Λίγα λόγια για ένα «παραμύθι» καθόλου… «ξεχασμένο»…
Πέρασαν κιόλας δεκαέξι χρόνια από κείνο το κυριακάτικο πρωινό, που βρέθηκα στο θέατρο «Άνεσις» στο κέντρο της Αθήνας, για να παρακολουθήσω «Το αγόρι που μιλούσε με τα πουλιά». Ένα λαϊκό παραμύθι σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Φρατζεσκάκη, εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο του Σταύρου Κουγιουμτζή και διανθισμένο με μια επιλογή από τα μεγάλα τραγούδια του. Ο τίτλος δεν είναι καθόλου τυχαίος, αφού τα πουλιά φιλοξενούνται σε εξήντα ένα τραγούδια του Κουγιουμτζή, κυριολεκτικά ή μεταφορικά. Δεκαεννέα με στίχους δικούς του κι άλλα σαράντα δύο με λόγια άλλων στιχουργών.
Παρακολουθώντας την παράσταση, με πλημμύρισε συγκίνηση, ενθουσιασμός και μια λαχτάρα αυτή η παράσταση να πραγματοποιηθεί στην Καλαμαριά. Στον τόπο που έζησε ο Κουγιουμτζής για ένα μικρό χρονικό διάστημα στα χρόνια του ’60 και οριστικά από το 1988 μέχρι το βιολογικό του τέλος, τον Μάρτη του 2005.
Έτσι, δεκαέξι χρόνια μετά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και το πρωινό της Κυριακής 22 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα της παράστασης με «Το αγόρι που μιλούσε με τα πουλιά», αυτή τη φορά στο Θέατρο Σοφούλη στην Καλαμαριά, σε σκηνοθεσία της Παυλίνας Χαρέλα (ηθοποιός, σκηνοθέτης και καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Σοφούλη), χορογραφίες της Ελένης Χρυσομάλλη, σκηνικά και κοστούμια του Αθανάσιου Κολαλά και μουσική διδασκαλία του Πλάτωνα Τσιπίδη.
Παίζουν οι ηθοποιοί Πλάτων Τσιπίδης, Δήμητρα Βουτουρλή, Αρετή Κακαράνη, Ευδοξία Μαυρίδου, Θάνος Πραξιγάς, Γιώργος Τερζής, Γεωργία Χλιάρα και βεβαίως, θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε πως τα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή ακούγονται ζωντανά από τον Πλάτωνα Τσιπίδη που παίζει κιθάρα, πιάνο, ακορντεόν και τραγουδά και από τον Θάνο Πραξιγά που παίζει μπουζούκι, ούτι, μπαγλαμά και επίσης τραγουδά, όπως επίσης τραγουδούν όλοι οι ηθοποιοί.
Το έργο παρουσιάζεται κάθε Κυριακή πρωί στις 11.30 ενώ, μετά από συνεννόηση, στις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας υπάρχει η δυνατότητα να πραγματοποιούνται έκτακτες παραστάσεις για τα σχολεία.
Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από τα εφηβικά, κυρίως, χρόνια του Σταύρου Κουγιουμτζή, χωρίς όμως να αποτελεί την απόλυτη βιογραφία του. Ωστόσο, ο ακροατής θα διακρίνει αρκετά βιογραφικά στοιχεία (όπως οι ετικέτες των δίσκων με το σκυλάκι και την καρδερίνα και οι αναφορές στα πουλιά μέσα στα τραγούδια του), αλλά και ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή του, όπως ο φίλος του ο Μάρκος ή ο Κυρ Κωστάκης ο καφετζής. Σε συνδυασμό με τα ξεχωριστά κοστούμια του Θανάση Κολαλά, τις χορογραφίες της Ελένης Χρυσομάλλη και τη σκηνοθετική επιμέλεια της Παυλίνας Χαρέλα, ο θεατής θα ταξιδέψει νοερά στην παλιά Θεσσαλονίκη, με σκηνές και στιγμές που θυμίζουν έντονα τον παλιό, καλό ελληνικό κινηματογράφο.
Από κει και πέρα, όλοι οι ηθοποιοί δούλεψαν σκληρά, με περίσσιο κέφι και όρεξη για να κατακτήσουν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Και κατά κοινή ομολογία το πέτυχαν. Δεν ήταν λίγοι οι θεατές που αμέσως μετά το φινάλε της πρεμιέρας, βγήκαν από το θέατρο με βουρκωμένα μάτια. Για παράδειγμα, άκουσα κάποιον εκπαιδευτικό να ρωτά τη σκηνοθέτη:
«Αλήθεια, του χρόνου έχετε σκεφτεί τι θα ανεβάσετε; Με αυτό το έργο ανεβάσατε πολύ ψηλά τον πήχη!»
Κι επειδή, εκτός από το αμιγώς θεατρικό μέρος, τα τραγούδια του Κουγιουμτζή λειτουργούν καταλυτικά στο συνολικό αποτέλεσμα, δεν μπορώ να μην κάνω ιδιαίτερη μνεία στη δεινότητα των δυο μουσικών - που συμμετέχουν στην παράσταση και σαν ηθοποιοί - του Πλάτωνα Τσιπίδη και του Θάνου Πραξιγά. «Κλέβω» μια φράση από μια συνέντευξη που παραχώρησα πρόσφατα στην Αφροδίτη Μιχαηλίδου για το «The opinion» και δημοσιεύθηκε εδώ:
«Ο Πλάτωνας και σαν πιο μεγάλος ηλικιακά, έχει μια διαδρομή στο θέατρο και στο τραγούδι κι έχει καταξιωθεί, τουλάχιστον σε επίπεδο Θεσσαλονίκης. Είναι σπουδαίος μουσικός και ιδιαίτερος ερμηνευτής. Ο άλλος όμως, ο «μικρός», ο συνονόματός μου, έχει γίνει, αυτό που λένε, το “πουλέν” μου. Είναι μόνο 18 χρονών, παίζει, σχεδόν, όλα τα έγχορδα και ξέρει όλο το ρεπερτόριο του Σταύρου Κουγιουμτζή – και όχι μόνο – απ’ έξω κι ανακατωτά. Όχι μόνο τις επιτυχίες και τα γνωστά που ξέρουν όλοι. Ξέρει να παίζει και τα πρώτα τραγούδια του, τα άγνωστα. Και μάλιστα τα έμαθε ακούγοντάς τα από τους δίσκους, όχι από το YouTube, ούτε από Mp3. Έχει σημασία αυτό. Όπως είπα και στη συνέντευξη τύπου, αυτά τα παιδιά είναι η ελπίδα μας. Είναι το αύριο. Είναι η αντίσταση απέναντι στη σαβούρα και τον οχετό που μας σερβίρουν καθημερινά από τα πρωινάδικα κι όλο αυτό το τηλεοπτικό κατεστημένο…»
Δυο μέρες πριν από την επίσημη πρεμιέρα, την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε στον χώρο του θεάτρου μια – αλά παλαιά - συνέντευξη τύπου για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, για να ακολουθήσει, αμέσως μετά, η «avant-première» για τους δημοσιογράφους.
Ολοκληρώνοντας αυτή τη μικρή παρουσίαση, νιώθω την ανάγκη να αναφέρω ένα περιστατικό που συνέβη λίγο μετά τη συνέντευξη τύπου. Επειδή στη διαμόρφωση της παράστασης ζητήθηκε η γνώμη μου για κάποια μουσικά θέματα, διαπίστωσα με μεγάλη χαρά, πόσο ευλαβικά πρόσεχαν όλοι οι συντελεστές τις παρατηρήσεις μου, για την ιστορία ή τους τόνους των τραγουδιών, αλλά και σχετικά με τη ζωή και την προσωπικότητα του Σταύρου Κουγιουμτζή. (Αξίζει να σημειωθεί πως στα μέσα της δεκαετίας του ’60, λίγο πριν φύγει για την Αθήνα, ο συνθέτης διέμενε στο Καραμπουρνάκι, μόλις λίγα μέτρα από το Θέατρο Σοφούλη). Συγκινήθηκα λοιπόν πολύ, όταν, λίγο μετά τη συνέντευξη τύπου, ένα κορίτσι, μια ηθοποιός 23 χρονών με πλησίασε και μου είπε:
«Σας ευχαριστώ πολύ που εξ αιτίας σας έμαθα όλα αυτά τα πράγματα για τον Σταύρο Κουγιουμτζή! Εγώ πριν από την παράσταση δεν ήξερα ποιος είναι ο Κουγιουμτζής! Τώρα τον έμαθα!»
Αλήθεια, υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή μετά από αυτό;
Video και φωτογραφίες
Στο πρώτο video μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη τύπου (από το κανάλι του Gregory Grigoras στο YouTube). Ακολουθούν ρεπορτάζ με συνεντεύξεις της Παυλίνας Χαρέλα, του Κρίτωνα Ζαχαριάδη (υπεύθυνος επικοινωνίας και σκηνοθέτης) και του γράφοντα στη Βένη Σάπκα, για τη διαδικτυακή εκπομπή «tisimβένη» κι ένα ρεπορτάζ του Γιάννη Γετίμη για τη «Βεργίνα TV» με συνεντεύξεις της Παυλίνας Χαρέλα και του Θανάση Γιώγλου.
Στο δεύτερο video ακούτε μια τηλεφωνική συνέντευξη που παραχώρησε η Παυλίνα Χαρέλα στον Γιάννη Τσολακίδη και μεταδόθηκε από την εκπομπή του «Τεχνηέντως» στον ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΤ 3, 9,58 fm στις 26 Οκτωβρίου.
Στο τελευταίο video μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα μικρό απόσπασμα από το φινάλε της πρεμιέρας της παράστασης την Κυριακή 22 Οκτωβρίου.
-Περισσότερες φωτογραφίες από τη συνέντευξη τύπου και την «avant-première» μπορείτε να δείτε στη gallery, στο τέλος του κειμένου. Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως την Αφροδίτη Μιχαηλίδου για την ευγενική παραχώρηση. 
Info:
Το αγόρι που μιλούσε με τα πουλιά
Από την Κυριακή 22 Οκτωβρίου και κάθε Κυριακή στις 11.30
Εισιτήρια προπωλούνται από 10 ευρώ στο more.com (πρώην viva)
Τιμή εισιτηρίου: 10€ (παιδικό), 12€ (ενηλίκων)
Μειωμένο εισιτήριο για ομαδικές κρατήσεις άνω των 20 ατόμων.
Το Θέατρο Σοφούλη διαθέτει πρόσβαση για ΑμεΑ.
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΟΑΣΘ: Λεωφορείο 5
Από Δυτικά προς Ανατολικά: Στάση Βερβελίδη
Από Ανατολικά προς Δυτικά: Στάση Ναυτικός Όμιλος
Θέατρο Σοφούλη
Τραπεζούντος 5 & Σοφούλη, Τ.Κ. 55131 Θεσσαλονίκη
Τηλ. 2310423925
www.theatrosofouli.gr
