Καρφίτσα δεν έπεφτε στην χθεσινή συναυλία του Μανώλη Μητσιά.
Δεν ήμουν εκεί, αλλά δικοί μου άνθρωποι που παρακολούθησαν την παράστασή του, μου τα μετέφεραν.
Δεν είναι μόνο η «αριθμητική» που δικαιώνει τον ερμηνευτή, αλλά ο παλμός, η ζεστασιά και η αγάπη του κόσμου.
Ενός κόσμου που αναγνωρίζει την πολύτιμη, ουσιαστική συνέπεια και προσφορά του στο καλό τραγούδι και τον πολιτισμό μας.
Ο Μητσιάς δεν «τοποθέτησε» ποτέ τον εαυτό του πάνω απ’ τα τραγούδια που ερμήνευσε και τους δημιουργούς τους, κι ας είχε τις ευκαιρίες και τα «μέσα» να το κάνει.
Οι αντιδράσεις που προέκυψαν μετά από την «αποσπασματική» χρήση δηλώσεών του, προκάλεσαν τη νέα αντίδραση-συσπείρωση πλατιάς μερίδας κοινού που τιμά τον καλλιτέχνη, τις επιλογές και τη συνολική διαδρομή του.
Δεν ήμουν εκεί, αλλά δικοί μου άνθρωποι που παρακολούθησαν την παράστασή του, μου τα μετέφεραν.
Δεν είναι μόνο η «αριθμητική» που δικαιώνει τον ερμηνευτή, αλλά ο παλμός, η ζεστασιά και η αγάπη του κόσμου.
Ενός κόσμου που αναγνωρίζει την πολύτιμη, ουσιαστική συνέπεια και προσφορά του στο καλό τραγούδι και τον πολιτισμό μας.
Ο Μητσιάς δεν «τοποθέτησε» ποτέ τον εαυτό του πάνω απ’ τα τραγούδια που ερμήνευσε και τους δημιουργούς τους, κι ας είχε τις ευκαιρίες και τα «μέσα» να το κάνει.
Οι αντιδράσεις που προέκυψαν μετά από την «αποσπασματική» χρήση δηλώσεών του, προκάλεσαν τη νέα αντίδραση-συσπείρωση πλατιάς μερίδας κοινού που τιμά τον καλλιτέχνη, τις επιλογές και τη συνολική διαδρομή του.
