Η Μίλβα υπήρξε μια από τις σημαντικότερες τραγουδίστριες του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα και όχι μόνο στην πατρίδα της την Ιταλία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, με συνεργασίες με κάποιους από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής της.
Γεννήθηκε το 1939 ως Μαρία Ίλβα Μπιολκάτι. Εκτός από σπουδαία τραγουδίστρια ήταν και ηθοποιός, αφού οι σκηνικές παραγωγές με τραγούδια του Μπέρτολτ Μπρέχτ που πρωταγωνίστησε παίχτηκαν σε σπουδαία θέατρα του κόσμου: στη Σκάλα του Μιλάνο, στη γερμανική Όπερα στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Royal Albert Hall στο Λονδίνο, στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου.
Μνημειώδης υπήρξε και η ενασχόλησή της με τις μουσικές του Άστορ Πιατσόλα. Φιλόδοξη στην τέχνη της, αναζητούσε πάντα συνεργασίες που θα την πήγαιναν πάντα ένα βήμα πιο μπροστά σαν καλλιτέχνη.
Προσανατολισμένη από νωρίς σε ένα διεθνές ρεπερτόριο, συνεργάστηκε με τρεις Έλληνες συνθέτες: τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και τον Θάνο Μικρούτσικο.
Η πρώτη της συνεργασία με τον Μίκη Θεοδωράκη έγινε το 1978 όταν ηχογράφησε έναν ολόκληρο δίσκο με τραγούδια του τραγουδισμένα στα γερμανικά.
Είναι ο δίσκος που θεωρείται ότι της άνοιξε τον δρόμο για το κοινό της Γερμανίας. Είχε πολύ μεγάλη επιτυχία, έγινε χρυσός, και έτσι, ένα χρόνο αργότερα το 1979, ηχογράφησε έναν ακόμα δίσκο με τραγούδια του Μίκη, αυτή την φορά στα ιταλικά.
Εποχή έντονα πολιτικοποιημένη και η «κόκκινη» Μίλβα, όπως την αποκαλούσε ο Τύπος της πατρίδας της, εντυπωσίασε με τις ερμηνείες της.
Είχε προηγηθεί ένας δίσκος της με αντάρτικα τραγούδια από όλον τον κόσμο, έτσι ώστε το κοινό ήξερε τι να περιμένει από αυτήν.
Διάλεξε δέκα τραγούδια, όχι από τα πολύ γνωστά , στο εξωτερικό τουλάχιστον, τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.
Ανάμεσά τους το «Δρόμοι που χάθηκα», «Το τρένο φεύγει στις 8», «Αυτοί που θα 'ρθουν», «Το μοιρολόι της βροχής», «Την πόρτα ανοίγω το βράδυ», «Σε δρόμους μακρινούς» και άλλα.
Από τον δίσκο αυτόν ξεχώρισε το περίφημο «Στο περιγιάλι το κρυφό» ή αλλιώς «Άρνηση», ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του Μίκη που βασίζεται σε ποίηση ενός άλλου σπουδαίου Έλληνα: του νομπελίστα ποιητή μας Γιώργου Σεφέρη.
Στα τραγούδια έγινε προσπάθεια να είναι κοντά στην ελληνική θεματολογία τους, με τους στίχους που έγραψε η Μara Cantoni, μια πολύ σημαντική Ιταλίδα τραγουδοποιός και στιχουργός.
Έτσι, το «Περιγιάλι το κρυφό» έγινε «Songo di liberta» (τραγούδι της ελευθερίας) κάνοντάς το γνωστό όχι μόνο στην Ιταλία αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η αγάπη της Μίλβα για το ελληνικό τραγούδι δεν σταμάτησε βέβαια εδώ. Ακολούθησε ο δίσκος που έκανε με τραγούδια του Βαγγέλη Παπαθανασίου και αργότερα, ο δίσκος που έκανε με τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου.
Τόσα χρόνια μετά, και ενώ ούτε η Μίλβα ούτε ο Μίκης Θεοδωράκης βρίσκονται ανάμεσά μας, ο δίσκος που έκαναν το 1979 θεωρείται κλασικός και είναι πάντα σε κυκλοφορία, για να μας θυμίζει πόσο μακριά έφτασαν οι μουσικές του δικού μας παγκόσμιου Μίκη Θεοδωράκη.
Γεννήθηκε το 1939 ως Μαρία Ίλβα Μπιολκάτι. Εκτός από σπουδαία τραγουδίστρια ήταν και ηθοποιός, αφού οι σκηνικές παραγωγές με τραγούδια του Μπέρτολτ Μπρέχτ που πρωταγωνίστησε παίχτηκαν σε σπουδαία θέατρα του κόσμου: στη Σκάλα του Μιλάνο, στη γερμανική Όπερα στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Royal Albert Hall στο Λονδίνο, στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου.
Μνημειώδης υπήρξε και η ενασχόλησή της με τις μουσικές του Άστορ Πιατσόλα. Φιλόδοξη στην τέχνη της, αναζητούσε πάντα συνεργασίες που θα την πήγαιναν πάντα ένα βήμα πιο μπροστά σαν καλλιτέχνη.
Προσανατολισμένη από νωρίς σε ένα διεθνές ρεπερτόριο, συνεργάστηκε με τρεις Έλληνες συνθέτες: τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και τον Θάνο Μικρούτσικο.
Η πρώτη της συνεργασία με τον Μίκη Θεοδωράκη έγινε το 1978 όταν ηχογράφησε έναν ολόκληρο δίσκο με τραγούδια του τραγουδισμένα στα γερμανικά.
Είναι ο δίσκος που θεωρείται ότι της άνοιξε τον δρόμο για το κοινό της Γερμανίας. Είχε πολύ μεγάλη επιτυχία, έγινε χρυσός, και έτσι, ένα χρόνο αργότερα το 1979, ηχογράφησε έναν ακόμα δίσκο με τραγούδια του Μίκη, αυτή την φορά στα ιταλικά.
Εποχή έντονα πολιτικοποιημένη και η «κόκκινη» Μίλβα, όπως την αποκαλούσε ο Τύπος της πατρίδας της, εντυπωσίασε με τις ερμηνείες της.
Είχε προηγηθεί ένας δίσκος της με αντάρτικα τραγούδια από όλον τον κόσμο, έτσι ώστε το κοινό ήξερε τι να περιμένει από αυτήν.
Διάλεξε δέκα τραγούδια, όχι από τα πολύ γνωστά , στο εξωτερικό τουλάχιστον, τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.
Ανάμεσά τους το «Δρόμοι που χάθηκα», «Το τρένο φεύγει στις 8», «Αυτοί που θα 'ρθουν», «Το μοιρολόι της βροχής», «Την πόρτα ανοίγω το βράδυ», «Σε δρόμους μακρινούς» και άλλα.
Από τον δίσκο αυτόν ξεχώρισε το περίφημο «Στο περιγιάλι το κρυφό» ή αλλιώς «Άρνηση», ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του Μίκη που βασίζεται σε ποίηση ενός άλλου σπουδαίου Έλληνα: του νομπελίστα ποιητή μας Γιώργου Σεφέρη.
Στα τραγούδια έγινε προσπάθεια να είναι κοντά στην ελληνική θεματολογία τους, με τους στίχους που έγραψε η Μara Cantoni, μια πολύ σημαντική Ιταλίδα τραγουδοποιός και στιχουργός.
Έτσι, το «Περιγιάλι το κρυφό» έγινε «Songo di liberta» (τραγούδι της ελευθερίας) κάνοντάς το γνωστό όχι μόνο στην Ιταλία αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η αγάπη της Μίλβα για το ελληνικό τραγούδι δεν σταμάτησε βέβαια εδώ. Ακολούθησε ο δίσκος που έκανε με τραγούδια του Βαγγέλη Παπαθανασίου και αργότερα, ο δίσκος που έκανε με τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου.
Τόσα χρόνια μετά, και ενώ ούτε η Μίλβα ούτε ο Μίκης Θεοδωράκης βρίσκονται ανάμεσά μας, ο δίσκος που έκαναν το 1979 θεωρείται κλασικός και είναι πάντα σε κυκλοφορία, για να μας θυμίζει πόσο μακριά έφτασαν οι μουσικές του δικού μας παγκόσμιου Μίκη Θεοδωράκη.
