Το "Φανταστικό χωριό" ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο 104, ενώ ο Σπύρος ως αεικίνητος καλλιτέχνης, μας μιλά και για όσα πρόκειται να δούμε και να ακούσουμε από εκείνον.
Το "Φανταστικό χωριό" είναι το χωριό στο οποίο θα ήθελες να έχεις μεγαλώσει;
Όχι μόνο να έχω μεγαλώσει, αλλά να ζήσω εκεί όλη μου τη ζωή. Πιστεύω πως κάποια στιγμή θα βρω το "Φανταστικό Χωριό" και θα σας χαιρετήσω.
Ποιο χαρακτηριστικό του "χωριού" της φαντασίας σου είναι αυτό που ξεχωρίζεις και γιατί;
Ξεχωρίζω την αγάπη, την αλληλεγγύη, την ισότητα. Στο χωριό δεν υπάρχει ιδιοκτησία για την ιδιοκτησία. Δεν υπάρχουν φτωχοί και πλούσιοι. Οπότε, δεν υπάρχει εγκληματικότητα, δεν χρειάζεται αστυνομία και είναι όλα τόσο αρμονικά που δεν ξέρω τι να πρωτοξεχωρισω
Τι ρόλο παίζει η "εξουσία" στο χωριό αυτό;
Δεν υπάρχει κανενός είδους εξουσία. Οι αποφάσεις παίρνονται απ' όλους τους κατοίκους, στη συνέλευση που γίνεται κάθε Κυριακή πρωί, πριν από την μεγάλη γιορτή, που κάνουν όλοι μαζί στην πλατεία.
Πότε και που θα συναντήσουμε και φέτος το "Φανταστικό χωριό" κι εσένα επί σκηνής παρέα με τον Χάρη Παρασκευά;
Τις Τετάρτες στις 21:00 και τις Κυριακές στις 15:30 στο θέατρο 104, από τις 13 Οκτωβρίου. Δεν αλλάζει κάτι στην παράσταση. Δεν θα είναι άλλη για μεγάλους και άλλη για μικρούς. Απλώς θα έρχονται ξεχωριστά να την παρακολουθήσουν.
Έχεις κατά καιρούς γράψει μουσική για διάφορες θεατρικές παραστάσεις. Η συγκεκριμένη ιδέα πώς προέκυψε;
Το φανταστικό χωριό είναι ένα έμετρο παραμύθι που το ξεκίνησα σαν τραγούδι. Όταν πέρασα τις δέκα σελίδες, κατάλαβα πως δεν θα γινότανε τραγούδι. Η ιδέα έπαιζε πάντα στο μυαλό μου. Όχι σαν τραγούδι ή κείμενο, αλλά σαν τόπος και τρόπος ζωής. Εντελώς συμπτωματικά, όταν έγραφα το χωριό, έμαθα για την Μαριναλέδα της Ισπανίας και τον τρόπο που ζούνε, που μοιάζει πολύ με το φανταστικό χωριό.
Τι είναι αυτό που έχεις παρατηρήσει στα παιδιά που έρχονται να παρακολουθήσουν την παράσταση και σου έχει κάνει εντύπωση;
Ότι όσο ειλικρινής είσαι μαζί τους τόσο καλύτερα θα περάσεις. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται το ψεύτικο. Αυτό όμως που μου έχει κάνει εντύπωση, είναι πως τα παιδιά δεν χωρίζουν τους ήρωες του χωριού σε καλούς και κακούς, αλλά σε μικρούς και μεγάλους. "Οι μεγάλοι", μου λένε, "πήγανε να καταστρέψουν το χωριό, αλλά τα παιδιά δεν τους άφησαν". Όσους έχουν μια αρνητική συμπεριφορά, τους λένε μεγάλους. Αυτό, θα έπρεπε να μας προβληματίζει.
Ετοιμάζεις κάτι άλλο αυτή την περίοδο;
Ναι! Ετοιμάζομαι να κυκλοφορήσω τον τέταρτο δίσκο, με τίτλο που δεν ξέρω ακόμα, στην ίδια συσκευασία με κάποια διηγήματα κάποιου όχι και τόσο φανταστικού χωριού, από τις εκδόσεις ΚΨΜ. Τα Σάββατα που απομένουν, του Οκτωβρη, θα είμαι στον Ορφέα, στην Κυψέλη, και γράφω τα κείμενα για την παράσταση "Ο Εύκολος Έρωτας" που θα ξεκινήσει από τις 24 Οκτωβρίου στο θέατρο Βολτ και θα πρωταγωνιστήσει η Ζωή Ξανθοπούλου.
Το "Φανταστικό χωριό" είναι το χωριό στο οποίο θα ήθελες να έχεις μεγαλώσει;
Όχι μόνο να έχω μεγαλώσει, αλλά να ζήσω εκεί όλη μου τη ζωή. Πιστεύω πως κάποια στιγμή θα βρω το "Φανταστικό Χωριό" και θα σας χαιρετήσω.
Ποιο χαρακτηριστικό του "χωριού" της φαντασίας σου είναι αυτό που ξεχωρίζεις και γιατί;
Ξεχωρίζω την αγάπη, την αλληλεγγύη, την ισότητα. Στο χωριό δεν υπάρχει ιδιοκτησία για την ιδιοκτησία. Δεν υπάρχουν φτωχοί και πλούσιοι. Οπότε, δεν υπάρχει εγκληματικότητα, δεν χρειάζεται αστυνομία και είναι όλα τόσο αρμονικά που δεν ξέρω τι να πρωτοξεχωρισω
Τι ρόλο παίζει η "εξουσία" στο χωριό αυτό;
Δεν υπάρχει κανενός είδους εξουσία. Οι αποφάσεις παίρνονται απ' όλους τους κατοίκους, στη συνέλευση που γίνεται κάθε Κυριακή πρωί, πριν από την μεγάλη γιορτή, που κάνουν όλοι μαζί στην πλατεία.
Πότε και που θα συναντήσουμε και φέτος το "Φανταστικό χωριό" κι εσένα επί σκηνής παρέα με τον Χάρη Παρασκευά;
Τις Τετάρτες στις 21:00 και τις Κυριακές στις 15:30 στο θέατρο 104, από τις 13 Οκτωβρίου. Δεν αλλάζει κάτι στην παράσταση. Δεν θα είναι άλλη για μεγάλους και άλλη για μικρούς. Απλώς θα έρχονται ξεχωριστά να την παρακολουθήσουν.
Έχεις κατά καιρούς γράψει μουσική για διάφορες θεατρικές παραστάσεις. Η συγκεκριμένη ιδέα πώς προέκυψε;
Το φανταστικό χωριό είναι ένα έμετρο παραμύθι που το ξεκίνησα σαν τραγούδι. Όταν πέρασα τις δέκα σελίδες, κατάλαβα πως δεν θα γινότανε τραγούδι. Η ιδέα έπαιζε πάντα στο μυαλό μου. Όχι σαν τραγούδι ή κείμενο, αλλά σαν τόπος και τρόπος ζωής. Εντελώς συμπτωματικά, όταν έγραφα το χωριό, έμαθα για την Μαριναλέδα της Ισπανίας και τον τρόπο που ζούνε, που μοιάζει πολύ με το φανταστικό χωριό.
Τι είναι αυτό που έχεις παρατηρήσει στα παιδιά που έρχονται να παρακολουθήσουν την παράσταση και σου έχει κάνει εντύπωση;
Ότι όσο ειλικρινής είσαι μαζί τους τόσο καλύτερα θα περάσεις. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται το ψεύτικο. Αυτό όμως που μου έχει κάνει εντύπωση, είναι πως τα παιδιά δεν χωρίζουν τους ήρωες του χωριού σε καλούς και κακούς, αλλά σε μικρούς και μεγάλους. "Οι μεγάλοι", μου λένε, "πήγανε να καταστρέψουν το χωριό, αλλά τα παιδιά δεν τους άφησαν". Όσους έχουν μια αρνητική συμπεριφορά, τους λένε μεγάλους. Αυτό, θα έπρεπε να μας προβληματίζει.
Ετοιμάζεις κάτι άλλο αυτή την περίοδο;
Ναι! Ετοιμάζομαι να κυκλοφορήσω τον τέταρτο δίσκο, με τίτλο που δεν ξέρω ακόμα, στην ίδια συσκευασία με κάποια διηγήματα κάποιου όχι και τόσο φανταστικού χωριού, από τις εκδόσεις ΚΨΜ. Τα Σάββατα που απομένουν, του Οκτωβρη, θα είμαι στον Ορφέα, στην Κυψέλη, και γράφω τα κείμενα για την παράσταση "Ο Εύκολος Έρωτας" που θα ξεκινήσει από τις 24 Οκτωβρίου στο θέατρο Βολτ και θα πρωταγωνιστήσει η Ζωή Ξανθοπούλου.
