«Ένα παιχνίδι με λέξεις από τίτλους τραγουδιών»
«Όλα ξεκίνησαν από ένα παιχνίδι. Ένα παιχνίδι με τις λέξεις. Λέξεις από τίτλους τραγουδιών. Γιατί αγαπήσαμε τα τραγούδια, τις μουσικές, τους στίχους, τους ερμηνευτές. Γνωριστήκαμε μαζί τους μέσα από ραδιοφωνικές εκπομπές. Από τα 45άρια που στοιβάζονταν στα μονοφωνικά πικάπ των επαρχιακών καφενείων. Από τα τζουκ μποξ των κοσμικών κέντρων της εποχής. Από τις σελίδες των μουσικών περιοδικών.
Και τούτες οι λέξεις – τίτλοι ως ακριβές ψηφίδες αποτέλεσαν το δομικό συστατικό για να φιλοτεχνηθούν τα πορτραίτα των δημιουργών. Σεργιανίσαμε στους λειμώνες της ανθοφορίας τους, κορφολογήσαμε απ’ τους καρπούς τους για να υφάνουμε τον προσωπικό καμβά του καθενός. Ήρθε στη συνέχεια η μουσική να επενδύσει το λόγο για την αρτίωσή του σε ένα άλλο παιχνίδι. Παιχνίδι με τις νότες και τις μελωδίες αυτή τη φορά. Και έτσι, με τη διπλή αυτή συνέργεια, πασχίσαμε να αιχμαλωτίσουμε συναισθήματα, έρωτες, εκείνη τη μαγεία του απροσδιόριστου, να εξαργυρώσουμε τη θητεία μας στη χαρμολύπη. Να φτιάξουμε κομμάτια που να εκπέμπουν νοσταλγία, φως και να στέκουν εκεί ως καταφύγιο παρηγορητικό. Και ελπίζουμε να μείνουν σαν αποστάλαγμα για τον καθένα που θα ξυπνάει τις μνήμες και θα συνεγείρει τις αισθήσεις.
Σε τούτο το πλαίσιο κάποιες μορφές δεν χώρεσαν. Γιατί αυτές τις δέχεσαι όπως είναι. Με τις γωνίες, τις ρωγμές, την τραγικότητα της ύπαρξής τους. Κι έτσι φτιάξαμε τα δικά τους μικρά συναξάρια. Για την Κατερίνα, τη φλεγόμενη εκείνη ύπαρξη που έζησε στην κόψη γράφοντας με το αίμα της καρδιάς της. Και για τον κυρ Αλέξανδρο, τον μοναχικό κοσμοκαλόγερο, τον οξυδερκή μελετητή των παθών του ανθρώπου. Αυτό είναι το εικονοστάσι των δικών μας αγίων. Καταφυγή, παρηγορία μια και ενδυνάμωση για τους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε».
Με αυτά τα λόγια προλογίζει ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Μπάμπης Ανδριανόπουλος την έκδοση του δίσκου «Αποσταλάγματα», που παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες και περιλαμβάνει έντεκα τραγούδια σε στίχους δικούς του και μουσική του Βαγγέλη Τζίτζη, συνθέτη και μουσικού, που αφιερώθηκαν, ως ελάχιστος φόρος τιμής, στους Ηλία Κατσούλη, Βίκυ Μοσχολιού, Αρλέτα, Μάνο Ελευθερίου, Κατερίνα Γώγου, Νίκο Γκάτσο, Κώστα Βάρναλη, Σταύρο Κουγιουμτζή, Μάνο Λοΐζο, Γιώργο Ζωγράφο και Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Το τελευταίο τραγούδι του δίσκου είναι σε στίχους του Κώστα Φαλκώνη, για τον οποίο ο Βαγγέλης Τζίτζης γράφει στο ένθετο:
«Ανάμεσα στα τιμώμενα πρόσωπα του δίσκου βρίσκεται και ο Κώστας Φαλκώνης, ο δικός μου Κώστας. Ο ζωγράφος, ο στιχοπλόκος, ο αδερφικός φίλος. Η “Καταιγίδα” και η θαλασσινή του φιγούρα για πάντα στην καρδιά μου».
Εννέα από τα τραγούδια γεννήθηκαν από τη συρραφή στίχων και τίτλων που σχετίζονται με τα τιμώμενα πρόσωπα, με ενδιάμεσες «παρεμβάσεις» του στιχουργού, ενώ σε τρία τραγούδια (5,11,12) οι στίχοι είναι εξ ολοκλήρου πρωτότυποι.
Τραγουδούν ο Παντελής Θαλασσινός, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, ο Δώρος Δημοσθένους, ο Τάσος Ζαφειρίου, η Ελένη Αθανασιάδου, η Αθηναΐς Μαρκαντώνη, η Εύη Τζίτζη και ο Βαγγέλης Τζίτζης.
Τα τραγούδια του cd
1) Άνθη απ’ το μπαξεδάκι σου – Παντελής Θαλασσινός
(Για τον Ηλία Κατσούλη)
2) Η αγάπη ξαναζεί – Αθηναΐς Μαρκαντώνη
(Για τη Βίκυ Μοσχολιού)
3) Θα’ρθω ξανά – Εύη Τζίτζη
(Για την Αρλέτα)
4) Ποιας καρδιάς τα χρέη – Τάσος Ζαφειρίου
(Για τον Μάνο Ελευθερίου)
5) Πόνος και άγιος έρωτας – Γεράσιμος Ανδρεάτος
(Για την Κατερίνα Γώγου)
6) Η σερενάτα της Παναγιάς – Παντελής Θαλασσινός
(Για τον Νίκο Γκάτσο)
7) Στυλίτης κι ανυπόταχτος – Τάσος Ζαφειρίου
(Για τον Κώστα Βάρναλη)
8) Ανθισμένες πασχαλιές – Γεράσιμος Ανδρεάτος
(Για τον Σταύρο Κουγιουμτζή)
9) Αποθυμιά – Ελένη Αθανασιάδου
(Για τον Μάνο Λοΐζο)
10) Ένα απόβραδο στην απανεμιά – Δώρος Δημοσθένους *
(Για τον Γιώργο Ζωγράφο)
11) Νυχτερινό – Βαγγέλης Τζίτζης
(Για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη)
12) Καταιγίδα (στίχοι: Κώστας Φαλκώνης) Βαγγέλης Τζίτζης
*Το «Ένα απόβραδο στην απανεμιά» αφιερώνεται από τους δημιουργούς στον Λίνο Κόκοτο.
Έπαιξαν οι μουσικοί: Τάσος Ζαφειρίου (κιθάρα, μπουζούκι, μαντολίνο, μπαγλαμά, τζουρά, midi programming), Γιώργος Τσοκάνης (πιάνο), Χρήστος Τζώρτζης (κοντραμπάσο), Κώστας Μπισκίνης (μπουζούκι), Βαγγέλης Τζίτζης (κιθάρα), Σπύρος Γλένης (τύμπανα, κρουστά), Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν), Μιχάλης Πορφύρης (τσέλο) και ο Σπύρος Εξάρας (κιθάρα στο 2). Η ενορχήστρωση και η ηχογράφηση έγιναν από τον Τάσο Ζαφειρίου και η μίξη από τον Τάσο Ζαφειρίου και τον Αντώνη Τζώρτζη. Οι ηχογραφήσεις έγιναν από τον Παντελή Θαλασσινό στο «Κουτουρού» studio και από τον Τάσο Ζαφειρίου στο «Red House Studio» και το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Νίκος Παύλου. Ο δίσκος κυκλοφορεί από τον «Μετρονόμο».
Λίγα λόγια για τον δίσκο
Ακούγοντας τον περασμένο Ιούλιο τις «Ανθισμένες πασχαλιές», το πρώτο single που κυκλοφόρησε ψηφιακά και ήταν αφιερωμένο στον Σταύρο Κουγιουμτζή και γνωρίζοντας το concept του δίσκου, περίμενα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την κυκλοφορία της ολοκληρωμένης δουλειάς. Το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες μου, αφού πρόκειται για ένα μουσικό έργο με ουσία, που συνδυάζει το «έντεχνο» λαϊκό τραγούδι με τη μπαλάντα και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα ολοκληρωμένα έργα που κυκλοφόρησαν στα χρόνια του ’70 ή του ’80. Νομίζω μάλιστα πως τα συγκεκριμένα τραγούδια δικαιούνται μια θέση στα συναυλιακά ή στα ραδιοφωνικά αφιερώματα που γίνονται κατά καιρούς για τα τιμώμενα πρόσωπα…
«Όλα ξεκίνησαν από ένα παιχνίδι. Ένα παιχνίδι με τις λέξεις. Λέξεις από τίτλους τραγουδιών. Γιατί αγαπήσαμε τα τραγούδια, τις μουσικές, τους στίχους, τους ερμηνευτές. Γνωριστήκαμε μαζί τους μέσα από ραδιοφωνικές εκπομπές. Από τα 45άρια που στοιβάζονταν στα μονοφωνικά πικάπ των επαρχιακών καφενείων. Από τα τζουκ μποξ των κοσμικών κέντρων της εποχής. Από τις σελίδες των μουσικών περιοδικών.
Και τούτες οι λέξεις – τίτλοι ως ακριβές ψηφίδες αποτέλεσαν το δομικό συστατικό για να φιλοτεχνηθούν τα πορτραίτα των δημιουργών. Σεργιανίσαμε στους λειμώνες της ανθοφορίας τους, κορφολογήσαμε απ’ τους καρπούς τους για να υφάνουμε τον προσωπικό καμβά του καθενός. Ήρθε στη συνέχεια η μουσική να επενδύσει το λόγο για την αρτίωσή του σε ένα άλλο παιχνίδι. Παιχνίδι με τις νότες και τις μελωδίες αυτή τη φορά. Και έτσι, με τη διπλή αυτή συνέργεια, πασχίσαμε να αιχμαλωτίσουμε συναισθήματα, έρωτες, εκείνη τη μαγεία του απροσδιόριστου, να εξαργυρώσουμε τη θητεία μας στη χαρμολύπη. Να φτιάξουμε κομμάτια που να εκπέμπουν νοσταλγία, φως και να στέκουν εκεί ως καταφύγιο παρηγορητικό. Και ελπίζουμε να μείνουν σαν αποστάλαγμα για τον καθένα που θα ξυπνάει τις μνήμες και θα συνεγείρει τις αισθήσεις.
Σε τούτο το πλαίσιο κάποιες μορφές δεν χώρεσαν. Γιατί αυτές τις δέχεσαι όπως είναι. Με τις γωνίες, τις ρωγμές, την τραγικότητα της ύπαρξής τους. Κι έτσι φτιάξαμε τα δικά τους μικρά συναξάρια. Για την Κατερίνα, τη φλεγόμενη εκείνη ύπαρξη που έζησε στην κόψη γράφοντας με το αίμα της καρδιάς της. Και για τον κυρ Αλέξανδρο, τον μοναχικό κοσμοκαλόγερο, τον οξυδερκή μελετητή των παθών του ανθρώπου. Αυτό είναι το εικονοστάσι των δικών μας αγίων. Καταφυγή, παρηγορία μια και ενδυνάμωση για τους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε».
Με αυτά τα λόγια προλογίζει ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Μπάμπης Ανδριανόπουλος την έκδοση του δίσκου «Αποσταλάγματα», που παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες και περιλαμβάνει έντεκα τραγούδια σε στίχους δικούς του και μουσική του Βαγγέλη Τζίτζη, συνθέτη και μουσικού, που αφιερώθηκαν, ως ελάχιστος φόρος τιμής, στους Ηλία Κατσούλη, Βίκυ Μοσχολιού, Αρλέτα, Μάνο Ελευθερίου, Κατερίνα Γώγου, Νίκο Γκάτσο, Κώστα Βάρναλη, Σταύρο Κουγιουμτζή, Μάνο Λοΐζο, Γιώργο Ζωγράφο και Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Το τελευταίο τραγούδι του δίσκου είναι σε στίχους του Κώστα Φαλκώνη, για τον οποίο ο Βαγγέλης Τζίτζης γράφει στο ένθετο:
«Ανάμεσα στα τιμώμενα πρόσωπα του δίσκου βρίσκεται και ο Κώστας Φαλκώνης, ο δικός μου Κώστας. Ο ζωγράφος, ο στιχοπλόκος, ο αδερφικός φίλος. Η “Καταιγίδα” και η θαλασσινή του φιγούρα για πάντα στην καρδιά μου».
Εννέα από τα τραγούδια γεννήθηκαν από τη συρραφή στίχων και τίτλων που σχετίζονται με τα τιμώμενα πρόσωπα, με ενδιάμεσες «παρεμβάσεις» του στιχουργού, ενώ σε τρία τραγούδια (5,11,12) οι στίχοι είναι εξ ολοκλήρου πρωτότυποι.
Τραγουδούν ο Παντελής Θαλασσινός, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, ο Δώρος Δημοσθένους, ο Τάσος Ζαφειρίου, η Ελένη Αθανασιάδου, η Αθηναΐς Μαρκαντώνη, η Εύη Τζίτζη και ο Βαγγέλης Τζίτζης.
Τα τραγούδια του cd
1) Άνθη απ’ το μπαξεδάκι σου – Παντελής Θαλασσινός
(Για τον Ηλία Κατσούλη)
2) Η αγάπη ξαναζεί – Αθηναΐς Μαρκαντώνη
(Για τη Βίκυ Μοσχολιού)
3) Θα’ρθω ξανά – Εύη Τζίτζη
(Για την Αρλέτα)
4) Ποιας καρδιάς τα χρέη – Τάσος Ζαφειρίου
(Για τον Μάνο Ελευθερίου)
5) Πόνος και άγιος έρωτας – Γεράσιμος Ανδρεάτος
(Για την Κατερίνα Γώγου)
6) Η σερενάτα της Παναγιάς – Παντελής Θαλασσινός
(Για τον Νίκο Γκάτσο)
7) Στυλίτης κι ανυπόταχτος – Τάσος Ζαφειρίου
(Για τον Κώστα Βάρναλη)
8) Ανθισμένες πασχαλιές – Γεράσιμος Ανδρεάτος
(Για τον Σταύρο Κουγιουμτζή)
9) Αποθυμιά – Ελένη Αθανασιάδου
(Για τον Μάνο Λοΐζο)
10) Ένα απόβραδο στην απανεμιά – Δώρος Δημοσθένους *
(Για τον Γιώργο Ζωγράφο)
11) Νυχτερινό – Βαγγέλης Τζίτζης
(Για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη)
12) Καταιγίδα (στίχοι: Κώστας Φαλκώνης) Βαγγέλης Τζίτζης
*Το «Ένα απόβραδο στην απανεμιά» αφιερώνεται από τους δημιουργούς στον Λίνο Κόκοτο.
Έπαιξαν οι μουσικοί: Τάσος Ζαφειρίου (κιθάρα, μπουζούκι, μαντολίνο, μπαγλαμά, τζουρά, midi programming), Γιώργος Τσοκάνης (πιάνο), Χρήστος Τζώρτζης (κοντραμπάσο), Κώστας Μπισκίνης (μπουζούκι), Βαγγέλης Τζίτζης (κιθάρα), Σπύρος Γλένης (τύμπανα, κρουστά), Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν), Μιχάλης Πορφύρης (τσέλο) και ο Σπύρος Εξάρας (κιθάρα στο 2). Η ενορχήστρωση και η ηχογράφηση έγιναν από τον Τάσο Ζαφειρίου και η μίξη από τον Τάσο Ζαφειρίου και τον Αντώνη Τζώρτζη. Οι ηχογραφήσεις έγιναν από τον Παντελή Θαλασσινό στο «Κουτουρού» studio και από τον Τάσο Ζαφειρίου στο «Red House Studio» και το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Νίκος Παύλου. Ο δίσκος κυκλοφορεί από τον «Μετρονόμο».
Λίγα λόγια για τον δίσκο
Ακούγοντας τον περασμένο Ιούλιο τις «Ανθισμένες πασχαλιές», το πρώτο single που κυκλοφόρησε ψηφιακά και ήταν αφιερωμένο στον Σταύρο Κουγιουμτζή και γνωρίζοντας το concept του δίσκου, περίμενα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την κυκλοφορία της ολοκληρωμένης δουλειάς. Το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες μου, αφού πρόκειται για ένα μουσικό έργο με ουσία, που συνδυάζει το «έντεχνο» λαϊκό τραγούδι με τη μπαλάντα και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα ολοκληρωμένα έργα που κυκλοφόρησαν στα χρόνια του ’70 ή του ’80. Νομίζω μάλιστα πως τα συγκεκριμένα τραγούδια δικαιούνται μια θέση στα συναυλιακά ή στα ραδιοφωνικά αφιερώματα που γίνονται κατά καιρούς για τα τιμώμενα πρόσωπα…
