«Μετά και την κυκλοφορία του δεύτερου μου δίσκου Τατουάζ, ακολούθησε μία περίοδος στην ζωή μου άκρως μεταβατική νέοι άνθρωποι, νέες σκέψεις, πολλά κ δυνατά συναισθήματα, συνεχείς εναλλαγές και ανατροπές μέσα μου κ γύρω μου.. και μια ανάγκη να τραγουδήσω χωρίς καμία σκέψη στο μυαλό, ήχους και στίχους ανθρώπων δικών μου, που με ξέρουν, με αγαπούν, που δεν φοβούνται να μου μιλήσουν με ειλικρίνεια.
Κι έτσι πολύ φυσικά ένας από τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους ως παρέα αλλά και καλλιτεχνικά, ο Νεοκλής Νεοφυτίδης μου έγραψε ένα τραγούδι την Κόκκινη κλωστή! Ο Απόστολος Ρίζος μου είχε χαρίσει πριν 3 χρόνια ένα υπέροχο τραγούδι σε στίχους του Μιχάλη Γελασάκη, Το δέντρο, το οποίο προέκυψε κι αυτό πολύ φυσικά, σε μία συνάντηση στο σπίτι που έμενα τότε στα Εξάρχεια, 25 τετραγωνικών και άφθονη ρακή… Με τον Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη κάνουμε κατά καιρούς παρέα κι όταν κάποια στιγμή του είπα ότι σκέφτομαι να κάνω έναν δίσκο, με πήρε τηλέφωνο και με την κιθάρα του μου τραγούδησε το υπέροχο χασάπικο του, Ανθρωπος με άνθρωπο. Και τέλος το Ξαναγεννήσου και Το νανούρισμα του αποχωρισμού, του Τάσου Γεωργόπουλου. Με τον Τάσο γνωριστήκαμε σ’ ένα καφέ στο κέντρο που συχνάζουμε και οι δύο, όπου έχει τύχει και οι δύο να τραγουδήσουμε και όταν άκουσα τον ίδιο και την μπάντα του να τραγουδούν Ξαναγεννήσου βρες τη φωνή σου, ένοιωσα ότι αυτό το τραγούδι με εκφράζει τόσο πολύ και ευτυχώς μου το χάρισε όπως και την τρυφερή μπαλάντα, η οποία κλείνει τον δίσκο μας, Νανούρισμα του αποχωρισμού. Με τον Τάσο κολλήσαμε πολύ και ως παρέα, εκτός από ταλαντούχος συνθέτης είναι πολύ γλυκός και ανοιχτός άνθρωπος στην σκέψη και σε ιδέες!
Την ενορχήστρωση του δίσκου βεβαίως ανέλαβε ο Νεοκλής Νεοφυτίδης, ένας επιπλέον λόγος που αγαπώ πολύ αυτόν τον δίσκο είναι γιατί η ευαισθησία κι η ζεστασιά του Νεοκλή ,ένωσε όλα τα τραγούδια μαγικά!
Ελπίζω και εύχομαι ο προπομπός του δίσκου ο οποίος με το καλό θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο, το ομότιτλο Ξαναγεννήσου, να σας ταρακουνήσει, να σας κάνει να χαρείτε και να φωνάξετε ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΣΟΥ ΒΡΕΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΣΟΥ!»
Ζωή Παπαδοπούλου
Κι έτσι πολύ φυσικά ένας από τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους ως παρέα αλλά και καλλιτεχνικά, ο Νεοκλής Νεοφυτίδης μου έγραψε ένα τραγούδι την Κόκκινη κλωστή! Ο Απόστολος Ρίζος μου είχε χαρίσει πριν 3 χρόνια ένα υπέροχο τραγούδι σε στίχους του Μιχάλη Γελασάκη, Το δέντρο, το οποίο προέκυψε κι αυτό πολύ φυσικά, σε μία συνάντηση στο σπίτι που έμενα τότε στα Εξάρχεια, 25 τετραγωνικών και άφθονη ρακή… Με τον Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη κάνουμε κατά καιρούς παρέα κι όταν κάποια στιγμή του είπα ότι σκέφτομαι να κάνω έναν δίσκο, με πήρε τηλέφωνο και με την κιθάρα του μου τραγούδησε το υπέροχο χασάπικο του, Ανθρωπος με άνθρωπο. Και τέλος το Ξαναγεννήσου και Το νανούρισμα του αποχωρισμού, του Τάσου Γεωργόπουλου. Με τον Τάσο γνωριστήκαμε σ’ ένα καφέ στο κέντρο που συχνάζουμε και οι δύο, όπου έχει τύχει και οι δύο να τραγουδήσουμε και όταν άκουσα τον ίδιο και την μπάντα του να τραγουδούν Ξαναγεννήσου βρες τη φωνή σου, ένοιωσα ότι αυτό το τραγούδι με εκφράζει τόσο πολύ και ευτυχώς μου το χάρισε όπως και την τρυφερή μπαλάντα, η οποία κλείνει τον δίσκο μας, Νανούρισμα του αποχωρισμού. Με τον Τάσο κολλήσαμε πολύ και ως παρέα, εκτός από ταλαντούχος συνθέτης είναι πολύ γλυκός και ανοιχτός άνθρωπος στην σκέψη και σε ιδέες!
Την ενορχήστρωση του δίσκου βεβαίως ανέλαβε ο Νεοκλής Νεοφυτίδης, ένας επιπλέον λόγος που αγαπώ πολύ αυτόν τον δίσκο είναι γιατί η ευαισθησία κι η ζεστασιά του Νεοκλή ,ένωσε όλα τα τραγούδια μαγικά!
Ελπίζω και εύχομαι ο προπομπός του δίσκου ο οποίος με το καλό θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο, το ομότιτλο Ξαναγεννήσου, να σας ταρακουνήσει, να σας κάνει να χαρείτε και να φωνάξετε ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΣΟΥ ΒΡΕΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΣΟΥ!»
Ζωή Παπαδοπούλου
