Αν ο ήχος του φλάουτου που παίζει ο Ίαν Άντερσον έπαιρνε μορφή θα ήταν ο Τζίμης Ευθυμίου. Τον έχω πετύχει να παίζει κιθάρα σε αμμουδιά γυμνιστών και να τραγουδά σε μια μεγάλη παρέα με κέφι. Δεν θα αποκαλύψω το όνομα της παραλίας είναι μυστικό, αλλά κυρίως μην πλακώσουν άσχετοι. Άλλωστε το θέμα μας είναι η Αεραλάνδη ένα φανταστικό μέρος που ωστόσο υπάρχει στην πραγματικότητα. Και μάλιστα έγινε ταινία που αφηγείται το πιο σουρεαλιστικό συγκρότημα. Τους ΑΕΡΑ ΠΑΤΕΡΑ. Όχι δεν είναι φτιαγμένοι στο πόδι έχουν βαθιές ρίζες γνώσης, φαντασίας, χιούμορ και υπερρεαλισμού που μπορούν να τινάξουν στον αέρα όλο το σύστημα! Τι δεν το πιστεύεται ; Τότε μην διαβάσετε τα παρακάτω. Αλλιώς κλείστε θέση για απευθείας πτήση στην ΑΕΡΑΛΑΝΔΗ χωρίς επιστροφή. Ο λόγος για την ταινία του Χάρη Ραφτογιάννη που παίζεται αυτό τον καιρό και αφορά το ιδιόμορφο αυτό συγκρότημα. Ο Τζίμης Ευθυμίου, η ψυχή των Αέρα Πατέρα, ένας φοβερός τύπος με πολύπλευρη καλλιτεχνική φύση κι εντελώς εκτός συστήματος που γράφει τραγούδια, ποίηση, ζωγραφίζει και πολλά άλλα, έχει τον λόγο..
Που υπάρχει η Αεραλάνδη και τι συμβολίζει;
Η Aεραλάνδη βρίσκεται σε μία περιοχή του εγκεφάλου όπου δεν ισχύει ο νόμος της βαρύτητας. Η γεωγραφική της προβολή μπορεί να είναι παντού εκτός από τη λίμνη της Κωπαΐδας η οποία δεν υπάρχει. Νομίζω συμβολίζει την ανάγκη για μία κοινότητα που να μη διέπετε από τους νόμους της πραγματικότητας. Η οποία ως γνωστόν είναι μία διαταραχή που οφείλεται σε έλλειψη φαντασίας.
Η κατάσταση αέρα πατέρα προϋπήρχε στα κεφάλια μας και την πρακτική μας πριν το 1989. Τότε ήταν που ο βασικός πυρήνας, Ποιητής , κύριος Δημητριάδης κι γω, βγήκαμε από τα έγκατα του κονσερβατουάρ Σύγχρονης Μουσικής με αφορμή το Rock Festival στη Mύκονο. Και εκεί συναντηθήκαμε με διάφορα είδη ανθρώπων και καλλιτεχνών...
Ποια ήταν ακριβώς η ιδέα σου για το συγκρότημα αυτό;
Για να στο πω ακριβώς, ένα πείραμα για τη δημιουργία ζωντανής ύλης. Μία λίστα διαχωρισμών που θέλαμε να σπάσουμε, π.χ μεταξύ πομπού και δέκτη, σοβαρού και ασόβαρου, λαϊκού και πειραματικού και πάει λέγοντας. Όπως και μία ωραία πισίνα για να ρίχνουμε βουτιές στα νοήματα.
Πώς λειτουργεί μια μουσική κολεκτίβα;
Έλα ντε!... μάλλον με χρονοαποδράσεις. Εμείς συντονίζουμε τα ρολόγια μας στην παγκόσμια ώρα Αεραλάνδης που είναι δυόμιση και δουλεύουμε σε φυσαλίδες άχρονου.
Χτυπήσατε ποτέ την πόρτα μιας δισκογραφικής εταιρίας ή σας πλησίασε κάποιος από μια εταιρία για να γίνει κάτι;
Μας πλησίαζαν κάτι βραδάκια σε πονηρά παγκάκια και μας κάναν προτάσεις αλλά εμείς βράχος ηθικής. Βέβαια μερικές φορές ενδώσαμε, αλλά ακόμα βράχος ηθικής εμείς.
Πώς λειτουργήσατε ως συγκρότημα όλα αυτά τα χρόνια; (έδρα, συναυλίες, πρόβες, έμπνευση…)
Κυρίως κάνοντας πράγματα που δεν γίνονται ή που μας έλεγαν ότι δεν γίνονται. Έδρες κατά καιρούς υπήρξαν, όπως το Φωτεινό Μέγαρο (1998), το Ashinart που φτιάξαμε το 2002, ο Ορίζοντας γεγονότων (2007), ο Ρούκουνας στην Ανάφη, μία καλύβα στην Ηλεία και συνήθως βέβαια ο δρόμος.
Συναυλίες από ένα δέντρο που είχαμε ανέβει μέχρι 2 ή 3 συγχρόνως σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα. Ανθυγιεινά μέρη με δακρυγόνα, Δημοτικά θέατρα κλπ, βιβλιοπωλεία, το ΡΟΔΟΝ, ο ΜΥΛΟΣ, το ΑΝ club, το Decadence, το ΒΟΟΖΕ,.... Έμπνευση διάφορες καταστάσεις.. συμβάσεις... αντιφάσεις, αλλά κυρίως η ανάγκη μας να παραμένουμε ελεύθεροι απ’ αυτές.
Πρόβες γίνονται αλλά συνήθως με άλλα άτομα ή τραγούδια από αυτά που τελικά θα παρουσιαστούν στη συναυλία. Μπορείς να πεις ότι μέχρι τώρα, πρόβες κάνουμε μπροστά στο κοινό και, ίσως κάποια στιγμή να κάνουμε και μια συναυλία.
Οι Αέρα Πατέρα. Δεύτερος από αριστερά διακρίνεται ο Τμίμης Ευθυμίου.
Τι θυμάσαι από την συναυλία με τους UB40 στον Λυκαβηττό; Πώς βρεθήκατε εκεί;
Ήταν μία δύσκολη χρονιά εκείνη το καλοκαίρι αλλά καταφέραμε να σώσουμε το τομάρι μας. Από το Βιετνάμ της Γένοβας, ένα αποτυχημένο χωρισμό, ως τα rave πάρτι της Σαμοθράκης. Εκεί άνοιξα κατά τύχη το τηλέφωνο και έπρεπε το βράδυ να βρεθώ στο Λυκαβηττό, γιατί παίζαμε. Προσγειώθηκα με κάμψη του χωροχρόνου για να στο πω απλά. Ευτυχώς έφερα και τα ρούχα που κάθε μέρα πέφταν στο ποτάμι και βρεχόντουσαν. Τα άπλωσα ανάμεσα στο μικρόφωνα. Θυμάμαι παίξαμε ένα φινάλε που άργησε να τελειώσει και μετά φύγαμε γιατί είχαν στεγνώσει τα ρούχα.
Πώς φθάσατε να γίνετε ταινία; Συνήθως οι σκηνοθέτες ψάχνουν το underground, το λιγότερο γνωστό, το αντιεμπορικό για να το αναδείξουν…
Βασικά εμείς ήδη είμαστε κατά κάποιο τρόπο ταινία, ζωντανή εννοώ. Δεν ξέρω για ποια ανάδειξη μιλάμε, πρώτα πρέπει να αναδειχτεί κανείς στον εαυτό του, να αποδεχτεί τα όνειρά του. Η ανάδειξή μας ουσιαστικά θα’ταν μία ανάδειξη του συστήματος μαζικής επικοινωνίας. Εμείς πάντα είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε.
Με τι άλλο ασχολείσαι; Πώς περνάει ο χρόνος σου;
Διδάσκω. Ψέματα, διδάσκομαι. Ο χρόνος μου περνάει με χρονοπτήσεις. Με αποτέλεσμα να μην περνάει... τουλάχιστον προς μία μόνο κατεύθυνση.
Έχει μέλλον η τρέλα σε αυτό τον πλανήτη;
Η τρέλα είναι δικαίωμα για όλους. Ο ρεαλισμός είναι η μεγαλύτερη τρέλα για αυτόν που νομίζω ότι ξέρει παραβλέποντας τι δεν ξέρει.
Σε προσωπικό επίπεδο τώρα: Πού γεννήθηκες, τι φάση ήσουν μικρός, τι έκανες στη ζωή σου μέχρι να ενηλικιωθείς και τι άλλαξε έως σήμερα;
Μπράβο ας αφήσουμε τους εγωισμούς και ας μιλήσουμε για μένα. Ε, μάλλον άλλη φάση ήμουνα. Με τη σειρά ήθελα να γίνω ραλίστας, εφευρέτης, τελετάρχης... Να ανοίξω γραφείο επίλυσης προβλημάτων... - Ίσως για αυτό να’ γινα μαθηματικός τελικά.
Μου άρεσε να διευθύνω κλασσικές ορχήστρες στην τηλεόραση. Με ενδιαφέραν πολύ και οι πέτρες, σε οποιαδήποτε μορφή - ίσως γι’ αυτό έμπλεξα με τη ροκ... Νομίζω ενηλικιώθηκα όταν βρέθηκα μπροστά στο "Πολύτοπο" του Ξενάκι, το 1997 στις Μυκήνες. Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος ότι έχει αλλάξει κάτι μέχρι τώρα.
Πόσο βοηθά το αστικό τοπίο στην ίδρυση ενός σχήματος όπως οι Αέρα Πατέρα;
Κυρίως γιατί εντός του υπάρχουν έκδηλα ανοιχτά ζητήματα αποξένωσης, διάστασης μεταξύ τέχνης και καθημερινής ζωής, φαντασίας και καταστολής της... Κανονικά το αστικό τοπίο θα πρέπει να είναι ένα είδος χτισμένης μουσικής.
Τι συμβολίζει το όνομά σας και ποιος ήταν ο «νονός»;
Ο νονός, παίζεται... Αρχικά ο Ποιητής μετά εγώ αλλά κυρίως η συγκυρία. Όλοι κάπου είμαστε αέρα πατέρα. Είτε το δεις σαν ελευθερία. Είτε το δεις σαν αντίσταση στην τελειότητα. Ας πούμε, η πολυτέλεια της αποδοχής.
Το ντοκιμαντέρ αυτό θα είναι η αφορμή να ξαναβγείτε στο δρόμο;
Μάλλον, να ξαναμπούμε σε κινηματογραφική αίθουσα. Από το δρόμο δε φύγαμε ποτέ.
* Τις Παρασκευές 19 και 26 Ιανουαρίου (10 μ.μ.), η Weirdwave παρουσιάζει, αποκλειστικά στο «ΑΣΤΟΡ», την ΑΕΡΑΛΑΝΔΗ του Χάρη Ραφτογιάννη. Οι απαράμιλλοι Αέρα Πατέρα σε ένα μοναδικό υπαρξιακό ντοκιμαντέρ.
Τον περασμένο αιώνα, στο μακρινό 1998, οι Αέρα Πατέρα, έγραφαν για την ιδεατή Πολιτεία της Αεραλάνδης, μια Πολιτεία η οποία θα ιδρυόταν το 2024 και θα ήταν η Αυτοκρατορία του καθενός. Το 2024 είναι εδώ. Και η προφητεία εκπληρώνεται κάθε Παρασκευή στο «Άστορ»!
* Στις 19 Ιανουαρίου θα ακολουθήσει συζήτηση με την Εύα Στεφανή (σκηνοθέτη, θεωρητικό του κινηματογράφου) με συντονιστή τον Αλέξανδρο Παπαγεωργίου (κριτικό κινηματογράφου) και στις 26 Ιανουαρίου με τον Θάνο Lost (μουσικό και τραγουδιστή των Lost Bodies) με συντονιστή τον Άκη Καπρανο (κριτικό κινηματογράφου, μουσικό).
Που υπάρχει η Αεραλάνδη και τι συμβολίζει;
Η Aεραλάνδη βρίσκεται σε μία περιοχή του εγκεφάλου όπου δεν ισχύει ο νόμος της βαρύτητας. Η γεωγραφική της προβολή μπορεί να είναι παντού εκτός από τη λίμνη της Κωπαΐδας η οποία δεν υπάρχει. Νομίζω συμβολίζει την ανάγκη για μία κοινότητα που να μη διέπετε από τους νόμους της πραγματικότητας. Η οποία ως γνωστόν είναι μία διαταραχή που οφείλεται σε έλλειψη φαντασίας.
Η κατάσταση αέρα πατέρα προϋπήρχε στα κεφάλια μας και την πρακτική μας πριν το 1989. Τότε ήταν που ο βασικός πυρήνας, Ποιητής , κύριος Δημητριάδης κι γω, βγήκαμε από τα έγκατα του κονσερβατουάρ Σύγχρονης Μουσικής με αφορμή το Rock Festival στη Mύκονο. Και εκεί συναντηθήκαμε με διάφορα είδη ανθρώπων και καλλιτεχνών...
Ποια ήταν ακριβώς η ιδέα σου για το συγκρότημα αυτό;
Για να στο πω ακριβώς, ένα πείραμα για τη δημιουργία ζωντανής ύλης. Μία λίστα διαχωρισμών που θέλαμε να σπάσουμε, π.χ μεταξύ πομπού και δέκτη, σοβαρού και ασόβαρου, λαϊκού και πειραματικού και πάει λέγοντας. Όπως και μία ωραία πισίνα για να ρίχνουμε βουτιές στα νοήματα.
Πώς λειτουργεί μια μουσική κολεκτίβα;
Έλα ντε!... μάλλον με χρονοαποδράσεις. Εμείς συντονίζουμε τα ρολόγια μας στην παγκόσμια ώρα Αεραλάνδης που είναι δυόμιση και δουλεύουμε σε φυσαλίδες άχρονου.
Χτυπήσατε ποτέ την πόρτα μιας δισκογραφικής εταιρίας ή σας πλησίασε κάποιος από μια εταιρία για να γίνει κάτι;
Μας πλησίαζαν κάτι βραδάκια σε πονηρά παγκάκια και μας κάναν προτάσεις αλλά εμείς βράχος ηθικής. Βέβαια μερικές φορές ενδώσαμε, αλλά ακόμα βράχος ηθικής εμείς.
Πώς λειτουργήσατε ως συγκρότημα όλα αυτά τα χρόνια; (έδρα, συναυλίες, πρόβες, έμπνευση…)
Κυρίως κάνοντας πράγματα που δεν γίνονται ή που μας έλεγαν ότι δεν γίνονται. Έδρες κατά καιρούς υπήρξαν, όπως το Φωτεινό Μέγαρο (1998), το Ashinart που φτιάξαμε το 2002, ο Ορίζοντας γεγονότων (2007), ο Ρούκουνας στην Ανάφη, μία καλύβα στην Ηλεία και συνήθως βέβαια ο δρόμος.
Συναυλίες από ένα δέντρο που είχαμε ανέβει μέχρι 2 ή 3 συγχρόνως σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα. Ανθυγιεινά μέρη με δακρυγόνα, Δημοτικά θέατρα κλπ, βιβλιοπωλεία, το ΡΟΔΟΝ, ο ΜΥΛΟΣ, το ΑΝ club, το Decadence, το ΒΟΟΖΕ,.... Έμπνευση διάφορες καταστάσεις.. συμβάσεις... αντιφάσεις, αλλά κυρίως η ανάγκη μας να παραμένουμε ελεύθεροι απ’ αυτές.
Πρόβες γίνονται αλλά συνήθως με άλλα άτομα ή τραγούδια από αυτά που τελικά θα παρουσιαστούν στη συναυλία. Μπορείς να πεις ότι μέχρι τώρα, πρόβες κάνουμε μπροστά στο κοινό και, ίσως κάποια στιγμή να κάνουμε και μια συναυλία.
Οι Αέρα Πατέρα. Δεύτερος από αριστερά διακρίνεται ο Τμίμης Ευθυμίου.
Τι θυμάσαι από την συναυλία με τους UB40 στον Λυκαβηττό; Πώς βρεθήκατε εκεί;
Ήταν μία δύσκολη χρονιά εκείνη το καλοκαίρι αλλά καταφέραμε να σώσουμε το τομάρι μας. Από το Βιετνάμ της Γένοβας, ένα αποτυχημένο χωρισμό, ως τα rave πάρτι της Σαμοθράκης. Εκεί άνοιξα κατά τύχη το τηλέφωνο και έπρεπε το βράδυ να βρεθώ στο Λυκαβηττό, γιατί παίζαμε. Προσγειώθηκα με κάμψη του χωροχρόνου για να στο πω απλά. Ευτυχώς έφερα και τα ρούχα που κάθε μέρα πέφταν στο ποτάμι και βρεχόντουσαν. Τα άπλωσα ανάμεσα στο μικρόφωνα. Θυμάμαι παίξαμε ένα φινάλε που άργησε να τελειώσει και μετά φύγαμε γιατί είχαν στεγνώσει τα ρούχα.
Πώς φθάσατε να γίνετε ταινία; Συνήθως οι σκηνοθέτες ψάχνουν το underground, το λιγότερο γνωστό, το αντιεμπορικό για να το αναδείξουν…
Βασικά εμείς ήδη είμαστε κατά κάποιο τρόπο ταινία, ζωντανή εννοώ. Δεν ξέρω για ποια ανάδειξη μιλάμε, πρώτα πρέπει να αναδειχτεί κανείς στον εαυτό του, να αποδεχτεί τα όνειρά του. Η ανάδειξή μας ουσιαστικά θα’ταν μία ανάδειξη του συστήματος μαζικής επικοινωνίας. Εμείς πάντα είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε.
Με τι άλλο ασχολείσαι; Πώς περνάει ο χρόνος σου;
Διδάσκω. Ψέματα, διδάσκομαι. Ο χρόνος μου περνάει με χρονοπτήσεις. Με αποτέλεσμα να μην περνάει... τουλάχιστον προς μία μόνο κατεύθυνση.
Έχει μέλλον η τρέλα σε αυτό τον πλανήτη;
Η τρέλα είναι δικαίωμα για όλους. Ο ρεαλισμός είναι η μεγαλύτερη τρέλα για αυτόν που νομίζω ότι ξέρει παραβλέποντας τι δεν ξέρει.
Σε προσωπικό επίπεδο τώρα: Πού γεννήθηκες, τι φάση ήσουν μικρός, τι έκανες στη ζωή σου μέχρι να ενηλικιωθείς και τι άλλαξε έως σήμερα;
Μπράβο ας αφήσουμε τους εγωισμούς και ας μιλήσουμε για μένα. Ε, μάλλον άλλη φάση ήμουνα. Με τη σειρά ήθελα να γίνω ραλίστας, εφευρέτης, τελετάρχης... Να ανοίξω γραφείο επίλυσης προβλημάτων... - Ίσως για αυτό να’ γινα μαθηματικός τελικά.
Μου άρεσε να διευθύνω κλασσικές ορχήστρες στην τηλεόραση. Με ενδιαφέραν πολύ και οι πέτρες, σε οποιαδήποτε μορφή - ίσως γι’ αυτό έμπλεξα με τη ροκ... Νομίζω ενηλικιώθηκα όταν βρέθηκα μπροστά στο "Πολύτοπο" του Ξενάκι, το 1997 στις Μυκήνες. Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος ότι έχει αλλάξει κάτι μέχρι τώρα.
Πόσο βοηθά το αστικό τοπίο στην ίδρυση ενός σχήματος όπως οι Αέρα Πατέρα;
Κυρίως γιατί εντός του υπάρχουν έκδηλα ανοιχτά ζητήματα αποξένωσης, διάστασης μεταξύ τέχνης και καθημερινής ζωής, φαντασίας και καταστολής της... Κανονικά το αστικό τοπίο θα πρέπει να είναι ένα είδος χτισμένης μουσικής.
Τι συμβολίζει το όνομά σας και ποιος ήταν ο «νονός»;
Ο νονός, παίζεται... Αρχικά ο Ποιητής μετά εγώ αλλά κυρίως η συγκυρία. Όλοι κάπου είμαστε αέρα πατέρα. Είτε το δεις σαν ελευθερία. Είτε το δεις σαν αντίσταση στην τελειότητα. Ας πούμε, η πολυτέλεια της αποδοχής.
Το ντοκιμαντέρ αυτό θα είναι η αφορμή να ξαναβγείτε στο δρόμο;
Μάλλον, να ξαναμπούμε σε κινηματογραφική αίθουσα. Από το δρόμο δε φύγαμε ποτέ.
* Τις Παρασκευές 19 και 26 Ιανουαρίου (10 μ.μ.), η Weirdwave παρουσιάζει, αποκλειστικά στο «ΑΣΤΟΡ», την ΑΕΡΑΛΑΝΔΗ του Χάρη Ραφτογιάννη. Οι απαράμιλλοι Αέρα Πατέρα σε ένα μοναδικό υπαρξιακό ντοκιμαντέρ.
Τον περασμένο αιώνα, στο μακρινό 1998, οι Αέρα Πατέρα, έγραφαν για την ιδεατή Πολιτεία της Αεραλάνδης, μια Πολιτεία η οποία θα ιδρυόταν το 2024 και θα ήταν η Αυτοκρατορία του καθενός. Το 2024 είναι εδώ. Και η προφητεία εκπληρώνεται κάθε Παρασκευή στο «Άστορ»!
* Στις 19 Ιανουαρίου θα ακολουθήσει συζήτηση με την Εύα Στεφανή (σκηνοθέτη, θεωρητικό του κινηματογράφου) με συντονιστή τον Αλέξανδρο Παπαγεωργίου (κριτικό κινηματογράφου) και στις 26 Ιανουαρίου με τον Θάνο Lost (μουσικό και τραγουδιστή των Lost Bodies) με συντονιστή τον Άκη Καπρανο (κριτικό κινηματογράφου, μουσικό).
