Σαν σήμερα…
Στις 8 Φεβρουαρίου 1972 έφυγε από τη ζωή ο Μάρκος Βαμβακάρης….
«Αυτά τα λόγια τα σκληρά» σε μια «αδικημένη»…
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και ο, σχεδόν, 55χρονος Μάρκος Βαμβακάρης, άρρωστος και παραγκωνισμένος από τις εταιρείες, αλλά και από τα μεγάλα νυχτερινά κέντρα, αναγκάζεται να τραγουδά στις ταβέρνες, βγάζοντας «πιατάκι» για τα φιλοδωρήματα. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του γιου του Στέλιου, σε μια τέτοια κατάσταση γράφει και το περίφημο «Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου, όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου…»
Το 1959 ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης με τη σύμφωνη γνώμη του ισχυρού άνδρα της Columbia Τάκη Λαμπρόπουλου και του Βασίλη Τσιτσάνη που εκείνα τα χρόνια ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής στην Columbia, πηγαίνει με ένα ποδήλατο στο σπίτι του Μάρκου στην Κοκκινιά και του ανακοινώνει την επιθυμία του για να ηχογραφήσουν τόσο κάποια από τα παλιά του, όσο και τα καινούργια του τραγούδια…
Εκτός όμως από τον Μπιθικώτση, καινούργια τραγούδια του Μάρκου και ξεχωριστές επανεκτελέσεις που κυκλοφόρησαν από διάφορες εταιρείες σε δίσκους 45 στροφών, τραγούδησαν στα χρόνια του ’60 ο ίδιος ο Μάρκος, όπως και οι Πρόδρομος Τσαουσάκης, Στράτος Παγιουμτζής, Βαγγέλης Περπινιάδης, Καίτη Γκρέυ, Γιώτα Λύδια, Πόλυ Πάνου, Στράτος Διονυσίου, Αντώνης Ρεπάνης, Δημήτρης Ευσταθίου, Νίκος Ξανθόπουλος, Παναγιώτης Μιχαλόπουλος, αλλά και οι Σταύρος Καμπάνης, Άντζελα Γκρέκα, Πίτσα Νέγκρι, Γιάννης Κουλουκάκης, Βασίλης Ζαφειρόπουλος, Θεόδωρος Θωμάς, Τζώνης Μαυρόπουλος, Γιώργος Τότης, Μιχάλης Χατζηαντωνίου και η Μαρία Δαφεράνου, μια τραγουδίστρια με χροιά φωνής που θύμιζε έντονα τη Βίκυ Μοσχολιού εκείνης της εποχής και με ελάχιστη δισκογραφική παρουσία, που εντοπίζεται μόνο στο 1965.
Είναι χαρακτηριστικό πως, με εξαίρεση δυο τραγούδια του Βαμβακάρη, η Μαρία Δαφεράνου συμμετείχε μόνο σε ένα από τα τέσσερα τραγούδια της δεύτερης πλευράς στο «Παλιό ημερολόγιο του Κώστα Καπλάνη» (που κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών extended play) και πιο συγκεκριμένα στο «Πικρό ποτήρι», που είχε πρωτοτραγουδήσει η Μαίρη Λίντα το 1953, ενώ, σύμφωνα με τους καταλόγους δισκογραφίας, φέρεται να ηχογράφησε το χασάπικο του Άκη Πάνου «Δεν θα’σαι το φινάλε», που κυκλοφόρησε εν τέλει με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τα τραγούδια «Καλό ταξίδι» και «Να τι είναι η ζωή», που ηχογραφήθηκαν και κυκλοφόρησαν επίσημα με την Βίκυ Μοσχολιού και το «Η πόρτα μας είναι κλειστή» του Κώστα Καπλάνη, με δεύτερη φωνή τον Στράτο Διονυσίου, που δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
Στις 27 Μαρτίου του 1965 η Μαρία Δαφεράνου ηχογράφησε δυο χασάπικα του Μάρκου, που κυκλοφόρησαν σε δίσκο 45 στροφών His master’ s voice (HMV 7PG-3603). Ήταν η «Αδικημένη» και το «Αυτά τα λόγια τα σκληρά», με τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Λάκη Καρνέζη και τον Κώστα Παπαδόπουλου στα μπουζούκια, τον Γιάννη Δέδε στην κιθάρα και τον Γιώργο Κοινούση στο ακκορντεόν. Μάλιστα, στο ταξίμι της εισαγωγής της «Αδικημένης» ο «μυημένος» ακροατής διακρίνει τον ήχο και την πενιά του μπουζουκιού του Μάρκου, που θυμίζει έντονα την προεισαγωγή από «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν» με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση…
-Ευχαριστώ ιδιαιτέρως και πάλι τον φίλο συλλέκτη Νίκο Παπανικήτα για τις πολύτιμες πληροφορίες του.
Στις 8 Φεβρουαρίου 1972 έφυγε από τη ζωή ο Μάρκος Βαμβακάρης….
«Αυτά τα λόγια τα σκληρά» σε μια «αδικημένη»…
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και ο, σχεδόν, 55χρονος Μάρκος Βαμβακάρης, άρρωστος και παραγκωνισμένος από τις εταιρείες, αλλά και από τα μεγάλα νυχτερινά κέντρα, αναγκάζεται να τραγουδά στις ταβέρνες, βγάζοντας «πιατάκι» για τα φιλοδωρήματα. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του γιου του Στέλιου, σε μια τέτοια κατάσταση γράφει και το περίφημο «Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου, όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου…»
Το 1959 ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης με τη σύμφωνη γνώμη του ισχυρού άνδρα της Columbia Τάκη Λαμπρόπουλου και του Βασίλη Τσιτσάνη που εκείνα τα χρόνια ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής στην Columbia, πηγαίνει με ένα ποδήλατο στο σπίτι του Μάρκου στην Κοκκινιά και του ανακοινώνει την επιθυμία του για να ηχογραφήσουν τόσο κάποια από τα παλιά του, όσο και τα καινούργια του τραγούδια…
Εκτός όμως από τον Μπιθικώτση, καινούργια τραγούδια του Μάρκου και ξεχωριστές επανεκτελέσεις που κυκλοφόρησαν από διάφορες εταιρείες σε δίσκους 45 στροφών, τραγούδησαν στα χρόνια του ’60 ο ίδιος ο Μάρκος, όπως και οι Πρόδρομος Τσαουσάκης, Στράτος Παγιουμτζής, Βαγγέλης Περπινιάδης, Καίτη Γκρέυ, Γιώτα Λύδια, Πόλυ Πάνου, Στράτος Διονυσίου, Αντώνης Ρεπάνης, Δημήτρης Ευσταθίου, Νίκος Ξανθόπουλος, Παναγιώτης Μιχαλόπουλος, αλλά και οι Σταύρος Καμπάνης, Άντζελα Γκρέκα, Πίτσα Νέγκρι, Γιάννης Κουλουκάκης, Βασίλης Ζαφειρόπουλος, Θεόδωρος Θωμάς, Τζώνης Μαυρόπουλος, Γιώργος Τότης, Μιχάλης Χατζηαντωνίου και η Μαρία Δαφεράνου, μια τραγουδίστρια με χροιά φωνής που θύμιζε έντονα τη Βίκυ Μοσχολιού εκείνης της εποχής και με ελάχιστη δισκογραφική παρουσία, που εντοπίζεται μόνο στο 1965.
Είναι χαρακτηριστικό πως, με εξαίρεση δυο τραγούδια του Βαμβακάρη, η Μαρία Δαφεράνου συμμετείχε μόνο σε ένα από τα τέσσερα τραγούδια της δεύτερης πλευράς στο «Παλιό ημερολόγιο του Κώστα Καπλάνη» (που κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών extended play) και πιο συγκεκριμένα στο «Πικρό ποτήρι», που είχε πρωτοτραγουδήσει η Μαίρη Λίντα το 1953, ενώ, σύμφωνα με τους καταλόγους δισκογραφίας, φέρεται να ηχογράφησε το χασάπικο του Άκη Πάνου «Δεν θα’σαι το φινάλε», που κυκλοφόρησε εν τέλει με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τα τραγούδια «Καλό ταξίδι» και «Να τι είναι η ζωή», που ηχογραφήθηκαν και κυκλοφόρησαν επίσημα με την Βίκυ Μοσχολιού και το «Η πόρτα μας είναι κλειστή» του Κώστα Καπλάνη, με δεύτερη φωνή τον Στράτο Διονυσίου, που δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
Στις 27 Μαρτίου του 1965 η Μαρία Δαφεράνου ηχογράφησε δυο χασάπικα του Μάρκου, που κυκλοφόρησαν σε δίσκο 45 στροφών His master’ s voice (HMV 7PG-3603). Ήταν η «Αδικημένη» και το «Αυτά τα λόγια τα σκληρά», με τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Λάκη Καρνέζη και τον Κώστα Παπαδόπουλου στα μπουζούκια, τον Γιάννη Δέδε στην κιθάρα και τον Γιώργο Κοινούση στο ακκορντεόν. Μάλιστα, στο ταξίμι της εισαγωγής της «Αδικημένης» ο «μυημένος» ακροατής διακρίνει τον ήχο και την πενιά του μπουζουκιού του Μάρκου, που θυμίζει έντονα την προεισαγωγή από «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν» με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση…
-Ευχαριστώ ιδιαιτέρως και πάλι τον φίλο συλλέκτη Νίκο Παπανικήτα για τις πολύτιμες πληροφορίες του.
