Ενώ η Βρετανία αντιμετωπίζει έναν πρωτοφανή καύσωνα με θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 40 βαθμούς, ένα εφιαλτικό άρθρο στον Guardian από τον Bill McGuire, καθηγητή γεωφυσικών και κλιματικών κινδύνων στο UCL, προσπαθεί να αφυπνήσει τους συμπατριώτες του για την μη αναστρέψιμη κατάσταση της κλιματικής κρίσης όπως λέει: «Αν σας τρομάζει αυτό που διαβάσατε, τότε πέτυχα αυτό που είχα σκοπό να κάνω»
Ακολουθεί η μετάφραση του άρθρου με τίτλο
«Η τρομακτική αλήθεια. Η Βρετανία ψήνεται αλλά μια μέρα οι 40C θα μοιάζουν με δροσιά»
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι το άλλοτε ισορροπημένο κλίμα του Ηνωμένου Βασιλείου καταρρέει. Βρισκόμαστε σταθερά σε πορεία για να γίνει η Βρετανία ένα θερμοκήπιο και τα σημάδια είναι παντού γύρω μας. Μόλις πριν από τρία χρόνια, ο υδράργυρος έφτασε τους 38,7 βαθμούς Κελσίου στο Κέμπριτζ – τότε, ρεκόρ όλων των εποχών. Ένα χρόνο αργότερα, οι μετεωρολόγοι στο Μετεωρολογικό Γραφείο του Ηνωμένου Βασιλείου έκαναν μια πρόγνωση καιρού για το 2050, δείχνοντας θερμοκρασίες άνω των 40 C σε μεγάλο μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου.
Αλλά η ταχύτητα της κλιματικής κατάρρευσης είναι τέτοια που αυτό το μέλλον είναι ήδη εδώ. Τη Δευτέρα, η πρώτη κόκκινη προειδοποίηση για ακραία ζέστη του Met Office τίθεται σε ισχύ για μεγάλο μέρος της Αγγλίας, καθώς οι τρελές θερμοκρασίες άνω των 40 C απειλούν να κατακλύσουν τις υπηρεσίες ασθενοφόρων και τα τμήματα επειγόντων περιστατικών και ενδεχομένως να επιφέρουν χιλιάδες θανάτους.
Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Όταν τα παιδιά μας θα είναι στην ηλικία μας, θα παρακαλούν για ένα καλοκαίρι τόσο «δροσερό» όπως το 2022, γιατί πολύ πριν από το τέλος του αιώνα, οι +40 βαθμοί Κελσίου δεν θα είναι τίποτα το αξιοσημείωτο για το κλίμα που κληρονομούν.
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι η αποφυγή της επικίνδυνης, διάχυτης κλιματικής κατάρρευσης είναι πλέον πρακτικά αδύνατη. Ακόμα κι αν όλες οι υποσχέσεις που δόθηκαν στο Cop26 τηρούνταν, θα ήμασταν τυχεροί να παραμείνουμε κάτω από μια άνοδο 2 βαθμών Κελσίου, και αν ξεπεραστούν τα σημεία καμπής και εμφανιστούν ανατροφοδοτήσεις, ο αριθμός θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλότερος. Έτσι, η Βρετανία - θερμοκήπιο είναι μια πραγματικότητα, και όσο πιο γρήγορα αντιμετωπίσουμε αυτό το γεγονός, τόσο το καλύτερο. Και να είστε σίγουροι, αυτό δεν είναι τρομολαγνεία. Δεν είναι αυτό που οι αρνητές λατρεύουν να αποκαλούν «πορνό του κλίματος». Απλώς έτσι έχουν τα πράγματα.
Τις επόμενες δεκαετίες, τα καλοκαίρια πρόκειται να γίνουν όλο και πιο ζεστά και να διαρκούν περισσότερο, επισκιάζοντας τις υπόλοιπες εποχές και μειώνοντας τον χειμώνα σε μερικούς θλιβερούς μήνες που θα χαρακτηρίζονται από καταστροφικές καταιγίδες και καταστροφικές πλημμύρες. Η ζέστη θα είναι ο κανονικός καιρός για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, όταν ένας συνδυασμός υψηλών θερμοκρασιών και υγρασίας θα κάνει την ηλιοθεραπεία και την εργασία στην ύπαιθρο εξαιρετικά δυσάρεστη και δυνητικά θανατηφόρα. Τα σπίτια μας με κακή μόνωση θα προσφέρουν ελάχιστη ανακούφιση καθώς μετατρέπονται σε μη βιώσιμες παγίδες θερμότητας. Η κατασκήνωση σε κήπους και πάρκα θα γίνει συνηθισμένη καθώς οι καυτές νύχτες θα καθιστούν αδύνατο τον ύπνο σε εσωτερικούς χώρους. Αναπόφευκτα, αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων θα εγκαταλείψουν τις πόλεις για να ξεφύγουν από το φαινόμενο της «καυτής νησίδας» που θα τις μετατρέψει σε αφόρητες σάουνες. Μια γενική μετανάστευση προς τα βόρεια αναμένεται, καθώς οι ψυχρότερες συνθήκες θα γίνονται ένας σημαντικός λόγος πώλησης ακινήτων.
Αλλά το θερμοκήπιο στη Βρετανία θα είναι κάτι πολύ περισσότερο από την ανυπόφορη καλοκαιρινή ζέστη. Η προοδευτική κατάρρευση του κλίματος θα επηρεάσει τους πάντες και θα υπεισέλθει σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Οι υποδομές μεταφορών και ενέργειας θα καταρρέουν επανειλημμένα λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων, καθιστώντας τα κατά τα άλλα απλά ταξίδια όλο και πιο προβληματικά και τις διακοπές ρεύματος φυσιολογικό μέρος της καθημερινής ζωής.
Οι υπηρεσίες υγείας θα γονατίσουν, καθώς δεκάδες χιλιάδες ευάλωτα άτομα θα υποφέρουν λόγω της αυξανόμενης ζέστης και υγρασίας, θα αυξάνονται τα κρούσματα δηλητηριάσεων λόγω μόλυνσης των τροφίμων και του νερού που σχετίζονται με τη ζέστη και οι νέες ασθένειες που ευδοκιμούν στις θερμότερες συνθήκες – συμπεριλαμβανομένης της ελονοσίας και του δάγγειου πυρετού - θα είναι διαδεδομένες. Προβλέπεται επίσης έκρηξη στα προβλήματα ψυχικής υγείας, καθώς οι συνθήκες διαβίωσης θα γίνονται ολοένα και πιο απελπιστικές για πολλούς και η πίεση σε άτομα και οικογένειες θα έχει τον αντίκτυπό της.
Ένας συνδυασμός ξηρασίας, καταρρακτωδών βροχών και χαλαζιού, πλημμυρών και νέων παρασίτων που ευδοκιμούν στη ζέστη θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στις καλλιέργειες σε μια εποχή που οι συχνές κατεστραμμένες συγκομιδές και οι κλιματικοί πόλεμοι θα σημαίνουν ασταθείς και αναξιόπιστες προμήθειες από το εξωτερικό. Έχουμε ήδη δει αυξήσεις τιμών και κενά στα ράφια των σούπερ μάρκετ ως συνέπεια της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Η κλιματική κατάρρευση θα φέρει πολύ χειρότερα. Μια μελέτη προβλέπει ότι μέχρι το 2050 ο κόσμος θα χρειάζεται ξανά περίπου τα μισά τρόφιμα, ενώ οι αποδόσεις των καλλιεργειών θα μπορούσαν να μειωθούν έως και 30%. Αυτό δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια συνταγή για εκτεταμένη πείνα, κοινωνική αναταραχή και εμφύλια διαμάχη, και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι απίθανο να έχει ανοσία.
Η ζέστη και η ξηρασία θα είναι οι χαρακτηριστικές συνθήκες του θερμοκηπίου στη Βρετανία, αλλά θα εξακολουθούν να υπάρχουν βροχές. Το καλοκαίρι, οι νεροποντές που τροφοδοτούνται από συναγωγικές καταιγίδες θα είναι τόσο έντονες που μόνο λίγη βροχή θα διεισδύει στο έδαφος, το μεγαλύτερο μέρος της θα ρέει στην επιφάνεια για να τροφοδοτήσει θανατηφόρες και καταστροφικές πλημμύρες. Το φθινόπωρο και ο χειμώνας θα έχουν συχνές εμφανίσεις ισχυρών, καταστροφικών, καταιγίδων και των λεγόμενων ατμοσφαιρικών «ποταμών», που θα φέρουν βροχές που διαρκούν για μέρες, συντριπτικές λεκάνες απορροής και πλημμύρες ποταμών σε βιβλική κλίμακα.
Οι παράκτιες κοινότητες θα δώσουν μια χαμένη μάχη καθώς μεγαλύτερες και συχνότερες καταιγίδες, ολοένα και πιο ισχυρά κύματα και μια ανελέητη διάβρωση των βράχων που θα υπερτροφοδότείται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα προκαλέσουν μόνιμους βάλτους σε χαμηλά εδάφη. Η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει τώρα κατά ένα εκατοστό κάθε δύο χρόνια, που είναι υπερδιπλάσιο από τον ρυθμό για την περίοδο 1993-2002. Μέσα σε 80 χρόνια θα είναι σίγουρα περισσότερο από ένα μέτρο ψηλότερα και θα μπορούσε να έχει ανέβει κατά 2 μέτρα ή και περισσότερο. Αυτό θα έβαζε τη Βόρεια Θάλασσα βαθιά στην ενδοχώρα, απειλώντας ιδιαίτερα τις κοινότητες με χαμηλό υψόμετρο, όπως τις πόλεις του Lincolnshire, Boston και Spalding.
Παράλληλα με τη γρήγορη μείωση των εκπομπών, το αναπόφευκτο της κλιματικής κατάρρευσης καθιστά την προσαρμογή απελπιστικά επείγουσα. Τώρα είναι η ώρα για τεράστιες κρατικές επενδύσεις σε ανθεκτικές υποδομές και τη διατήρηση της υγείας και της ευημερίας – αλλά υπάρχουν ελάχιστα σημάδια για αυτό. Το οικιστικό μας απόθεμα παραμένει εντελώς απροετοίμαστο για τις νέες θερμοκρασίες του καλοκαιριού και τοποθεσίες επίφοβες σε πλημμύρες εξακολουθούν να σχεδιάζονται οικιστικά . Εν τω μεταξύ, τα δίκτυα μεταφορών και ενέργειας συνεχίζουν να είναι επικίνδυνα εκτεθειμένα στις πλημμύρες, τον άνέμο και την υπερβολική ζέστη. Δεν υπάρχουν σχέδια, επίσης, για ένα εθνικό δίκτυο ύδρευσης που θα μπορούσε να μειώσει τις μελλοντικές συνθήκες ξηρασίας. Η ουσία είναι ότι κάθε απόφαση –από την τοπική αυτοδιοίκηση και πάνω– πρέπει να λαμβάνεται υπό το πρίσμα της οικοδόμησης ανθεκτικότητας στην κλιματική καταστροφή καθώς και στη μείωση των εκπομπών. Αλλά αυτό απλά δεν συμβαίνει.
Αν σας τρομάζει αυτό που διαβάσατε, τότε πέτυχα αυτό που είχα σκοπό να κάνω. Πάρα πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας θα σημαίνει απλώς ότι ο κόσμος θα ζεσταθεί λίγο και ότι με κάποιο τρόπο θα τα καταφέρουμε. Αυτό είναι εντελώς λάθος. Φοβηθείτε λοιπόν, αλλά μην αφήσετε τον φόβο να τροφοδοτήσει την αδράνεια. Αντίθετα, διοχετεύστε αυτό το συναίσθημα και χρησιμοποιήστε το για να ξεκινήσετε τη δική σας συμβολή στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Τα πράγματα θα είναι φρικτά, αλλά –συνεργαζόμενοι– έχουμε ακόμα τον χρόνο να σταματήσουμε ένα επικίνδυνο μέλλον από το να γίνει κατακλυσμικό.
Ακολουθεί η μετάφραση του άρθρου με τίτλο
«Η τρομακτική αλήθεια. Η Βρετανία ψήνεται αλλά μια μέρα οι 40C θα μοιάζουν με δροσιά»
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι το άλλοτε ισορροπημένο κλίμα του Ηνωμένου Βασιλείου καταρρέει. Βρισκόμαστε σταθερά σε πορεία για να γίνει η Βρετανία ένα θερμοκήπιο και τα σημάδια είναι παντού γύρω μας. Μόλις πριν από τρία χρόνια, ο υδράργυρος έφτασε τους 38,7 βαθμούς Κελσίου στο Κέμπριτζ – τότε, ρεκόρ όλων των εποχών. Ένα χρόνο αργότερα, οι μετεωρολόγοι στο Μετεωρολογικό Γραφείο του Ηνωμένου Βασιλείου έκαναν μια πρόγνωση καιρού για το 2050, δείχνοντας θερμοκρασίες άνω των 40 C σε μεγάλο μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου.
Αλλά η ταχύτητα της κλιματικής κατάρρευσης είναι τέτοια που αυτό το μέλλον είναι ήδη εδώ. Τη Δευτέρα, η πρώτη κόκκινη προειδοποίηση για ακραία ζέστη του Met Office τίθεται σε ισχύ για μεγάλο μέρος της Αγγλίας, καθώς οι τρελές θερμοκρασίες άνω των 40 C απειλούν να κατακλύσουν τις υπηρεσίες ασθενοφόρων και τα τμήματα επειγόντων περιστατικών και ενδεχομένως να επιφέρουν χιλιάδες θανάτους.
Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Όταν τα παιδιά μας θα είναι στην ηλικία μας, θα παρακαλούν για ένα καλοκαίρι τόσο «δροσερό» όπως το 2022, γιατί πολύ πριν από το τέλος του αιώνα, οι +40 βαθμοί Κελσίου δεν θα είναι τίποτα το αξιοσημείωτο για το κλίμα που κληρονομούν.
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι η αποφυγή της επικίνδυνης, διάχυτης κλιματικής κατάρρευσης είναι πλέον πρακτικά αδύνατη. Ακόμα κι αν όλες οι υποσχέσεις που δόθηκαν στο Cop26 τηρούνταν, θα ήμασταν τυχεροί να παραμείνουμε κάτω από μια άνοδο 2 βαθμών Κελσίου, και αν ξεπεραστούν τα σημεία καμπής και εμφανιστούν ανατροφοδοτήσεις, ο αριθμός θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλότερος. Έτσι, η Βρετανία - θερμοκήπιο είναι μια πραγματικότητα, και όσο πιο γρήγορα αντιμετωπίσουμε αυτό το γεγονός, τόσο το καλύτερο. Και να είστε σίγουροι, αυτό δεν είναι τρομολαγνεία. Δεν είναι αυτό που οι αρνητές λατρεύουν να αποκαλούν «πορνό του κλίματος». Απλώς έτσι έχουν τα πράγματα.
Τις επόμενες δεκαετίες, τα καλοκαίρια πρόκειται να γίνουν όλο και πιο ζεστά και να διαρκούν περισσότερο, επισκιάζοντας τις υπόλοιπες εποχές και μειώνοντας τον χειμώνα σε μερικούς θλιβερούς μήνες που θα χαρακτηρίζονται από καταστροφικές καταιγίδες και καταστροφικές πλημμύρες. Η ζέστη θα είναι ο κανονικός καιρός για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, όταν ένας συνδυασμός υψηλών θερμοκρασιών και υγρασίας θα κάνει την ηλιοθεραπεία και την εργασία στην ύπαιθρο εξαιρετικά δυσάρεστη και δυνητικά θανατηφόρα. Τα σπίτια μας με κακή μόνωση θα προσφέρουν ελάχιστη ανακούφιση καθώς μετατρέπονται σε μη βιώσιμες παγίδες θερμότητας. Η κατασκήνωση σε κήπους και πάρκα θα γίνει συνηθισμένη καθώς οι καυτές νύχτες θα καθιστούν αδύνατο τον ύπνο σε εσωτερικούς χώρους. Αναπόφευκτα, αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων θα εγκαταλείψουν τις πόλεις για να ξεφύγουν από το φαινόμενο της «καυτής νησίδας» που θα τις μετατρέψει σε αφόρητες σάουνες. Μια γενική μετανάστευση προς τα βόρεια αναμένεται, καθώς οι ψυχρότερες συνθήκες θα γίνονται ένας σημαντικός λόγος πώλησης ακινήτων.
Αλλά το θερμοκήπιο στη Βρετανία θα είναι κάτι πολύ περισσότερο από την ανυπόφορη καλοκαιρινή ζέστη. Η προοδευτική κατάρρευση του κλίματος θα επηρεάσει τους πάντες και θα υπεισέλθει σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Οι υποδομές μεταφορών και ενέργειας θα καταρρέουν επανειλημμένα λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων, καθιστώντας τα κατά τα άλλα απλά ταξίδια όλο και πιο προβληματικά και τις διακοπές ρεύματος φυσιολογικό μέρος της καθημερινής ζωής.
Οι υπηρεσίες υγείας θα γονατίσουν, καθώς δεκάδες χιλιάδες ευάλωτα άτομα θα υποφέρουν λόγω της αυξανόμενης ζέστης και υγρασίας, θα αυξάνονται τα κρούσματα δηλητηριάσεων λόγω μόλυνσης των τροφίμων και του νερού που σχετίζονται με τη ζέστη και οι νέες ασθένειες που ευδοκιμούν στις θερμότερες συνθήκες – συμπεριλαμβανομένης της ελονοσίας και του δάγγειου πυρετού - θα είναι διαδεδομένες. Προβλέπεται επίσης έκρηξη στα προβλήματα ψυχικής υγείας, καθώς οι συνθήκες διαβίωσης θα γίνονται ολοένα και πιο απελπιστικές για πολλούς και η πίεση σε άτομα και οικογένειες θα έχει τον αντίκτυπό της.
Ένας συνδυασμός ξηρασίας, καταρρακτωδών βροχών και χαλαζιού, πλημμυρών και νέων παρασίτων που ευδοκιμούν στη ζέστη θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στις καλλιέργειες σε μια εποχή που οι συχνές κατεστραμμένες συγκομιδές και οι κλιματικοί πόλεμοι θα σημαίνουν ασταθείς και αναξιόπιστες προμήθειες από το εξωτερικό. Έχουμε ήδη δει αυξήσεις τιμών και κενά στα ράφια των σούπερ μάρκετ ως συνέπεια της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Η κλιματική κατάρρευση θα φέρει πολύ χειρότερα. Μια μελέτη προβλέπει ότι μέχρι το 2050 ο κόσμος θα χρειάζεται ξανά περίπου τα μισά τρόφιμα, ενώ οι αποδόσεις των καλλιεργειών θα μπορούσαν να μειωθούν έως και 30%. Αυτό δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια συνταγή για εκτεταμένη πείνα, κοινωνική αναταραχή και εμφύλια διαμάχη, και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι απίθανο να έχει ανοσία.
Η ζέστη και η ξηρασία θα είναι οι χαρακτηριστικές συνθήκες του θερμοκηπίου στη Βρετανία, αλλά θα εξακολουθούν να υπάρχουν βροχές. Το καλοκαίρι, οι νεροποντές που τροφοδοτούνται από συναγωγικές καταιγίδες θα είναι τόσο έντονες που μόνο λίγη βροχή θα διεισδύει στο έδαφος, το μεγαλύτερο μέρος της θα ρέει στην επιφάνεια για να τροφοδοτήσει θανατηφόρες και καταστροφικές πλημμύρες. Το φθινόπωρο και ο χειμώνας θα έχουν συχνές εμφανίσεις ισχυρών, καταστροφικών, καταιγίδων και των λεγόμενων ατμοσφαιρικών «ποταμών», που θα φέρουν βροχές που διαρκούν για μέρες, συντριπτικές λεκάνες απορροής και πλημμύρες ποταμών σε βιβλική κλίμακα.
Οι παράκτιες κοινότητες θα δώσουν μια χαμένη μάχη καθώς μεγαλύτερες και συχνότερες καταιγίδες, ολοένα και πιο ισχυρά κύματα και μια ανελέητη διάβρωση των βράχων που θα υπερτροφοδότείται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα προκαλέσουν μόνιμους βάλτους σε χαμηλά εδάφη. Η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει τώρα κατά ένα εκατοστό κάθε δύο χρόνια, που είναι υπερδιπλάσιο από τον ρυθμό για την περίοδο 1993-2002. Μέσα σε 80 χρόνια θα είναι σίγουρα περισσότερο από ένα μέτρο ψηλότερα και θα μπορούσε να έχει ανέβει κατά 2 μέτρα ή και περισσότερο. Αυτό θα έβαζε τη Βόρεια Θάλασσα βαθιά στην ενδοχώρα, απειλώντας ιδιαίτερα τις κοινότητες με χαμηλό υψόμετρο, όπως τις πόλεις του Lincolnshire, Boston και Spalding.
Παράλληλα με τη γρήγορη μείωση των εκπομπών, το αναπόφευκτο της κλιματικής κατάρρευσης καθιστά την προσαρμογή απελπιστικά επείγουσα. Τώρα είναι η ώρα για τεράστιες κρατικές επενδύσεις σε ανθεκτικές υποδομές και τη διατήρηση της υγείας και της ευημερίας – αλλά υπάρχουν ελάχιστα σημάδια για αυτό. Το οικιστικό μας απόθεμα παραμένει εντελώς απροετοίμαστο για τις νέες θερμοκρασίες του καλοκαιριού και τοποθεσίες επίφοβες σε πλημμύρες εξακολουθούν να σχεδιάζονται οικιστικά . Εν τω μεταξύ, τα δίκτυα μεταφορών και ενέργειας συνεχίζουν να είναι επικίνδυνα εκτεθειμένα στις πλημμύρες, τον άνέμο και την υπερβολική ζέστη. Δεν υπάρχουν σχέδια, επίσης, για ένα εθνικό δίκτυο ύδρευσης που θα μπορούσε να μειώσει τις μελλοντικές συνθήκες ξηρασίας. Η ουσία είναι ότι κάθε απόφαση –από την τοπική αυτοδιοίκηση και πάνω– πρέπει να λαμβάνεται υπό το πρίσμα της οικοδόμησης ανθεκτικότητας στην κλιματική καταστροφή καθώς και στη μείωση των εκπομπών. Αλλά αυτό απλά δεν συμβαίνει.
Αν σας τρομάζει αυτό που διαβάσατε, τότε πέτυχα αυτό που είχα σκοπό να κάνω. Πάρα πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας θα σημαίνει απλώς ότι ο κόσμος θα ζεσταθεί λίγο και ότι με κάποιο τρόπο θα τα καταφέρουμε. Αυτό είναι εντελώς λάθος. Φοβηθείτε λοιπόν, αλλά μην αφήσετε τον φόβο να τροφοδοτήσει την αδράνεια. Αντίθετα, διοχετεύστε αυτό το συναίσθημα και χρησιμοποιήστε το για να ξεκινήσετε τη δική σας συμβολή στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Τα πράγματα θα είναι φρικτά, αλλά –συνεργαζόμενοι– έχουμε ακόμα τον χρόνο να σταματήσουμε ένα επικίνδυνο μέλλον από το να γίνει κατακλυσμικό.
