Η δισκογραφική καριέρα της Ελένης Τσαλιγοπούλου ξεκίνησε το 1987 με το «Σώπα κι άκουσε» του Γιώργου Ζήκα, ενώ το Νοέμβρη του 1993 παρουσίασε, στην ΑΚΤΗ/SONY, τους «Καθρέφτες», τον τέταρτο προσωπικό της δίσκο, σε μουσική και στίχους του Κώστα Καλδάρα, με έντεκα ωραία τραγούδια:
1) Στόμα και φιλί
2) Σκοπός βυζαντινός
3) Καθρέφτες
4) Μοναξιά (στίχοι: Γ. Δάγκλας - Κ. Καλδάρας)
5) Τ' αστέρια
6) Το μυστικό
7) Άγιο τσιπουράκι
8) Απόψε θέλω να ’μαι μοναχή
9) Ο άγιος δίχως όνομα
10) Μ' ένα καράβι ψεύτικο
11) Η ιστορία του έρωτα και της μουσικής
Όπως αναφέρει στο σημείωμα του δίσκου ο Κώστας Καλδάρας: «Η βασική ενορχηστρωτική δομή στα περισσότερα τραγούδια δόθηκε από τον Ηρακλή Βαβάτσικα, ύστερα από πολλές ώρες συνεργασίας μας στη Θεσσαλονίκη. Σημαντική επίσης είναι η συμβολή του ακαταπόνητου Θύμιου Παπαδόπουλου. Πιστεύω τελικά ότι η ιδέα της ουσιαστικής συμμετοχής του κάθε μουσικού στη δόμηση των τραγουδιών έφερε το ποθητό αποτέλεσμα. Άντε εις υγείαν».
Η ηχογράφηση έγινε από τον Βαγγέλη Κατσούλη στο Spectrum studio, ενώ οι συμπληρωματικές ηχογραφήσεις και η μίξη έγιναν από το Σωτήρη και το Θύμιο Παπαδόπουλο. Δεύτερες φωνές στο «Άγιο τσιπουράκι» κάνουν ο Χρήστος Τοπούζης και οι «Συνδαιτημόνες». Η εισαγωγή στο «Σκοπός βυζαντινός» βασίζεται σε μια μουσική ιδέα του Μανώλη Πάππου ενώ στο δίσκο παίζει μια πλειάδα εξαιρετικών μουσικών:
Ηρακλής Βαβάτσικας: ακορντεόν - μπαντονεόν
Βιολί: Κυριάκος Γκουβέντας - Γιάννης Ζευγώλης (Α3)
Κιθάρες: Αντώνης Απέργης - Θύμιος Παπαδόπουλος - Κώστας Χατζόπουλος
Κόντρα μπάσο: Κώστας Θεοδώρου - Μανώλης Πάππος (Β5) - Βαγγέλης Ζωγράφος (Α3)
Κρουστά: Βαγγέλης Καρύπης - Αλέξης Μπουλγουρτζής (Α2), (Β1) - Βασίλης Βασιλάτος (Α3)
Μπουζούκι, τζουρά, μαντολίνο και μπαγλαμά: Μανώλης Πάππος
Ούτι: Αντώνης Απέργης
Πιάνο: Θόδωρος Κοτεπάνος
Πνευστά (κλαρίνο, φλάουτο, σοπράνο σαξόφωνο): Θύμιος Παπαδόπουλος
Τάμπλα: Κώστας Θεοδώρου
Τρομπόνι: Παναγιώτης Στέφος
Τύμπανα: Νίκος Σιδηροκαστρίτης
Φλογέρες: Θύμιος Παπαδόπουλος - Αντώνης Απέργης
Στην περίπτωση του Κώστα Καλδάρα ταιριάζει το «Ουκ εν τω πολλώ το ευ». Πεντέμισι δίσκους έχει ηχογραφήσει από το 1988 μέχρι το 1999, οι οποίοι περιέχουν όμως πολύ σημαντικά πράγματα. Όπως και στην περίπτωση των «Καθρεφτών», όπου είναι ευδιάκριτες μεν οι επιρροές του, τόσο από τον Καλδάρα και τα λαϊκά του ’60, όσο και από τον Χατζιδάκι αλλά και την ethnic μουσική. Όλα αυτά βέβαια δοσμένα με τη δική του ματιά και το δικό του προσωπικό στίγμα. Όσο για την Ελένη Τσαλιγοπούλου, θεωρώ πως αυτές οι πρώτες δουλειές της, μέχρι την «Αρζεντίνα» του Γιώργου Ανδρέου το 1996, είναι ότι σημαντικότερο έχει καταθέσει, σε επίπεδο νέου υλικού. Έχω την αίσθηση πως από το 1999 και μετά, η ξεχωριστή ερμηνεύτρια περιπλανιέται γύρω από το μοντέρνο τραγούδι, κάνοντας μεν αρκετές επιτυχίες, με κομμάτια όμως, που, κατά τη γνώμη μου, δεν έχουν τη δυναμική και τα φόντα για να μείνουν στο χρόνο. Από τους «Καθρέφτες» ξεχώρισαν και ακούγονται ακόμα αρκετές στιγμές, με κορυφαίες το ομώνυμο τραγούδι, αλλά και το «έξω καρδιά» «Άγιο Τσιπουράκι». Προσωπική επιλογή το κομμάτι με το οποίο κλείνει ο δίσκος που μιλά για την ιστορία του έρωτα και της μουσικής….
1) Στόμα και φιλί
2) Σκοπός βυζαντινός
3) Καθρέφτες
4) Μοναξιά (στίχοι: Γ. Δάγκλας - Κ. Καλδάρας)
5) Τ' αστέρια
6) Το μυστικό
7) Άγιο τσιπουράκι
8) Απόψε θέλω να ’μαι μοναχή
9) Ο άγιος δίχως όνομα
10) Μ' ένα καράβι ψεύτικο
11) Η ιστορία του έρωτα και της μουσικής
Όπως αναφέρει στο σημείωμα του δίσκου ο Κώστας Καλδάρας: «Η βασική ενορχηστρωτική δομή στα περισσότερα τραγούδια δόθηκε από τον Ηρακλή Βαβάτσικα, ύστερα από πολλές ώρες συνεργασίας μας στη Θεσσαλονίκη. Σημαντική επίσης είναι η συμβολή του ακαταπόνητου Θύμιου Παπαδόπουλου. Πιστεύω τελικά ότι η ιδέα της ουσιαστικής συμμετοχής του κάθε μουσικού στη δόμηση των τραγουδιών έφερε το ποθητό αποτέλεσμα. Άντε εις υγείαν».
Η ηχογράφηση έγινε από τον Βαγγέλη Κατσούλη στο Spectrum studio, ενώ οι συμπληρωματικές ηχογραφήσεις και η μίξη έγιναν από το Σωτήρη και το Θύμιο Παπαδόπουλο. Δεύτερες φωνές στο «Άγιο τσιπουράκι» κάνουν ο Χρήστος Τοπούζης και οι «Συνδαιτημόνες». Η εισαγωγή στο «Σκοπός βυζαντινός» βασίζεται σε μια μουσική ιδέα του Μανώλη Πάππου ενώ στο δίσκο παίζει μια πλειάδα εξαιρετικών μουσικών:
Ηρακλής Βαβάτσικας: ακορντεόν - μπαντονεόν
Βιολί: Κυριάκος Γκουβέντας - Γιάννης Ζευγώλης (Α3)
Κιθάρες: Αντώνης Απέργης - Θύμιος Παπαδόπουλος - Κώστας Χατζόπουλος
Κόντρα μπάσο: Κώστας Θεοδώρου - Μανώλης Πάππος (Β5) - Βαγγέλης Ζωγράφος (Α3)
Κρουστά: Βαγγέλης Καρύπης - Αλέξης Μπουλγουρτζής (Α2), (Β1) - Βασίλης Βασιλάτος (Α3)
Μπουζούκι, τζουρά, μαντολίνο και μπαγλαμά: Μανώλης Πάππος
Ούτι: Αντώνης Απέργης
Πιάνο: Θόδωρος Κοτεπάνος
Πνευστά (κλαρίνο, φλάουτο, σοπράνο σαξόφωνο): Θύμιος Παπαδόπουλος
Τάμπλα: Κώστας Θεοδώρου
Τρομπόνι: Παναγιώτης Στέφος
Τύμπανα: Νίκος Σιδηροκαστρίτης
Φλογέρες: Θύμιος Παπαδόπουλος - Αντώνης Απέργης
Στην περίπτωση του Κώστα Καλδάρα ταιριάζει το «Ουκ εν τω πολλώ το ευ». Πεντέμισι δίσκους έχει ηχογραφήσει από το 1988 μέχρι το 1999, οι οποίοι περιέχουν όμως πολύ σημαντικά πράγματα. Όπως και στην περίπτωση των «Καθρεφτών», όπου είναι ευδιάκριτες μεν οι επιρροές του, τόσο από τον Καλδάρα και τα λαϊκά του ’60, όσο και από τον Χατζιδάκι αλλά και την ethnic μουσική. Όλα αυτά βέβαια δοσμένα με τη δική του ματιά και το δικό του προσωπικό στίγμα. Όσο για την Ελένη Τσαλιγοπούλου, θεωρώ πως αυτές οι πρώτες δουλειές της, μέχρι την «Αρζεντίνα» του Γιώργου Ανδρέου το 1996, είναι ότι σημαντικότερο έχει καταθέσει, σε επίπεδο νέου υλικού. Έχω την αίσθηση πως από το 1999 και μετά, η ξεχωριστή ερμηνεύτρια περιπλανιέται γύρω από το μοντέρνο τραγούδι, κάνοντας μεν αρκετές επιτυχίες, με κομμάτια όμως, που, κατά τη γνώμη μου, δεν έχουν τη δυναμική και τα φόντα για να μείνουν στο χρόνο. Από τους «Καθρέφτες» ξεχώρισαν και ακούγονται ακόμα αρκετές στιγμές, με κορυφαίες το ομώνυμο τραγούδι, αλλά και το «έξω καρδιά» «Άγιο Τσιπουράκι». Προσωπική επιλογή το κομμάτι με το οποίο κλείνει ο δίσκος που μιλά για την ιστορία του έρωτα και της μουσικής….
