Σε δέντρο ανέβηκα μεγάλο
να δω πού πήγε τ’ όνειρό μου
μα εγώ δεν είδα τίποτα άλλο
από τον κουρνιαχτό του δρόμου.
Σαν πας τη στράτα, στράτα
τον πόλεμο παράτα, τον πόλεμο παράτα
γιατί ο καιρός ανοίγει
Στου κάστρου την παλιά τη βρύση
σκοτώσαν ένα περιστέρι
πες μου ποιο μάτι θα δακρύσει
και ποιο θα το ζεστάνει χέρι.
Στη στράτα, στράτα, στράτα, πάλι ο καιρός ανοίγει, πάλι ο καιρός ανοίγει
κι αρχίζει το κυνήγι.
Φύγε απ’ το δρόμο περιστέρι
γιατί θα βγω κι εγώ κυνήγι
κι αν αστοχήσει μου το χέρι
θα ’ν’ η ζωή σου τόσο λίγη.
Σαν πας τη στράτα στράτα
τον πόλεμο παράτα, τον πόλεμο παράτα
γιατί ο καιρός ανοίγει
Το 1974, ο Μάνος Λοΐζος, ξαναηχογραφεί το τραγούδι, αυτή τη φορά με την ιδιαίτερη ευαισθησία της φωνής του και το εντάσσει στον κύκλο τραγουδιών «Τα τραγούδια του δρόμου».
Ανάμεσα στις δυο ηχογραφήσεις, μεσολαβεί μια διαφορετική μελοποίηση του ποιήματος από την ιδρύτρια και διευθύντρια της γνωστότερης ελληνικής χορωδίας, της Χορωδίας Τρικάλων, Τερψιχόρη Παπαστεφάνου, η οποία κυκλοφορεί το 1972 από την Polygram, με το label της Olympic- με μικροδιαφορές στους στίχους- στο δίσκο της Παπαστεφάνου «Άσμα Ασμάτων». Στη δουλειά αυτή υπάρχει και μια μελοποίηση της Παπαστεφάνου στο «Άσμα Ασμάτων» του Σολομώντα, σε μεταγραφή του Γιώργου Σεφέρη. Τραγουδούν η Μαρία Δημητριάδη, ο Γιώργος Ζωγράφος και η Χορωδία Τρικάλων. Ακούγονται επίσης τρία μελοποιημένα ποιήματα του Νικηφόρου Βρεττάκου, του Ιωάννη Πολέμη και του Άγγελου Σικελιανού, από τη Χορωδία και τη Δανάη Μπαραμπούτη.
Πηγή: Cd «Μάνος Λοΐζος - Εκτός σειράς»
(Επιμέλεια Μυρσίνη Λοΐζου, Πέτρος Παράσχης, Γιώργος Τσάμπρας, Minos-Emi 2002)
