η οποία θα παρουσιαστεί στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης στις 23 & 24 Μαρτίου 2015 (περισσότερα διαβάστε εδώ). Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Βασιλάκης, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν, έχει συμμετάσχει σε πολλές παραστάσεις και έχει εργαστεί στην ελληνική τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο. Η δράση του δεν περιορίστηκε εκεί. Ενδεικτικά, το 1997 ίδρυσε το «Θέατρο μαριονέτας», ενώ το 2006 απέκτησε ένα θεατρικό χώρο στην Αίγινα δημιουργώντας στη συνέχεια τη δική του θεατρική ομάδα. Με αφορμή τη νέα του παράσταση, λοιπόν, ο Βασίλης Βασιλάκης – λιτός και περιεκτικός – μίλησε για τα της παράστασης και όχι μόνο.
Δηλώστε συμμετοχή για προσκλήσεις εδώ.
Πως πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την υποκριτική; Η σκηνοθεσία πως προέκυψε;
Από πολύ νωρίς το Θέατρο μου αποκαλύφθηκε σαν κάτι το «διαφορετικό» και συνδέθηκα μαζί του με έναν τρόπο ανεξήγητο. Στα δεκαέξι μου χρόνια αποφάσισα ότι αυτό ήθελα να κάνω και το έκανα. Η σκηνοθεσία προέκυψε σαν εξέλιξη και αναγκαιότητα. Ένας άλλος διαφορετικός τρόπος να αντιλαμβάνομαι τα πράγματα.Αποφοιτώντας από τη Σχολή του Κουν, πως ήρθαν τα πράγματα;
Μετά την αποφοίτησή μου από τη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, εργάστηκα εκεί τα επόμενα τρία χρόνια και μετά «βγήκα» στο ελεύθερο θέατρο - όπως λέμε - και ήταν πολύ «βολικά» για μένα, οπότε φρόντισα να τα «δυσκολέψω» για να ‘χει ενδιαφέρον...Θέατρο, τηλεόραση ή κινηματογράφος; Τι προτιμούσες & τι προτιμάς;
Όλα είναι μια δουλειά... και μ’ αρέσει να την κάνω καλά… Δεν τα ξεχωρίζω.Τι σε ώθησε πριν από χρόνια στη δραστηριοποίησή σου εκτός Αθηνών;
Πιστεύω πώς είναι καλό να αλλάζουμε «θέση»… Θέλει και η ψυχή τη γυμναστική της...Πως πιστεύετε πως έχει επηρεαστεί ο ηθοποιός από την οικονομική κρίση;
Θυμάμαι τον εαυτό μου από τις αρχές της δεκαετίας του '80 ως ηθοποιό να ζει μέσα σε μια τρομακτική οικονομική ανασφάλεια. Αυτή την εποχή με λιγότερα χρήματα, αισθάνομαι πλούσιος.Σχετικά με τη νέα σας παράσταση, πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το λόγο του Καζαντζάκη και δη, καθ’ αυτόν τον πρωτοποριακό τρόπο;
Έχοντας δουλέψει την Ασκητική, αποφάσισα να ασχοληθώ και με άλλα κείμενα του Ν. Καζαντζάκη. Ο πρωτοποριακός τρόπος δεν είναι κάτι που κυνηγάω. Αντλώ τον τρόπο από τις ανάγκες του κειμένου και τις προσωπικές μου. Έτσι διαμορφώνεται το ύφος της παράστασης.Πώς συνδυάζονται η πρόζα, ο χορός και το τραγούδι σε μία παράσταση;
Όπως ο αέρας, το κρασί και το φαί…Ποια η σχέση του «Ο Λόγος του Νίκου Καζαντζάκη - Εν Χορώ & Οργάνοις» με την «Ασκητική», που ανέβασες πριν λίγα χρόνια;
Η «Ασκητική» παρουσιάστηκε σε μορφή θεατρικού μονολόγου, λιτά, ασκητικά, βασισμένη στο φιλοσοφικό του πεδίο. Στο «Ο Λόγος του Ν. Καζαντζάκη» ο χορός, το τραγούδι, η μουσική, δημιουργούν μια τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα, από αυτήν της «Ασκητικής»…Γιατί ο λόγος του Καζαντζάκη «είναι πιο επίκαιρος από ποτέ», όπως σημειώνεται στο δελτίο τύπου της παράστασης;
Σε μια εποχή «κρίσης αξιών» όπως λέμε, ο λόγος του μας θυμίζει τις μεγάλες αλήθειες, την πραγματική αξία του ανθρώπου, την πίστη του στο θαύμα που για να πραγματοποιηθεί πρέπει ακατάπαυστα να δουλεύεις, όπως λέει και ο ίδιος...Πόσο εύκολο είναι το να σκηνοθετείς – μεταξύ άλλων – τον εαυτό σου;
Είναι έντονο το στοιχείο της διάσπασης όταν παίζεις και σκηνοθετείς, αλλά με καλούς συνεργάτες το πρόβλημα ελαχιστοποιείται.Θα υπάρξει συνέχιση των παραστάσεων και αλλού, μετά από αυτές στο Ίδρυμα Κακογιάννη;
Είναι απαραίτητο να υπάρξει συνέχεια, είναι ελάχιστος ο αριθμός των παραστάσεων. Προσωπικά, το εύχομαι!Δηλώστε συμμετοχή για προσκλήσεις εδώ.
