Το 1990 ο Χρήστος Νικολόπουλος με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο παρουσίασαν τον έβδομο από τους εννέα ολοκληρωμένους δίσκους της συνεργασίας τους, που κυκλοφόρησαν από το 1985 μέχρι το 1992. Ερμηνευτής αυτή τη φορά ήταν ο Μανώλης Μητσιάς, ενώ ο δίσκος με τα δώδεκα καινούργια τραγούδια, που εκδόθηκε από την CBS, πήρε τον τίτλο από το ομώνυμο, εναρκτήριο βαλσάκι, που έλεγε: «Σε χιλιάδες σταθμούς το τραγούδι θ’ ακούς που θα γράψω…»
Τα τραγούδια του δίσκου
1) Σε χιλιάδες σταθμούς
2) Γέλα αγάπη μου
3) Έκανα λάθος
4) Δεν ακούς τη φωνή μου
5) Ξένα μάτια
6) Να σταματούσα τον καιρό (Στη Ράια)
7) Όμορφη τρελή και σκάρτη
8) Κι όλα για σένα
9) Αν δε σ'αγαπούσα
10) Και μονάχος θα ‘σαι
11) Κρίμα
12) Αγέρα
Η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας έγιναν από τον Νίκο Λαβράνο. Έπαιξαν οι μουσικοί: Χρήστος Νικολόπουλος (μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά), Παύλος Διαμαντόπουλος (μπάσο), Γιώργος Μαγκλάρας (βιολί), Κώστας Σταματάκης (ακορντεόν), Μπάμπης Λασκαράκης (κιθάρα), Στέλιος Καρύδας (κιθάρα), Νίκος Λαβράνος (πιάνο), Νίκος Ζέρβας, Θύμιος Παπαδόπουλος, Νίκος Λαβράνος (keyboards), Γιώργος Λαβράνος (ντραμς, κρουστά).
H ηχογράφηση έγινε στο Studio «Sierra» από τους Γαβριήλ Παντζή και Παναγιώτη Πετρονικολό, οι φωτογραφίες ήταν του Ντίνου Διαμαντόπουλου στο εξώφυλλο και του Τάκη Πανανίδη στο οπισθόφυλλο και η παραγωγή έγινε από τον Γιώργο Μακράκη.
Λίγα λόγια για «χιλιάδες σταθμούς»
Μετά το «Μοιάζουμε» σε μουσική του Νικολόπουλου και στίχους του Λευτέρη Χαψιάδη, που τραγούδησε το 1986 ο Μανώλης Μητσιάς στον περίφημο δίσκο «Τραγούδια για τους φίλους μου», αυτή ήταν η δεύτερη συνεργασία μεταξύ συνθέτη και ερμηνευτή. Σε αντίθεση με τη δισκογραφική σύμπραξη του Μητσιά με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, που, αρχής γενομένης με το «Αυτά τα χέρια» σε μουσική του Δήμου Μούτση, άφησε πολλά και μεγάλα τραγούδια.
Αξίζει να σημειωθεί, πως το 2015 ο Μανώλης Μητσιάς τραγούδησε ένα ξεχωριστό ζεϊμπέκικο σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους του «δικού μας» Νίκου Αναγνωστάκη, με τίτλο «Ο Λευτέρης» που αφιερώθηκε στον «Πρόεδρο» από τους συντελεστές του τραγουδιού και φίλους του.
Όσο για το «Σε χιλιάδες σταθμούς», δυο από τα τραγούδια του δίσκου γνώρισαν ιδιαίτερη επιτυχία τότε. Ήταν το «Όμορφη τρελή και σκάρτη» και πολύ περισσότερο το ομότιτλο και ιδιαίτερα επίκαιρο εκείνη την πρώτη εποχή της ιδιωτικής ραδιοφωνίας. Ένα τραγούδι, από την ακρόαση του οποίου, πριν από λίγες μέρες στο Δεύτερο Πρόγραμμα, πήρα την αφορμή για την αναφορά που διαβάζετε σήμερα.
Ακούγοντας τα τραγούδια και δίνοντας βάση στις ενορχηστρώσεις, έχω την αίσθηση πως οι δημιουργοί του δίσκου θέλησαν, κατά κάποιο τρόπο, να επαναλάβουν την τεράστια επιτυχία που είχε γνωρίσει πριν από ένα χρόνο το «Μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς». Αν και γενικότερα, είναι εμφανής μια ανανεωτική διάθεση στον ήχο, που ξεκίνησε, κυρίως, από το 1988 και τα τραγούδια του δίδυμου Νικολόπουλος – Παπαδόπουλος που τραγούδησε η Χάρις Αλεξίου στον δίσκο «Η νύχτα θέλει έρωτα». Ωστόσο, δεν λείπουν και τα καθαρόαιμα, λαϊκά, «Νικολοπουλέικα» τραγούδια όπως το «Έκανα λάθος», το «Κι όλα για σένα», το «Και μονάχος θα’σαι» και το χασάπικο «Κρίμα», πάνω στη μελωδία του οποίου το 1997 μπήκαν καινούργιοι στίχοι του Θεόδωρου Ποάλα (Αλέξανδρος Αλεξάνδρου) και γεννήθηκε το τραγούδι «Φίλε μου, γλυκέ μου φίλε», που αφιερώθηκε στον Γιώργο Ζαμπέτα και τραγούδησε η Ερωφίλη στον δίσκο της «Πάμε για το Γιάχο Βάχο», που κυκλοφόρησε σε παραγωγή του Κώστα Χατζηδουλή.
Στη λίστα που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο τον δίσκο, που κυκλοφόρησε και σε cd, ιδιαίτερα δυσεύρετο σήμερα…
Τα τραγούδια του δίσκου
1) Σε χιλιάδες σταθμούς
2) Γέλα αγάπη μου
3) Έκανα λάθος
4) Δεν ακούς τη φωνή μου
5) Ξένα μάτια
6) Να σταματούσα τον καιρό (Στη Ράια)
7) Όμορφη τρελή και σκάρτη
8) Κι όλα για σένα
9) Αν δε σ'αγαπούσα
10) Και μονάχος θα ‘σαι
11) Κρίμα
12) Αγέρα
Η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας έγιναν από τον Νίκο Λαβράνο. Έπαιξαν οι μουσικοί: Χρήστος Νικολόπουλος (μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά), Παύλος Διαμαντόπουλος (μπάσο), Γιώργος Μαγκλάρας (βιολί), Κώστας Σταματάκης (ακορντεόν), Μπάμπης Λασκαράκης (κιθάρα), Στέλιος Καρύδας (κιθάρα), Νίκος Λαβράνος (πιάνο), Νίκος Ζέρβας, Θύμιος Παπαδόπουλος, Νίκος Λαβράνος (keyboards), Γιώργος Λαβράνος (ντραμς, κρουστά).
H ηχογράφηση έγινε στο Studio «Sierra» από τους Γαβριήλ Παντζή και Παναγιώτη Πετρονικολό, οι φωτογραφίες ήταν του Ντίνου Διαμαντόπουλου στο εξώφυλλο και του Τάκη Πανανίδη στο οπισθόφυλλο και η παραγωγή έγινε από τον Γιώργο Μακράκη.
Λίγα λόγια για «χιλιάδες σταθμούς»
Μετά το «Μοιάζουμε» σε μουσική του Νικολόπουλου και στίχους του Λευτέρη Χαψιάδη, που τραγούδησε το 1986 ο Μανώλης Μητσιάς στον περίφημο δίσκο «Τραγούδια για τους φίλους μου», αυτή ήταν η δεύτερη συνεργασία μεταξύ συνθέτη και ερμηνευτή. Σε αντίθεση με τη δισκογραφική σύμπραξη του Μητσιά με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, που, αρχής γενομένης με το «Αυτά τα χέρια» σε μουσική του Δήμου Μούτση, άφησε πολλά και μεγάλα τραγούδια.
Αξίζει να σημειωθεί, πως το 2015 ο Μανώλης Μητσιάς τραγούδησε ένα ξεχωριστό ζεϊμπέκικο σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους του «δικού μας» Νίκου Αναγνωστάκη, με τίτλο «Ο Λευτέρης» που αφιερώθηκε στον «Πρόεδρο» από τους συντελεστές του τραγουδιού και φίλους του.
Όσο για το «Σε χιλιάδες σταθμούς», δυο από τα τραγούδια του δίσκου γνώρισαν ιδιαίτερη επιτυχία τότε. Ήταν το «Όμορφη τρελή και σκάρτη» και πολύ περισσότερο το ομότιτλο και ιδιαίτερα επίκαιρο εκείνη την πρώτη εποχή της ιδιωτικής ραδιοφωνίας. Ένα τραγούδι, από την ακρόαση του οποίου, πριν από λίγες μέρες στο Δεύτερο Πρόγραμμα, πήρα την αφορμή για την αναφορά που διαβάζετε σήμερα.
Ακούγοντας τα τραγούδια και δίνοντας βάση στις ενορχηστρώσεις, έχω την αίσθηση πως οι δημιουργοί του δίσκου θέλησαν, κατά κάποιο τρόπο, να επαναλάβουν την τεράστια επιτυχία που είχε γνωρίσει πριν από ένα χρόνο το «Μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς». Αν και γενικότερα, είναι εμφανής μια ανανεωτική διάθεση στον ήχο, που ξεκίνησε, κυρίως, από το 1988 και τα τραγούδια του δίδυμου Νικολόπουλος – Παπαδόπουλος που τραγούδησε η Χάρις Αλεξίου στον δίσκο «Η νύχτα θέλει έρωτα». Ωστόσο, δεν λείπουν και τα καθαρόαιμα, λαϊκά, «Νικολοπουλέικα» τραγούδια όπως το «Έκανα λάθος», το «Κι όλα για σένα», το «Και μονάχος θα’σαι» και το χασάπικο «Κρίμα», πάνω στη μελωδία του οποίου το 1997 μπήκαν καινούργιοι στίχοι του Θεόδωρου Ποάλα (Αλέξανδρος Αλεξάνδρου) και γεννήθηκε το τραγούδι «Φίλε μου, γλυκέ μου φίλε», που αφιερώθηκε στον Γιώργο Ζαμπέτα και τραγούδησε η Ερωφίλη στον δίσκο της «Πάμε για το Γιάχο Βάχο», που κυκλοφόρησε σε παραγωγή του Κώστα Χατζηδουλή.
Στη λίστα που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο τον δίσκο, που κυκλοφόρησε και σε cd, ιδιαίτερα δυσεύρετο σήμερα…
