Πολύς κόσμος και φέτος στο “Jazz στο Πάρκο” το μεγάλο τζαζ φεστιβάλ της πόλης σε καλλιτεχνική διεύθυνση του τζάζμαν Γιώργου Τρανταλίδη, το οποίο δίνει βήμα στους καλύτερους νέους και παλιότερους μουσικούς. Φέτος ήταν το 12ο και είχε μεγάλη επιτυχία τόσο από την προσέλευση του κόσμου όσο και από την ποιοτική τζαζ που παίχθηκε το βράδυ του Σαββάτου 2 Σεπτεμβρίου.
Μια τρίωρη εναλλακτική μουσική πρόταση που συσπειρώνει τους φίλους της τζαζ που παρακολουθούν με προσήλωση χωρίς συζητήσεις και πολλή χρήση κινητών δείχνοντας τον σεβασμό τους στους μουσικούς. Ναι αυτό πρέπει να επισημανθεί καθώς σε έναν ανοιχτό χώρο όλα είναι πιο εύκολα να συμβούν, αλλά εδώ μιλάμε για αλληλοεκτίμηση, κοινού και μουσικών.
Ο Γιώργος Τρανταλίδης στο τέλος του 12ou “Jazz στο Πάρκο”, του οποίου έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση από το ξεκίνημά του
Τα τέσσερα σχήματα που έπαιξαν διαδοχικά - στο ανθεκτικό στο χρόνο 12o Jazz στο Πάρκο που διοργανώνει με ελεύθερη είσοδο η Διεύθυνση Πολιτισμού του Δήμου Ίλιον - αποθέωσαν την τζαζ και έδειξαν το υψηλό επίπεδο στο οποίο βρίσκονται οι Έλληνες μουσικοί που δεν είναι φήμη αλλά η πραγματικότητα. Φέτος ήταν όλο το πρόγραμμα ινστρουμένταλ και κατά τη διάρκειά του οι μουσικοί έδειξαν το ταλέντο τους στον αυτοσχεδιασμό, σε δικές τους συνθέσεις, ενώ δεν έλειψαν τα standards. Και όλα αυτά με περίφημο ήχο που πρέπει να τονιστεί ότι ήταν άψογος.
Ντόλας – Μπουκάλης jazz duo
Το πρόγραμμα είχε ενδιαφέρον από την πλευρά της έκπληξης καθώς στην αφίσα και στις ενημερώσεις δεν υπήρχε η σειρά εμφάνισης των συμμετεχόντων. Πρώτοι εμφανίστηκαν οι Βύρωνας Ντόλας (κιθάρα) και Χρυσόστομος Μπουκάλης (ακουστικό μπάσο), δηλαδή το Ντόλας - Μπουκάλης jazz duo που όπως είπαν «παίζουν χωρίς πρόγραμμα και ότι προκύψει». Έτσι ακούσαμε το Lonely Woman του Ornette Coleman και το Resolution του John Coltrane. Ένα ντούο με ιδιαίτερο στυλ που έδωσε το στίγμα του στη βραδιά “εδώ δεν παίζουμε”.
Ο χώρος είχε γεμίσει από νωρίς και όταν ξεκίνησε το Ντόλας – Μπουκάλης jazz duo δεν υπήρχε καμία άδεια θέση, ενώ υπήρχαν πολλοί όρθιοι.
Spiral Trio: Σπύρος Μάνεσης, Αρίωνας Γυφτάκης - Αναστάσης Γούλιαρης
Ακολούθησε το Spiral Trio των Σπύρου Μάνεση (πιάνο), Αρίωνα Γυφτάκη (ακουστικό μπάσο) και Αναστάση Γούλιαρη (ντραμς) με μια δική τους μουσική πρόταση καθώς έπαιξαν τρία δικά τους κομμάτια συνθέσεις των Γούλιαρη και Μάνεση. Η σύγχρονη τζαζ στα καλύτερά της. Τα δύο πρώτα σχήματα ήταν avant-garde και έδειξαν ότι η σειρά εμφάνισης των σχημάτων ήταν καλή μελετημένη.
Melina Paxinos Quartet: Δημήτρης Βερδίνογλου, Melina Paxinos - Γρηγόρης Θεοδωρίδης - Δημήτρης Κλωνής
Το τρίτο σχήμα που ανέβηκε στην ατμοσφαιρική σκηνή με φόντο τον Πύργο Βασιλίσσης, στο Κτήμα Σερπιέρη - που έχουμε περιγράψει σε προηγούμενα Jazz στο Πάρκο, ένας ειδυλλιακός χώρος χωρίς αμφιβολία, μια πρόταση από μόνος του – ήταν το Melina Paxinos Quartet της σαξοφωνίστριας Μελίνας Παξινού που γράφει επίσης δικά της κομμάτια και ήταν πλαισιωμένη από τρεις πολύ αξιόλογους μουσικούς : Δημήτρης Βερδίνογλου (πιάνο), Γρηγόρης Θεοδωρίδης (ακ. μπάσο) και Δημήτρης Κλωνής (ντραμς). Μεταξύ άλλων συνθέσεων αποδόθηκαν οι δικές της “Athens 1” από το άλμπουμ “Athens” και το ομώνυμο του Time που “έχει σαν θέμα την όμορφη αλληλοεπίδραση που έχουμε ως άνθρωποι”. Φινάλε με το “4-5-6”. Γεννημένη στη Γερμανία, ζει και δημιουργεί στην Ελλάδα, η Melina Paxinos που συμμετείχε για πρώτη φορά στο “Jazz στο Πάρκο”, γενικά σε ένα εγχώριο μεγάλο τζαζ φεστιβάλ, και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.
Organ Trio: Κωνσταντίνος Στουραϊτης - Γιώργος Κοντραφούρης - Γιάννης Παπαδούλης
Ο πιο έμπειρος μουσικός του φεστιβάλ εμφανίστηκε στο φινάλε μαζί με το Organ Trio του, το πρώην Baby Trio του που μεγάλωσε πια, αλλά κουβαλά το ταλέντο των πρώτων χρόνων. Με πολλές εμπειρίες πια ο κιθαρίστας Κωνσταντίνος Στουραϊτης και ο ντράμερ Γιάννης Παπαδούλης πλαισίωσαν τον “Genius” Γιώργο Κοντραφούρη – έτσι τον αποκάλεσε ο Γιώργος Τρανταλίδης δια μικροφώνου στο τέλος της συναυλίας, ένα παρατσούκλι όμως γνωστό στην πιάτσα.
Ο Γιώργος Κοντραφούρης είναι από τους λίγους μουσικούς που ζουν τόσο έντονα και εκφραστικά τα κομμάτια που παίζουν, σαν ένας άλλος Ray Charles. Από την πρώτη νότα μόλις είπε “φύγαμε” βούτηξε κυριολεκτικά μέσα στο όργανό του, άλλωστε είναι γνωστό ότι είναι ερωτευμένος με το Hammond. Ξεκίνησε με ένα δικό του καινούργιο κομμάτι, το Here We Go μια σύνθεση του από δύο καινούργια άλμπουμ που έχει έτοιμα.
Ο Γιώργος Κοντραφούρης σε δράση
Η αναφορά στον Dr. Lonnie Smith “από τους μεγαλύτερους οργανίστες που έφυγε στην πανδημία”, ήταν αναπόφευκτη. Έπαιξαν το “Too Done Hot” απίθανα. Μεταξύ των υπόλοιπων κομματιών τους ήταν το “τεστ για να μπεις στο Baby Trio”, δηλαδή “Το Γοβάκι της Μπαλαρίνας”, το “Moment’s Notice” John Coltrane, αλλά και ένα κομμάτι αφιερωμένο από τον Γ. Κοντραφούρη σε δύο ντράμερ που έχουν βαφτιστεί Baby Trio, τους Έκτορα Ρέμσακ και Βαγγέλη Κοτζάμπαση. Φινάλε με ένα αγαπημένο του shuffle το “Back at the Chicken Shack” Jimmy Smith από την χρυσή εποχή της Blue Note.
Ναι, ήταν καταπληκτικά σε μια νύχτα που μετά το κενό του Αυγούστου έπεσαν πολλές σημαντικές συναυλίες το ίδιο βράδυ στην Αθήνα, αλλά όσοι έφθασαν εκεί στο μακρινό Ίλιον αποζημιώθηκαν σε ένα φεστιβάλ με άποψη.
Πολύς κόσμος παρακολούθησε το 12o “Jazz στο Πάρκο”
Η αλήθεια είναι ότι στην χώρα μας τα νέα ταλέντα ξεφυτρώνουν πια σαν μανιτάρια, αλλά σίγουρα κάποια ξεχωρίζουν και φτάνουν στ’ αυτιά μας και στα μάτια μας. Πολλά εξ αυτών είδαμε στο 12o “Jazz στο Πάρκο”. '
Περιμένουμε πάντα με ανυπομονησία το επόμενο.
*Οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Αλεξίου
Μια τρίωρη εναλλακτική μουσική πρόταση που συσπειρώνει τους φίλους της τζαζ που παρακολουθούν με προσήλωση χωρίς συζητήσεις και πολλή χρήση κινητών δείχνοντας τον σεβασμό τους στους μουσικούς. Ναι αυτό πρέπει να επισημανθεί καθώς σε έναν ανοιχτό χώρο όλα είναι πιο εύκολα να συμβούν, αλλά εδώ μιλάμε για αλληλοεκτίμηση, κοινού και μουσικών.
Ο Γιώργος Τρανταλίδης στο τέλος του 12ou “Jazz στο Πάρκο”, του οποίου έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση από το ξεκίνημά του
Τα τέσσερα σχήματα που έπαιξαν διαδοχικά - στο ανθεκτικό στο χρόνο 12o Jazz στο Πάρκο που διοργανώνει με ελεύθερη είσοδο η Διεύθυνση Πολιτισμού του Δήμου Ίλιον - αποθέωσαν την τζαζ και έδειξαν το υψηλό επίπεδο στο οποίο βρίσκονται οι Έλληνες μουσικοί που δεν είναι φήμη αλλά η πραγματικότητα. Φέτος ήταν όλο το πρόγραμμα ινστρουμένταλ και κατά τη διάρκειά του οι μουσικοί έδειξαν το ταλέντο τους στον αυτοσχεδιασμό, σε δικές τους συνθέσεις, ενώ δεν έλειψαν τα standards. Και όλα αυτά με περίφημο ήχο που πρέπει να τονιστεί ότι ήταν άψογος.
Ντόλας – Μπουκάλης jazz duo
Το πρόγραμμα είχε ενδιαφέρον από την πλευρά της έκπληξης καθώς στην αφίσα και στις ενημερώσεις δεν υπήρχε η σειρά εμφάνισης των συμμετεχόντων. Πρώτοι εμφανίστηκαν οι Βύρωνας Ντόλας (κιθάρα) και Χρυσόστομος Μπουκάλης (ακουστικό μπάσο), δηλαδή το Ντόλας - Μπουκάλης jazz duo που όπως είπαν «παίζουν χωρίς πρόγραμμα και ότι προκύψει». Έτσι ακούσαμε το Lonely Woman του Ornette Coleman και το Resolution του John Coltrane. Ένα ντούο με ιδιαίτερο στυλ που έδωσε το στίγμα του στη βραδιά “εδώ δεν παίζουμε”.
Ο χώρος είχε γεμίσει από νωρίς και όταν ξεκίνησε το Ντόλας – Μπουκάλης jazz duo δεν υπήρχε καμία άδεια θέση, ενώ υπήρχαν πολλοί όρθιοι.
Spiral Trio: Σπύρος Μάνεσης, Αρίωνας Γυφτάκης - Αναστάσης Γούλιαρης
Ακολούθησε το Spiral Trio των Σπύρου Μάνεση (πιάνο), Αρίωνα Γυφτάκη (ακουστικό μπάσο) και Αναστάση Γούλιαρη (ντραμς) με μια δική τους μουσική πρόταση καθώς έπαιξαν τρία δικά τους κομμάτια συνθέσεις των Γούλιαρη και Μάνεση. Η σύγχρονη τζαζ στα καλύτερά της. Τα δύο πρώτα σχήματα ήταν avant-garde και έδειξαν ότι η σειρά εμφάνισης των σχημάτων ήταν καλή μελετημένη.
Melina Paxinos Quartet: Δημήτρης Βερδίνογλου, Melina Paxinos - Γρηγόρης Θεοδωρίδης - Δημήτρης Κλωνής
Το τρίτο σχήμα που ανέβηκε στην ατμοσφαιρική σκηνή με φόντο τον Πύργο Βασιλίσσης, στο Κτήμα Σερπιέρη - που έχουμε περιγράψει σε προηγούμενα Jazz στο Πάρκο, ένας ειδυλλιακός χώρος χωρίς αμφιβολία, μια πρόταση από μόνος του – ήταν το Melina Paxinos Quartet της σαξοφωνίστριας Μελίνας Παξινού που γράφει επίσης δικά της κομμάτια και ήταν πλαισιωμένη από τρεις πολύ αξιόλογους μουσικούς : Δημήτρης Βερδίνογλου (πιάνο), Γρηγόρης Θεοδωρίδης (ακ. μπάσο) και Δημήτρης Κλωνής (ντραμς). Μεταξύ άλλων συνθέσεων αποδόθηκαν οι δικές της “Athens 1” από το άλμπουμ “Athens” και το ομώνυμο του Time που “έχει σαν θέμα την όμορφη αλληλοεπίδραση που έχουμε ως άνθρωποι”. Φινάλε με το “4-5-6”. Γεννημένη στη Γερμανία, ζει και δημιουργεί στην Ελλάδα, η Melina Paxinos που συμμετείχε για πρώτη φορά στο “Jazz στο Πάρκο”, γενικά σε ένα εγχώριο μεγάλο τζαζ φεστιβάλ, και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.
Organ Trio: Κωνσταντίνος Στουραϊτης - Γιώργος Κοντραφούρης - Γιάννης Παπαδούλης
Ο πιο έμπειρος μουσικός του φεστιβάλ εμφανίστηκε στο φινάλε μαζί με το Organ Trio του, το πρώην Baby Trio του που μεγάλωσε πια, αλλά κουβαλά το ταλέντο των πρώτων χρόνων. Με πολλές εμπειρίες πια ο κιθαρίστας Κωνσταντίνος Στουραϊτης και ο ντράμερ Γιάννης Παπαδούλης πλαισίωσαν τον “Genius” Γιώργο Κοντραφούρη – έτσι τον αποκάλεσε ο Γιώργος Τρανταλίδης δια μικροφώνου στο τέλος της συναυλίας, ένα παρατσούκλι όμως γνωστό στην πιάτσα.
Ο Γιώργος Κοντραφούρης είναι από τους λίγους μουσικούς που ζουν τόσο έντονα και εκφραστικά τα κομμάτια που παίζουν, σαν ένας άλλος Ray Charles. Από την πρώτη νότα μόλις είπε “φύγαμε” βούτηξε κυριολεκτικά μέσα στο όργανό του, άλλωστε είναι γνωστό ότι είναι ερωτευμένος με το Hammond. Ξεκίνησε με ένα δικό του καινούργιο κομμάτι, το Here We Go μια σύνθεση του από δύο καινούργια άλμπουμ που έχει έτοιμα.
Ο Γιώργος Κοντραφούρης σε δράση
Η αναφορά στον Dr. Lonnie Smith “από τους μεγαλύτερους οργανίστες που έφυγε στην πανδημία”, ήταν αναπόφευκτη. Έπαιξαν το “Too Done Hot” απίθανα. Μεταξύ των υπόλοιπων κομματιών τους ήταν το “τεστ για να μπεις στο Baby Trio”, δηλαδή “Το Γοβάκι της Μπαλαρίνας”, το “Moment’s Notice” John Coltrane, αλλά και ένα κομμάτι αφιερωμένο από τον Γ. Κοντραφούρη σε δύο ντράμερ που έχουν βαφτιστεί Baby Trio, τους Έκτορα Ρέμσακ και Βαγγέλη Κοτζάμπαση. Φινάλε με ένα αγαπημένο του shuffle το “Back at the Chicken Shack” Jimmy Smith από την χρυσή εποχή της Blue Note.
Ναι, ήταν καταπληκτικά σε μια νύχτα που μετά το κενό του Αυγούστου έπεσαν πολλές σημαντικές συναυλίες το ίδιο βράδυ στην Αθήνα, αλλά όσοι έφθασαν εκεί στο μακρινό Ίλιον αποζημιώθηκαν σε ένα φεστιβάλ με άποψη.
Πολύς κόσμος παρακολούθησε το 12o “Jazz στο Πάρκο”
Η αλήθεια είναι ότι στην χώρα μας τα νέα ταλέντα ξεφυτρώνουν πια σαν μανιτάρια, αλλά σίγουρα κάποια ξεχωρίζουν και φτάνουν στ’ αυτιά μας και στα μάτια μας. Πολλά εξ αυτών είδαμε στο 12o “Jazz στο Πάρκο”. '
Περιμένουμε πάντα με ανυπομονησία το επόμενο.
*Οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Αλεξίου
