«Την άνοιξη παντρεύουμε στην πρώτη της τη νιότη…»
Προσπαθώντας, πριν από λίγες μέρες, να τακτοποιήσω κάποιους φακέλους με σκόρπιες ραδιοφωνικές ηχογραφήσεις, έπεσα πάνω σε ένα σημαντικό ντοκουμέντο, που είχα χρόνια να ακούσω.
Πρόκειται για μια ηχογράφηση ενός από τα πρώτα τραγούδια του Μάνου Λοΐζου με τίτλο «Το πανηγύρι της άνοιξης», με στίχους της Μάρως Λήμνου (της πρώτης συζύγου του) και ερμηνεύτρια την Τζένη Βάνου, στη μοναδική, ίσως, φορά στην καριέρα της, που τραγούδησε Μάνο Λοΐζο.
Αν και μου διαφεύγει η ακριβής χρονολογία της ηχογράφησης, εικάζω πως πραγματοποιήθηκε γύρω στα 1963 – 1965, στα studio της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, με τη συνοδεία της Ορχήστρας Ελαφράς Μουσικής του ΕΙΡ.
Κάτι που επίσης δεν ξέρω, είναι αν πρόκειται για το τραγούδι «Ο γάμος», που ακούστηκε με ερμηνευτή τον Διονύση Παπαδόπουλο, στις 11 Μαρτίου 1963 στο θέατρο «Ακροπόλ» στην κοινή συναυλία του Μάνου Λοΐζου και του Χρήστου Λεοντή, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Φίλων Ελληνικής Μουσικής (ΣΦΕΜ) υπέρ του 4ου Πανσπουδαστικού Συνεδρίου. Κάνω αυτό τον παραλληλισμό αφού τα λόγια του τραγουδιού αναφέρονται στο «γάμο της άνοιξης».
Το «Πανηγύρι της άνοιξης» παρέμεινε δισκογραφικά ανέκδοτο, σε αντίθεση με τα άλλα τέσσερα τραγούδια του Λοΐζου με λόγια της Μάρως Λήμνου, «Το φεγγάρι έρημο», «Νύχτα μικρή αρχόντισσα», «Πρωτομαγιά» και «Κάθε που βραδιάζει» («Ένας πλάι στον άλλον»), που κυκλοφόρησαν τα δυο πρώτα το 1965 με ερμηνευτή τον Γιάννη Πουλόπουλο, το τρίτο το 1966 με τη Σούλα Μπιρμπίλη και το τελευταίο την ίδια χρονιά με τον Γιάννη Γράψα και τον Μάριο Κώστογλου.
Οι «ανασκαφές» του φίλου, ραδιοφωνικού παραγωγού Σιδερή Πρίντεζη στο πλούσιο αρχείο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας έφεραν, πριν από λίγα χρόνια, το τραγούδι στην επιφάνεια. Ξανακούστηκε στην εκπομπή του «Το κλειδί του Σολ» στο Δεύτερο Πρόγραμμα κι από τη μετάδοση αυτή μπορείτε να το ακούσετε στο video που ακολουθεί.
-Οι φωτογραφίες του Μάνου Λοΐζου και του προγράμματος της συναυλίας στο «Ακροπόλ» προέρχονται από το βιβλίο του Θανάση Συλιβού «Μάνος Λοΐζος – Απ’τη μνήμη στην καρδιά» που εκδόθηκε το 2012 από τον «Μετρονόμο».
