Παύλος Παυλίδης - «Πέρα Από τη Θάλασσα»
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γιάννης Μαρκόπουλος συνεργάζεται με ένα ρόκερ για να φρεσκάρει το έργο του και να ακουστούν τα τραγούδια του με ένα εναλλακτικό τρόπο.
Πρώτα ο Τζίμης Πανούσης ερμηνεύοντας το γνωστότερο ως «Χρώματα κι Αρώματα» στο άλμπουμ: «18 Tribute στον Γιάννη Μαρκόπουλο» (Universal, 2000), στην καλύτερη ίσως ερμηνεία της κυκλοφορίας αυτής.
Τώρα ο Παυλίδης παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη δουλειά πάνω στα τραγούδια του, συνολικά 12, κάτι σαν best of. Βέβαια παλιότερα, στη δεκαετία του ’70 είναι γνωστή η συνεργασία του Μαρκόπουλου με τον Παύλο Σιδηρόπουλο στα άλμπουμ «Θεσσαλικός Κύκλος», «Ανεξάρτητα», «Ορόπεδιο» πάνω σε καινούργιο υλικό τότε του δημιουργού. Δηλαδή τρεις γενιές ροκ μουσικών τραγούδησαν Γ. Μαρκόπουλο.
Ακούγοντας το υλικό του «Πέρα Από Τη Θάλασσα» του Παύλου Παυλίδη μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι ίσως ο Βεροιώτης τραγουδοποιός, ίσως κρυφάκουγε νεαρός τον μεγάλο Κρητικό συνθέτη γιατί δεν εξηγείται αλλιώς η τόσο προσεγμένη προσέγγιση στο έργο του Μαρκόπουλου. Μια δουλειά που του πρότεινε ο ίδιος μέσω της κόρης του Λένγκας και αποδέχθηκε ο Παυλίδης μετά την αρχική έκπληξη που ένοιωσε, όπως είπε.
Δεν είναι ό μόνος που σε άλλες εποχές που ήταν πιο έντονοι οι μουσικοί διαχωρισμοί, οι περισσότεροι που προτιμούσαν το ροκ άκουγαν Μαρκόπουλο περισσότερο ίσως από κάθε άλλο Έλληνα συνθέτη. Έχει αυτό το κάτι άλλο. Ο χρόνος πάντως φέρνει κοντά πρόσωπα και καταστάσεις.
Οι καιροί αλλάζουν. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Μαρκόπουλος ήταν ίσως ο συνθέτης που πρωτοστάτησε ενάντια στο ροκ στα χρόνια της μεταπολίτευσης, αλλά εδώ και χρόνια προτείνει, εγκρίνει, και απολαμβάνει το μουσικό φίλτρο του έργου του όταν περνάει μέσα από το φίλτρο, το μυαλό και το ταλέντο ενός ρόκερ. Επίσης να σημειωθεί η μεγάλη εκτίμηση που είναι ο Παύλος Σιδηρόπουλος στο Γιάννη Μαρκόπουλο, αλλά και ο Μαρκόπουλος στον Σιδηρόπουλο.
Ο Παυλίδης αυτή τη φορά δεν παίζει κιθάρα, αλλά είναι στα πλήκτρα και στον προγραμματισμό και φυσικά στην space-rock ερμηνεία έχοντας μαζί του τον Χρήστο Λαϊνά (ακ.κιθάρα, πλήκτρα) και Αλέκο Βουλγαράκη (ηλ.κιθάρα), το καταξιωμένο φωνητικό σύνολο Διώνη (Ειρήνη Κολιούση, Παναγιώτα Κολιούση, Ανθή Κύρκου) και ένα κουαρτέτο εγχόρδων αλλά και άλλους επίσης μουσικούς, που προσωπικά γνωρίζω μέσα από την ηχογράφηση αυτή. Επίσης υπάρχουν προσθήκες στίχων από τον Παυλίδη, ιδιαίτερα πετυχημένες.
Όσο για το εικαστικό του εξωφύλλου (και του εσώφυλλου) πρέπει να μνημονευτεί και είναι του Στέφανου Ρόκου. Αν υπάρχει κάποιο σχετικό βραβείο πρέπει να το πάρει. Συνεχίζει πάντως μια εικαστική παράδοση υψηλού επιπέδου που έχουν οι δίσκοι του Γιάννη Μαρκόπουλου, αρκετά εξώφυλλα των οποίων έχουν φιλοτεχνήσει φτασμένοι ζωγράφοι. Το εξώφυλλο είναι πολύ φευγάτο σαν τις μουσικές του Παυλίδη.
Προσωπικά ακούω το υλικό σαν ένα καινούργιο άλμπουμ που φτάνει στο όριο της αυτονομίας, και είναι αδύνατο να το ακούσεις μια-δύο φορές, αλλά το πιο σίγουρο είναι ότι ακούγεται ξανά και ξανά. Κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Επίσης κυκλοφορεί σε CD και σύντομα σε βινύλιο που ανυπομονώ να αποκτήσω και να εντάξω στη δισκοθήκη μου.
Η προσωπική εκτίμηση της ακρόασης μου του άλμπουμ «Πέρα από τη Θάλασσα» είναι ότι αν σου αρέσει ο Παυλίδης και ο Μαρκόπουλος, θα σου αρέσει το άλμπουμ. Αν ακούς Παυλίδη, αλλά δεν ακούς Μαρκόπουλο, πάλι θα σου αρέσει το άλμπουμ. Αν σου αρέσει ο Μαρκόπουλος και δεν ακούς Παυλίδη, το ίδιο. Αν δεν άκουγες έως σήμερα Παυλίδη, ούτε Μαρκόπουλο, είναι μια πολύ καλή μουσική πρόταση. Καλή ακρόαση!
Ακούστε το άλμπουμ
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γιάννης Μαρκόπουλος συνεργάζεται με ένα ρόκερ για να φρεσκάρει το έργο του και να ακουστούν τα τραγούδια του με ένα εναλλακτικό τρόπο.
Πρώτα ο Τζίμης Πανούσης ερμηνεύοντας το γνωστότερο ως «Χρώματα κι Αρώματα» στο άλμπουμ: «18 Tribute στον Γιάννη Μαρκόπουλο» (Universal, 2000), στην καλύτερη ίσως ερμηνεία της κυκλοφορίας αυτής.
Τώρα ο Παυλίδης παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη δουλειά πάνω στα τραγούδια του, συνολικά 12, κάτι σαν best of. Βέβαια παλιότερα, στη δεκαετία του ’70 είναι γνωστή η συνεργασία του Μαρκόπουλου με τον Παύλο Σιδηρόπουλο στα άλμπουμ «Θεσσαλικός Κύκλος», «Ανεξάρτητα», «Ορόπεδιο» πάνω σε καινούργιο υλικό τότε του δημιουργού. Δηλαδή τρεις γενιές ροκ μουσικών τραγούδησαν Γ. Μαρκόπουλο.
Ακούγοντας το υλικό του «Πέρα Από Τη Θάλασσα» του Παύλου Παυλίδη μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι ίσως ο Βεροιώτης τραγουδοποιός, ίσως κρυφάκουγε νεαρός τον μεγάλο Κρητικό συνθέτη γιατί δεν εξηγείται αλλιώς η τόσο προσεγμένη προσέγγιση στο έργο του Μαρκόπουλου. Μια δουλειά που του πρότεινε ο ίδιος μέσω της κόρης του Λένγκας και αποδέχθηκε ο Παυλίδης μετά την αρχική έκπληξη που ένοιωσε, όπως είπε.
Δεν είναι ό μόνος που σε άλλες εποχές που ήταν πιο έντονοι οι μουσικοί διαχωρισμοί, οι περισσότεροι που προτιμούσαν το ροκ άκουγαν Μαρκόπουλο περισσότερο ίσως από κάθε άλλο Έλληνα συνθέτη. Έχει αυτό το κάτι άλλο. Ο χρόνος πάντως φέρνει κοντά πρόσωπα και καταστάσεις.
Οι καιροί αλλάζουν. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Μαρκόπουλος ήταν ίσως ο συνθέτης που πρωτοστάτησε ενάντια στο ροκ στα χρόνια της μεταπολίτευσης, αλλά εδώ και χρόνια προτείνει, εγκρίνει, και απολαμβάνει το μουσικό φίλτρο του έργου του όταν περνάει μέσα από το φίλτρο, το μυαλό και το ταλέντο ενός ρόκερ. Επίσης να σημειωθεί η μεγάλη εκτίμηση που είναι ο Παύλος Σιδηρόπουλος στο Γιάννη Μαρκόπουλο, αλλά και ο Μαρκόπουλος στον Σιδηρόπουλο.
Ο Παυλίδης αυτή τη φορά δεν παίζει κιθάρα, αλλά είναι στα πλήκτρα και στον προγραμματισμό και φυσικά στην space-rock ερμηνεία έχοντας μαζί του τον Χρήστο Λαϊνά (ακ.κιθάρα, πλήκτρα) και Αλέκο Βουλγαράκη (ηλ.κιθάρα), το καταξιωμένο φωνητικό σύνολο Διώνη (Ειρήνη Κολιούση, Παναγιώτα Κολιούση, Ανθή Κύρκου) και ένα κουαρτέτο εγχόρδων αλλά και άλλους επίσης μουσικούς, που προσωπικά γνωρίζω μέσα από την ηχογράφηση αυτή. Επίσης υπάρχουν προσθήκες στίχων από τον Παυλίδη, ιδιαίτερα πετυχημένες.
Όσο για το εικαστικό του εξωφύλλου (και του εσώφυλλου) πρέπει να μνημονευτεί και είναι του Στέφανου Ρόκου. Αν υπάρχει κάποιο σχετικό βραβείο πρέπει να το πάρει. Συνεχίζει πάντως μια εικαστική παράδοση υψηλού επιπέδου που έχουν οι δίσκοι του Γιάννη Μαρκόπουλου, αρκετά εξώφυλλα των οποίων έχουν φιλοτεχνήσει φτασμένοι ζωγράφοι. Το εξώφυλλο είναι πολύ φευγάτο σαν τις μουσικές του Παυλίδη.
Προσωπικά ακούω το υλικό σαν ένα καινούργιο άλμπουμ που φτάνει στο όριο της αυτονομίας, και είναι αδύνατο να το ακούσεις μια-δύο φορές, αλλά το πιο σίγουρο είναι ότι ακούγεται ξανά και ξανά. Κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Επίσης κυκλοφορεί σε CD και σύντομα σε βινύλιο που ανυπομονώ να αποκτήσω και να εντάξω στη δισκοθήκη μου.
Η προσωπική εκτίμηση της ακρόασης μου του άλμπουμ «Πέρα από τη Θάλασσα» είναι ότι αν σου αρέσει ο Παυλίδης και ο Μαρκόπουλος, θα σου αρέσει το άλμπουμ. Αν ακούς Παυλίδη, αλλά δεν ακούς Μαρκόπουλο, πάλι θα σου αρέσει το άλμπουμ. Αν σου αρέσει ο Μαρκόπουλος και δεν ακούς Παυλίδη, το ίδιο. Αν δεν άκουγες έως σήμερα Παυλίδη, ούτε Μαρκόπουλο, είναι μια πολύ καλή μουσική πρόταση. Καλή ακρόαση!
Ακούστε το άλμπουμ
