Ο Στηβ Μπραούνιας στο τελευταίο του βιβλίο, έχει κάνει κάτι θαυμάσιο. Συνδυάζει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα γι 'αυτόν, την αγάπη του για την μουσική και το βινύλιο ! Εκεί ακριβώς βρήκε την έμπνευση για το Cover Story, ένα βιβλίο σε μέγεθος LP αφιερωμένο στη «χρυσή εποχή» της μουσικής στη Νέα Ζηλανδία μέσα από τα εξώφυλλα δίσκων.
O Steven Carl Braunias είναι συγγραφέας 12 βιβλίων, αρθρογράφος, δημοσιογράφος και συντάκτης.
Για όσους γνωρίζουν τον 61χρονο Νεοζηλανδό μιλούν για ένα χαρισματικό τύπο, ο οποίος αγόρασε τα πρώτα του βινύλια σε ένα παλαιοπωλείο του Salvation Army. Από τότε ξεκίνησε μια συνήθεια ζωής για τον ίδιο, και σήμερα η συλλογή του μοιάζει με..βουνό ! Ο ίδιος πιστεύει ότι η συλλογή που έχει στα χέρια του είναι ένα έργο πολιτιστικής σημασίας. Από τους δίσκους του εμπνεύστηκε και προέκυψε η ιδέα και η έκδοση Cover Story.
«Είναι τόσο καλή ιδέα, καθώς οι δίσκοι αυτοί που υπάρχουν στο βιβλίο μου είναι μια σκηνή που απουσίαζε εντελώς. Είναι η μουσική σκηνή του Kiwi των δεκαετιών ‘50, ‘60 και του '70 και σύμφωνα με τα αποδεικτικά στοιχεία σου κόβουν την ανάσα έτσι όπως παρουσιάζονται στο Cover Story. Τα πράγματα άλλαξαν λίγο στη δεκαετία του '80, αλλά αυτό κατά κάποιο τρόπο είναι το λιγότερο διασκεδαστικό μέρος της ιστορίας», αναφέρει ο Μπραούνιας για το Cover Story του.
Kiri and good old Whisky (1966) φωτογραφημένο από τον Selwyn Rogers
Το βιβλίο αποκαλύπτει τη διάρκειας 30 ετών δισκογραφία της Νέας Ζηλανδίας, ξεκινώντας από το 1957 με το πρώτο τοπικά ηχογραφημένο δίσκο 33 στροφών της χώρας, το South Sea Rhythm των Bill Woolfgramm and His Islanders με την Daphne Walker. Το σκοτεινό εξώφυλλό του τραβήχτηκε βιαστικά στο απέραντο γρασίδι με τις φτέρες στο Grafton Gully της Νέας Ζηλανδίας.
Η γραφή του Braunias, σε έναν ογκώδες πρόλογο και τα ξεχωριστά δοκίμια σε πολλά από τα εξώφυλλα, είναι συχνά θαυμάσια και ζωντανεύουν με τα πολύχρωμα εξώφυλλα, αλλά και μέσα από συναντήσεις με τους ίδιους τους καλλιτέχνες που τα φιλοτέχνησαν ή με μέσα από μαρτυρίες ηλικιωμένων που έζησαν όλα αυτά.
Ο ίδιος θέτει την πολιτική του στη γραμμή στις πρώτες σελίδες του: «Η θεμελιώδης ιστορία του John Dix της πρώιμης μουσικής της Νέας Ζηλανδίας, στο Stranded in Paradise, μοιάζει με ιερό πόλεμο που διεξάγεται από τις δυνάμεις του καλού (rock'n'roll) εναντίον ενός σκοτεινού εχθρού…»
Εξώφυλλο από δύο σπουδαίους καλλιτέχνες, τον Chris Grosz και τον Bill Hammond
Ίσως ο αγαπημένος μου δίσκος από τους 100 που παρουσιάστηκαν σε φυσικό μέγεθος μέσω του Cover Story, είναι ο Jack Thompson Meets Garth Young από το 1968, με τον Thompson (πιάνο) και τον Young (όργανο Hammond) ο ένας απέναντι στον άλλο στα πλήκτρα τους, με τα τσιγάρα που κρέμονται από τα χείλη, τις λυμένες γραβάτες , τα λαδωμένα μαλλιά και δύο απίθανα βλέμματα.
Jack Thompson Meets Garth Young από το 1968
Οι ηχογραφήσεις στα «χρυσά χρόνια» που καταγράφηκαν εδώ προέρχονται κυρίως από τις χορωδίες του Kiwi, των χορευτικών και χάλκινων συγκροτημάτων, της πολυνησιακής μουσικής για πάρτι, των δημοφιλών διασκεδαστών σε παμπ (όπως ο Jack and Garth) και της κάντρι μουσικής της δυτικής ποικιλίας.
Πολλές από τις προτεινόμενες φωτογραφίες εξωφύλλου θα είχαν απορριφθεί ως καρτ ποστάλ, αλλά ήταν συχνά μια μεταγενέστερη σκέψη εκείνες τις μέρες. Μερικές είναι εκτός εστίασης, όπως ο δίσκος White Rabbit του Peter Posa.
Μια γοητεία εποχής έρχεται με τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 και τη δεκαετία του '70 με την άνοδο των τοπικών ροκ συγκροτημάτων. Το πανίσχυρο γκρουπ Underdogs Blues Band που ποζάρει στην Carnaby Street στην πυρκαγιά στο Civic Theatre του Invercargill για το πρώτο τους άλμπουμ είναι κλασικό. Το άλμπουμ είναι επίσης υπέροχο και ένα από τα λίγα στο Cover Story που θα θέλατε να παίξετε τόσες πολλές φορές !
Κλασικό εξώφυλλο LP σχεδιασμένο από τον John Halvorsen
Αργότερα, τα πράγματα έγιναν πιο γοητευτικά και ακόμη πιο καλλιτεχνικά, χάρη στη δουλειά φωτογράφων όπως ο Philip Peacocke (Dave McArtney), η Jane Usher (Sharon O'Neill) και ο Murray Cammick (Street Talk) και καλλιτέχνες όπως ο Joe Wylie, του οποίου ο εξαιρετικός δίσκος Poi E “Patea Το” για τη φυλή των Μαορί, δίνει μια κεντρική πτυχή στο βιβλίο.
Poi E - Patea Maori Club
Μπορεί αυτούς τους δίσκους να τους βρείτε δύσκολα, αλλά είναι υπέροχο να τους έχετε σε αυτή τη μορφή χωρίς βινύλιο. Θα υπάρξει και δεύτερος τόμος ; Σε αυτό το ερώτημα μόνο ο Στηβ Μπραούνιας μπορεί να απαντήσει…
Η δεκαετία του ’70 αποτυπωμένη στο εξώφυλλο
O Steven Carl Braunias είναι συγγραφέας 12 βιβλίων, αρθρογράφος, δημοσιογράφος και συντάκτης.
Για όσους γνωρίζουν τον 61χρονο Νεοζηλανδό μιλούν για ένα χαρισματικό τύπο, ο οποίος αγόρασε τα πρώτα του βινύλια σε ένα παλαιοπωλείο του Salvation Army. Από τότε ξεκίνησε μια συνήθεια ζωής για τον ίδιο, και σήμερα η συλλογή του μοιάζει με..βουνό ! Ο ίδιος πιστεύει ότι η συλλογή που έχει στα χέρια του είναι ένα έργο πολιτιστικής σημασίας. Από τους δίσκους του εμπνεύστηκε και προέκυψε η ιδέα και η έκδοση Cover Story.
«Είναι τόσο καλή ιδέα, καθώς οι δίσκοι αυτοί που υπάρχουν στο βιβλίο μου είναι μια σκηνή που απουσίαζε εντελώς. Είναι η μουσική σκηνή του Kiwi των δεκαετιών ‘50, ‘60 και του '70 και σύμφωνα με τα αποδεικτικά στοιχεία σου κόβουν την ανάσα έτσι όπως παρουσιάζονται στο Cover Story. Τα πράγματα άλλαξαν λίγο στη δεκαετία του '80, αλλά αυτό κατά κάποιο τρόπο είναι το λιγότερο διασκεδαστικό μέρος της ιστορίας», αναφέρει ο Μπραούνιας για το Cover Story του.
Kiri and good old Whisky (1966) φωτογραφημένο από τον Selwyn Rogers
Το βιβλίο αποκαλύπτει τη διάρκειας 30 ετών δισκογραφία της Νέας Ζηλανδίας, ξεκινώντας από το 1957 με το πρώτο τοπικά ηχογραφημένο δίσκο 33 στροφών της χώρας, το South Sea Rhythm των Bill Woolfgramm and His Islanders με την Daphne Walker. Το σκοτεινό εξώφυλλό του τραβήχτηκε βιαστικά στο απέραντο γρασίδι με τις φτέρες στο Grafton Gully της Νέας Ζηλανδίας.
Η γραφή του Braunias, σε έναν ογκώδες πρόλογο και τα ξεχωριστά δοκίμια σε πολλά από τα εξώφυλλα, είναι συχνά θαυμάσια και ζωντανεύουν με τα πολύχρωμα εξώφυλλα, αλλά και μέσα από συναντήσεις με τους ίδιους τους καλλιτέχνες που τα φιλοτέχνησαν ή με μέσα από μαρτυρίες ηλικιωμένων που έζησαν όλα αυτά.
Ο ίδιος θέτει την πολιτική του στη γραμμή στις πρώτες σελίδες του: «Η θεμελιώδης ιστορία του John Dix της πρώιμης μουσικής της Νέας Ζηλανδίας, στο Stranded in Paradise, μοιάζει με ιερό πόλεμο που διεξάγεται από τις δυνάμεις του καλού (rock'n'roll) εναντίον ενός σκοτεινού εχθρού…»
Εξώφυλλο από δύο σπουδαίους καλλιτέχνες, τον Chris Grosz και τον Bill Hammond
Ίσως ο αγαπημένος μου δίσκος από τους 100 που παρουσιάστηκαν σε φυσικό μέγεθος μέσω του Cover Story, είναι ο Jack Thompson Meets Garth Young από το 1968, με τον Thompson (πιάνο) και τον Young (όργανο Hammond) ο ένας απέναντι στον άλλο στα πλήκτρα τους, με τα τσιγάρα που κρέμονται από τα χείλη, τις λυμένες γραβάτες , τα λαδωμένα μαλλιά και δύο απίθανα βλέμματα.
Jack Thompson Meets Garth Young από το 1968Οι ηχογραφήσεις στα «χρυσά χρόνια» που καταγράφηκαν εδώ προέρχονται κυρίως από τις χορωδίες του Kiwi, των χορευτικών και χάλκινων συγκροτημάτων, της πολυνησιακής μουσικής για πάρτι, των δημοφιλών διασκεδαστών σε παμπ (όπως ο Jack and Garth) και της κάντρι μουσικής της δυτικής ποικιλίας.
Πολλές από τις προτεινόμενες φωτογραφίες εξωφύλλου θα είχαν απορριφθεί ως καρτ ποστάλ, αλλά ήταν συχνά μια μεταγενέστερη σκέψη εκείνες τις μέρες. Μερικές είναι εκτός εστίασης, όπως ο δίσκος White Rabbit του Peter Posa.
Μια γοητεία εποχής έρχεται με τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 και τη δεκαετία του '70 με την άνοδο των τοπικών ροκ συγκροτημάτων. Το πανίσχυρο γκρουπ Underdogs Blues Band που ποζάρει στην Carnaby Street στην πυρκαγιά στο Civic Theatre του Invercargill για το πρώτο τους άλμπουμ είναι κλασικό. Το άλμπουμ είναι επίσης υπέροχο και ένα από τα λίγα στο Cover Story που θα θέλατε να παίξετε τόσες πολλές φορές !
Κλασικό εξώφυλλο LP σχεδιασμένο από τον John Halvorsen
Αργότερα, τα πράγματα έγιναν πιο γοητευτικά και ακόμη πιο καλλιτεχνικά, χάρη στη δουλειά φωτογράφων όπως ο Philip Peacocke (Dave McArtney), η Jane Usher (Sharon O'Neill) και ο Murray Cammick (Street Talk) και καλλιτέχνες όπως ο Joe Wylie, του οποίου ο εξαιρετικός δίσκος Poi E “Patea Το” για τη φυλή των Μαορί, δίνει μια κεντρική πτυχή στο βιβλίο.
Poi E - Patea Maori Club
Μπορεί αυτούς τους δίσκους να τους βρείτε δύσκολα, αλλά είναι υπέροχο να τους έχετε σε αυτή τη μορφή χωρίς βινύλιο. Θα υπάρξει και δεύτερος τόμος ; Σε αυτό το ερώτημα μόνο ο Στηβ Μπραούνιας μπορεί να απαντήσει…
Η δεκαετία του ’70 αποτυπωμένη στο εξώφυλλο
