Στην εκπομπή της Φαίης Σκορδά μίλησε ο Αλέξης Κωστάλας για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε στο παρελθόν, το ατύχημα που είχε στο Τορίνο αλλά και πώς πήρε την απόφαση να πει «ναι» στο DWTS.
«Στον ΑΝΤ1 ήρθα πριν 10 χρόνια, το 2010. Βρισκόμουν στο Τορίνο για το παγκόσμιο του πατινάζ ημέρα Τρίτη και την Κυριακή άρχιζε το Dancing With the Stars κι εγώ ακόμα δεν έχω πει το «ναι» και περιμένουν για να ανακοινώσουν ποια θα είναι η επιτροπή τελικά. Κι αισθάνομαι πολύ άσχημα ότι θα νομίζουν ότι κάνω την βεντέτα, αλλά πραγματικά δεν ήξερα τι να απαντήσω.
Είμαι λοιπόν στο Τορίνο και προχωράω και θαυμάζω την αρχιτεκτονική λίγο αφηρημένος και φτάνω στην άκρη του πεζοδρομίου χωρίς να το αντιληφθώ και πέφτω. Και μόλις πέφτω, νιώθω μια ρόδα να περνάει και ελαφρά να αγγίζει τις ελάχιστες τρίχες που έχω στο κεφάλι μου. Κι ένα φρενάρισμα. Ήταν ένα βαν. Κοκκάλωσε το βαν. Εγώ σηκώθηκα, του ζήτησα συγγνώμη, γιατί εγώ έφταιγα και μετά από λίγο σκέφτηκα ότι για 1-2 εκατοστά, η ρόδα του αυτοκινήτου θα μου είχε κάνει το κεφάλι λιώμα. Και παίρνω τηλέφωνο τον Λάτσιο και του λέω «είμαι μέσα». Έτσι το αποφάσισα».
Για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε στο παρελθόν είπε:
«Ένα ολόκληρο καλοκαίρι έπλυνα πιάτα σε ένα υπόγειο. Όταν σφουγγάριζα πατώματα, έβρισκα κέρματα από συμφοιτητές και τα κρατούσα. Έκανα ό,τι έβρισκα. Όταν έχεις πρόβλημα δεν επιλέγεις τη δουλειά. Η μητέρα μου δεν έπρεπε να μάθει ότι είχα πρόβλημα γιατί δεν είχε να μου στείλει χρήματα. Μέχρι να ανοίξει το πανεπιστήμιο έκανα οικονομία στο φαγητό, δεν έτρωγα».
«Στον ΑΝΤ1 ήρθα πριν 10 χρόνια, το 2010. Βρισκόμουν στο Τορίνο για το παγκόσμιο του πατινάζ ημέρα Τρίτη και την Κυριακή άρχιζε το Dancing With the Stars κι εγώ ακόμα δεν έχω πει το «ναι» και περιμένουν για να ανακοινώσουν ποια θα είναι η επιτροπή τελικά. Κι αισθάνομαι πολύ άσχημα ότι θα νομίζουν ότι κάνω την βεντέτα, αλλά πραγματικά δεν ήξερα τι να απαντήσω.
Είμαι λοιπόν στο Τορίνο και προχωράω και θαυμάζω την αρχιτεκτονική λίγο αφηρημένος και φτάνω στην άκρη του πεζοδρομίου χωρίς να το αντιληφθώ και πέφτω. Και μόλις πέφτω, νιώθω μια ρόδα να περνάει και ελαφρά να αγγίζει τις ελάχιστες τρίχες που έχω στο κεφάλι μου. Κι ένα φρενάρισμα. Ήταν ένα βαν. Κοκκάλωσε το βαν. Εγώ σηκώθηκα, του ζήτησα συγγνώμη, γιατί εγώ έφταιγα και μετά από λίγο σκέφτηκα ότι για 1-2 εκατοστά, η ρόδα του αυτοκινήτου θα μου είχε κάνει το κεφάλι λιώμα. Και παίρνω τηλέφωνο τον Λάτσιο και του λέω «είμαι μέσα». Έτσι το αποφάσισα».
Για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε στο παρελθόν είπε:
«Ένα ολόκληρο καλοκαίρι έπλυνα πιάτα σε ένα υπόγειο. Όταν σφουγγάριζα πατώματα, έβρισκα κέρματα από συμφοιτητές και τα κρατούσα. Έκανα ό,τι έβρισκα. Όταν έχεις πρόβλημα δεν επιλέγεις τη δουλειά. Η μητέρα μου δεν έπρεπε να μάθει ότι είχα πρόβλημα γιατί δεν είχε να μου στείλει χρήματα. Μέχρι να ανοίξει το πανεπιστήμιο έκανα οικονομία στο φαγητό, δεν έτρωγα».
