Τη μέρα που «έφυγε» ο Πρόδρομος
Επιλέγοντας το υλικό για το αφιέρωμα της εκπομπής «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» στον Πρόδρομο Τσαουσάκη, έπεσα πάνω σε ένα σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο, την ύπαρξη του οποίου, οφείλω να ομολογήσω πως δεν θυμόμουν.
Ήταν 23 Οκτωβρίου του 1979, όταν, λίγες ώρες πριν έρθει στη μπουάτ «Θεμέλιο» της οδού Κυδαθηναίων στην Πλάκα, όπου δούλευε τότε ο Βασίλης Τσιτσάνης, έμαθε ότι ο παλιός συνεργάτης και φίλος του Πρόδρομος Τσαουσάκης έφυγε για το στερνό του ταξίδι… Θεώρησε λοιπόν ότι έπρεπε να τον κατευοδώσει και με αυτό τον τρόπο έκλεισε και το πρόγραμμά του.
Η συνεργασία Τσιτσάνη και Τσαουσάκη που ξεκίνησε το 1946 και ολοκληρώθηκε στα πρώτα χρόνια του ’50 άφησε δεκάδες τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία κέρδισαν το «στοίχημα» της διαχρονικότητας και γνώρισαν στο διάβα των καιρών δεκάδες επανεκτελέσεις. «Συννεφιασμένη Κυριακή», «Παίξε Χρήστο το μπουζούκι», «Γιατί με ξύπνησες πρωί», «Είμαστε αλάνια», «Όμορφη Θεσσαλονίκη», «Στρώσε μου να κοιμηθώ», «Για μια κόρη ξελογιάστρα», «Χωρίσαμε ένα δειλινό», «Κάτσε ν’ ακούσεις μια πενιά», «Πέφτουν της βροχής οι στάλες» είναι μόνο δέκα από τα τραγούδια της συνεργασίας τους.
Το ηχητικό ντοκουμέντο με τον αποχαιρετισμό του Βασίλη Τσιτσάνη εντάχθηκε στην έκδοση «Βασίλης Τσιτσάνης - Καλλιτέχνης», που αποτελείτο από ένα βιβλίο και 4 cd, που επιμελήθηκε ο Κώστας Χατζηδουλής (από το αρχείο του οποίου προέρχεται το απόσπασμα) και κυκλοφόρησε το 2005 από την Fm Records.
