Θαυμάζετε όσο λίγοι για τον τρόπο που αποδίδει τα μπλουζ. Είναι ο νεώτερος της ευλογημένης γενιάς των bluemen του της μεγάλης σχολής του Σικάγο. Ο Τζωρτζ Μπάντι Γκάι (Buddy Guy) άρχισε να παίζει με μια κιθάρα δικής του κατασκευής τραγούδια των Τζον Λι Χούκερ, Λάιτνινγκ Χόπκινς και άλλων που άκουγε στο ραδιόφωνο. Αργότερα ο πατέρας του, του αγόρασε μια πραγματική κιθάρα και άρχισε να παίζει με τον Σλιμ Χάρπο και άρχισε να ηχογραφεί για λογαριασμό της ΑΚΕ προτού αρχίσει να παίζει σε όλα σχεδόν τα κλαμπ του Σικάγο.Αργότερα συνάντησε τον Γουίλι Ντίξον και ηχογράφησαν το First Time I Met The Blues με εκπληκτικό τρόπο. Το 1962 γνώρισε επιτυχία με το Stone Crazy. Ηχογραφεί μέχρι σήμερα και έχει ένα εξαιρετικό νέο άλμπουμ.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο 87χρονος θρυλικός μπλουζίστας Μπάντι Γκάι ταξιδεύει πολύ σε όλο τον κόσμο και μαγεύει το πλήθος όπως έκανε τη δεκαετία του '60. Οι σύγχρονοι του έχουν υποκλιθεί, συνταξιοδοτήθηκαν ή δεν είναι πια ανάμεσά μας. Με αφορμή την πρόσφατη sold out συναυλία του μπροστά σε πλήθος κόσμου στη Βομβάη στο Mahindra Blues Festival 2023 ο Μπάντι Γκάι μίλησε με νοσταλγία για τον ειδυλλιακό κόσμο των μπλουζ που ζει πλέον μόνο στις αναμνήσεις.
Παραθέτονται κάποια αποσπάσματα της συνέντευξής του στον τοπικό Τύπο:
Καλώς ήρθατε στη Βομβάη. Πώς βλέπετε την πόλη και τη συσχέτισή της με το μπλουζ;
Είναι κάπως τρομακτικό. Δεν παίζουν πολύ μπλουζ σε όλο τον κόσμο. Πριν πεθάνει ο BB King υπήρχαν πολλοί άλλοι μπλουζ μουσικοί στον κόσμο. Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν γιατί δεν υπάρχουν πολλά μπλουζ τριγύρω, δεν έχω απάντηση σε αυτό. Ακόμα κι εγώ γερνάω τώρα, αλλά τα μπλουζ θα είναι πάντα εκεί. Θα είναι πάντα εκεί.
Ο Μάντι Γουότερς σου έδειξε το δρόμο. Τώρα εσείς διαδίδετε το μπλουζ σε νεότερους μουσικούς. Η ζωή σας έχει κάνει έναν κύκλο;
Ναι είναι αλήθεια. Είναι σαν να ήταν μόλις χθες όταν συνέβη αυτό. Τώρα, είμαι ένας ηλικιωμένος πολίτης. Θυμάμαι πώς ήμουν σε εκείνη την ηλικία. Όταν όλα ήταν γύρω μου και τώρα όλα σταμάτησαν. Όταν μιλούσε ο Muddy Waters, ήμουν εκεί χτυπώντας τα πόδια μου γιατί ακουγόταν σαν να τραγουδούσε. Τώρα, δεν το έχω αυτό. Όλοι αυτοί οι τύποι είχαν αυτή τη φυσική φωνή που σου έδινε ένα χαμόγελο.
Νομίζω ότι αυτό με οδήγησε στη μουσική γιατί όταν τους άκουσα να τραγουδούν, κάτι μου έλεγε μέσα μου: «Φίλε, αν μπορούσα να το κάνω, πρώτα θέλω να κάνω τον εαυτό μου ευτυχισμένο και όχι κάποιον άλλο». Και μου αρέσει να κάνω τους άλλους να χαμογελούν, οπότε είμαι εδώ.
Είστε ήρεμος πριν βγείτε στη σκηνή;
Όταν πάω στη σκηνή δεν ξέρω τι θα κάνω. Απλώς κοιτάζω τους ανθρώπους. Με κοιτάζουν επίμονα. Αν παίξω μια νότα και δεν σε βλέπω να κινείσαι, τότε συνειδητοποιώ ότι πρέπει να παίξω κάτι άλλο. Έτσι ήταν πάντα. Το μόνο που θέλω να δω είναι ένα χαμόγελο στο πρόσωπο. Δεν μου αρέσει να βλέπω συνοφρυώματα. Τα νεύρα μου είναι σε ένα μπουκάλι κονιάκ.
Γνωρίζετε τους συγχρόνους σας, όπως τον Eric Clapton, τους Rolling Stones και άλλους; Κάθεσαι και μιλάς για τις παλιές καλές εποχές;
Λοιπόν, μου μιλάνε για αυτό. Όταν τους πρωτογνώρισα δεν ήταν διάσημοι. Μετά έγιναν πιο διάσημοι από εμένα. Αν δεν ήμουν εγώ, δεν θα έπαιζαν με Stratocaster. Δεν πίστευαν ότι οι Stratocaster έπαιζαν μπλουζ μέχρι που με είδαν να παίζω το 1965.
Πώς ήταν η σχέση σας με την Ινδία όλα αυτά τα χρόνια;
Όπου κι αν πάω, οι άνθρωποι, είναι άνθρωποι. Δεν λέω “Ω! Πρέπει να πάω στην Ινδία, άρα πρέπει να ακολουθήσω τον Ινδικό τρόπο”. Είμαι ο Buddy Guy. Όπου κι αν παίξω τη μουσική μου, σας φέρνω τον Buddy Guy. Ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω τους πάντες να με δουν με μία επίσκεψη, γι' αυτό έρχομαι ξανά.
*Η συνέντευξη είναι από το https://www.news18.com/
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο 87χρονος θρυλικός μπλουζίστας Μπάντι Γκάι ταξιδεύει πολύ σε όλο τον κόσμο και μαγεύει το πλήθος όπως έκανε τη δεκαετία του '60. Οι σύγχρονοι του έχουν υποκλιθεί, συνταξιοδοτήθηκαν ή δεν είναι πια ανάμεσά μας. Με αφορμή την πρόσφατη sold out συναυλία του μπροστά σε πλήθος κόσμου στη Βομβάη στο Mahindra Blues Festival 2023 ο Μπάντι Γκάι μίλησε με νοσταλγία για τον ειδυλλιακό κόσμο των μπλουζ που ζει πλέον μόνο στις αναμνήσεις.
Παραθέτονται κάποια αποσπάσματα της συνέντευξής του στον τοπικό Τύπο:
Καλώς ήρθατε στη Βομβάη. Πώς βλέπετε την πόλη και τη συσχέτισή της με το μπλουζ;
Είναι κάπως τρομακτικό. Δεν παίζουν πολύ μπλουζ σε όλο τον κόσμο. Πριν πεθάνει ο BB King υπήρχαν πολλοί άλλοι μπλουζ μουσικοί στον κόσμο. Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν γιατί δεν υπάρχουν πολλά μπλουζ τριγύρω, δεν έχω απάντηση σε αυτό. Ακόμα κι εγώ γερνάω τώρα, αλλά τα μπλουζ θα είναι πάντα εκεί. Θα είναι πάντα εκεί.
Ο Μάντι Γουότερς σου έδειξε το δρόμο. Τώρα εσείς διαδίδετε το μπλουζ σε νεότερους μουσικούς. Η ζωή σας έχει κάνει έναν κύκλο;
Ναι είναι αλήθεια. Είναι σαν να ήταν μόλις χθες όταν συνέβη αυτό. Τώρα, είμαι ένας ηλικιωμένος πολίτης. Θυμάμαι πώς ήμουν σε εκείνη την ηλικία. Όταν όλα ήταν γύρω μου και τώρα όλα σταμάτησαν. Όταν μιλούσε ο Muddy Waters, ήμουν εκεί χτυπώντας τα πόδια μου γιατί ακουγόταν σαν να τραγουδούσε. Τώρα, δεν το έχω αυτό. Όλοι αυτοί οι τύποι είχαν αυτή τη φυσική φωνή που σου έδινε ένα χαμόγελο.
Νομίζω ότι αυτό με οδήγησε στη μουσική γιατί όταν τους άκουσα να τραγουδούν, κάτι μου έλεγε μέσα μου: «Φίλε, αν μπορούσα να το κάνω, πρώτα θέλω να κάνω τον εαυτό μου ευτυχισμένο και όχι κάποιον άλλο». Και μου αρέσει να κάνω τους άλλους να χαμογελούν, οπότε είμαι εδώ.
Είστε ήρεμος πριν βγείτε στη σκηνή;
Όταν πάω στη σκηνή δεν ξέρω τι θα κάνω. Απλώς κοιτάζω τους ανθρώπους. Με κοιτάζουν επίμονα. Αν παίξω μια νότα και δεν σε βλέπω να κινείσαι, τότε συνειδητοποιώ ότι πρέπει να παίξω κάτι άλλο. Έτσι ήταν πάντα. Το μόνο που θέλω να δω είναι ένα χαμόγελο στο πρόσωπο. Δεν μου αρέσει να βλέπω συνοφρυώματα. Τα νεύρα μου είναι σε ένα μπουκάλι κονιάκ.
Γνωρίζετε τους συγχρόνους σας, όπως τον Eric Clapton, τους Rolling Stones και άλλους; Κάθεσαι και μιλάς για τις παλιές καλές εποχές;
Λοιπόν, μου μιλάνε για αυτό. Όταν τους πρωτογνώρισα δεν ήταν διάσημοι. Μετά έγιναν πιο διάσημοι από εμένα. Αν δεν ήμουν εγώ, δεν θα έπαιζαν με Stratocaster. Δεν πίστευαν ότι οι Stratocaster έπαιζαν μπλουζ μέχρι που με είδαν να παίζω το 1965.
Πώς ήταν η σχέση σας με την Ινδία όλα αυτά τα χρόνια;
Όπου κι αν πάω, οι άνθρωποι, είναι άνθρωποι. Δεν λέω “Ω! Πρέπει να πάω στην Ινδία, άρα πρέπει να ακολουθήσω τον Ινδικό τρόπο”. Είμαι ο Buddy Guy. Όπου κι αν παίξω τη μουσική μου, σας φέρνω τον Buddy Guy. Ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω τους πάντες να με δουν με μία επίσκεψη, γι' αυτό έρχομαι ξανά.
*Η συνέντευξη είναι από το https://www.news18.com/
