«Χωρίς δεκάρα… καλημέρα ήλιε…»
Τα τελευταία χρόνια είναι αρκετές οι φορές που, μέσα από τις σελίδες του Ogdoo.gr, έχω κάνει αναφορά σε ολόκληρους «τουριστικούς» δίσκους ή σε μεμονωμένα τραγούδια που συμπεριλήφθηκαν σε τέτοιους δίσκους. Τις περισσότερες φορές αυτά τα τραγούδια αποτελούσαν επανεκτελέσεις μεγάλων επιτυχιών, που είχαν ήδη κυκλοφορήσει από τις «αντίπαλες» εταιρείες.
Δυο τέτοια τραγούδια έπεσαν στην αντίληψή μου, από έναν «τουριστικό» δίσκο που έφτασε στα χέρια μου την περασμένη εβδομάδα. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1975 από την Philips με τίτλο «Greece – Songs of today».
Ο δίσκος αυτός περιλάμβανε δώδεκα επιτυχίες της εποχής σε πρώτη ή μεταγενέστερη εκτέλεση. Ανάμεσά τους, δυο τραγούδια με την Πίτσα Παπαδοπούλου, που αν και μετρούσε οκτώ χρόνια στη δισκογραφία και συνεργασίες με σπουδαίους δημιουργούς και ερμηνευτές ακόμα δεν είχε βρει τα «πατήματά» της στα «μονοπάτια» του λαϊκού τραγουδιού. Η μεγάλη επιτυχία ήρθε λίγα χρόνια μετά, τραγουδώντας το «Κόψε κάτι» και τα υπόλοιπα τραγούδια του Τάκη Μουσαφίρη.
Το πρώτο τραγούδι ήταν το «Χωρίς δεκάρα» σε μουσική του Γιάννη Μέτσικα και στίχους της Βαρβάρας Τσιμπούλη, με το οποίο η Ελένη Βιτάλη συμμετείχε το 1974 στο 13ο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης, γνωρίζοντας την αποθέωση από το κοινό, τόσο στα προκριματικά, όσο και στον τελικό.
Το δεύτερο ήταν μια, μάλλον, πρόχειρη επανεκτέλεση του «Καλημέρα ήλιε» του Μάνου Λοΐζου, με τον Τώνη Στρατή και την Πίτσα Παπαδοπούλου. Ενός τραγουδιού που είχε δισκογραφηθεί για πρώτη φορά το 1973 με τον Κώστα Σμοκοβίτη και την Αλέκα Αλιμπέρτη.
Είναι χαρακτηριστικό, πως ο στίχος «πάνω στις στέγες, μέσα στις καρδιές», αντί για το φινάλε, όπως στην πρώτη εκτέλεση, ακούγεται στη μέση του τραγουδιού…
Τα τελευταία χρόνια είναι αρκετές οι φορές που, μέσα από τις σελίδες του Ogdoo.gr, έχω κάνει αναφορά σε ολόκληρους «τουριστικούς» δίσκους ή σε μεμονωμένα τραγούδια που συμπεριλήφθηκαν σε τέτοιους δίσκους. Τις περισσότερες φορές αυτά τα τραγούδια αποτελούσαν επανεκτελέσεις μεγάλων επιτυχιών, που είχαν ήδη κυκλοφορήσει από τις «αντίπαλες» εταιρείες.
Δυο τέτοια τραγούδια έπεσαν στην αντίληψή μου, από έναν «τουριστικό» δίσκο που έφτασε στα χέρια μου την περασμένη εβδομάδα. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1975 από την Philips με τίτλο «Greece – Songs of today».
Ο δίσκος αυτός περιλάμβανε δώδεκα επιτυχίες της εποχής σε πρώτη ή μεταγενέστερη εκτέλεση. Ανάμεσά τους, δυο τραγούδια με την Πίτσα Παπαδοπούλου, που αν και μετρούσε οκτώ χρόνια στη δισκογραφία και συνεργασίες με σπουδαίους δημιουργούς και ερμηνευτές ακόμα δεν είχε βρει τα «πατήματά» της στα «μονοπάτια» του λαϊκού τραγουδιού. Η μεγάλη επιτυχία ήρθε λίγα χρόνια μετά, τραγουδώντας το «Κόψε κάτι» και τα υπόλοιπα τραγούδια του Τάκη Μουσαφίρη.
Το πρώτο τραγούδι ήταν το «Χωρίς δεκάρα» σε μουσική του Γιάννη Μέτσικα και στίχους της Βαρβάρας Τσιμπούλη, με το οποίο η Ελένη Βιτάλη συμμετείχε το 1974 στο 13ο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης, γνωρίζοντας την αποθέωση από το κοινό, τόσο στα προκριματικά, όσο και στον τελικό.
Το δεύτερο ήταν μια, μάλλον, πρόχειρη επανεκτέλεση του «Καλημέρα ήλιε» του Μάνου Λοΐζου, με τον Τώνη Στρατή και την Πίτσα Παπαδοπούλου. Ενός τραγουδιού που είχε δισκογραφηθεί για πρώτη φορά το 1973 με τον Κώστα Σμοκοβίτη και την Αλέκα Αλιμπέρτη.
Είναι χαρακτηριστικό, πως ο στίχος «πάνω στις στέγες, μέσα στις καρδιές», αντί για το φινάλε, όπως στην πρώτη εκτέλεση, ακούγεται στη μέση του τραγουδιού…
