Μου κάνει μεγάλη εντύπωση, πως ο δίσκος «Αφιέρωμα» του Γιάννη Μαρκόπουλου, με ερμηνευτές τον Χαράλαμπο Γαργανουράκη και τη Λιζέττα Νικολάου (προσωπικά είναι από τους αγαπημένους μου) και παρά τις μεγάλες αλλαγές που γνώρισε η δισκογραφία με τις επανεκδόσεις των βινυλίων και αργότερα με τη μεγάλη έκρηξη των ψηφιακών δίσκων, δεν επανεκδόθηκε ποτέ!
Πρόκειται για μια ξεχωριστή σειρά 8 μεμονωμένων (όπως σημειώνεται στο δίσκο) τραγουδιών και 2 οργανικών, σε ποίηση και στίχους των: Γώργου Σεφέρη, Κ. Χ. Μύρη, Γιώργου Χρονά, παλιά λαϊκή ποίηση της Κρήτης και Γιάννη Μαρκόπουλου, που, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, συνιστούν ενιαίο σύνολο, τόσο μουσικά όσο και θεματογραφικά. (Δυο-τρία από αυτά μπήκαν, κατά καιρούς, σε κάποιες συλλογές).
Κυκλοφόρησε Οκτώβριο-Νοέμβριο του 1975 (Την εποχή που ο Μαρκόπουλος παρουσίαζε τα τραγούδια του στη μπουάτ «Στούντιο Λήδρα») κι ενώ, προηγουμένως, μετά τη μεταπολίτευση, είχαν εκδοθεί τρεις ξεχωριστοί δίσκοι του σημαντικού συνθέτη που από τη δεκαετία του ’60 πρωταγωνιστούσε στην μουσική κίνηση της χώρας, έχοντας σημαδέψει με την τέχνη του τη νέα εποχή, φέρνοντας στο προσκήνιο λησμονημένα όργανα και κώδικες της παράδοσης υπό το σύνθημα-κίνημα «Επιστροφή στις ρίζες», το οποίο οριζόταν, από τον συνθέτη, ως ο «σχεδιασμός του μέλλοντος με στοιχεία από άφθαρτες πηγές της ζωντανής μας παράδοσης σε συνδυασμό με σύγχρονες ηχητικές πληροφορίες, επιλεγμένες βάσει γνώσεων, μαθητείας, βιωμάτων και ταλέντου».
Το «Αφιέρωμα», λοιπόν – που πήρε τον τελικό τίτλο, λίγο πριν την κυκλοφορία του, αφού, προηγουμένως, είχαν δοκιμαστεί οι τίτλοι: «Τραγούδια που αγάπησαν οι φίλοι» και «Τραγούδια για ένα χαμένο φίλο» – κυκλοφόρησε αμέσως μετά τον «Θεσσαλικό Κύκλο», τους «Μετανάστες» και έναν από τους σημαντικότερους δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας γενικότερα, τη «Θητεία», ενώ, την ίδια εποχή, ήδη, είχαν κυκλοφορήσει και τα «Ανεξάρτητα». Σίγουρα, αυτή η συγκυρία αδίκησε τον δίσκο εμπορικά, παρ’ ότι περιείχε πολύ χαρακτηριστικά τραγούδια, που είχαν γραφτεί, και ορισμένα ακουστεί σε συναυλίες, κατά καιρούς, από το 1973: «Κρήτη μου όμορφο νησί», «Στου Ψηλορείτη την κορφή», «Σαραντάπηχος», «Ερωτικός διάλογος», «Τι βλέπεις γύρω σου Λιζέττα», «Η θάλασσα», «Ταξιδεύω», «Ο ποταμός ο Λούσιος» με τη Λιζέττα Νικολάου και τον Χαράλαμπο Γαργανουράκη, σε ορισμένες από τις καλύτερες στιγμές τους.
Η ορχήστρα του δίσκου
Σόλο λύρα: Χαράλαμπος Γαργανουράκης
Λαούτα: Λάκης Χαλκιάς, Παντελής Δεσποτίδης
Πιάνο: Χάρης Καλέας
Σαντούρι: Αριστείδης Μόσχος
Λαϊκό βιολί: Παντελής Δεσποτίδης
Κανονάκι: Χρήστος Χαλκιάς
Κιθάρα: Νίκος Σαμπασιώτης
Κόντρα Μπάσσο: Νίκος Κεχαγιάς
Κρουστά: Γιάννης Ρενιέρης, Γιώργος Μαρινάκης
Τούμπα: Γιάννης Ζουγανέλης
Φωτό 2: Label Copy της εταιρείας όπου το Αφιέρωμα αναγράφεται με διαφορετικό τίτλο.
