Ο Δήμος Μούτσης δε μένει πια εδώ.
Όπως όμως συμβαίνει με όλους τους μεγάλους δημιουργούς τα τραγούδια του θα μας συντροφεύουν παντοτινά και θα αποτελούν μέτρο και ζύγι για όλους τους κατοπινούς.
Άλλωστε πολλά από τα «παιδιά» του Μούτση λειτουργούν χρόνια τώρα με αυτό τον τρόπο μιας και ο σπουδαίος δημιουργός είχε αποσυρθεί από τα δισκογραφικά δρώμενα εδώ και πολύ καιρό.
Επικοινώνησα με το Μανώλη Μητσιά ο οποίος συνέδεσε το ξεκίνημα της πορείας του στη δισκογραφία με ανεπανάληπτες στιγμές που έφεραν τη συνθετική σφραγίδα του Δήμου Μούτση.
Μου δήλωσε ο πηγαίος ερμηνευτή:
«Ο Δήμος είναι από τους μεγαλύτερους Έλληνες δημιουργούς όλων των εποχών. Έχει τη δική του θέση πλάι στους άλλους μεγάλους συνθέτες μας, τον Μίκη, τον Μάνο, τον Ξαχάκο. Προσέφερε πολλά δίχως να κομπάζει και να μεγαλοπιάνεται. Δεν πουλούσε παραμύθι όπως μερικοί άλλοι που έκανα πολύ λιγότερα.
Ότι έγραψε ήταν ένα κι ένα. Ακόμα και τα ανέκδοτα έργα του είναι αριστουργήματα αλλά δυστυχώς δεν έβρισκε εταιρείες να τα δισκογραφήσουν, φεστιβάλ να τα παρουσιάσουν και γι’ αυτό αποσύρθηκε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Του οφείλω τα πάντα. Μοιραστήκαμε αλησμόνητες στιγμές στο Zoom στην Πλάκα, σε συναυλίες και φυσικά στο στούντιο.
Σαν άνθρωπος ήταν ένα μικρό παιδί. Σαν συνεργάτης ήταν απαιτητικός γιατί εκτός από σπουδαίος δημιουργός ήταν και κορυφαίος μουσικός. Αριστούχος στο βιολί με υποτροφία στο εξωτερικό που δεν την ακολούθησε γιατί αγαπούσε την Ελλάδα.
Εγώ τον απολάμβανα στις ηχογραφήσεις και πάντα υπηρετούσα τους τρόπους και τις θέσεις που μου εξηγούσε. Μια, δύο, τρεις φορές το πολύ, έλεγα το τραγούδι και πετυχαίναμε το αποτέλεσμα που ήθελε. Άλλοι βέβαια μαρτυρούσα, που λέει ο λόγος, όμως πάντα ήξερε τι ζητούσε και γιατί το ζητούσε, ώστε το τελικό υλικό να είναι το καλύτερο. Τα χνάρια του δεν θα σβήσουν ποτέ».
Όπως όμως συμβαίνει με όλους τους μεγάλους δημιουργούς τα τραγούδια του θα μας συντροφεύουν παντοτινά και θα αποτελούν μέτρο και ζύγι για όλους τους κατοπινούς.
Άλλωστε πολλά από τα «παιδιά» του Μούτση λειτουργούν χρόνια τώρα με αυτό τον τρόπο μιας και ο σπουδαίος δημιουργός είχε αποσυρθεί από τα δισκογραφικά δρώμενα εδώ και πολύ καιρό.
Επικοινώνησα με το Μανώλη Μητσιά ο οποίος συνέδεσε το ξεκίνημα της πορείας του στη δισκογραφία με ανεπανάληπτες στιγμές που έφεραν τη συνθετική σφραγίδα του Δήμου Μούτση.
Μου δήλωσε ο πηγαίος ερμηνευτή:
«Ο Δήμος είναι από τους μεγαλύτερους Έλληνες δημιουργούς όλων των εποχών. Έχει τη δική του θέση πλάι στους άλλους μεγάλους συνθέτες μας, τον Μίκη, τον Μάνο, τον Ξαχάκο. Προσέφερε πολλά δίχως να κομπάζει και να μεγαλοπιάνεται. Δεν πουλούσε παραμύθι όπως μερικοί άλλοι που έκανα πολύ λιγότερα.
Ότι έγραψε ήταν ένα κι ένα. Ακόμα και τα ανέκδοτα έργα του είναι αριστουργήματα αλλά δυστυχώς δεν έβρισκε εταιρείες να τα δισκογραφήσουν, φεστιβάλ να τα παρουσιάσουν και γι’ αυτό αποσύρθηκε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Του οφείλω τα πάντα. Μοιραστήκαμε αλησμόνητες στιγμές στο Zoom στην Πλάκα, σε συναυλίες και φυσικά στο στούντιο.
Σαν άνθρωπος ήταν ένα μικρό παιδί. Σαν συνεργάτης ήταν απαιτητικός γιατί εκτός από σπουδαίος δημιουργός ήταν και κορυφαίος μουσικός. Αριστούχος στο βιολί με υποτροφία στο εξωτερικό που δεν την ακολούθησε γιατί αγαπούσε την Ελλάδα.
Εγώ τον απολάμβανα στις ηχογραφήσεις και πάντα υπηρετούσα τους τρόπους και τις θέσεις που μου εξηγούσε. Μια, δύο, τρεις φορές το πολύ, έλεγα το τραγούδι και πετυχαίναμε το αποτέλεσμα που ήθελε. Άλλοι βέβαια μαρτυρούσα, που λέει ο λόγος, όμως πάντα ήξερε τι ζητούσε και γιατί το ζητούσε, ώστε το τελικό υλικό να είναι το καλύτερο. Τα χνάρια του δεν θα σβήσουν ποτέ».
