Ενώ οι σούπερ σταρ κερδίζουν χρήματα από την έκρηξη του βινυλίου LP, οι μικρές ετικέτες αγωνίζονται να καλύψουν τη ζήτηση.
Τις μέρες αυτές αναμένεται να κυκλοφορήσουν καθυστερημένα ορισμένα βινύλια που είχαν αναγγελθεί για το Record Store Day Black Friday που πραγματοποιήθηκε στις 26 Νοεμβρίου, αλλά δεν κατέστη δυνατός ο συγχρονισμός της κυκλοφορίας τους. Όπως είχε ανακοινώσει τότε η RSD θα κρατά ενήμερο τον κόσμο για τις καθυστερήσεις του RSD Black Friday 2021.
Το θέμα αυτό των καθυστερήσεων στις προγραμματισμένες ημερομηνίες κυκλοφορίας των βινυλίων φαίνεται ότι απασχολεί όλο και περισσότερο κυρίως μικρότερες δισκογραφικές εταιρίες και τους κατασκευαστές βινυλίων, αλλά και την κοινότητα των καλλιτεχνών που δεν ανήκουν στο κλαμπ των διασήμων συναδέλφων τους.
Αντιμέτωποι με ατελείωτες καθυστερήσεις στην κατασκευή, μερικοί εγκαταλείπουν την αγαπημένη τους μορφή καθώς δεν υπάρχουν αρκετοί κατασκευαστές για να ανταποκριθούν στην ανανεωμένη ζήτηση, ενώ υπάρχουν πολύ λίγοι διαθέσιμοι εργαζόμενοι στην παραγωγή βινυλίου.
Οι πωλήσεις νέων δίσκων βινυλίου φέτος διπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2020, με περισσότερες από 42 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως. Πρώτο σε πωλήσεις με περισσότερα από 300.000 από αυτά ήταν το «30» της Adele, το οποίο μέσα σε πέντε εβδομάδες έγινε το LP με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην Αμερική. Κυκλοφόρησε στις 19 Νοεμβρίου και κατέρριψε το ρεκόρ πωλήσεων βινυλίου της χρονιάς, παρόλο που ήταν στην αγορά για μόλις ενάμιση μήνα.
Το άλμπουμ της Adele έσπασε επίσης το ρεκόρ πωλήσεων βινυλίου μιας εβδομάδας, το οποίο είχε σημειώσει η Taylor Swift λίγες εβδομάδες πριν με την κυκλοφορία του "Red (Taylor's Version). Η Swift πούλησε τελικά σχεδόν 200.000 αντίτυπα βινυλίου, επίσης στην Αμερική, ενώ συνολικά πούλησε σχεδόν 750.000 βινύλια από τον γενικό κατάλογο των κυκλοφοριών της.
Το «30» της Adele πούλησε περισσότερα από 300.000 βινύλια στην Αμερική μέσα σε ενάμιση μήνα το 2021
Η επιστροφή του βινυλίου συνεχίζεται ακόμα δυναμικά και τα έσοδα από τα άλμπουμ βινυλίου βρίσκονται σε καλό δρόμο καθώς φαίνεται ότι θα ξεπεράσουν το εκπληκτικό 1 δισεκατομμύριο δολάρια το 2021, από 626 εκατομμύρια δολάρια το 2020. Παρόλο που οι πωλήσεις βινυλίου κλιμακώνονται σε νέα ύψη, ωστόσο οι ανεξάρτητες δισκογραφικές και καλλιτέχνες που κάποτε βοήθησαν στο ξεκίνημα της επιστροφής του βινυλίου πριν από μια δεκαετία, αρχίζουν να κλονίζονται.
Η παραγωγική ικανότητα -ήδη τεταμένη πριν από την πανδημία- έχει συμπιεστεί ιδιαίτερα από τότε που τα lockdown COVID-19 διέκοψαν τις αλυσίδες εφοδιασμού. Η παγκόσμια ζήτηση για άλμπουμ βινυλίου υπολογίστηκε πρόσφατα σε διπλάσια από τη διαθέσιμη προσφορά. Μεγάλοι λιανοπωλητές όπως η Walmart, η Target και η Amazon αγκαλιάζουν τώρα το βινύλιο και τις πολύχρωμες ειδικές εκδόσεις από τεράστιους ποπ σταρ όπως ο Harry Styles και η Billie Eilish που συνωστίζονται σε εργοστάσια, ενώ οι χρόνοι παραγωγής για ανεξάρτητους καλλιτέχνες μπορεί να κυμαίνονται τώρα από οκτώ μήνες έως έναν ολόκληρο χρόνο και από δύο έως τρεις μήνες σε περιόδους λιγότερης ζήτησης.
Τα παράπονα για τα μεγάλα χρονοδιαγράμματα παραγωγής βινυλίου είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και η ίδια η αναβίωση του βινυλίου, αλλά αυτή τη φορά είναι διαφορετικά. Αρκετοί καλλιτέχνες με αυτοεκδόσεις και ιδιοκτήτες ετικετών DIY με τους οποίους επικοινώνησε η Pitchfork περιγράφουν την απομάκρυνση τους από το βινύλιο, κυρίως λόγω της επιβράδυνσης της παραγωγής στην εποχή της πανδημίας.
«Αυτή η κρίση ανακύκλωσης του βινυλίου είναι μακράν η χειρότερη που έχω γνωρίσει ποτέ», λέει η Britt Brown, συνιδρύτρια της Not Not Fun με έδρα το Λος Άντζελες και της ετικέτας 100% Silk και θέτει το ερώτημα «εάν η μορφή θα συνεχίσει να είναι ακόμη βιώσιμη».
Ο Mike Simonetti, ιδρυτής της εταιρείας Italians Do It Better μαζί με τον Johnny Jewel, πρόσφατα έκανε λόγο για καθυστερήσεις στο βινύλιο προειδοποίησε στο Twitter: «Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί». Ο Simonetti λέει ότι η ηλεκτρονική δισκογραφική εταιρεία, 2MR, του Μπρούκλιν που αυτή τη στιγμή είναι συν-διευθυντής, δεν θα κυκλοφορεί πλέον ευρέως Maxi Single όπως παλιά.
Αν και αυτό οφείλεται εν μέρει στα οικονομικά, προσθέτει ότι οι καλλιτέχνες θέλουν να βγουν οι δίσκοι τους το συντομότερο δυνατό, και η δισκογραφική απλά δεν μπορεί να τους προσφέρει. «Η πανδημία έπληξε σοβαρά την παραγωγή βινυλίου», λέει ο Simonetti. «Μετά την πανδημία, πρέπει να είναι κάτι που ξέρεις ότι θα πουλήσεις σίγουρα, δεν έχεις περιθώρια να ρισκάρεις».
Το αξιοσέβαστο indie συζυγικό ντουέτο Damon Krukowski και Naomi Yang αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την κυκλοφορία βινυλίου για το επερχόμενο A Sky Record λόγω των ατελείωτων χρόνων παραγωγής. «Είναι τρελό αυτό που συμβαίνει», λέει ο Krukowski, ο οποίος εδώ και καιρό είναι επικριτής των καθιερωμένων πρακτικών του κλάδου. Σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν την απτή αίσθηση ενός δίσκου βινυλίου, οι Damon & Naomi επέλεξαν να τυπώσουν ένα περίτεχνο φυλλάδιο 48 σελίδων, με οπτικό υλικό από δίσκους καλλιτεχνών συμπεριλαμβανομένου του Jarvis Cocker και των Pulp.
Όπως λέει ο Krukowski, «Φτιάξαμε αυτό το πλούσιο ένθετο που θα είχατε πίσω στις μέρες της δόξας της συσκευασίας LP—χωρίς το LP» καθώς οι μουσικές κυκλοφορίες είναι στον αέρα !
Στροφή σε CD και κασέτες
Η μακρά και επίπονη διαδικασία παραγωγής βινυλίου φαίνεται ότι ευνοεί άλλες παραδοσιακές μορφές, συμπεριλαμβανομένων των κασετών και των CD. Η Dania Shihab, συνιδρύτρια της εταιρείας Paralaxe Editions της Βαρκελώνης, η οποία ειδικεύεται στους πειραματικούς ήχους, κυκλοφόρησε περισσότερες κασέτες από βινύλιο ακόμη και πριν από την πανδημία, εν μέρει λόγω των μικρότερων χρόνων παραγωγής, περίπου τεσσάρων έως έξι εβδομάδων. «Δεν θα έλεγα ότι δεν θα κάνω ποτέ ξανά μια κυκλοφορία βινυλίου, αλλά θα έπρεπε να είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κυκλοφορία και σημαντικός καλλιτέχνης για να δεσμευτώ ότι θα το βγάλω σε βινύλιο», όπως ανέφερε.
Η δισκογραφική Geographic North της Ατλάντα, που κυκλοφόρησε μουσική του Fennesz και της Mary Lattimore, ξεκίνησε το 2008 ως εταιρεία μόνο βινυλίου, αλλά στρέφεται όλο και περισσότερο προς τις κασέτες. Οι συνιδρυτές της Label, Bobby Power και Farbod Kokabi, λένε ότι αν κόψουν 300 αντίτυπα ενός ambient LP, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε εάν τα αντίτυπα θα μείνουν απούλητα ή αν ορισμένοι θαυμαστές θα πρέπει να περιμένουν οκτώ μήνες για μια δεύτερη κυκλοφορία.
Ο Sietse van Erve, ιδρυτής της Amsterdam's Moving Furniture Records, ακύρωσε πρόσφατα μερικές προγραμματισμένες εκδόσεις βινυλίου μετά από ανησυχίες για καθυστερήσεις, και αντ' αυτού επέλεξε CD. «Κυρίως κυκλοφορώ μινιμαλισμό και μικροτονική μουσική — γιατί να το βγάλω σε βινύλιο; Σε πολλούς ανθρώπους που ασχολούνται με την πειραματική ηλεκτρονική μουσική αρέσουν πολύ τα CD», αναφέρει.
Για ορισμένους, οι ψηφιακές κυκλοφορίες εξακολουθούν να είναι η μορφή της επιλογής, παρά την ροή και την έκρηξη βινυλίου — για να μην αναφέρουμε την ύπαρξη ενός αρχείου σε σκληρό δίσκο ή στο cloud.
Ο παραγωγός χορού της Νέας Υόρκης Kush Jones προτιμά την ευκολία, το χαμηλό κόστος και την ευελιξία των λήψεων : «Απλώς δεν μπορούμε να δεσμευόμαστε από αυτούς τους περιορισμούς των καθυστερήσεων βινυλίου», λέει, «έτσι προς το παρόν επιλέγουμε την ψηφιακή κίνηση».
Για άλλους, η απόφαση να εγκαταλείψουν το βινύλιο είναι καλλιτεχνική. Ο ράπερ MIKE της Νέας Υόρκης, του οποίου ο ήχος βασίζεται σε δείγμα μουσικής και είναι φαινομενικά κατασκευασμένος για βινύλιο, επέλεξε επίτηδες να παραλείψει τη μορφή αυτή για τις τελευταίες του κυκλοφορίες : «Ηχητικά δεν ένιωθε ότι αυτοί οι δίσκοι ήταν κατάλληλοι για βινύλιο», λέει ο διευθυντής του MIKE, Naavin Karimbux.
Ο Slauson Malone, παραγωγός hip-hop λέει ότι ήταν αντίθετος στο βινύλιο για τα πρώτα του σόλο έργα λόγω περιβαλλοντικών ανησυχιών, αλλά και λόγω της επιμονής του καπιταλισμού να παράγουν αντικείμενα οι καλλιτέχνες, προσθέτοντας: «Η πραγματική δύναμη της μουσικής είναι στην έλλειψη φυσικής του μορφής».
Η Alyssa DeHayes, δημοσιογράφος και ιδρύτρια της Athens, Georgia's Arrowhawk Records, λέει ότι για το περσινό άλμπουμ You Become the Mountain, του Jeffrey Silverstein —ενός τραγουδιστή και τραγουδοποιό που είναι επίσης trail runner— η εταιρεία πρόσφερε ένα μπουκάλι Nalgene και δύο τύπους μπαντάνων ως merch, μαζί με την κυκλοφορία κασετών και ψηφιακών εκδόσεων του άλμπουμ. «Ήταν ένας τρόπος να προβάλλουμε το άλμπουμ», λέει. «Πέρα από το βινύλιο, οι δυνατότητες είναι ατελείωτες, αλλά και οι επιπτώσεις είναι μεγάλες, τόσο καλλιτεχνικές όσο και οικονομικές».
Όπως φαίνεται από την έρευνα αυτή η όλο και αυξανόμενη ζήτηση για βινύλιο σε τέτοιο βαθμό που αναγκάζει ορισμένες εταιρίες να το εγκαταλείψουν κυρίως λόγω καθυστερήσεων στις παραδόσεις. Ωστόσο οι πιο επιτυχημένοι καλλιτέχνες, ενδεχομένως να είναι αυτοί που μπορούν να περπατήσουν σε αυτό το τεντωμένο σκοινί.
*Η έρευνα αυτή έγινε από το Pitchfor. Τα στατιστικά στοιχεία είναι από τους Los Angeles Times
Τις μέρες αυτές αναμένεται να κυκλοφορήσουν καθυστερημένα ορισμένα βινύλια που είχαν αναγγελθεί για το Record Store Day Black Friday που πραγματοποιήθηκε στις 26 Νοεμβρίου, αλλά δεν κατέστη δυνατός ο συγχρονισμός της κυκλοφορίας τους. Όπως είχε ανακοινώσει τότε η RSD θα κρατά ενήμερο τον κόσμο για τις καθυστερήσεις του RSD Black Friday 2021.
Το θέμα αυτό των καθυστερήσεων στις προγραμματισμένες ημερομηνίες κυκλοφορίας των βινυλίων φαίνεται ότι απασχολεί όλο και περισσότερο κυρίως μικρότερες δισκογραφικές εταιρίες και τους κατασκευαστές βινυλίων, αλλά και την κοινότητα των καλλιτεχνών που δεν ανήκουν στο κλαμπ των διασήμων συναδέλφων τους.
Αντιμέτωποι με ατελείωτες καθυστερήσεις στην κατασκευή, μερικοί εγκαταλείπουν την αγαπημένη τους μορφή καθώς δεν υπάρχουν αρκετοί κατασκευαστές για να ανταποκριθούν στην ανανεωμένη ζήτηση, ενώ υπάρχουν πολύ λίγοι διαθέσιμοι εργαζόμενοι στην παραγωγή βινυλίου.
Οι πωλήσεις νέων δίσκων βινυλίου φέτος διπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2020, με περισσότερες από 42 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως. Πρώτο σε πωλήσεις με περισσότερα από 300.000 από αυτά ήταν το «30» της Adele, το οποίο μέσα σε πέντε εβδομάδες έγινε το LP με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην Αμερική. Κυκλοφόρησε στις 19 Νοεμβρίου και κατέρριψε το ρεκόρ πωλήσεων βινυλίου της χρονιάς, παρόλο που ήταν στην αγορά για μόλις ενάμιση μήνα.
Το άλμπουμ της Adele έσπασε επίσης το ρεκόρ πωλήσεων βινυλίου μιας εβδομάδας, το οποίο είχε σημειώσει η Taylor Swift λίγες εβδομάδες πριν με την κυκλοφορία του "Red (Taylor's Version). Η Swift πούλησε τελικά σχεδόν 200.000 αντίτυπα βινυλίου, επίσης στην Αμερική, ενώ συνολικά πούλησε σχεδόν 750.000 βινύλια από τον γενικό κατάλογο των κυκλοφοριών της.
Το «30» της Adele πούλησε περισσότερα από 300.000 βινύλια στην Αμερική μέσα σε ενάμιση μήνα το 2021Η επιστροφή του βινυλίου συνεχίζεται ακόμα δυναμικά και τα έσοδα από τα άλμπουμ βινυλίου βρίσκονται σε καλό δρόμο καθώς φαίνεται ότι θα ξεπεράσουν το εκπληκτικό 1 δισεκατομμύριο δολάρια το 2021, από 626 εκατομμύρια δολάρια το 2020. Παρόλο που οι πωλήσεις βινυλίου κλιμακώνονται σε νέα ύψη, ωστόσο οι ανεξάρτητες δισκογραφικές και καλλιτέχνες που κάποτε βοήθησαν στο ξεκίνημα της επιστροφής του βινυλίου πριν από μια δεκαετία, αρχίζουν να κλονίζονται.
Η παραγωγική ικανότητα -ήδη τεταμένη πριν από την πανδημία- έχει συμπιεστεί ιδιαίτερα από τότε που τα lockdown COVID-19 διέκοψαν τις αλυσίδες εφοδιασμού. Η παγκόσμια ζήτηση για άλμπουμ βινυλίου υπολογίστηκε πρόσφατα σε διπλάσια από τη διαθέσιμη προσφορά. Μεγάλοι λιανοπωλητές όπως η Walmart, η Target και η Amazon αγκαλιάζουν τώρα το βινύλιο και τις πολύχρωμες ειδικές εκδόσεις από τεράστιους ποπ σταρ όπως ο Harry Styles και η Billie Eilish που συνωστίζονται σε εργοστάσια, ενώ οι χρόνοι παραγωγής για ανεξάρτητους καλλιτέχνες μπορεί να κυμαίνονται τώρα από οκτώ μήνες έως έναν ολόκληρο χρόνο και από δύο έως τρεις μήνες σε περιόδους λιγότερης ζήτησης.
Τα παράπονα για τα μεγάλα χρονοδιαγράμματα παραγωγής βινυλίου είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και η ίδια η αναβίωση του βινυλίου, αλλά αυτή τη φορά είναι διαφορετικά. Αρκετοί καλλιτέχνες με αυτοεκδόσεις και ιδιοκτήτες ετικετών DIY με τους οποίους επικοινώνησε η Pitchfork περιγράφουν την απομάκρυνση τους από το βινύλιο, κυρίως λόγω της επιβράδυνσης της παραγωγής στην εποχή της πανδημίας.
«Αυτή η κρίση ανακύκλωσης του βινυλίου είναι μακράν η χειρότερη που έχω γνωρίσει ποτέ», λέει η Britt Brown, συνιδρύτρια της Not Not Fun με έδρα το Λος Άντζελες και της ετικέτας 100% Silk και θέτει το ερώτημα «εάν η μορφή θα συνεχίσει να είναι ακόμη βιώσιμη».
Ο Mike Simonetti, ιδρυτής της εταιρείας Italians Do It Better μαζί με τον Johnny Jewel, πρόσφατα έκανε λόγο για καθυστερήσεις στο βινύλιο προειδοποίησε στο Twitter: «Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί». Ο Simonetti λέει ότι η ηλεκτρονική δισκογραφική εταιρεία, 2MR, του Μπρούκλιν που αυτή τη στιγμή είναι συν-διευθυντής, δεν θα κυκλοφορεί πλέον ευρέως Maxi Single όπως παλιά.
Αν και αυτό οφείλεται εν μέρει στα οικονομικά, προσθέτει ότι οι καλλιτέχνες θέλουν να βγουν οι δίσκοι τους το συντομότερο δυνατό, και η δισκογραφική απλά δεν μπορεί να τους προσφέρει. «Η πανδημία έπληξε σοβαρά την παραγωγή βινυλίου», λέει ο Simonetti. «Μετά την πανδημία, πρέπει να είναι κάτι που ξέρεις ότι θα πουλήσεις σίγουρα, δεν έχεις περιθώρια να ρισκάρεις».
Το αξιοσέβαστο indie συζυγικό ντουέτο Damon Krukowski και Naomi Yang αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την κυκλοφορία βινυλίου για το επερχόμενο A Sky Record λόγω των ατελείωτων χρόνων παραγωγής. «Είναι τρελό αυτό που συμβαίνει», λέει ο Krukowski, ο οποίος εδώ και καιρό είναι επικριτής των καθιερωμένων πρακτικών του κλάδου. Σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν την απτή αίσθηση ενός δίσκου βινυλίου, οι Damon & Naomi επέλεξαν να τυπώσουν ένα περίτεχνο φυλλάδιο 48 σελίδων, με οπτικό υλικό από δίσκους καλλιτεχνών συμπεριλαμβανομένου του Jarvis Cocker και των Pulp.
Όπως λέει ο Krukowski, «Φτιάξαμε αυτό το πλούσιο ένθετο που θα είχατε πίσω στις μέρες της δόξας της συσκευασίας LP—χωρίς το LP» καθώς οι μουσικές κυκλοφορίες είναι στον αέρα !
Στροφή σε CD και κασέτες
Η μακρά και επίπονη διαδικασία παραγωγής βινυλίου φαίνεται ότι ευνοεί άλλες παραδοσιακές μορφές, συμπεριλαμβανομένων των κασετών και των CD. Η Dania Shihab, συνιδρύτρια της εταιρείας Paralaxe Editions της Βαρκελώνης, η οποία ειδικεύεται στους πειραματικούς ήχους, κυκλοφόρησε περισσότερες κασέτες από βινύλιο ακόμη και πριν από την πανδημία, εν μέρει λόγω των μικρότερων χρόνων παραγωγής, περίπου τεσσάρων έως έξι εβδομάδων. «Δεν θα έλεγα ότι δεν θα κάνω ποτέ ξανά μια κυκλοφορία βινυλίου, αλλά θα έπρεπε να είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κυκλοφορία και σημαντικός καλλιτέχνης για να δεσμευτώ ότι θα το βγάλω σε βινύλιο», όπως ανέφερε.
Η δισκογραφική Geographic North της Ατλάντα, που κυκλοφόρησε μουσική του Fennesz και της Mary Lattimore, ξεκίνησε το 2008 ως εταιρεία μόνο βινυλίου, αλλά στρέφεται όλο και περισσότερο προς τις κασέτες. Οι συνιδρυτές της Label, Bobby Power και Farbod Kokabi, λένε ότι αν κόψουν 300 αντίτυπα ενός ambient LP, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε εάν τα αντίτυπα θα μείνουν απούλητα ή αν ορισμένοι θαυμαστές θα πρέπει να περιμένουν οκτώ μήνες για μια δεύτερη κυκλοφορία.
Ο Sietse van Erve, ιδρυτής της Amsterdam's Moving Furniture Records, ακύρωσε πρόσφατα μερικές προγραμματισμένες εκδόσεις βινυλίου μετά από ανησυχίες για καθυστερήσεις, και αντ' αυτού επέλεξε CD. «Κυρίως κυκλοφορώ μινιμαλισμό και μικροτονική μουσική — γιατί να το βγάλω σε βινύλιο; Σε πολλούς ανθρώπους που ασχολούνται με την πειραματική ηλεκτρονική μουσική αρέσουν πολύ τα CD», αναφέρει.
Για ορισμένους, οι ψηφιακές κυκλοφορίες εξακολουθούν να είναι η μορφή της επιλογής, παρά την ροή και την έκρηξη βινυλίου — για να μην αναφέρουμε την ύπαρξη ενός αρχείου σε σκληρό δίσκο ή στο cloud.
Ο παραγωγός χορού της Νέας Υόρκης Kush Jones προτιμά την ευκολία, το χαμηλό κόστος και την ευελιξία των λήψεων : «Απλώς δεν μπορούμε να δεσμευόμαστε από αυτούς τους περιορισμούς των καθυστερήσεων βινυλίου», λέει, «έτσι προς το παρόν επιλέγουμε την ψηφιακή κίνηση».
Για άλλους, η απόφαση να εγκαταλείψουν το βινύλιο είναι καλλιτεχνική. Ο ράπερ MIKE της Νέας Υόρκης, του οποίου ο ήχος βασίζεται σε δείγμα μουσικής και είναι φαινομενικά κατασκευασμένος για βινύλιο, επέλεξε επίτηδες να παραλείψει τη μορφή αυτή για τις τελευταίες του κυκλοφορίες : «Ηχητικά δεν ένιωθε ότι αυτοί οι δίσκοι ήταν κατάλληλοι για βινύλιο», λέει ο διευθυντής του MIKE, Naavin Karimbux.
Ο Slauson Malone, παραγωγός hip-hop λέει ότι ήταν αντίθετος στο βινύλιο για τα πρώτα του σόλο έργα λόγω περιβαλλοντικών ανησυχιών, αλλά και λόγω της επιμονής του καπιταλισμού να παράγουν αντικείμενα οι καλλιτέχνες, προσθέτοντας: «Η πραγματική δύναμη της μουσικής είναι στην έλλειψη φυσικής του μορφής».
Η Alyssa DeHayes, δημοσιογράφος και ιδρύτρια της Athens, Georgia's Arrowhawk Records, λέει ότι για το περσινό άλμπουμ You Become the Mountain, του Jeffrey Silverstein —ενός τραγουδιστή και τραγουδοποιό που είναι επίσης trail runner— η εταιρεία πρόσφερε ένα μπουκάλι Nalgene και δύο τύπους μπαντάνων ως merch, μαζί με την κυκλοφορία κασετών και ψηφιακών εκδόσεων του άλμπουμ. «Ήταν ένας τρόπος να προβάλλουμε το άλμπουμ», λέει. «Πέρα από το βινύλιο, οι δυνατότητες είναι ατελείωτες, αλλά και οι επιπτώσεις είναι μεγάλες, τόσο καλλιτεχνικές όσο και οικονομικές».
Όπως φαίνεται από την έρευνα αυτή η όλο και αυξανόμενη ζήτηση για βινύλιο σε τέτοιο βαθμό που αναγκάζει ορισμένες εταιρίες να το εγκαταλείψουν κυρίως λόγω καθυστερήσεων στις παραδόσεις. Ωστόσο οι πιο επιτυχημένοι καλλιτέχνες, ενδεχομένως να είναι αυτοί που μπορούν να περπατήσουν σε αυτό το τεντωμένο σκοινί.
*Η έρευνα αυτή έγινε από το Pitchfor. Τα στατιστικά στοιχεία είναι από τους Los Angeles Times
