Πόλη, παραδοσιακά αλλά και κάποια νεώτερα που γράφτηκαν από συνθέτες που ήρθαν στην Ελλάδα μετά την καταστροφή, 90 χρόνια από την οποία συμπληρώνονται φέτος. Κάποια από τα τραγούδια αυτά τα έλεγαν τότε οι Έλληνες και οι Τούρκοι και στις δυο γλώσσες, στις περιοχές της Μικράς Ασίας…
Το φετινό καλοκαίρι στην «Αρχόντισσα των Κυκλάδων», τη Σύρο, επιφύλαξε πολλές ευχάριστες μουσικές εκπλήξεις. Η επιτυχία των εκδηλώσεων που διοργανώθηκαν από τον Οργανισμό Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δήμου Σύρου Ερμούπολης (ΟΠΑΣ) ξεπέρασε κάθε προσδοκία… Και λαμβάνει μεγαλύτερη αξία, αν αναλογιστούμε ότι γίνεται σε μια εποχή που τον πρώτο λόγο έχουν οι περικοπές. Βλέποντας τα προγράμματα των εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται φέτος το καλοκαίρι σε πολλές περιοχές της χώρας, θα έλεγα ανεπιφύλακτα πως το πρόγραμμα της Σύρου ξεχωρίζει… Ο Βασίλης Καζούλης, ο Δημήτρης Μπάσης, ο Μπάμπης Τσέρτος με την Ειρήνη Τουμπάκη, ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, η Ελευθερία Αρβανιτάκη με την Ορχήστρα των Κυκλάδων, η Γλυκερία με την Αρετή Κετιμέ, την Dilek Koc και το «Σμυρνέικο Μινόρε» τους, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Μαρία Αναματερού, το συγκρότημα «Δήθεην», η Καλλιόπη Βέττα με τον Γιάννη Ιωάννου αλλά και πολλοί νεώτεροι καλλιτέχνες είναι κάποιοι από αυτούς που πέρασαν και θα περάσουν από την πατρίδα του Μάρκου Βαμβακάρη, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκαν και γίνονται ακόμα συναυλίες κλασικής μουσικής, εκθέσεις και θεατρικές παραστάσεις.
Είναι αυτονόητο πως για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται, αν μη τι άλλο, σωστή οργάνωση. Κάτι που το αποδεικνύει αυτό και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, είναι πως την επόμενη κιόλας μέρα από την πραγματοποίηση μιας συναυλίας, είχαν μαζευτεί από τα σημεία ανάρτησης (μαγαζιά, τοίχοι κλπ), οι αφίσες της συγκεκριμένης συναυλίας και έμεναν μόνο οι αφίσες των εκδηλώσεων που θα ακολουθούσαν. Σε αντίθεση με άλλες περιοχές της χώρας στις οποίες υπάρχουν ακόμα αφίσες και πανό από εκδηλώσεις προηγούμενων ετών…. Θυμάμαι πως το χειμώνα του 2006 είχα δει κολλημένη σε κουτί της ΔΕΗ, σε κωμόπολη της Στερεάς Ελλάδας, αφίσα συναυλίας γνωστού τραγουδιστή που είχε γίνει το 1999!!!
Μετά τον Μπάμπη Τσέρτο και την Ελευθερία Αρβανιτάκη, σειρά στο πρόγραμμά μας είχε η Γλυκερία, που τη Δευτέρα 30 Ιουλίου παρουσίασε την επιτυχημένη παράσταση «Σμυρνέικο Μινόρε», στο χώρο του παλιού λατομείο Καραβέλα. Μαζί της το «παιδί θαύμα», που έχει γίνει πλέον ολόκληρη γυναίκα, η Αρετή Κετιμέ με το σαντούρι της και την όμορφη φωνή της και η Τουρκάλα τραγουδίστρια Dilek Koc, η οποία έχει πλέον πολιτογραφηθεί Ελληνίδα, ζει και δραστηριοποιείται στη χώρα μας.
«Μικρή Εστουδιαντίνα» θα χαρακτήριζα την εξαιρετική ορχήστρα, με τα παραδοσιακά, κυρίως, όργανα και με μουσικούς όπως: Ζήσης Σκλαβουνάκης (βιολί), Αλέξανδρος Καψοκαβάδης (λάφτα), Γιώργος Ρόκας (μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά, ντέφι), Κων/νος Φωτιάδης (ακουστική κιθάρα), Πολύκλειτος Πελέλης (ακουστικό μπάσο), Πέτρος Πελέλης (κρουστά), Κων/νος Παπαϊωάννου (κανονάκι) ενώ θα πρέπει να γίνει ειδική μνεία στην παρουσία ενός ιστορικού μουσικού, του αειθαλή Λάζαρου Κουλαξίζη, που παρά τα 78 του χρόνια, έπαιζε το ακορντεόν, με την ενέργεια ενός νέου μουσικού, σε συνδυασμό βεβαίως με την τεχνική και την εμπειρία των χρόνων του…
Σε συνέντευξή της σε τοπική εφημερίδα, λίγες μέρες πριν τη συναυλία, η Γλυκερία μίλησε για τη σχέση της με τη Σύρο αλλά και για τη σημασία αυτών των συναυλιών στη σημερινή εποχή:
Έχετε επισκεφθεί στο παρελθόν την πρωτεύουσα των Κυκλάδων;
Δυστυχώς δεν έχω ξαναέρθει κι έχω μεγάλη αγωνία γι’ αυτό. Θέλω να γνωρίσω την πόλη κυρίως, αλλά και να τραγουδήσω για τον κόσμο του νησιού. Θα είναι η πρώτη φορά που θα έρθω σε επαφή με το κοινό της Σύρου και έχω μεγάλη αγωνία γι’ αυτό. Βέβαια άνθρωποι από το νησί έχουν έρθει σε μέρη που τραγουδάω, αλλά είναι αλλιώς να τους δεις συγκεντρωμένους όλους μαζί στο χώρο τους. Οι Συριανοί έχουν μια μουσική παράδοση στη μουσική, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι η Σύρος είναι η χώρα ενός μεγάλου ρεμπέτη του Μάρκου Βαμβακάρη. Πιστεύω ότι την ημέρα εκείνη όλα θα είναι πάρα πολύ όμορφα και θα περάσουμε όλοι πολύ καλά…
Πόσο σημαντικό είναι να δίνονται τέτοιες σημαντικές συναυλίες με μηνύματα και ποιοτικό περιεχόμενο σε περιόδους οικονομικής κρίσης;
Είναι πάρα πολύ σημαντικό. Το μήνυμα που θέλω εγώ να περάσω μέσα απ’ αυτή την παράσταση, αν και έχουμε μια ζοφερή επέτειο των 90 χρόνων από την καταστροφή, αλλά τα τραγούδια είναι μία άλλη ιστορία από τις πολιτικές και όλα τα άλλα πράγματα. Έχοντας την καλύτερη πρόθεση, περνάς όλα τα καλά μηνύματα στους ανθρώπους ότι η ζωή προχωρά μπροστά. Εξαντλούμε τις εμπειρίες του παρελθόντος για να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Αυτό είναι το μήνυμα και αυτό θα πρέπει να μας ακολουθεί σε οτιδήποτε κάνουμε, τουλάχιστον εγώ έτσι θέλω να εκφράζομαι. Θέλω να μεταδίδω τη χαρά στους ανθρώπους και θέλω να τους δίνω καλά συναισθήματα αισιοδοξίας... (1)
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με τη Γλυκερία και τα τραγούδια:
1) Τζιβαέρι (Παραδοσιακό)
2) Τι σε μέλλει εσένανε (Παραδοσιακό)
3) Οσμάν Αγάς (Παραδοσιακό)
4) Μάτια μου (Αντώνης Διαμαντίδης)
5) Χαρικλάκι (Πάνος Τούντας)
6) Το πονεμένο στήθος μου (Παραδοσιακό) Γλυκερία-Αρετή Κετιμέ
Στο σημείο αυτό η Γλυκερία αποχώρησε από τη σκηνή, για να συνεχίσει η Αρετή Κετιμέ.
7) Αγιοθοδωρίτισσα (Βαγγέλης Παπάζογλου)
8) Ερηνάκι (Πάνος Τούντας)
9) Δημητρούλα μου (Πάνος Τούντας)
10) Βάλε με στην αγκαλιά σου (Βαγγέλης Παπάζογλου)
11) Αϊβαλιώτικο ζεϊμπέκικο (Παραδοσιακό) Οργανικό
Και πάλι η Γλυκερία στη σκηνή συνέχισε με τα:
12) Ο μεμέτης (Παραδοσιακό)
13) Η Μαρίτσα η σμυρνιά (Δημήτρης Σέμσης)
14) Τα παιδιά της γειτονιάς σου (Παραδοσιακό)
Εδώ κάλεσε στη σκηνή την Dilek Koc για να πουν μαζί το παραδοσιακό «Sevdalim aman»
ή «Της τριανταφυλλιάς τα φύλλα» και να συνεχίσει μόνη της η Τουρκάλα τραγουδίστρια με τα:
16) Bulbulum (Kαναρίνι μου γλυκό) (Παραδοσιακό)
17) Oglan oglan kalk gidelim ( Παραδοσιακό )
18) Hani benim eli direm pastirma (Turna) ( Παραδοσιακό )
19) Kadifeden kesesi (Ο κατιφές) (Παραδοσιακό)
Στη σκηνή και πάλι η Γλυκερία που μαζί με την Αρετή και την Dilek είπαν τα:
20) Γιωργίτσα μου (Παραδοσιακό)
21) Sallasana sallasana (Σάλα, σάλα) (Παραδοσιακό)
Και πάλι μόνη της η Γλυκερία στη σκηνή.
22) Θα σπάσω κούπες (Παραδοσιακό)
23) Πασαλιμανιώτισσα (Πάνος Τούντας)
24) Απόψε τα μεσάνυχτα (Παραδοσιακό)
25) Αυτά τα μαύρα που φορείς (Παραδοσιακό)
26) Καλέ συ Παναγιά μου (Παραδοσιακό) Γλυκερία-Αρετή Κετιμέ
Συνέχισαν μαζί και οι τρεις τραγουδίστριες.
27) Τακ τικι τακ (Παραδοσιακό)
28) Δεν σε θέλω πια (Από τα πολλά που μου’χεις καμωμένα) (Ελληνική Εστουδιαντίνα)
29) Έχε γεια Παναγιά (Παραδοσιακό)
30) Χασαποσέρβικο (σόλο ακορντεόν) (Παραδοσιακό)
31) Ο ντόκτορ (Παραδοσιακό)
Στο σημείο αυτό και με μεγάλο κέφι η Γλυκερία συνέχισε με κάποια σύγχρονα τραγούδια,
τα οποία ακούγονται κατά κόρον στα προγράμματά της και,
όπως είπε, έχουν τις ρίζες τους στο σμυρνέικο είδος
32) Κανείς εδώ δεν τραγουδά (Ν.Παπάζογλου-Τ.Σιμώτας)
33) Πριγκηπέσσα (Σωκράτης Μάλαμας)
34) Οι δυο μας σιωπηλοί (Βάσω Αλλαγιάννη)
35) Της Γερακίνας γιος (Β.Τσιτσάνης-Κ.Βίρβος)
36) Φραγκοσυριανή (Μάρκος Βαμβακάρης)
37) Τα σμυρνέικα τραγούδια (Π.Θαλασσινός-Ηλ.Κατσούλης)
38) Τα παιδιά της άμυνας (Παραδοσιακό-διασκευή: Σταύρος Ξαρχάκος)
Στο φινάλε οι τρεις τραγουδίστριες ξεσήκωσαν το κοινό με τα:
39) Oglan oglan kalk gidelim ( Παραδοσιακό )
40) Δημητρούλα μου (Πάνος Τούντας)
41) Οσμάν Αγάς (Παραδοσιακό)
42) Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία (Παραδοσιακό)
Σύμφωνα με πληροφορίες το «Σμυρνέικο μινόρε» πρόκειται να κυκλοφορήσει σε cd.
Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως την κ. Ρούλα Ξανθάκη από τον ΟΠΑΣ για τη συνεργασία της.
1: Συνέντευξη της Γλυκερίας στον Σταύρο Μαυράκη στην εφημερίδα «Κοινή γνώμη» της Σύρου στις 27 Ιουλίου 2012
Video- Φωτογραφίες: Θανάσης Γιώγλου
Φωτο 1: Η Γλυκερία με τη Dilec Koc και την Αρετή Κετιμέ
Φωτο 2: Η Γλυκερία με το συντάκτη μας Θανάση Γιώγλου
Φωτο 3: Ο Λάζαρος Κουλαξίζης με τον Θανάση Γιώγλου
