Σαν σήμερα…
39 χρόνια χωρίς τον Βασίλη Τσιτσάνη συμπληρώνονται σήμερα. Έφυγε από τη ζωή στις 18 Ιανουαρίου 1984, τη μέρα που συμπλήρωνε 69 χρόνια ζωής…
«Θα αφήσω την ψυχή μου να την πει άλλος; Εγώ θα το πω!»
Βρισκόμαστε κάπου στα 1975 και, στο πλαίσιο της προετοιμασίας του μεγάλου δίσκου «Σκοπευτήριο», ο Βασίλης Τσιτσάνης με τον Κώστα Βίρβο αναζητούν τους ερμηνευτές που θα τραγουδήσουν τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου. Έχοντας συμφωνήσει στην επιλογή της Βίκυς Μοσχολιού και της Δήμητρας Γαλάνη, συζητούν για το ποιος θα τραγουδήσει το εμβληματικό ζεϊμπέκικο «Της γερακίνας γιος», σε στίχους του Βίρβου:
Κώστας Βίρβος: Βασίλη, το τελευταίο τραγούδι «Της γερακίνας γιος» είναι επικό. Η μουσική που του έχεις βάλει είναι τρομερή. Νομίζω ότι πρέπει να το πει η Βίκυ Μοσχολιού.
Βασίλης Τσιτσάνης: Τι λες Κώστα; Αυτό το τραγούδι είναι η ψυχή μου! Θα αφήσω την ψυχή μου να την πει άλλος; Εγώ θα το πω! Δεν θα μπορέσει κανένας να το πει καλύτερα από μένα! (1)
Όπως και έγινε και ο Βασίλης Τσιτσάνης τραγούδησε το «Της γερακίνας γιος», συνοδευόμενος από τη Λιζέτα Νικολάου, που τον συνόδευσε σε τρία ακόμη τραγούδια του δίσκου («Μαυρομάτα», «Ο γλεντζές», «Πού να πω τα βάσανά μου»). Αυτή ήταν η δεύτερη συνεργασία ανάμεσα στον συνθέτη και την ερμηνεύτρια, μετά τη συμμετοχή της στα «Ωραία του Τσιτσάνη» το 1973.
Εκτός από το «Σκοπευτήριο» το θρυλικό ζεϊμπέκικο κυκλοφόρησε εκείνη την εποχή και σε δίσκο 45 στροφών (ΕΜΙ 70493), έχοντας στην άλλη πλευρά την «Αστροφεγγιά» με τον συνθέτη και τη Βίκυ Μοσχολιού.
O Κώστας Βίρβος ολοκλήρωσε τους στίχους του τραγουδιού, εμπνευσμένος από τα πρόσφατα, τότε, γεγονότα της δικτατορίας και τα κρατητήρια της ΕΑΤ – ΕΣΑ. Εκεί που οι πολιτικοί αντίπαλοι της χούντας βασανίζονταν, όπως οι αντιστασιακοί στη ναζιστική Κατοχή. Ανάμεσά τους κι ο Βίρβος, που οδηγήθηκε στα κρατητήρια μετά από βασανιστήρια, επειδή, ως μέλος της ΕΠΟΝ, συνελήφθη να γράφει αντιστασιακά μηνύματα στους τοίχους. Διαβάζοντας τους στίχους, ο Βασίλης Τσιτσάνης συγκλονίστηκε κι έγραψε αυτή την εξαίσια μουσική.
Η συνεργασία του Τσιτσάνη με τον Βίρβο ξεκίνησε το 1953 με τα τραγούδια «Θα κάνω ντου βρε πονηρή» και «Περιπλανώμενη ζωή» και ολοκληρώθηκε το 1975 με έξι τραγούδια από το «Σκοπευτήριο» («Της γερακίνας γιος», «Το παλικάρι στο σφυρί», «Το φιλντισί κομπολογάκι μου», «Η σκιά μου κι εγώ», «Σταυραετός», «Μου πήραν και τα ρέστα μου»). H μακρά φιλία τους όμως, κράτησε μέχρι το 1984 και το «φευγιό» του Τσιτσάνη…
Το «Της γερακίνας γιος» ήταν το αγαπημένο τραγούδι του Κώστα Βίρβου. Πίστευε πως τον αντιπροσώπευε περισσότερο από όλα. Στα τελευταία του, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο νοσοκομείο, μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, το σιγοψιθύριζε μόνος του κι έπαιρνε δύναμη. Όπως μου εκμυστηρεύθηκε εκείνη την εποχή η κόρη του η Μαρία Βίρβου, μια μέρα ήρθε στο νοσοκομείο ο Γιώργος Μαργαρίτης (Τρικαλινός κι αυτός) και του το τραγούδησε δυνατά, δίπλα στο κρεβάτι του. Αμέσως μαζεύτηκαν γύρω τους ασθενείς, γιατροί, επισκέπτες, νοσοκόμες κι από εκείνη την ώρα άρχισε να βρίσκει πάλι τον εαυτό του! Σαν να πέρασε το τραγούδι μέσα του και τον έκανε καλά!
Το «Της γερακίνας γιος» γνώρισε αρκετές δισκογραφικές επανεκτελέσεις, ανάμεσα στις οποίες κι αυτή με τον Στέλιο Καζαντζίδη και την Πίτσα Παπαδοπούλου στα σεκόντα, το 1996, που σηματοδότησε τη διαδρομή του τραγουδιού στον χρόνο. Το ηχογράφησαν επίσης η Γλυκερία (σε δυο εκτελέσεις), ο Μανώλης Μητσιάς, ο Λάκης Χαλκιάς, η Πόλυ Πάνου, ο Σταμάτης Κόκοτας, η Αθηναϊκή Κομπανία, ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Ζαφείρης Μελάς και άλλοι.
Μνήμες Λιζέτας Νικολάου
Συζητώντας στις 22 Ιουνίου 2008 με τη Λιζέτα Νικολάου, στο πλαίσιο μιας μεγάλης συνέντευξης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Όασις», αναφερθήκαμε, όπως ήταν φυσικό και στη γνωριμία της με τον Βασίλη Τσιτσάνη:
-Με τον Τσιτσάνη πώς γνωρίζεστε;
-Η γνωριμία έγινε λίγο πριν κάνουμε τα «Ωραία του Τσιτσάνη» το 1973. Πήγαμε σπίτι του με τον Γιώργο Λιάνη, στο «περιβόητο» υπόγειο και με άκουσε… Μού ‘λεγε «α ρε βουλγαράκι, σαν Βουλγάρας είναι η φωνή σου». Επειδή η φωνή μου ήταν κάπως «μεταλλική». Του άρεσε πάρα πολύ η φωνή μου. Έκανα κάποια σεκόντα στα «Ωραία του Τσιτσάνη» και στη συνέχεια στο «Σκοπευτήριο», που είπαμε μαζί «Της Γερακίνας γιος». Όπως έχει πει και ο Βίρβος σε κάποια συνέντευξή του, ενώ ακούγονταν διάφορα γνωστά ονόματα για να πουν το τραγούδι, είπε πως εδώ ταιριάζει πολύ η Λιζέτα.
Τα ίδια, περίπου, ειπώθηκαν στις 21 Μαΐου 2014, όταν η Λιζέτα παραβρέθηκε στην εκπομπή μου «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης.
-Με τον Τσιτσάνη είχες τραγουδήσει στα «Ωραία του Τσιτσάνη»…
-Τον συνόδευσα στα «Ωραία του Τσιτσάνη», ήμουνα καινούργια τραγουδίστρια, κανονικά έπρεπε να πω κι εγώ κάτι σ’ αυτό τον δίσκο, αλλά ήμουνα καινούργια και τον συνόδευσα μόνο. Τον συνόδευσα επίσης και στον άλλο τον δίσκο, στο «Σκοπευτήριο», όπου ήθελε να πούμε αυτό το τραγούδι μαζί, το «Της γερακίνας γιος» και σε ένα άλλο το οποίο βγήκε σε μικρό δίσκο, «Το βαπόρι απ’την Περσία»…
(Ακούγεται το τραγούδι «Της γερακίνας γιος»).
-«Της γερακίνας γιος» Βασίλη Τσιτσάνη, Κώστα Βίρβου από το «Σκοπευτήριο» του 1975, με την καλεσμένη της σημερινής εκπομπής, την αγαπημένη φίλη και τραγουδίστρια, τη Λιζέτα Νικολάου. Μιλούσαμε για τη συνεργασία με τον Τσιτσάνη και μου έλεγες πώς σε αποκαλούσε τότε…
-Αφού το ξέρεις…
-Θέλω να το πεις εσύ, εγώ το ξέρω.
-Μες στο στούντιο μ’ αγκάλιαζε κι επειδή ήταν έτσι λίγο «μεταλλική» η φωνή μου, μου’λεγε «Α ρε βουλγαράκι, σαν Βουλγάρα τραγουδάς». Εγώ ντρεπόμουν γιατί υπήρχαν τα ανέκδοτα τότε με τους Θεσσαλονικείς κλπ, και του ‘λεγα «Καλό είναι αυτό τώρα»; «Καλό είναι» μου ’λεγε…
Στο video μπορείτε να ακούσετε το απόσπασμα της συνέντευξης της Λιζέτας Νικολάου, μαζί με το τραγούδι «Της γερακίνας γιος».
Πηγή: 1) Μαρία Βίρβου «Κώστας Βίρβος, Εγώ δεν ζω γονατιστός» (εκδόσεις «Παπαζήση», 2019).
39 χρόνια χωρίς τον Βασίλη Τσιτσάνη συμπληρώνονται σήμερα. Έφυγε από τη ζωή στις 18 Ιανουαρίου 1984, τη μέρα που συμπλήρωνε 69 χρόνια ζωής…
«Θα αφήσω την ψυχή μου να την πει άλλος; Εγώ θα το πω!»
Βρισκόμαστε κάπου στα 1975 και, στο πλαίσιο της προετοιμασίας του μεγάλου δίσκου «Σκοπευτήριο», ο Βασίλης Τσιτσάνης με τον Κώστα Βίρβο αναζητούν τους ερμηνευτές που θα τραγουδήσουν τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου. Έχοντας συμφωνήσει στην επιλογή της Βίκυς Μοσχολιού και της Δήμητρας Γαλάνη, συζητούν για το ποιος θα τραγουδήσει το εμβληματικό ζεϊμπέκικο «Της γερακίνας γιος», σε στίχους του Βίρβου:
Κώστας Βίρβος: Βασίλη, το τελευταίο τραγούδι «Της γερακίνας γιος» είναι επικό. Η μουσική που του έχεις βάλει είναι τρομερή. Νομίζω ότι πρέπει να το πει η Βίκυ Μοσχολιού.
Βασίλης Τσιτσάνης: Τι λες Κώστα; Αυτό το τραγούδι είναι η ψυχή μου! Θα αφήσω την ψυχή μου να την πει άλλος; Εγώ θα το πω! Δεν θα μπορέσει κανένας να το πει καλύτερα από μένα! (1)
Όπως και έγινε και ο Βασίλης Τσιτσάνης τραγούδησε το «Της γερακίνας γιος», συνοδευόμενος από τη Λιζέτα Νικολάου, που τον συνόδευσε σε τρία ακόμη τραγούδια του δίσκου («Μαυρομάτα», «Ο γλεντζές», «Πού να πω τα βάσανά μου»). Αυτή ήταν η δεύτερη συνεργασία ανάμεσα στον συνθέτη και την ερμηνεύτρια, μετά τη συμμετοχή της στα «Ωραία του Τσιτσάνη» το 1973.
Εκτός από το «Σκοπευτήριο» το θρυλικό ζεϊμπέκικο κυκλοφόρησε εκείνη την εποχή και σε δίσκο 45 στροφών (ΕΜΙ 70493), έχοντας στην άλλη πλευρά την «Αστροφεγγιά» με τον συνθέτη και τη Βίκυ Μοσχολιού.
O Κώστας Βίρβος ολοκλήρωσε τους στίχους του τραγουδιού, εμπνευσμένος από τα πρόσφατα, τότε, γεγονότα της δικτατορίας και τα κρατητήρια της ΕΑΤ – ΕΣΑ. Εκεί που οι πολιτικοί αντίπαλοι της χούντας βασανίζονταν, όπως οι αντιστασιακοί στη ναζιστική Κατοχή. Ανάμεσά τους κι ο Βίρβος, που οδηγήθηκε στα κρατητήρια μετά από βασανιστήρια, επειδή, ως μέλος της ΕΠΟΝ, συνελήφθη να γράφει αντιστασιακά μηνύματα στους τοίχους. Διαβάζοντας τους στίχους, ο Βασίλης Τσιτσάνης συγκλονίστηκε κι έγραψε αυτή την εξαίσια μουσική.
Η συνεργασία του Τσιτσάνη με τον Βίρβο ξεκίνησε το 1953 με τα τραγούδια «Θα κάνω ντου βρε πονηρή» και «Περιπλανώμενη ζωή» και ολοκληρώθηκε το 1975 με έξι τραγούδια από το «Σκοπευτήριο» («Της γερακίνας γιος», «Το παλικάρι στο σφυρί», «Το φιλντισί κομπολογάκι μου», «Η σκιά μου κι εγώ», «Σταυραετός», «Μου πήραν και τα ρέστα μου»). H μακρά φιλία τους όμως, κράτησε μέχρι το 1984 και το «φευγιό» του Τσιτσάνη…
Το «Της γερακίνας γιος» ήταν το αγαπημένο τραγούδι του Κώστα Βίρβου. Πίστευε πως τον αντιπροσώπευε περισσότερο από όλα. Στα τελευταία του, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο νοσοκομείο, μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, το σιγοψιθύριζε μόνος του κι έπαιρνε δύναμη. Όπως μου εκμυστηρεύθηκε εκείνη την εποχή η κόρη του η Μαρία Βίρβου, μια μέρα ήρθε στο νοσοκομείο ο Γιώργος Μαργαρίτης (Τρικαλινός κι αυτός) και του το τραγούδησε δυνατά, δίπλα στο κρεβάτι του. Αμέσως μαζεύτηκαν γύρω τους ασθενείς, γιατροί, επισκέπτες, νοσοκόμες κι από εκείνη την ώρα άρχισε να βρίσκει πάλι τον εαυτό του! Σαν να πέρασε το τραγούδι μέσα του και τον έκανε καλά!
Το «Της γερακίνας γιος» γνώρισε αρκετές δισκογραφικές επανεκτελέσεις, ανάμεσα στις οποίες κι αυτή με τον Στέλιο Καζαντζίδη και την Πίτσα Παπαδοπούλου στα σεκόντα, το 1996, που σηματοδότησε τη διαδρομή του τραγουδιού στον χρόνο. Το ηχογράφησαν επίσης η Γλυκερία (σε δυο εκτελέσεις), ο Μανώλης Μητσιάς, ο Λάκης Χαλκιάς, η Πόλυ Πάνου, ο Σταμάτης Κόκοτας, η Αθηναϊκή Κομπανία, ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Ζαφείρης Μελάς και άλλοι.
Μνήμες Λιζέτας Νικολάου
Συζητώντας στις 22 Ιουνίου 2008 με τη Λιζέτα Νικολάου, στο πλαίσιο μιας μεγάλης συνέντευξης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Όασις», αναφερθήκαμε, όπως ήταν φυσικό και στη γνωριμία της με τον Βασίλη Τσιτσάνη:
-Με τον Τσιτσάνη πώς γνωρίζεστε;
-Η γνωριμία έγινε λίγο πριν κάνουμε τα «Ωραία του Τσιτσάνη» το 1973. Πήγαμε σπίτι του με τον Γιώργο Λιάνη, στο «περιβόητο» υπόγειο και με άκουσε… Μού ‘λεγε «α ρε βουλγαράκι, σαν Βουλγάρας είναι η φωνή σου». Επειδή η φωνή μου ήταν κάπως «μεταλλική». Του άρεσε πάρα πολύ η φωνή μου. Έκανα κάποια σεκόντα στα «Ωραία του Τσιτσάνη» και στη συνέχεια στο «Σκοπευτήριο», που είπαμε μαζί «Της Γερακίνας γιος». Όπως έχει πει και ο Βίρβος σε κάποια συνέντευξή του, ενώ ακούγονταν διάφορα γνωστά ονόματα για να πουν το τραγούδι, είπε πως εδώ ταιριάζει πολύ η Λιζέτα.
Τα ίδια, περίπου, ειπώθηκαν στις 21 Μαΐου 2014, όταν η Λιζέτα παραβρέθηκε στην εκπομπή μου «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης.
-Με τον Τσιτσάνη είχες τραγουδήσει στα «Ωραία του Τσιτσάνη»…
-Τον συνόδευσα στα «Ωραία του Τσιτσάνη», ήμουνα καινούργια τραγουδίστρια, κανονικά έπρεπε να πω κι εγώ κάτι σ’ αυτό τον δίσκο, αλλά ήμουνα καινούργια και τον συνόδευσα μόνο. Τον συνόδευσα επίσης και στον άλλο τον δίσκο, στο «Σκοπευτήριο», όπου ήθελε να πούμε αυτό το τραγούδι μαζί, το «Της γερακίνας γιος» και σε ένα άλλο το οποίο βγήκε σε μικρό δίσκο, «Το βαπόρι απ’την Περσία»…
(Ακούγεται το τραγούδι «Της γερακίνας γιος»).
-«Της γερακίνας γιος» Βασίλη Τσιτσάνη, Κώστα Βίρβου από το «Σκοπευτήριο» του 1975, με την καλεσμένη της σημερινής εκπομπής, την αγαπημένη φίλη και τραγουδίστρια, τη Λιζέτα Νικολάου. Μιλούσαμε για τη συνεργασία με τον Τσιτσάνη και μου έλεγες πώς σε αποκαλούσε τότε…
-Αφού το ξέρεις…
-Θέλω να το πεις εσύ, εγώ το ξέρω.
-Μες στο στούντιο μ’ αγκάλιαζε κι επειδή ήταν έτσι λίγο «μεταλλική» η φωνή μου, μου’λεγε «Α ρε βουλγαράκι, σαν Βουλγάρα τραγουδάς». Εγώ ντρεπόμουν γιατί υπήρχαν τα ανέκδοτα τότε με τους Θεσσαλονικείς κλπ, και του ‘λεγα «Καλό είναι αυτό τώρα»; «Καλό είναι» μου ’λεγε…
Στο video μπορείτε να ακούσετε το απόσπασμα της συνέντευξης της Λιζέτας Νικολάου, μαζί με το τραγούδι «Της γερακίνας γιος».
Πηγή: 1) Μαρία Βίρβου «Κώστας Βίρβος, Εγώ δεν ζω γονατιστός» (εκδόσεις «Παπαζήση», 2019).
