη Μωράκη (μουσική) και Δανάης Στρατηγοπούλου (στίχοι) που επέλεξε η Σοφία Λόρεν να τραγουδήσει και μάλιστα στα ελληνικά. Τη συνοδεύει με την κιθάρα του ο Τώνης Μαρούδας. Το τραγούδι μεταφράστηκε σε αρκετές γλώσσες. Τα φιλμ της ταινίας μεταφέρονταν στην Αθήνα με το ταχύπλοο «Εριέττα» του Γιάννη Λάτση. Οι διορθώσεις στέλνονταν πίσω στην Ύδρα με τηλεγραφήματα
